واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه شهروند: شهروند| درحالی که با قهرمانی در غرب آسیا علاقه مندان به فوتبال به شکستن طلسم عدم راهیابی تیم امید ایران به المپیک امیدوار شده بودند اما سریال تکراری اتفاقات عجیب وغریب در فوتبال پایه ادامه پیدا کرد و این بار محمد خاکپور استعفایش را در آستانه مسابقات انتخابی المپیک تقدیم مسئولان فدراسیون کرد. با نگاهی آماری به سابقه حضور مربیان روی نیمکت تیم امید به این نتیجه دست می یابیم که چنین تغییراتی برای فوتبال پایه ایران عادی شده و مسئولان هم به فکر تغییر در رویه خود نیستند. خاکپور رفتنی شد؟ کمتر از 24 ساعت بعد از قهرمانی در غرب آسیا محمد خاکپور در فرودگاه و درحالی که همه در انتظار صحبت های او درباره موفقیت به دست آمده بودند، استعفای خود را اعلام کرد. واکنش ها به این ماجرا نیز تقریبا غیرقابل پیش بینی بود. حبیب کاشانی، مدیر تیم امید که همواره از کادر فنی این تیم حمایت می کرد، نسبت به استعفای خاکپور موضع گرفت: «خاکپور نامه استعفای خود را 4مهرماه به مایلی کهن داده و از او خواسته بود تا پایان مسابقات غرب آسیا آن را نبیند. او در این نامه اعلام کرده که فدراسیون به مربیان ایرانی بها نمی دهد و عِرقی به مربیان ایرانی ندارد و گفته بود من (کاشانی) هم همسو با فدراسیون حرکت می کنم.» قرار است در روزهای آینده در کمیته فنی درباره استعفای سرمربی تیم امید تصمیم گیری شود. 21 مربی در 35 سال! با نگاهی به سابقه مربیان حاضر روی نیمکت تیم امید بعد از انقلاب اسلامی 21 مربی داخلی و خارجی به چشم می آید که هیچ کدام نتوانستند این تیم را راهی المپیک کرده و حتی برخی خیلی زودتر از آنچه فکر می کردند یا کنار گذاشته شدند یا به خاطر برخی مشکلات استعفا دادند. مربیان ایرانی چون یاوری، حبیبی، قاسمپور، مناجاتی، مایلی کهن، فرکی، پیروانی، افاضلی، منصوریان و... قبل از خاکپور روزهای خوبی را در تیم امید سپری نکردند. دلیل این بی ثباتی چیست؟ علاوه بر این که در برخی مواقع مربیان نتوانستند نتایج راضی کننده کسب کنند و اخراج شدند، خیلی از مربیان سابق تیم امید که اتفاقا اسامی کوچکی هم نیستند، به دلیل کم ارزش شمردن تیم های پایه در فوتبال ایران و مشکلاتی که سر راهشان حضور داشتند، تصمیم گرفتند عطای کار را به لقایش بسپارند و به تیم های باشگاهی بروند. ابراهیم قاسمپور، سرمربی تیم امید در سال 1997 دراین باره به «شهروند» می گوید: «من در یک دوره مسابقات غرب آسیا با تیم امید قهرمان شدم و برای همکاری با ایویچ به تیم بزرگسالان رفتم. البته کمبودهای زیادی در تیم امید از سالیان قدیم وجود داشته که همچنان این مسائل را می بینیم و هیچ کس هم درصدد رفع آنها نیست. مشکل خروجی بازیکنان سرباز، تداخل بازیکنان تیم امید با بزرگسالان و نداشتن قرارداد کادر فنی تیم امید از مهم ترین این مشکلات هستند که مربیان را از هدایت چنین تیم هایی فراری می دهد. البته نکته جالب اینجاست که فقط به مربیان ایرانی ظلم می شود و خارجی های بی کیفیت پول شان را می گیرند و با نتایج ضعیف خداحافظی می کنند. الان هم من حال خاکپور را می فهمم که بعد از یک سال قرارداد ندارد.» از شرق آسیا بیاموزیم کره جنوبی و ژاپن که از سال 1996 در تمام دوره های المپیک حضور داشته اند، می توانند نمونه خوبی برای مقایسه با فوتبال پایه ایران باشند. این 2 کشور که رشد در فوتبال شان در 2 دهه اخیر کاملا به چشم آمده و برای کشوری مثل کره جنوبی تا چهارمی جام جهانی و سومی المپیک نیز پیش رفته است. کره و ژاپن مثل اکثر کشورهای پیشرفته در فوتبال، مربیان تیم امید خود را هر 4 سال یک بار و در بازه زمانی میان 2 المپیک تغییر می دهند. نکته جالب اینجاست که در 20 سال اخیر 90 درصد مربیان تیم های امید آنها بومی بوده اند و فقط در یک دوره از مربی خارجی استفاده کردند. این دقیقا برعکس فوتبال ایران است که برای تیم امید خود در 20 سال اخیر از 6 مربی خارجی استفاده کرده است. محصص: عدم ثبات نگران کننده نیست! مرتضی محصص، رئیس کمیته فنی فدراسیون فوتبال درباره ماجرای تکراری نبودن ثبات روی نیمکت تیم امید به «شهروند» می گوید: «من هم قبول دارم که فهرست مربیانی که تاکنون هدایت تیم امید را برعهده گرفتند، بسیار طولانی است اما این موضوع فقط مختص به ایران نیست. در تمام دنیا شما نمی توانید مربی را پیدا کنید که مثلا 10 سال با تیم امید یک کشور کار کند. معمولا مربیان در تیم های پایه چند سالی فعالیت می کنند و بعد از آن به تیم های باشگاهی یا رده های ملی منتقل می شوند. این موضوع که مربیان ما ثبات ندارند، مرا نگران نمی کند. تنها نگرانی من اینجاست که ما 40 سال است به المپیک نرفته ایم و هیچ کس هم نمی تواند منکر این نتیجه ضعیف شود. امسال هم بسیار امیدوار هستیم، اگرچه خبر استعفای خاکپور ما را نگران کرد.» کارخانه ای که همیشه تعطیل است عدم ثبات روی نیمکت تیم های پایه فقط به تیم امید خلاصه نمی شود و به همین دلیل کارخانه بازیکن سازی فوتبال ایران سال هاست که تعطیل شده است. فدراسیون فوتبال به دلیل نداشتن ساختار مناسب برای تیم های پایه، دایما درحال تغییرات در کادر فنی تیم های پایه ازجمله نونهالان، نوجوانان، جوانان و امید است. شاید تیم امید (که می توان از آن به عنوان ویترین تیم های پایه یاد کرد) در این میان بیشتر به نظر بیاید اما قطعا از نظر بازیکن سازی اهمیت تیم های نوجوانان و جوانان بیشتر هم است، حتی با نگاهی به لیست مربیان تیم جوانان نیز نام های کوچکی را مشاهده نمی کنیم اما سوال اینجاست که این مربیان که در لیگ ها و رده های دیگر ملی نتایج خوبی رقم زدند، چطور در فوتبال پایه کارنامه خوبی از خود به جای نگذاشتند؟ قطبی، مشتری نیمکت تیم امید! با این که هنوز جدایی خاکپور قطعی نشده اما نیمکت تیم امید گزینه ها و مشتریان زیادی دارد. حبیب کاشانی از اعلام آمادگی افشین قطبی برای جانشینی خاکپور نام برده است. قطبی نخستین بار در زمان مدیریت کاشانی در پرسپولیس وارد ایران شد و این 2 نفر سابقه همکاری مشترک را با هم دارند. حالا باید دید در صورت جدایی احتمالی خاکپور کدام نفرات جزو گزینه های اصلی معرفی می شوند.
جمعه ، ۲۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه شهروند]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]