محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830271985
گاردین: تحریم های آمریکا پس از توافق چیزی را در ایران تغییر نمی دهد
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: یک روزنامه انگلیسی در گزارشی با بررسی تاریخچه تحریم های آمریکا علیه ایران نوشت که پس از توافق هسته ای، تحریم های یکجانبه آمریکا چیزی را در ایران تغییر نخواهد داد.به گزارش دولت بهار به نقل از تسنیم، روزنامه انگلیسی گاردین در گزارشی تاریخچه تحریم های آمریکا علیه ایران را بررسی کرد. این روزنامه نوشت: طرفداران آمریکا از تحریم ها به عنوان ابزاری برای پیشبرد خواسته های خود استفاده کردند. آنها معتقدند که تحریم های شدید آمریکا عامل اولیه برای امضای توافق برنامه هسته ای ایران بوده و می توان از این ابزار برای ایجاد تغییرات دیگر در سیاست های ایران استفاده کرد. تحریم های آمریکا به جز در موضوع هسته ای در همه موارد شکست خورد تحریم های آمریکا از اولین روزهای تشکیل جمهوری اسلامی علیه ایران تحمیل شده است اما یک برآورد واقعی از این تاریخچه طولانی مدت نشان می دهد که آنها به جز در موضوع هسته ای در همه موارد شکست خوردند. تفاوتی که با مورد هسته ای وجود دارد آن است که تحریم های آمریکا که شامل تحریم های شدید بانکی بوده از سال 2006 و تحت دولت بوش آغاز شد اما این تحریم ها سرانجام با همکاری اتحادیه اروپا و سازمان ملل تکمیل گردید. این تحریم بین المللی تهران را مجبور کرد که محاسبات خود را به شیوه غیرمنتظره ای تغییر دهد. این بدان معنا نیست تحریم های یکجانبه آمریکا به ایران آسیب نرسانده است. تحریم های شدید تجاری تسلیحات و تجهیزات نظامی، ایران را در جریان سال های 1980 تا 19800 و در جنگ با عراق نابود کرد و مانع از آن شد که خطوط هواپیمایی ایران برای چندین دهه هواپیماهای جدیدی بخرد و منجر به ضعیف شدن واحد پولی ایران گردید و این کشور را با چالش شدیدی برای نوین سازی مواجه کرد. گاردین در ادامه این مقاله نوشت: فشارهای دائمی آمریکا به متحدان خود سبب شد تا ایران نتواند به عضویت سازمان تجارت جهانی در آمده و این کشور از واردات اورانیوم برای سوخت رسانی به صنعت هسته ای خود محروم گردید و آمریکا در روند اجرای پروژه هایی نظیر خط لوله گاز به هند و پاکستان نیز مانع تراشی کرد. در واقع بسیاری از بنگاه های اقتصادی زمانی که میان گزینه تجارت با ایران یا آمریکا مواجه می شدند گزینه آمریکا را که ابرقدرت جهان است انتخاب می کردند. با وجود این فشار شدید، رابطه ایران با دیگر کشورهای جهان به طور کامل تخریب نگردید. در تحریم های دوره کلینتون به جای آنکه ایران تحریم شود شرکت های نفتی آمریکایی تحریم شدند در تحریم های دوره کلینتون که علیه لیبی و ایران بود، هدف این بود که شرکت های نفتی آمریکایی و بین المللی از هرگونه فعالیت در میادین نفتی ایران منع شوند اما این موضوع باعث ایجاد اعتراضاتی در کشورهای مختلف گردید که در پی آن شرکت های نفتی غیرآمریکایی از این قانون مستثنی شدند و در نتیجه این قانون به جای آنکه ایران را تحریم کند، شرکت های نفتی آمریکایی را تحریم کرد. شرکت های چندملیتی به دنبال یافتن روزنه ای در تحریم ها برای تعامل با ایران بودند شرکت های چندملیتی نظیر کوکاکولا و هالیبرتون نیز در حاشیه تجارت با ایران قرار داشتند و تلاش داشتند تا روزنه هایی در تحریم ها بیابند تا شرکت های خارجی وابسته به آنها بتوانند با ایران تعامل داشته باشند. تا سال 2005، تحریم های آمریکا علیه ایران همچنان ادامه داشته و ایرانی ها نیز به صورت موثری توانسته بودند خود را با این تحریم ها تطبیق داده و توانسته بودند که بازیگران بین المللی پیدا کنند که از فشارهای آمریکا طفره رفته و با جمهوری اسلامی به تعامل بازرگانی بپردازند. همزمان با افزایش تعامل اروپایی ها و آسیایی ها، تهران دلیلی برای تغییر سیاست های خود که واشنگتن آنها را خطمانه تلقی می کرد، نمی دید. اما قصد آمریکا از تمامی این اقدامات چه بوده است؟ در این چهار دهه تحریم های آمریکا علیه ایران، تلاش شد تا کمک های ایران به گروه های وابسته به خود قطع شود و جلوی صنعت تسلیحات متعارف و موشکی ایران گرفته شده، شرایط حقوق بشر در این کشور بهبود یافته و برنامه هسته ای ایران متوقف شود. تحلیل ها نشان می دهد تحریم های یکجانبه واشنگتن بیشتر به ضرر منافع آمریکا بود این روزنامه انگلیسی در ادامه این گزارش نوشت: حتی تحلیل های نه چندان دقیق نیز نشان می دهد که آمریکا نه تنها نتوانسته به اهداف خود در این زمینه دست یابد بلکه تحریم های یکجانبه بیشتر به ضرر منافع آمریکا منجر شد. حزب الله، گروهی که با حمایت ایران و باهدف اخراج اسرائیل از لبنان تشکیل شده بود، هم اکنون به تصمیم گیرنده اصلی سیاست های لبنان تبدیل شده و از منافع ایران در خاورمیانه حمایت می کنند. از زمان دولت کلینتون که تحریم هایی علیه صنایع موشکی و تسلیحاتی ایران اعمال شد، ایران به توسعه زرادخانه موشکی در خاورمیانه تبدیل شده و به صادرکننده تسلیحات تبدیل شده است. تحریم ها هیچ نتیجه ای در بهبود حقوق بشر در ایران نداشته و حتی این دستاویز را بدست آورد که به برخی فعالان عنوان عامل آمریکا بدهد. پیش از تحریم های چندجانبه سازمان ملل، تحریم های آمریکا نتوانسته بود که از توسعه گسترده زیرساخت های هسته ای ایران و توانایی غنی سازی اورانیوم این کشور جلوگیری کند. نقطه گردش درباره موضوع هسته ای در سال 2006 و زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی پرونده ایران را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع داد آغاز شد. این موضوع سرآغاز جهانی شدن تحریم ها علیه ایران بود و برای نخستین بار بود که آمریکا و اتحادیه اروپا تلاش های خود برای مجبور کردن ایران در امتیازدهی در برنامه هسته ای خود هماهنگ کردند. ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل به صدور قطعنامه های 1696، 1737، 1747 و 1803 منجر شد که توسط اروپایی ها، روسیه و چین و بین سال های 2006 تا 2008 به تصویب رسید. این تحریم ها دارایی های برخی اشخاص را بلوکه کرده و تحریم هایی علیه تسلیحات اعمال کرده و فعالیت های کشتی رانی و بانکی و اشخاص تحت نظارت قرار گرفت. اقداماتی که در سال 2012 و توسط اتحادیه اروپا اتخاذ شد که بر اساس آن نفت ایران تحریم گردید و همچنین تحریم ایران از سیستم پردخت بین المللی بانکی "سویفت" اقدامات اروپا علیه ایران را هماهنگ با سازمان ملل و آمریکا افزایش داد. خریداران سنتی نفت ایران نظیر ژاپن، کره جنوبی و هند که با چشم انداز اخراج از بازارهای آمریکا مواجه شدند خرید نفت از ایران را به شدت کاهش دادند و صادرات نفت ایران به نصف کاهش یافت. پیش از سال 2006، نفت ایران به راحتی به فروش می رفت اما پس از ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل این روند تغییر کرد. خریداران آسیایی نفت ایران از تحریم های یکجانبه آمریکا هراس چندانی نداشتند خریدان آسیایی نفت آنقدر که از تحریم های سازمان ملل هراس داشتند از تحریم های یکجانبه آمریکا نداشته و هزینه نقض تحریم های یکجانبه آمریکا بسیار کمتر از نقض تحریم هایی که مورد حمایت شورای امنیت سازمان ملل بوده، است. در آن زمان ایران به این درک رسید که تحریم های آمریکا که با همکاری بین المللی نیز حمایت شود می تواند بسیار کشنده باشد. بنابراین هم اکنون ما کجا قرار داریم؟ با توافقی هسته ای که در ماه جولای حاصل شد، تحریم های دقیق بین المللی در حال از بین رفتن بوده و احتمال دارد که آمریکا به دیگر به تلاش های گذشته خود در تحریم یکجانبه ایران بازگردد. پس از توافق هسته ای، سیاستمداران آمریکایی با این چالش مواجه شده اند که آیا به تحریم های یکجانبه علیه ایران ادامه دهند یا آنکه رویکرد متفاوت دیگری اتخاذ کنند. تاریخچه تحریم های آمریکا نشان میدهد که بازگشت به تحریم های یکجانبه نتیجه ای برای واشنگتن در رسیدن به خواسته های سیاسی اش ندارد. تحریم های آمریکا محاسبات ایران درباره تصمیمات استراتژیک را تغییر نمی دهد حمایت ایران از گروه های مختلف در سرتاسر خاورمیانه، توسعه فناوری موشکی و توسعه توانایی تسلیحاتی متعارف، تصمیمات استراتژیکی است که بر اساس سیاست دفاعی ایران اتخاذ می شود. سران ایران معتقدند که عقب نشینی از این تصمیمات امنیتی تسلیم توانایی کشور در برابر حملات است و استمرار تحریم های آمریکا احتمالا نخواهد توانست که محاسبات سران ایران را تغییر دهد. به طور مشابه، موضوع حقوق بشر در ایران به درک بازیگران داخلی در تهدیداتی که علیه آنها وجود دارد، وابسته است و تحریم های آمریکا تاثیر چندانی در سیاستمداران ایرانی در این زمینه نداشته و بر عکس به تشدید شرایط علیه فعالان جامعه مدنی منجر می شود. سوالی که هم اکنون مطرح است این بوده که آیا جایگزین دیگری وجود دارد؟ توافق هسته ای این ایده را زنده کرد که ایجاد راه حل از طریق مذاکره میان ایران و آمریکا امکان پذیر بوده و به گزینه نظامی، تحریم ها و تهدیدات ارجحیت دارد. در هر دو طرف، پایبندی به توافق به عنوان محکی برای مذاکرات درباره دیگر موضوعات به شمار می آید. یکی از آزمایش های اولیه در این زمینه ممکن است موضوع سوریه باشد که دولت اوباما علامت هایی را درباره آمادگی برای مذاکره با ایران درباره شیوه های مبارزه با داعش نشان داده است.
جمعه ، ۲۴مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها