محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827647491
داستان جالب مجسمه ی مرد محبوب ایران
واضح آرشیو وب فارسی:صدای ایران: مجسمه ی مرد محبوب ایران با همان ابهت و اقتداری که از «امیرکبیر» در ذهن مردم نقش بسته، بالای پله های ورودی پارک ملت نصب شده است؛ اثری که 32 سال انتظار کشید تا به سرزمین خالقش منتقل شود. 27 مهرماه سالروز انتخاب میرزا محمدتقی خان فراهانی، معروف به «امیرکبیر» به عنوان صدراعظم ناصرالدین شاه است. انتخابی که نام او را به عنوان یکی از معروف ترین و محبوب ترین دولتمردان ایران در تاریخ این سرزمین جاودانه کرد. این مرد بزرگ به خاطر اقدامات مهمی که در دوران صدارتش کرد، هنوز و پس از گذشت سال ها مورد توجه و تحسین مردم است. مهم ترین مجسمه ای که از امیرکبیر در ایران وجود دارد، اثری است که ابوالحسن صدیقی در سال 1356 در کارگاهش در ایتالیا ساخت. داستان ساخت این مجسمه و سال های طولانی انتظارش برای انتقال به ایران،در نوع خودش جالب است. انجمن مفاخر ملی ایران در ساخت و نصب مجسمه های مشاهیر ایران نقش مهمی ایفا کرده است. این انجمن با سفارش طراحی و ساخت مجسمه های مشاهیر به طراحان و مجسمه سازان معروف ایرانی باعث ساخته شدن مجسمه هایی از دولتمردان، شاعران و عالمان ایرانی شده که جزو مهم ترین مجسمه های ساخته شده در ایران است. این انجمن در سال 1356 سفارش ساخت مجسمه امیرکبیر را به ابوالحسن صدیقی - مجسمه ساز معروف ایرانی و شاگرد کمال الملک - داد. صدیقی که آن زمان در ایتالیا بود، شروع به ساخت مجسمه ای تمام قد از دولتمرد محبوب ایران کرد تا پس از تکمیل شدن، به ایران منتقل و در مکان مناسبی نصب شود. همزمانی پایان ساخت مجسمه ی «امیرکبیر» با پیروزی انقلاب، سرنوشت مجسمه صدراعظم را تغییر داد؛ مجسمه ای که قرار بود سال 1357 به ایران آورده و در مکان مناسبی نصب شود، 32 سال در ایتالیا ماند و در سال 1388 با پیگیری اسناد ساخت آن، محل نگهداری اش شناسایی و با طی شدن مراحل قانونی، سال 1389 به ایران منتقل شد. صدیقی مجسمه ی سه متر و 10 سانتی متری امیرکبیر را با برنز ساخت. وزن این اثر 450 کیلوگرم است. ریخته گری این مجسمه توسط لورنزو نیکولوچی - هنرمند فقید ایتالیایی - در کارگاهش در فلورانس انجام شد. نیکولوچی بارها به صدیقی گفته بود که اگر کار انتقال مجسمه به ایران انجام نشود، آن را در میدانی به نام این دولتمرد ایرانی نصب می کند. صدیقی پس از انقلاب و بازگشت به ایران، مکاتباتی را با نیکولوچی برای انتقال این مجسمه انجام داد که اسناد این مکاتبات در سال 1388 مورد توجه مسؤولان سازمان زیباسازی و برخی فعالان هنرهای تجسمی کشور قرار گرفت و پیگیری محل نگهداری مجسمه، وضعیت آن و انتقالش به ایران برنامه ریزی شد. مجسمه «امیرکبیر» وقتی به ایران آورده شد که 14 سال از درگذشت خالق آن می گذشت. صدیقی پیش از درگذشتش آرزو کرده بود که مشکلات انتقال آخرین یادگارش حل و برای نصب، به ایران منتقل شود. متأسفانه این اتفاق در زمان حیات این هنرمند نیفتاد و در سال های پایانی دهه ی 80 با پیگیری مسؤولان این مجسمه به سرزمین مادری خالقش منتقل شد. مجسمه یادشده در مراسمی 19 مهرماه 1389 در نقطه ی بالایی پله های پارک ملت که محل نصب تندیس های مشاهیر ایرانی است، نصب شد. فریدون صدیقی - مجسمه ساز و فرزند زنده یاد ابوالحسن صدیقی - در مراسم رونمایی این اثر اظهار کرد:« مجسمه ی امیرکبیر اثر شگرفی است که آخرین ساخته پدرم محسوب می شود. ایشان از دو جهت ارادت خاصی به شخصیت امیرکبیر داشت و همین نکته باعث شد که در طول حیات خود سه مجسمه از امیرکبیر خلق کند. شخصیت امیرکبیر برای پدرم قابل احترام بود. ایشان همیشه معتقد بود که امیرکبیر مردی بزرگ، سترگ، پروقار و متکی به نفس بود که دلش هم برای ایران و هم برای مردم سرزمینش می تپید و با وجود آن که ضرر و زیان فراوانی در دوره صدارت خود دیده بود، اما دگرگونی های بسیاری در مملکت ایجاد کرد.» او همچنین گفت: «پدرم اولین مجسمه ی امیرکبیر را در مدرسه دارالفنون ساخت و به اعتقاد من اگر امروز امیرکبیر در این مراسم حاضر شود کوچکترین تفاوتی با مجسمه ای که مرحوم پدرم ساخته بود، ندارد، زیرا ایشان براساس عکس ها و اسناد معتبر این مجسمه را ساخت. او دومین مجسمه امیرکبیر را در فاصله کمی برای سفارت فرانسه در پاریس ساخت و سومین آن، همین مجسمه ای است که امروز در برابر شما قد برافراشته است.»
یکشنبه ، ۲۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای ایران]
[مشاهده در: www.sedayiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها