محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830090754
رفتار صالحی «بچه ننر بازی» نیست، بی تعارف «پدرسوخته بازی» است!
واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: «بچه ننر بازی» نیست، بلکه بی تعارف ذیل عنوان «پدرسوخته بازی» تعریف می شود! چطور مافوق همین دیپلمات، و در بدترین اتهام ممکن، منتقد خود را «حواله به جهنم» می دهد، تهدیدی رخ نداده اما وای از آن روز که به حضرات احساسی و نازک طبع عرصه دیپلماسی از گل نازک تر گفته شود!صراط: حسین قدیانی در یادداشتی با عنوان "هیأت متوسلین به کدخدا!/ چه کسی بود صدا زد سیمان؟" در وطن امروز نوشت: سیمان را نه این و آن؛ که توافق هسته ای وارد ادبیات سیاسی کشور کرد. براساس این توافق قرار است در قلب رآکتور اراک، سیمان ریخته شود. چه بسیار نخبه ایرانی که از خواب و خوراک خود زدند، شب بیداری کشیدند و از قضا در اوج تحریم، برای صنعت هسته ای کشور، قلبی نوپا و سرزنده دست و پا کردند لیکن جناب صالحی و دیگر شرکای مافوق، تن به توافقی دادند که براساس آن باید قلب رآکتور اراک با سیمان پر شود. آنی خود را بگذارید جای آن نخبه وطن که عرق ریخت و خون داد تا قلب رآکتور اراک، سند مستندی باشد دال بر خودکفایی و خوداتکایی جوان ایرانی؛ حال باید علاوه بر شهید، شاهد شهادت قلب رآکتور اراک باشد، آن هم به دست توافق امثال ظریف و صالحی، و آن هم با سیمان! آنی خود را بگذارید جای آن متخصص صنعت هسته ای که مشخصا محل کارش رآکتور اراک بود! آنی خود را بگذارید جای زن و بچه یا مادر و پدر این متخصص! به راستی چه کسی خوشش می آید که ببیند با سیمان، محصول دسترنج قیمتی اش را پر کرده اند؟ شگفتا! سیمان فی الواقع قرار است درون قلب رآکتور اراک ریخته شود، یعنی در عالم واقعیت قرار است روی احساس و عواطف خانواده شهدای هسته ای و دیگر اندیشمندان این عرصه مهم و حیاتی سیمان ریخته شود، آن وقت جناب صالحی رگ گردن کلفت می کند! که چی؟ که نماینده مجلس مرا تهدید کرده! عجب! سربازان خط مقدم دیپلماسی این همه نازک نارنجی بودند و ما نمی دانستیم؟! چطور دشمن هر روز، و متاثر از دست فرمان غلط دوستان دیپلمات، ایران و ایرانی را تهدید می کند، رگ گردن آقایان اندک ورمی نمی کند لیکن به تهدید خودشان که می رسد، این همه حساس می شوند و احساسی؟! یعنی تهدید همه ایران، اندازه تهدید فلان دیپلمات، ارزش صرف غیرت ندارد؟! باورم هست اگر یک صدم این غیرتی که روی خودشان داشتند، روی مملکت هم می داشتند، دیگر توافق هسته ای این همه دل بخواه دشمن از آب درنمی آمد. همچین قپی در می کنند که نماینده مجلس مرا تهدید کرده کأنه نماینده مذکور با کارد سلاخی بالای سرش ایستاده! خجالت هم چیز خوبی است! ما را باش فکر می کردیم بعضی از این دیپلمات ها اگر انقلابی نیستند لااقل با الفبای مردی و مردانگی حداقلی از مؤانست را دارند! هم الان یادم آمد روزگار کودکی را، و نه حتی دبستان که آمادگی و مهدکودک! آنجا و آن روزها اگر پسربچه ای در مواجهه با یک تهدید همکلاسی خود، قیصریه را می خواست به آتش بکشد، همه به آن همکلاسی نازک نارنجی می گفتند: «بچه ننر!» و بعد ادامه می دادند: «حالا این یه حرفی زد! تو چقدر بچه ای؟» صدالبته در عالم سیاست نام چنین مواجهه ای دیگر «بچه ننر بازی» نیست، بلکه بی تعارف ذیل عنوان «پدرسوخته بازی» تعریف می شود! چطور مافوق همین دیپلمات، و در بدترین اتهام ممکن، منتقد خود را «حواله به جهنم» می دهد، تهدیدی رخ نداده اما وای از آن روز که به حضرات احساسی و نازک طبع عرصه دیپلماسی از گل نازک تر گفته شود! آری! همه به یاد دارند که رئیس قوه مجریه، باری پیش از این جمله اصحاب نقد را حواله به جهنم داد! ما هم می خواستیم مثل آقای صالحی بازی درآوریم، باید می نوشتیم که اولا صرف این حواله دادن به جهنم یعنی تهدید به قتل جمیع جماعت منتقد! و ثانیا یعنی مشخص کردن جایگاه ابدی کشته شدگان، آن هم در جهنم! جز این است؟ و این درحالی است که نماینده مجلس، برای حرف خود، کلی اما و اگر گذاشته، بی آنکه اشاره به جهنم رفتن آقای صالحی بعد از مرگ کذایی داشته باشد! درجه آخر و من باب خیرخواهی توصیه می کنیم آقایان را که کمی بزرگ شوند! عاقبت، چنین توافقی، تنها و تنها محصول درشتخویی با هموطن و نرم خویی با اجنبی است. آقایان! هیأت متوسلین به کدخدا زده اید، اشکالی ندارد. می نویسیم پای لیاقت تان که تدبیر اقتصادی را به جای همت جوان ایرانی، تقاضا از دشمن می کنید اما می خواهید به کدخدا توسل کنید، خب! توسل کنید! دیگر چرا برای نمایندگان ملت خودتان بازی درمی آورید؟!
یکشنبه ، ۲۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[مشاهده در: www.seratnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها