واضح آرشیو وب فارسی:تنگستان نما: خواجه شمس الدین محمد ملقب به لسان الغیب در سال 686 خورشیدی در شیراز چشم بر جهان گشود. وی یکی از بزرگ ترین شاعران و غرل سرایان پارسی گوی ایران است که در شعرهای خود «حافظ» را تخلص نموده است.به گزارش تنگستان نما، گویند پدر حافظ بهاءالدین (در غالب مأخذها نام پدرش را بهاءالدین نوشته اند) بازرگانی اصفهانی بوده که در کازرون با زنی از آن محل ازدواج کرده و خیلی زود در ایام کودکی شمس الدین محمد از دنیا رفته است. پس از آن حافظ با مادرش زندگی سختی را در پیش گرفت و برای کسب نان به کارهای سخت و توانفرسا پرداخت و به سختی به تحصیل علوم پرداخت و در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود حضور یافت و چون در ایام جوانی حافظ قرآن بود حافظ تخلص کرد.در اشعار او که می تواند یگانه منبع موثّق زندگی او باشد اشارات اندکی از زندگی شخصی و خصوصی او یافت می شود. محبوبیت جهانی حافظ در بین آثار حافظ غزلیات حافظ باعث سرشناسی وی در جهان شده است. د یوان کلیات حافظ مرکب است از پنج قصیده و غزل ها و مثنوى کوتاهى معروف به 'آهوى وحشی' و 'ساقى نامه' و قطعه ها و رباعى ها. نخستین جامع دیوان حافظ محمد گلندام است و بنابر تصریح او خود حافظ به جمع آورى غزل هاى خویش رغبتى نشان نمى داد. دیوان حافظ تا کنون بیش از چهارصد بار به اشکال و شیوه های گوناگون به زبان فارسی و دیگر زبان های جهان به چاپ رسیده است. شاید تعداد نسخه های خطّی ساده یا تذهیب شدهٔ آن در کتابخانه های ایران، افغانستان، هند، پاکستان، ترکیه و حتی کشورهای غربی از هر دیوان فارسی دیگری بیشتر باشد. موضوع غزل وصف معشوق، می، و مغازله است و غزل سرایی را باید هنری دانست ادبی، که درخور سرود و غنا و ترانه پردازی است. او از مهمترین تاثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می شود. به طوری که اشعار حافظ در قرنهای هجدهم و نوزدهم در اروپا ترجمه شد و در جهان گسترش بیشتری یافت و همچنین گوته، نابغه ترین ادیب آلمانی، "دیوان غربی-شرقی" خود را تحت تاثیر "دیوان حافظ" سرود و فصل دوم آن را با نام "حافظ نامه" به اشعاری در مدح حافظ اختصاص داد. یکی دیگر از شاعران و فیلسوفان نام آور آلمان "نیچه" نیز در دیوان «اندرزها و حکمت ها» یکی از شعرهای خود را با نام «به حافظ (آوای نوشانوش، پرسش یک آبنوش)» به او تقدیم کرده است. درگذشت حافظ در مورد سال درگذشت حافظ شیرازی اختلاف کمتری بین مورخین دیده می شود و به نظر اغلب آنان سال 623 خورشیدی است. از جمله در کتاب مجمل فصیحی نوشته فصیح خوافی (متولد 615 خورشیدی) که معاصر حافظ بوده و همچنین نفحات الانس تألیف جامی (متولد 575 خورشیدی ) به صراحت این تاریخ به عنوان سال درگذشت خواجه قید شده است. خواجه حافظ شیرازی در شهر شیراز دیده بر جهان بست و در آرامگاه کنون که با نام حافظیه نامگذاری شده است به خاک سپرده شد. روز بزرگداشت حافظ بیستم مهرماه برابر با یازدهم اکتبر روز بزرگداشت حافظ می باشد که در این روز جشن ها و برنامه های ملی و بین المللی فرهنگی متنوعی در شیراز و سایر نقاط جهان برگزار می شود. این روز در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران با عنوان روز بزرگداشت حافظ ثبت شده است. عمده برنامه های این روز شامل شب شعر، گل افشانی آرامگاه حافظ، نمایش و رونمایی از دیوان های شعر حافظ، نورافشانی و غیره می باشد. جایگاه حافظ در فرهنگ ایرانی در جشن نوروز خانواده های ایرانی دیوان حافظ را بر سر سفره هفت سین می گذارند و از اشعار زیبا و با ارزش حافظ بهره می برند. در فرهنگ ایران فال حافظ جایگاه خاص دارد در تمام خانه های ایرانی حتما دیوان حافظ یا کتاب فال حافظ را می بینید. حتی در ایام تعطیلات نوروزی تعداد بازدیدکنندگان و گردشگران به حافظیه شیراز به اوج خود می رسد. محال است کسی به شیراز سفر کند و به دیدن شاعر بزرگ شیراز نرود. فضای حافظیه همیشه جای افرادیست که اشعار حافظ را زمزمه می کنند و سراسر آرامگاه حافظ از اشعار دل انگیز او عطر آگین است.
پنجشنبه ، ۲۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تنگستان نما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]