تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805653052
این نوترینوهای مرموز دوست داشتنی/کشفی که نوبل فیزیک امسال به آن تعلق گرفت
واضح آرشیو وب فارسی:اکوفارس: اکوفارس: جایزه نوبل فیزیک در سال 2015 امروز(سه شنبه) به تاکاکی کاجیتا از ژاپن و آرتور بی مک دونالد از کانادا تعلق گرفت. کشف آنها اما چه بوده است که این دو نفر به خاطرش در فهرست برندگان نوبل و در کنار کسانی مانند اینشتین و ماری کوری قرار گرفتند؟حتما شنیده اید که پس از گمانه زنی های مختلف امروز سرانجام نام برندگان جایزه نوبل فیزیک امسال اعلام شد {اینجا} . علت رسیدن این جایزه مهم به تاکاکی کاجیتا و آرتور بی مک دونالد دو استاد برجسته دانشگاه های توکیو و کوئینز مطالعه و کشفی مهم درباره یک ذره بنیادین یا زیراتمی مشهور به «کوچک خنثی» یا همان نوترینو است. نوترینو (neutrino) یک ذره بنیادی است که از نظر الکتریکی خنثی بوده و به ندرت وارد برهمکنش می شود اما معمولاً با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت می کند. این ذره عجیب و مرموز قادر است از درون مواد تقریباً بدون هیچ برهمکنشی عبور کند. برندگان نوبل اما کشف کرده اند که این ذره کوچک،خنثی و همچنین مرموز تغییر هویت می دهد. دهها سال معمای نوترینو ذهن فیزیکدان ها را مشغول به خود کرده بود. کاجیتا کشف کرده که نوترینوها از جو (اتمسفر) در مسیر خود به رصدخانه نوترینوی «سوپر کامیوکانده» در ژاپن، تغییر هویت می دهند. آرتور بی مک دونالد در کانادا توانست ثابت کند که نوترینوها از خورشید در مسیر خود به سمت زمین ناپدید نمی شوند، بلکه زمانی که به 'رصدخانه سادبری نوترینو' می رسند، هویت دیگری می گیرند. هر دو این دانشمندها اما توانستند یک مسئله را ثابت کنند که نوترینوها تغییر هویت می دهند و بر خلاف آنچه برخی تصور می کردند دارای جرم هر چند اندک هستند. این کشف تبدیل به نقطه عطفی درتاریخ فیزیک شد و باعث شد تا دید فیزیکدان ها به کل تغییر کند. نمایی از رصدخانه نوترینو Sudbury تاکاکی کاجیتا و آرتور مکدونالد پدیده جدید نوسان نوترینو را شناسایی کردهند که تحولی اساسی در فیزیک ذرات بنیادی محسوب می شود. پرفسور مکدونالد در یک مصاحبه تلفنی گفته است که قطعا در جریان تحقیقات در این زمینه، لحظه «کشف بزرگ» هم وجود داشت و آن زمانی بود که مشاهده شد که نوترینوها در مسیر حرکت از خورشید به زمین از یک نوع به نوع دیگر تغییر شکل می یابند. از آنجایی که نوترینوها بار الکتریکی ندارند، تحت تأثیر نیروهای الکترومغناطیس قرار نمی گیرند. نوترینوها تنها تحت تأثیر نیروی هسته ای ضعیف که در مقایسه دارای بُرد بسیار کوتاه تری از نیروی الکترومغناطیس است، قرار می گیرند؛ لذا قادر هستند مسافت های بسیار طولانی را درون مواد بدون برهمکنش طی کنند. بیشتر نوترینوهایی که از زمین عبور می کنند، از خورشید صادر می شوند. در هر ثانیه از هر سانتی متر مربع زمین، در حدود ۶۵ میلیارد نوترینوی خورشیدی عبور می کند. تاریخچه کشف نوترینو ۱۹۱۴:جیمز چادویک به مسئله ابهام آمیز مربوط به انرژی حرکتی ذراتی که از مواد رادیواکتیو صادر می شدند، برخورد کرد. ۱۹۳۰:ایده نوترینو هنگامی بدنیا آمد که ولفگانگ پاولی چاره ای برای حفظ اصل پایستگی انرژی در تولید ذرات بتا اندیشید. پاولی هنگامی که برای نخستین بار تئوری خود را عرضه کرد، نوترون هنوز کشف نشده بود. ۱۹۳۲:چادویک موفق به کشف نوترون شد و در سال ۱۹۳۳ کارل دیوید اندرسون اولین پادذره یعنی پوزیترون را کشف نمود. ۱۹۵۶: ۲۵ سال پس از اینکه پاولی امکان وجود نوترینو را پیشنهاد کرده بود، و ۴۲ سال پس از اینکه ابهامات مربوط به پرتو بتا مطرح شد، کلاید کووان و فردریک رینز رسماً اعلام کردند که وجود نوترینو بالاخره به اثبات رسیده است. ۱۹۶۲: دومین نوع نوترینو یعنی نوترینوهای میون کشف گردیدند. ۱۹۶۸: برونو پونته کورو و ولادیمیر گیربف در پی ابهامات بوجود آمده در اندازه گیری تعداد نوترینوهای خورشیدی عبوری از زمین، اعلام کردند که اگر نوترینوها دارای جرم غیر صفر باشند آنگاه می توانند از یک نوع به نوع دیگر تغییر کنند. بنابراین نوترینوهای خورشیدی گمشده، می توانند نوترینوهای الکترونی باشند که در طول مسیر خود به سوی زمین به نوعی دیگر تغییر یافته اند و از دید آشکارسازها پنهان می مانند. تا پیش از این عقیده عمومی بر این رایج بود که نوترینوها دارای جرم صفر هستند. ۱۹۷۸: نیاز به وجود نوع سوم آن به نام نوترینوهای تاو اعلام شد؛ ولی تا ۱۹۹۸، یعنی تا ۲۰ سال پس از آن، مشاهده آن هنوز امکان پذیر نشده بود. ۱۹۹۸: تیم تحقیقاتی سوپر کامیوکانده خبر از قرائن و شواهدی درباره نوترینوهایی بدون جرم صفر دادند. ۲۰۱۰:تیم تحقیقاتی INFN در گرن ساسو ایتالیا، که بر روی آشکارساز اپرا کار می کنند، مشاهده کردند که تعدادی از نوترینوهایی که از سرن گسیل شدند و از نوع نوترینوی میونی بودند، در طول سفر از لابراتوارهای سرن واقع در ژنو با عبور از تونلی به طول ۷۳۰ کیلومتر، به نوترینوهای تاو تبدیل شدند (نوسان کردند و تغییر طعم دادند). نتایج این نوسان اثبات کرد که حداقل یکی از این سه نوع نوترینو می تواند جرم داشته باشد. ۲۰۱۱ :تیم تحقیقاتی آشکارساز اپرا اعلام نمودند که مشاهدات آن ها نشان می دهد که سرعت نوترینوها از سرعت نور نیز فراتر می روند. اما مدتی بعد خود مرکز سرن اصلاحیه ای در مورد نتایج اعلام شده صادر و موضوع را منتفی اعلام کرد و ناشی از خطا در سامانهٔ GPS دانست.
جمعه ، ۲۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اکوفارس]
[مشاهده در: www.ecofars.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها