واضح آرشیو وب فارسی:بنکر: به گزارش بانکداران ۲۴ ( Banker )،افزایش نرخ بهره در آمریکا و اثرات آن بر شاخص دلار به یکی از بحث برانگیزترین موضوعات در اقتصاد جهانی تبدیل شده است. در این یادداشت عکس العمل شاخص دلار قبل و پس از افزایش نرخ بهره در سیکل های افزایشی نرخ بهره در گذشته بررسی شده است. در ابتدا به تعریف نرخ بهره فدرال رزرو و اهمیت آن در اقتصاد آمریکا می پردازیم. نرخ بهره فدرال، نرخ بهره ای کوتاه مدت (یک شبه) است که موسسه های مالی آمریکا براساس این نرخ به یکدیگر وام می دهند. در واقع نرخ بهره فدرال رزرو، نرخ پایه برای تعیین سایر نرخ های بهره مانند نرخ بهره وام رهنی، کارت های اعتباری و... در آمریکا است. کمیته بازار فدرال رزرو، وظیفه تعیین نرخ بهره فدرال را بر عهده دارد که در طول سال 8 جلسه برگزار می کند و نرخ بهره فدرال در سیکل های افزایشی گذشته در هر جلسه ای که منجر به افزایش نرخ بهره شده، 25/ 0 درصد افزایش یافته است.شاخص دلار نیز عملکرد دلار آمریکا را در مقابل سبدی متشکل از 6 ارز مهم جهان شامل ین ژاپن، یورو، دلار کانادا، پوند انگلیس، فرانک سوئیس و کرون سوئد نشان می دهد. افزایش این شاخص به معنی افزایش ارزش دلار آمریکا و کاهش آن تضعیف دلار در مقابل سبد ارزی ذکر شده قلمداد می شود.مهم ترین سیکل های افزایش نرخ بهره ازسوی بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو) در سال های 1994، 1999 و 2004 رخ داده است. همان طور که در جدول شماره (1) مشاهده می شود آخرین سیکل افزایش نرخ بهره در ژوئن سال 2004 در دوره تصدیگری آلن گرین اسپن آغاز شد و در ماه مه 2006 در زمان تصدی بن برنانکه به پایان رسید و طی آن نرخ بهره فدرال از یک درصد در طول 25 ماه به 25/ 5 درصد در 17 جلسه افزایش یافت. تمایل نسبی فدرال رزرو به افزایش نرخ بهره در دو هفته گذشته تعویق افزایش نرخ های بهره آمریکا جدی شده اما در کل بازار کار درآمریکا به سطح اشتغال کامل در حال حرکت است. اگر اقتصاد آمریکا به فرآیند اشتغال آفرینی خود ادامه دهد، طولی نخواهد کشید که اقتصاد آمریکا با مشکل تورم رو به رو شود. به دلیل اینکه سطح بیکاری کمتر، قدرت چانه زنی کارگران آمریکایی را به منظور افزایش حقوق بالا می برد و در نتیجه این موضوع به افزایش نرخ تورم منجر خواهد شد. بانک مرکزی آمریکا نرخ بهره فدرال را زمانی که اقتصاد به سرعت در حال رشد است افزایش می دهد تا مردم را تشویق به مصرف کمتر و سپرده گذاری بیشتر کند که این موضوع به نوبه خود منجر به کاهش رشد اقتصاد و فشارهای تورمی می شود. در عین حال زمانی که رشد اقتصادی کند می شود، فدرال رزرو نرخ بهره فدرال را برای مهار این مساله کاهش می دهد. زمانی که نرخ بهره فدرال از سال 2008 به دلیل رکود بزرگ اقتصادی به نزدیکی صفر درصد کاهش یافت و فدرال رزرو قادر به کاهش نرخ بهره بیشتر به منظور ایجاد رونق اقتصادی نبود، سیاست تسهیل اقتصادی (خرید اوراق قرضه دولتی) برای کاهش نرخ بهره بلندمدت و ایجاد رونق اقتصادی در دستور کار قرار گرفت. در حال حاضرکاهش نرخ بیکاری در آمریکا به 1/ 5 درصد در آگوست 2015، عواقبی همچون افزایش میزان حقوق درخواستی ازسوی نیروی کار و در نتیجه افزایش تورم را به همراه خواهد داشت. البته به رغم افزایش چشمگیر نرخ اشتغال، الزامات نرخ تورم و اثر آن در جهت افزایش نرخ بهره همچنان مورد تردید است زیرا کاهش چشمگیر قیمت نفت در بازارهای جهانی در افزایش نرخ تورم در آمریکا تاخیر ایجاد کرده است. همچنین کاهش ارزش یوآن چین به عنوان یکی از مهم ترین موانع برای اجرای سیاست پولی انقباضی فدرال رزرو تلقی می شود. عکس العمل شاخص دلار نسبت به افزایش نرخ بهره بسیاری از تحلیلگران و سرمایه گذاران بر افزایش شاخص دلار پس از تصمیم فدرال رزرو مبنی بر افزایش نرخ بهره فدرال تاکید می کنند زیرا افزایش نرخ بهره، باعث جذب سرمایه خارجی و افزایش تقاضا برای دلار و در نهایت منجر به افزایش شاخص دلار می شود، اما براساس سیکل های افزایشی نرخ بهره فدرال در گذشته، دلار ارزش خود را پس از تصویب اولین افزایش نرخ بهره از دست داده است. علت این پدیده، پیش بینی افزایش نرخ بهره قبل از وقوع آن ازسوی سرمایه گذاران بازار ارز و عکس العمل بازار نسبت به آن بوده است. به عبارت دیگر اثر افزایش نرخ بهره ازسوی فدرال رزرو قبل از وقوع آن در شاخص دلار منعکس شده است؛ بنابراین بازار ارز بین المللی نسبت به افزایش نرخ بهره قبل از تصمیم فدرال رزرو واکنش نشان داده است و شاخص دلار اثر این رویداد را به اصطلاح رایج در بازار سرمایه ایران «پیش خور» کرده است؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت سرمایه گذاران در بازار ارز بین المللی براساس قاعده خرید براساس شایعات و فروش براساس واقعیات (انتشار خبر تصویب افزایش نرخ بهره) عمل می کنند. در نمودار، عکس العمل شاخص دلار نسبت به افزایش نرخ بهره فدرال در سیکل های افزایشی نرخ بهره در گذشته بررسی شده است. همانطور که مشاهده می شود افزایش نرخ بهره در آمریکا ازسوی کمیته بازار فدرال رزرو به صورت سیکل چند ماهه است؛ به طوری که به عنوان مثال این کمیته در سال های 1999 تا 2000، هفت جلسه برگزار کرد و طی آن نرخ بهره فدرال از 3 درصد به 6 درصد افزایش یافت. در حال حاضر نیز نرخ بهره فدرال در محدوده صفر تا 25/ 0 درصد به مدت چند سال ثابت مانده است. مطابق جدول 2، در سال 2004 شاخص دلار پس از تصویب اولین افزایش نرخ بهره فدرال ازسوی فدرال رزرو در طول 6 ماه پس از آن بیش از 9 درصد از ارزش خود را از دست داده است. همین رویداد در سال های 1994 و 1999 نیز تکرار شد، زمانی که شاخص دلار 5/ 4 درصد و 5/ 3 درصد از ارزش خود را در طول 6 ماه پس از اولین افزایش نرخ بهره ازسوی فدرال رزرو از دست داد؛ بنابراین بعد از شروع سیکل های افزایشی نرخ بهره در سال های 1999،1994 و 2004 به طور میانگین شاخص دلار 6 درصد از ارزش خود را در 6 ماهه پس از شروع سیکل های افزایشی نرخ بهره از دست داده است. قبل از افزایش نرخ بهره در سیکل های گذشته نیز شاخص دلار روند رو به رشد را تجربه کرده است. در حال حاضر درخصوص افزایش نرخ بهره در سال 2015 با توجه به بررسی سیکل های گذشته، احتمال اینکه پس از افزایش نرخ بهره، شاخص دلار کاهش یابد، گزینه ای بسیار محتمل است. نگاهی به رویدادهای پیشین ثابت می کند که در زمان های سیکل های افزایشی نرخ بهره قبل از افزایش نرخ بهره فدرال، شاخص دلار باروند افزایشی روبه رو می شود و این افزایش در شاخص دلار شباهت زیادی به آنچه اخیرا در این بازار رخ داده، است دارد. در نتیجه می توان این گونه تفسیر کرد که افزایش شاخص دلار طی 9 ماه منتهی به آگوست سال 2015 به میزان 10 درصد می تواند مصداق افزایش شاخص دلار قبل از شروع سیکل افزایش نرخ بهره و کاهش بعدی آن پس از تصویب افزایش نرخ بهره تلقی شود. تاریخ می تواند مجددا در ماه های آتی تکرار شود. البته این موضوع درست است که هر سیکل افزایش نرخ بهره، ویژگی های منحصر به فرد بنیادی خاص خود را داشته است. با این وجود اگر تاریخ را به عنوان راهنمای سرمایه گذاری قرار دهیم با توجه به افزایش شاخص دلار در 9 ماه منتهی به آگوست 2015 می توان کاهش شاخص دلار را بعد از تصویب افزایش نرخ بهره فدرال به نظاره نشست.
پنجشنبه ، ۲۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بنکر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]