محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830297362
متن 5 صفحه از نامه بابک زنجانی به نمایندگان
واضح آرشیو وب فارسی:عصر اقتصاد: یک عضو کمیته پیگیری کننده پرونده بابک زنجانی در مجلس، 5 صفحه از نامه بابک زنجانی به نمایندگان در تاریخ 13 تیر 1394 را منتشر کرد. امیرعباس سلطانی می گوید این نامه هیچ گاه به نمایندگان ارجاع نشده است. وی ادامه می دهد: رونوشت این نامه در اختیار دادستان تهران است و ما این نامه را از جای دیگری به دست آورده ایم. او به دلیل آنچه که آن را «برخی مصالح» نامید، از انتشار بخش های دیگر این نامه خودداری کرد. 5 صفحه از نامه بابک زنجانی به نمایندگان مجلس را در ادامه می خوانید: صفحه یک: من در سال 1380 اولین شرکت خود را ایجاد کردم. تا سال 1390 بیش از 60 شرکت در داخل و خارج درست کرده ام که همه این شرکت ها با دستان خودم شکل گرفته و نه مربوط به دولت و اصل 44 و رانت و غیره بوده و همه شرکت ها به نحوی به یکدیگر متصلند و از هم کمک می گیرند. من اقتصاد مقاومتی که شما 2 سال است از آن نام می برید را 10 سال است اجرا می کنم و هر شرکت نیاز شرکت دیگر را تأمین می کند. ما حتی وقتی متوجه شدیم در کشور برای گرفتن وام باید روابط خاص ایجاد کرد، تصمیم گرفتیم نیاز مالی بانکی خود را هم از کشور قطع کنیم و روی پای خود باشیم، اما نه با رابطه و رانت و مسئول بلکه با فکر و تدبیر، بلکه با مطالعه و تحقیق. آقایان محترم، من همه اموالم مربوط به قبل از سال 1391 است، در صورتی که وزارت نفت برج 3/ 1391 با مجموعه من فعالیت کرده و هیچ وقت روند کار از آینده به گذشته نمی رود. آقایان محترم، در هیچ جای دنیا وکلای مجلس به دولت ها اجازه نمی دهند مردم کشور را به جرم اخلال در نظم اقتصادی بازداشت کنند، چون مردم که قدرتی را برای اخلال کردن ندارند و وسیله ای برای ایجاد اخلال ندارند و اگر فسادی به وجود می آید، مربوط به یک مسئول می باشد که فکر نکرده و اموال دولت را از بین برده. مردم که دنبال سود هستند و چه می دانند آن مسئول باید از چه کسی اجازه بگیرد و قانون او چیست؟ قانون مردم، قانون مدنی است و به او یاد داده اند کار کن در چهارچوب و اگر حق کسی را از بین ببری و دزدی کنی و غیره ... مورد محاکمه قرار می گیری ولی به او نمی توانند بگویند در نظام اقتصادی کشور اخلال کردی و این حرف بسیار خنده دار است که یک شخص بتواند یک نظام را مورد اخلال قرار دهد! پس این یعنی یک سری دستگاه و مسئول وجود دارند که از مسئولیت خود به دورند و باید در خود عیب را پیدا کرد. شما در چین که به عنوان بزرگ ترین کشور مبارزه با فساد اقتصادی به شمار می رود، نخواهید دید که سرمایه گذاران و مردم را به اسم فساد اقتصادی بازداشت کنند. مسئولی که مسئولیت به عهده می گیرد، کارش آنقدر سنگین است که باید مشاور حقوقی، قانونی و اقتصادی داشته باشد و دقت کند که چه می کند و اگر مورد تخلف شد، فساد را با او ارزیابی می کنند که دولت عقب تر از تکنولوژی و روز است و با او برخورد می کنند، اما در کشور ما مسئول پاک، مؤمن، باخدا اما بی سواد چگونه می تواند مسئولیت را به عهده بگیرد و باعث زیان به کشور می شود و چون آدم خوبی است، با او کاری ندارند و مردم می شوند مقصر اصلی. در موضوع آتش سوزی شین آباد که بچه ها آتش گرفته بودند، مدت ها گذشت، من به عنوان یک هموطن گفتم حاضرم به آن ها کمک کنم و هزینه آن ها را بپردازم، شما در سایت ها ببینید که مسئولین چگونه به من پاسخ دادند که ما خودمان انجام می دهیم و تو که معلوم نیست پولت از کجاست و می خواهی خودت را با این بشوری، دخالت نکن. من سکوت کردم ولی در اول مهر از وزیر محترم آموزش و پرورش پرسیدند برای این که دوباره در مدارس بچه ها آتش نگیرند و خسارت نبینند، امسال چه کرده ای؟ جواب این بود: من همه را بیمه کرده ام؛ یعنی همه با خیال راحت بسوزند. شما برادران در مجلس از صبح تا شب تلاش می کنید برای کشاورز یا یک صنعتگر شرایطی را فراهم کنید که او به بانک برود و وام بگیرد و چرخه را به حرکت بیندازد و تلاش هم می کنید و این اتفاق می افتد و کشاورز و صنعتگر وام را می گیرد، ولی اینجا او رها می شود یعنی وزارت کشاورزی نمی گوید آقای عزیز امسال در فلان شهر، شما سیب زمینی و گندم و شما کاهو بکار و روش های درست به او گفته نمی شود و او می کارد و می بینیم که از روی جهل تولیدی را درست کرده ایم که مشتری ندارد یا آنقدر کم است که باعث افزایش قیمت می شود و یا آنقدر زیاد است که کشاورز و صنعت گر زیان می بینند و نمی تواند وام خود را پرداخت کند و وقتی وام را ندهد، می شود بدهکار بانکی و دولت دیگر می آید و او را به عنوان بدهکار بانکی و مفسد اقتصادی به زندان می برد و این است چرخه زندگی در ایران. صفحه دو: در ژاپن وقتی سرویس مدرسه چپ شد و بچه ها کشته شدند، وزیر آموزش و پرورش خودکشی کرد، چون می دانست اگر زنده بماند، او را خواهند کشت. در استرالیا وقتی کشاورزان محصول خود را نتوانستند بفروشند، وزیر، خود را از بالای برج پایین انداخت چون می دانست اشتباه او زندگی هزاران نفر را از بین برده، شما در ایران می بینید که بازی فوتبال تراکتورسازی باعث چه حوادثی در کشور می شود و امکان کشته شدن جوانان مردم به وجود آمد و وزیر ورزش سرش را بالا می گیرد، ما پیدا کردیم مقصر که بوده، پسر مربی انگشتش را به شماره 2 نشان داده و مشکل، انگشت پسر مربی بوده. کسی به او نگفت تو مسئول برگزاری بودی، تو و مدیرکل های تو از روی بی سوادی خطا کردید، مشکل انگشت پسر مربی است؟ آقایان، ما هیچ وقت موفق نمی شویم چون مسئول مشکلات را مردم می دانیم و مسئول شدن در ایران فقط یک جایگاه است و اگر مسئول ماه ها هم نباشد، اتفاقی نمی افتد چون کاری انجام نمی دهد. مسئول در ایران یک تعریف دارد؛ آن که هر جا مسئول شدی ، برو به دنبال مشکلات دوره قبل و فساد آن ها را بگو، این کفایت می کند و تو بهترین مسئولی. در وزارت نفت، وزیر محترم آقای زنگنه وقتی آمد می توانست یک بار مرا ملاقات کند و مشکل را جویا شود و همین کاری را که من در بازداشت انجام می دهم، در آزادی و بدون سروصدا هم می شد توافق کرد ولی به نظر من، یک وزیر باتجربه که دنبال حاشیه می رود، دنبال حل مسئله نبوده. بر فرض مثال نخواستی دخالت کنی و کار را به قوه قضائیه داده ای؛ اینکه هر روز مصاحبه کنی زنجانی به هر ایرانی 110 هزار تومان بدهکار است و کار قاضی و قضاوت را انجام می دهی، در صورتی که هنوز ایشان نمی دانند حساب کتاب وزارتخانه اش با من چه هست. یک روز می گوید زنجانی 2.8 میلیارد یورو بدهکار است، یک روز می گوید 2.5 میلیارد بدهکار است و اصلاً موضوع را نمی داند و اطلاعات او هم رسانه ای است، چگونه می تواند کمک کند. "آقای وزیر هر حرف و عمل ما نزد خداوند سؤال می شود" البته این اتفاقات در دولت قبل هم بوده. آقای احمدی نژاد برای هر پروژه ای رفت و کلنگ زد که بگوید چقدر مردمی است اما وقتی من در مصاحبه با تلویزیون BBC گفتم موضوع تأمین اجتماعی دروغ بوده و اهمیت نداشته، منی که 22 فروند هواپیما به کشور وارد کردم و قشم ایر را راه اندازی کردم و خدمت کردم، به معاونینش و وزرا نامه زد که کسی در افتتاحیه شرکت نکند. حتی به رئیس هواپیمایی کشوری هم گفته که نرود و خدا را شکر که من نیازی به هیچ کدام ندارم و مثل مردم امیدم خداوند است و این کشور با معجزه و صدقه سر حضرت آقا، روی پا است و بس. و اما اصل موضوع؛ آقایان، من برای ثروتمند شدن از فکرم استفاده کردم و نسبت به تحصیلاتم تلاش کردم از سال 1380 شرکت هایی را ایجاد کردم. در سال 1384 متوجه شدم اگر منابع پولی نباشد، نمی توانم ادامه دهم؛ لذا تصمیم گرفتم وام بگیرم و وقتی دیدم مورد تمسخر بانک ها قرار گرفتم، تصمیم گرفتم راهکار درستی پیدا کنم که نیازمند منابع مالی بانک ها نشوم و سودهای آنچنان ندهم. تصمیم گرفتم برای اینکه وضعیت مالی شرکت های من در یک محل کنترل شود و وضعیت مالی آنها را سر و ... صفحه سوم: سامان دهم مجموعه ای به نام اس.سی.تی بانکرز داشته باشم که این مجموعه کنترل منابع را در مجموعه ها به عهده بگیرد و با تحقیقات زیاد به راهکارهای نوین و درستی رسیدم. برای اینکه بتوانم راهکار اصولی این مجموعه را راحت تر قابل فهم شما برادران کنم، لازم است این گونه مثال بزنم که دنیای مدرن و سودساز به چند محور حرکت می کند: 1- تکنولوژی 2- اختراعات 3- سرمایه گذاری برای رسیدن به این پیشرفت، کشورهایی چون آمریکا و اروپا سعی می کردند در گذشته با نفوذ خود، پول خود را به عنوان یک عامل تأثیرگذار در کشورها ترویج دهند و حاصل آن این شد که هر کشور که با آنها همسو نشود، این عامل را در کشور تغییر دهند و تأثیرگذار شوند تا اقتصاد آنها همسو شوند، برای این اصل جنگ های فراوان و جاسوسی های زیادی را در کشورها انجام داده اند ولی امروز وجود تکنولوژی و فکرهای جدید اصل جنگ و جاسوسی را عقب برده چون که کشور به این دلیل جنگ می کند که سود بیشتری ببرد. به این دلیل جاسوسی می کند که راهکارهای مالی بیشتری پیدا کنند و منافع ببرد و امروزه این عوامل فقط به صورت نمادین و سنتی تبدیل شده و برای سرکار گذاشتن مردم کار می کند؛ اما بهترین راه برای جذب پول کشورها یکپارچه کردن سیستم مخابراتی و سیستم بانکی است که اگر این اتفاق هر چه زودتر شکل بگیرد، بیشترین منابع مالی کشورها در دست ابرقدرت ها خواهد بود و به راحتی می توانند کشورها را همسو کنند و در صورت مخالفت با یک حرکت کوچک، بدون جنگ و خونریزی آن کشور را به زانو درآورند. شما امروز مشاهده می کنید نرم افزار "viber"، "whatsapp" و غیره روی گوشی ها نصب می شود و شما مجاناً و ساعت ها می توانید بدون اتصال به مخابرات و پرداخت هزینه و به وسیله اینترنت صحبت کنید و عکس بفرستید و پیام ارسال کنید؛ اما دلیل این چیست؟ کارشناسان ما با کارشناسی های اشتباه، مسئولین را به بی راه می برند و عمده کار این نرم افزارها را جاسوسی می دانند و چنان کارشناسانه دفاع می کنند که مسئولین را موظف کرده اند برای فیلتر کردن و استفاده های آن کار را به مجلس و تصمیم گیری و دفاع ببرند. در صورتی که جاسوسی شاید نکته کوچک آن نرم افزار باشد که هرچند که نیازی به این گونه جاسوسی وجود ندارد. اصل این کار جایگزینی این نرم افزارها به جای اپراتورهای تلفن است و حذف مخابرات در کشورهاست. در 5 سال آینده اطراف زمین پر از ماهواره های ارسال خط اینترنت خواهد بود و مردم بدون واسطه مخابرات به صورت وایرلس به این ماهواره ها وصل می شوند و بدون فیلتر و مستقیم از اینترنت استفاده می کنند؛ لذا کل اپراتورهایی مثل ایرانسل، همراه اول، رایتل و غیره بلااستفاده می شوند و هر کس بدون سیم کارت با اتصال به اینترنت می تواند به راحتی از خدمات آن نرم افزار استفاده کند و از حالا آنها برای بازاریابی و گرفتن مشتری شروع کرده اند و ما هم به جای اینکه نرم افزاری درست کنیم و تبلیغ کنیم که همه ایرانی ها از آن استفاده کنند، دنبال راهکارهای غیرکارشناسانه هستیم. در سیستم پولی هم چنین اتفاقی وجود دارد. شما به زودی حذف بانک های مرکزی کشورها را از سیستم پولی خواهید دید. بانک مرکزی در آینده نزدیک نقش شرکت حسابداری دولت ها را دارند و آنها هم مثل مردم در سیستم پولی فقط مشتری خواهند شد. هم اکنون در دنیا نرم افزارهایی مثل "American express"، "mastro"، "courier"، "visa"، "mastercard" و غیره را می بینید که این وظیفه ها را به عهده گرفته اند. آنها کارت بانکی را در اختیار مشتری قرار می دهند که کارت آنها دارای اعتبار است و کمترین آن 10 تا 50 هزار دلار است و این کارت مجاناً توسط بازاریاب ها به دست مشتری داده می شود و اعلام و تشویق به مصرف این اعتبار می کنند و مشتری پس از استفاده از این کارت اعتباری که در تمام دنیا ... صفحه چهارم: کار می کند متعهد می شود وجه برداشت شده را ظرف 59 روز به شرکت اعتبار دهنده، بازپس بدهد. این کار باعث می شود مردم پول های موجود را جمع آوری کنند و از طرفی با این امکان وامی را در اختیار دارند که 59 روز مجاناً در اختیار آن ها است و اقتصاد آن ها در یک کارت جمع می شود؛ پس به زودی می بینید که دیگر مانند آن تلفن همه محتاج آن سیستم مالی شده اند. یک دولت الکترونیک هم تشکیل می شود و مردم را که دنبال سوءاستفاده باشد را از خدمات اجتماعی مثل آب و برق، اینترنت، مدرسه و غیره محروم می کند و نیازی به قوه قضاییه هم ندارد. این شرکت ها برای این که خدمات خود را به مردم برسانند با بانک ها قرارداد می بندند و به بانک ها می گویند توی بانک 59 روز بعد پول را از مردم بگیر و من از تو 6 ماه بعد می گیرم و یا طبق قرارداد یکسال بعدی می گیرم و بانک های دنیا دنبال استفاده از این اعتبار هستند و هرکس بیشتر کار کند، بیشتر اعتبار دریافت می کند. من بابک زنجانی، با ایجاد بانک و وصل شدن به این سیستم شتاب بین المللی در 3 مرحله از سال 84 تا 90، 15 میلیارد یورو اعتبار جذب کردم، هر مرحله 5 میلیارد یورو و زمانی این اعتبار قابل بازپس گیری می شد که من از این اعتبار استفاده کنم و آن را هزینه کنم و اگر مصرف نمی کردم، فقط به عنوان یک اعتبار باقی می ماند، همانند تلفن های شارژی که شما اعتباری را می گیرید و وقتی حرف بزنید از آن اعتبار کسر و باید پرداخت شود؛ لذا من برای مصرف این اعتبار مجبور بودم به هر نحو آن را هزینه کنم. آقایان، من از سال 1388 تا 1390 برای بانک های ملی، صادرات، ملت، توسعه صادرات، سرمایه، مسکن، پارسیان و غیره سیستمی را نصب کردم و روزانه 300 حواله جمعاً 36000 حواله خارجی انجام داده ام که معادل آن را در کشور تحویل و سرمایه گذاری کرده ام. من از طریق این سیستم، ارز قابل انتقال ارسال کرده ام و آن ها ارز داخلی و غیرقابل استفاده به من داده اند که من عین آن را در کشور سرمایه گذاری کرده ام. آقایان، من یک دستگاه رک حفاری دریایی خریداری کرده ام، آقایان، من به قرارگاه خاتم الانبیاء سپاه قرب نوح بیش از 200 میلیون یورو پول قرض دادم و 2 سال طول کشید تا آن را پس گرفتم و کماکان 30 میلیون یورو طلبکارم. آقایان، من با این سیستم، پل صدر را سرمایه گذاری کردم و واردات قطعات آن را انجام دادم و بعد از 2 سال به جای پولم، تراکم به من دادند و مجبور به ساخت پروژه ایران زمین شدم. آقایان، من جرثقیل های غول پیکر برای سپاه خریدم و در اختیار مسئولین گذاشتم، ساخت هتل و کشتیرانی، خودروهای نفت کش و صدها پروژه ایجاد کردم، برای حج و زیارت که پول را زیر گوسفند می بستند و پول برای زائرین به مکه می بردند، پول را در بانک های عربستان انتقال دادم و پول آن را گرفتم و در ایران سرمایه گذاری کردم. من در ترکیه و تاجیکستان سرمایه گذاری های درستی کردم که منافع آن برای سربلندی کشورم بود، ولی من هرچه هزینه کردم، این 15 میلیارد یورو تمام نمی شد. کل مصرف پولی که انجام داده ام، بیش از 2.5 میلیارد یورو بود که با قیمت 1200 تومان تبدیل شد و در کشور سرمایه گذاری شد و شما می بینید که من همه اموالم مربوط به قبل از ورود شرکت (HK نفت) است. من برای این که پول بیشتری به ایران بیاورم، این اعتبار را بین بانک مسکن و بانک مالی اعتباری توسعه تقسیم کردم. 5 میلیارد یورو از این اعتبار را به بانک مسکن داده ام و از او خواستم 4 میلیارد یورو را به تأمین اجتماعی بدهد که من به جای آن شرکت هایی را بگیرم و در هلدینگ جای بدهم و 3.5 میلیارد یورو آن را به مؤسسه مالی توسعه داده ام و در ازای آن 8000 میلیارد تومان ضمانت نامه گرفتم و به شهرداری دادم که مجموعه های آن را خریداری کنم. پس من وظیفه ام را به عنوان یک تاجر و یک ایرانی برای خدمت به کشورم درست ... صفحه پنجم: اجرا کردم و هیچ تخلفی نکرده ام و هیچ کدام از شما مرا نمی شناختید و در آرامش این اتفاق شکل گرفته است، اما زمانی که کشور به مشکلات فراوان وارد شد سعی کرد از مجموعه من استفاده بیشتری کند و من هم فکر می کردم که باید کمک کنم. سال 1388 بانک مرکزی ایران مورد تحریم قرار می گیرد و حساب های او در تمام دنیا بسته شد، و دیگر با فروش نفت نمی توانست پولی در حساب خود دریافت کند، مجبور شد به وزارت نفت مأموریت بدهد که پول نفت را در حساب نفت در خارج بماند و به دستور بانک مرکزی آن مبالغ هزینه شود، پس از چند ماه وزارت نفت هم در لیست تحریم قرار گرفت و مسئولین تصمیم گرفتند پول نزد خریداران خارجی بماند و آن ها هزینه کنند، به دستور بانک مرکزی ایران و بعد از ارسال نفت به آن ها و طلب از آن ها متوجه شدند آن ها حاضر به پرداخت نیستند و درست هم می گفتند که اگر خارج از سیستم شرکت پولی پرداخت شود، جنبه پولشویی پیدا می کند؛ فلذا امروز می بینیم که شرکت های خارجی بدهکارند و چیزی در دست نداریم، جز یک حساب دفتری. تصمیم دیگر گرفته شد که با چند کشور صحبت کنند و بانک مرکزی به صورت دفتری حسابی باز کند و نفت را به آن ها بفروشد و حساب دفتری طلب ایران را نشان و منعکس کند و ایران از آن کشورها به جای پول کالا وارد کند و می بینیم که هند، کره جنوبی، پاکستان، ترکیه از جمله این کشورها هستند و ما نفت می دهیم و طبق قرار به جای پول، کالا وارد می کنیم و خوشحال هم هستیم که کار بزرگی انجام داده ایم و هر روز اعلام می کنیم بیشتر صادرات داریم و اهمیت کار مسئولین. دوباره کارشناسان بی سوادتری آمدند و نظر دادند که شرکت های کاغذی در آن کشورها ایجاد شود و به اسم صادرات کالا به ایران، پول را بگیرند و به جاهای مختلف حواله کنند. با این کار همین که سه حواله ارسال می شد، کشورهای ذی نفع می گفتند این پولی که حواله کردی، جای آن چه گرفته ای و این خود یک پولشویی است و آن ها را مورد اذیت قرار دادند و پول های آن ها توقیف شد. وزیر نفت به جای کار نفتی، دنبال خرید مرغ بود و هر کس یک مهندسی می کرد و چنان همه صحبت می کردند که آدم به شعور خودش هم شک می کرد. برحسب عملکرد من در خصوص انتقالات و واردات و صدور ال.سی و عملکرد خوب مجموعه ما، شرکت HK مربوط به وزارت نفت که در هنگ کنگ به ثبت رسیده بود، تقاضای افتتاح حساب بانکی در بانک مالزی اینجانب را نمود. از آن جایی که من حاضر نبودم با مجموعه های دولتی کار کنم، با توجه به این که شرکت خارجی بود و اسمی از وزارت نفت و ایران در آن نبود، اجازه افتتاح حساب را به آن ها دادم. آن ها در 3/ 1391 حسابی باز کردند و برای این که در حساب خود پول واریز کنند، از من راه کار خواستند. آن ها گفتند پول نزد بانک مرکزی ایران دارند و به من گفتند به جز مصرف در ایران و آن شرکت ها برای واردات کالا، این پول هیچ مصرف دیگری ندارد و من گفتم پول را به شرکت SCT بنکرز من در ایران به عنوان کارگزار بانک مالزی بدهید و من عیناً وجه المثل آن را به هر حساب که بخواهید واریز می کنم. آن ها از برج 3/ 1391 تا برج 10/ 1391 مبلغ 1.5 میلیارد یورو در ایران داده اند و عیناً وجه المثل آن را در حساب مالزی که خواسته آن ها بود، دریافت کرده اند و از کل این مبلغ 800 میلیون یورو به پیمانکاران و افراد مختلفی که در نظر آن ها بود، دستور پرداخت داده شده و ارسال گردید. آن ها اگر این مبالغ را در هر حسابی می خواستند قابل پرداخت بود و مشکلی وجود نداشت و انجام وظایف ما طبق خواسته آن ها بوده است. لذا اگر ایرادی دیده می شد، در طول آن هفت ماه چرا عنوان نشد و حال که دولت عوض شده، ایران وارد می کنند؟ از طرفی ما در بازار تهران گاری هایی را می بینیم که افراد زحمتکش به عنوان حمال بر روی آن کار می کنند، اگر با آن شخص طرح دوستی و رفاقت بریزیم و روزی از آن رفیق 100 هزار تومان ... «باشگاه خبرنگاران» تاکید کرده است که هیچ گونه مسئولیتی در قبال محتوای نامه مذکور نداشته و تنها در انعکاس و انتشار این نامه از سوی امیر عباس سلطانی نماینده مردم بروجن اقدام کرده است. منبع:ایسنا
جمعه ، ۲۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر اقتصاد]
[مشاهده در: www.asre-eqtesad.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها