تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806897484
کودکان به توجه مثبت نامشروط نیاز دارند
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>روانشناسی>کودکی از دوره های بسیار مهم و تأثیرگذار است. رشد کودک به دوره پیش از تولد، شیرخواری، کودکی اولیه و کودکی میانه تقسیم می شود.به گزارش شفا آنلاین ، دوره شیرخواری که از زمان تولد آغاز شده و تا نوپایی (معمولاً سال دوم زندگی) ادامه می یابد، دوره ای است که در آن تغییرات بسیاری به وجود می آید. توانایی و هماهنگی حرکتی شیرخوار رشد کرده، مهارت های حسی او توسعه یافته و توانایی کاربرد زبان در او ایجاد می شود. همچنین دلبستگی به خانواده و مراقبان ایجاد می شود. توانایی بیان احساسات و توانایی بیان کردن یا نکردن محبت در آنان شکل می گیرد. همچنین اعتماد یا بی اعتمادی در آنان به وجود خواهد آمد. در دوران کودکی اولیه (3 تا 5 سالگی)، کودکان به رشد سریع جسمی، شناختی و زبانی ادامه می دهند و بهتر می توانند از خود مراقبت کنند. رفته رفته مفهوم «خود» در آنان پدیدار می شود و به بازی با کودکان دیگر علاقه مند می شوند. کیفیت روابط والدین و کودک در فرآیند تکوین اجتماعی شدن کودک اهمیت پیدا می کند. در دوران کودکی میانه (6 تا 11 سالگی)، کودکان در توانایی خواندن و نوشتن و حساب کردن و نیز درک دنیای خود و تفکر منطقی پیشرفت قابل ملاحظه ای می کنند. سازگاری موفق با والدین اهمیت زیادی پیدا می کند. رشد روانی - اجتماعی و اخلاقی با سرعتی قابل توجه پیشرفت می کند و کیفیت روابط خانوادگی همچنان به تأثیر بر سازگاری هیجانی و اجتماعی ادامه می دهد. اریکسون یکی از روانشناسان مشهور معتقد است سنگ بنای شخصیت، در دوره شیرخوارگی هنگام تعامل کودک با والدین و مراقبان دیگر نهاده می شود. این سنگ بنا، همانا شکل گیری اعتماد اساسی است که طی آن شیرخوار یاد می گیرد که می تواند برای برآورده ساختن نیازهای خود در راستای بقا، محافظت، آرامش، و محبت به مراقبان متکی شود. اگر این نیازها برآورده نشوند، شیرخوار بی اعتماد و فاقد احساس امنیت می شود. مهمترین پیش نیاز برای رشد حس اعتماد و امنیت در کودکان آن است که والدین عشق خود را به آنان نشان دهند. در واقع از مهمترین نیازها برای تکامل شخصیت کودک، نیاز وی به محبت است. کودکی که از محبت خانوادگی محروم است برای جلب آن به سوی دیگران کشانده می شود. بر این اساس والدین و مربیان نباید طوری عمل نمایند که کودک خود را از این بابت محروم احساس کند و کودک را همیشه باید از محبت اشباع کرد. باید توجه داشت که گاهی حتی کمی محبت کردن به کودک مشکلات زیادی را از وی حل خواهد کرد و ناراحتی های او را التیام بخشیده و به وی شجاعت می بخشد. همچنین نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که در حین درماندگی و بیماری و آسیب دیدگی، کودکان بیشتر به محبت احتیاج پیدا خواهند کرد. این نکته نیز حائز اهمیت است که پدر و مادر هر دو در تغذیه روح و روان کودک نقش ایفا می نمایند اما به نظر می رسد در این زمینه نقش مادر مهمتر است. محرومیت از مهر مادری اگر دوام یابد، سبب اختلالاتی در کودک می شود. همچنین پذیرش کودک عاملی برای احساس و ابراز شخصیت است، کودکی که کمتر مورد قبول واقع شده است نمی تواند چهره سازگارانه ای داشته باشد. اینکه کودک احساس کند والدینش به وی مهر نمی ورزند، احساس رنج فراوانی خواهد کرد. پدر و مادر همچنین باید به کودک خود نشان دهند که به وی اعتماد دارند تا فرزندشان به آنان نزدیک شود. محبت کردن به کودک و شیرخوار از مسائل بسیار مهم دوران کودکی است که گاهی اوقات توجهی به آن نمی شود. «توجه مثبت نامشروط» از مقوله های مهم دوران کودکی است که باید والدین به آن توجه ویژه نمایند. توجه مثبت نامشروط در احساس اعتماد به نفس و عزت نفس کودکان تأثیر زیادی خواهد داشت. در ذیل به بررسی این مقوله مهم یعنی توجه مثبت نامشروط می پردازیم. توجه مثبت نامشروط کارل راجرز یکی از روانشناسان بزرگ انسانگرا، مفهوم توجه مثبت نامشروط را مطرح کرده است. وی در ابتدا نیاز به «توجه مثبت» را تعریف می نماید و سپس «توجه مثبت نامشروط» را تعریف می کند. این نیاز (توجه مثبت) عمومیت داشته و مستمر است. « توجه مثبت» عبارت است از پذیرش، محبت و تأیید شدن از طرف دیگران مخصوصاً از جانب مادر هنگام طفولیت. توجه کردن مثبت به کودکان برای آنها خشنود کننده و توجه نکردن به آنها ناکام کننده است. چون توجه مثبت برای رشد شخصیت اهمیت زیادی دارد، رفتار کودک با مقدار محبتی که به وی شده هدایت می شود. اگر مادر به کودک توجه مثبت نکند، در این صورت از گرایش فطری کودک به سمت شکوفایی و خود پنداره ممانعت خواهد شد. کودکان تأیید نشدن رفتارشان توسط والدین را به منزله تأیید نشدن هویت به تازگی شکل گرفته خویش می دانند. اگر این امر بارها روی دهد، کودکان از تلاش کردن برای شکوفایی و رشد باز می مانند. در عوض آنان به صورتی رفتار خواهند کرد که توجه مثبت از جانب دیگران را به بار آورد، حتی اگر این اعمال با خود پنداره آنها هماهنگ نباشد. با اینکه ممکن است کودکان مورد پذیرش و محبت و تأیید قرار گیرند ولی برخی رفتارها موجب تنبیه می شوند، اما اگر با وجود رفتارهای ناخوشایند کودک، توجه مثبت به او ادامه یابد، این وضعیت «توجه مثبت نامشروط» نامیده می شود. منظور از این اصطلاح این است که مادر آزادانه و به طور کامل به کودک محبت می کند و محبت او به رفتار کودک مشروط یا وابسته نیست. وقتی افراد مورد توجه مثبت قرار گیرند، بنابراین حرمت نفس مثبت را در خویش پرورش دهند،آنان نیز به نوبه خود به دیگران توجه مثبت می کنند. شیرین کسرائی کارشناس ارشد روانشناسی در دوران کودکی اولیه (3 تا 5 سالگی)، کودکان به رشد سریع جسمی، شناختی و زبانی ادامه می دهند و بهتر می توانند از خود مراقبت کنند. رفته رفته مفهوم «خود» در آنان پدیدار می شود و به بازی با کودکان دیگر علاقه مند می شوند. کیفیت روابط والدین و کودک در فرآیند تکوین اجتماعی شدن کودک اهمیت پیدا می کند. در دوران کودکی میانه (6 تا 11 سالگی)، کودکان در توانایی خواندن و نوشتن و حساب کردن و نیز درک دنیای خود و تفکر منطقی پیشرفت قابل ملاحظه ای می کنند. سازگاری موفق با والدین اهمیت زیادی پیدا می کند. رشد روانی - اجتماعی و اخلاقی با سرعتی قابل توجه پیشرفت می کند و کیفیت روابط خانوادگی همچنان به تأثیر بر سازگاری هیجانی و اجتماعی ادامه می دهد. اریکسون یکی از روانشناسان مشهور معتقد است سنگ بنای شخصیت، در دوره شیرخوارگی هنگام تعامل کودک با والدین و مراقبان دیگر نهاده می شود. این سنگ بنا، همانا شکل گیری اعتماد اساسی است که طی آن شیرخوار یاد می گیرد که می تواند برای برآورده ساختن نیازهای خود در راستای بقا، محافظت، آرامش، و محبت به مراقبان متکی شود. اگر این نیازها برآورده نشوند، شیرخوار بی اعتماد و فاقد احساس امنیت می شود. مهمترین پیش نیاز برای رشد حس اعتماد و امنیت در کودکان آن است که والدین عشق خود را به آنان نشان دهند. در واقع از مهمترین نیازها برای تکامل شخصیت کودک، نیاز وی به محبت است. کودکی که از محبت خانوادگی محروم است برای جلب آن به سوی دیگران کشانده می شود. بر این اساس والدین و مربیان نباید طوری عمل نمایند که کودک خود را از این بابت محروم احساس کند و کودک را همیشه باید از محبت اشباع کرد. باید توجه داشت که گاهی حتی کمی محبت کردن به کودک مشکلات زیادی را از وی حل خواهد کرد و ناراحتی های او را التیام بخشیده و به وی شجاعت می بخشد. همچنین نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که در حین درماندگی و بیماری و آسیب دیدگی، کودکان بیشتر به محبت احتیاج پیدا خواهند کرد. این نکته نیز حائز اهمیت است که پدر و مادر هر دو در تغذیه روح و روان کودک نقش ایفا می نمایند اما به نظر می رسد در این زمینه نقش مادر مهمتر است. محرومیت از مهر مادری اگر دوام یابد، سبب اختلالاتی در کودک می شود. همچنین پذیرش کودک عاملی برای احساس و ابراز شخصیت است، کودکی که کمتر مورد قبول واقع شده است نمی تواند چهره سازگارانه ای داشته باشد. اینکه کودک احساس کند والدینش به وی مهر نمی ورزند، احساس رنج فراوانی خواهد کرد. پدر و مادر همچنین باید به کودک خود نشان دهند که به وی اعتماد دارند تا فرزندشان به آنان نزدیک شود. محبت کردن به کودک و شیرخوار از مسائل بسیار مهم دوران کودکی است که گاهی اوقات توجهی به آن نمی شود. «توجه مثبت نامشروط» از مقوله های مهم دوران کودکی است که باید والدین به آن توجه ویژه نمایند. توجه مثبت نامشروط در احساس اعتماد به نفس و عزت نفس کودکان تأثیر زیادی خواهد داشت. در ذیل به بررسی این مقوله مهم یعنی توجه مثبت نامشروط می پردازیم. توجه مثبت نامشروط کارل راجرز یکی از روانشناسان بزرگ انسانگرا، مفهوم توجه مثبت نامشروط را مطرح کرده است. وی در ابتدا نیاز به «توجه مثبت» را تعریف می نماید و سپس «توجه مثبت نامشروط» را تعریف می کند. این نیاز (توجه مثبت) عمومیت داشته و مستمر است. « توجه مثبت» عبارت است از پذیرش، محبت و تأیید شدن از طرف دیگران مخصوصاً از جانب مادر هنگام طفولیت. توجه کردن مثبت به کودکان برای آنها خشنود کننده و توجه نکردن به آنها ناکام کننده است. چون توجه مثبت برای رشد شخصیت اهمیت زیادی دارد، رفتار کودک با مقدار محبتی که به وی شده هدایت می شود. اگر مادر به کودک توجه مثبت نکند، در این صورت از گرایش فطری کودک به سمت شکوفایی و خود پنداره ممانعت خواهد شد. کودکان تأیید نشدن رفتارشان توسط والدین را به منزله تأیید نشدن هویت به تازگی شکل گرفته خویش می دانند. اگر این امر بارها روی دهد، کودکان از تلاش کردن برای شکوفایی و رشد باز می مانند. در عوض آنان به صورتی رفتار خواهند کرد که توجه مثبت از جانب دیگران را به بار آورد، حتی اگر این اعمال با خود پنداره آنها هماهنگ نباشد. با اینکه ممکن است کودکان مورد پذیرش و محبت و تأیید قرار گیرند ولی برخی رفتارها موجب تنبیه می شوند، اما اگر با وجود رفتارهای ناخوشایند کودک، توجه مثبت به او ادامه یابد، این وضعیت «توجه مثبت نامشروط» نامیده می شود. منظور از این اصطلاح این است که مادر آزادانه و به طور کامل به کودک محبت می کند و محبت او به رفتار کودک مشروط یا وابسته نیست. وقتی افراد مورد توجه مثبت قرار گیرند، بنابراین حرمت نفس مثبت را در خویش پرورش دهند،آنان نیز به نوبه خود به دیگران توجه مثبت می کنند. شیرین کسرائی کارشناس ارشد روانشناسی
پنجشنبه ، ۲۳مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها