واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: - مجتبی راعی: در قرآن گفته شده که«حـضرت رسول(ص) برای ما اسوه است و تبعیت از ایشان مساوی با تبعیت از خداوند است که هرکس از رسول الله پیروی کند از پروردگار پیروی کرده است.»جالب است که امام حسین(ع) هم فرموده اند «من برای شما الگو هستم». درواقع امام حسین(ع) همان سنتی که از پیامبر اکرم(ص) به جا مانده را نمایندگی می کند و این دقیقا همان اسلام حضرت رسول است و به همین دلیل تا اسلام هست، این الگو هم باقی است. اساسا در همه ادیان الهی این نکته به چشم می خورد. به عنوان مثال حضرت عیسی(ع) برای مسیحی ها یک الگوی همیشه زنده است. طوری که اگر حضرت عیسی(ع) را کنار بگذاریم چیزی از این مسیحیت باقی نمی ماند. در اسلام هم اگر پیامبر(ص) را بردارید چیزی از دین مبین اسلام باقی نمی ماند. اسلام که همان دین حضرت رسول است، در امام حسین(ع) و نهضت عاشورا تجلی پیدا کرده است. به همین دلیل عشق به حسین(ع) همیشه زنده است. در کنار این موضوع البته باید قبول کنیم که هرچه جامعه ما مادی تر می شود به همان نسبت از اسلام امام حسین(ع) دورتر می شود. باید بپذیریم هرچقدر معیارهای مادی به زندگی مان بیشتر حکمفرمایی کند از نهضت امام حسین(ع) فاصله می گیریم. فراوان می شناسیم آدم هایی که همه آداب مذهبی را هم به کار می برند، ولی تمام هم و غم شان زندگی مادی است. برخی ها اساسا در تمام زندگی روزمره شان مثل یک ماتریالیست رفتار می کنند و تلاش برای معاش مهم ترین هدف شان است و تنها هنگامی که به مشکل مادی برمی خورند تازه یادشان می افتد که سراغ ائمه بروند. به این معنا که گویی ما هیچ نسبتی با جوهره دین نداریم، ولی اگر دچار مشکل مادی شدیم به امام حسین(ع) متوسل می شویم تا مشکلمان رفع شود و دوباره مادی تر شویم! متأسفانه عده ای طوری صحبت می کنند که گویی همین درست است و حضرت امام حسین(ع) اساسا آمده تا حوائج مادی ما را برطرف کند و اسمش را هم می گذارند تجلی دین و نهضت امام حسین(ع) در جامعه امروز. انگار نه انگار که حضرت آن نهضت شگفت و عظیم را رقم زده تا نگاه ما را به جهان تغییر دهد نه اینکه به غرق شدن بیشتر در مادیات کمک مان کند. همانطور که حضرت رسول(ص) برای تغییر نگاه ما به جهان مبعوث شد، حرکت امام حسین(ع) نیز هم جهت با همین مسیری است که رسول الله منادی اش بود و کربلا نقطه اوج این فصل است و همین است که در ما شور ایجاد می کند که تغییر کنیم و خودمان را بسازیم. گاهی جهت آن سیر فراموش می شود و معرفت و شعور به حاشیه رانده می شود و صرفا می ماند یک شور که وقتی با آگاهی همراه نیست، منجر به ایجاد مشکلاتی می شود. وقتی به برخی مصادیق موجود در جامعه در دهه محرم مراجعه می کنیم می بینیم که عده ای هدفشان صرفا همین ایجاد شور است. اگر هدف غایی مان جذب نسل جوان به هیئت های مذهبی آن هم به هر قیمتی باشد آن وقت شاید اگر در برخی هیئت ها به سبک نوحه دیسکو بزنند، خیلی ها جذب شوند و برایشان جذاب باشد. خیلی ها هم شاید متوجه نشوند که این حرکات نسبتی با عاشورا ندارد. درحالی که هدف این است که ما در مسیری که حضرت رسول(ص) فرموده و امام حسین(ع) به آن تداوم بخشید حرکت کنیم. نباید کاری کنیم که وهن دینداری باشد و تازه آن را به نام دین هم انجام دهیم. قدیم ها می گفتند برخی گوینده ها دهان گرمی دارند. به این دلیل که این گوینده ها زبان و عملشان یکی بود. روح باصفا و پاکی داشتند که آن دم گرم تأثیر می گذاشت و در اعماق قلب تحول ایجاد می کرد. با ریتم و این مسائل که امروزه باب شده تنها در جسم حرکت ایجاد می شود و متأسفم که گاهی یادمان می رود اصلا چرا پیامبر اکرم(ص) مبعوث شده، مگر نه اینکه امام حسین(ع) آمد برای اینکه دین جدش را زنده نگه دارد؟ وقتی از پیامبر اکرم(ص) سؤال می کنند که شما برای چه مبعوث شده اید می فرمایند برای تمام کردن مکارم اخلاق. هر کس امام حسین(ع) را خارج از این بیان به هر شکلی مطرح کند انحراف است. اگر به روضه امام حسین(ع) می رویم قاعدتا باید هدفمان این باشد که در رعایت مکارم اخلاق انسان کامل تری شویم و جز این اگر باشد راه را به خطا رفته ایم. نویسنده و کارگردان سینما
یکشنبه ، ۲۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]