واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
بی بی سی:
لازمه موفقیت اصلاحطلبان، موفقیت اقتصادی آقای روحانیست
"لازمه موفقیت اصلاحطلبان موفقیت رئیسجمهور در تغییر ملموس وضع اقتصاد ایران است؛ از جمله تغییراتی که به لطف رفع تحریمها بعد از اجرایی شدن توافق هستهای ممکن میشود."
به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، کیم غطاس، نویسنده بی بی سی، طی مقاله ای به بررسی آینده روابط ایران و آمریکا پرداخت. در بخش هایی از این مقاله آمده است: بیتردید امضای یک توافق هستهای برای پایان چهار دهه خصومت کافی نیست. آینده روابط ایران و آمریکا بیش از هرچیز وابسته به فرایند سیاست داخلی دو کشور است. هم ایران هم آمریکا در سال ۲۰۱۶ انتخابات دارند. انتخاباتی که میتواند فضای کلی رابطه دو کشور پس از ۲۰۱۷ را ترسیم کند. ایرانیها منتظرند ببینند جانشین آقای اوباما در کاخ سفید کیست. آمریکاییها هم میخواهند ببیند تا چه هنگامی طرفشان یک میانهور مثل آقای روحانی است. اولین انتخابات پیش رو انتخابات مجلس ایران خواهد بود که ماه فوریه (اسفند) برگزار میشود. نیروهای اصلاحطلب امیدوارند پس از یازده سال دوباره اکثریت کرسیها را به دست بیاورند. تحقق این امید البته دشوار است، اما آنطور که معصومه ابتکار، یکی از معاونان آقای روحانی دو ماه پیش به بیبیسی گفته بود، رئیسجمهور ایران معتقد است توافق هستهای عامل برتری او بر احزاب و جبهههای دیگر خواهد بود. لازمه موفقیت اصلاحطلبان موفقیت رئیسجمهور در تغییر ملموس وضع اقتصاد ایران است؛ از جمله تغییراتی که به لطف رفع تحریمها بعد از اجرایی شدن توافق هستهای ممکن میشود. این تغییرات – و نتیجه انتخابات مجلس – روشن میکند که آقای روحانی شانسی برای انتخاب دوباره دارد یا نه. واقعیت این است که سیاست خارجی تند ایران تا وقتی مقامهای این کشور حس کنند در منطقه دستبالا دارند، نرم نخواهد شد. بنیادهای سیاست خارجی و منافع ملی یک کشور با تغییر رئیسجمهور تغییر نمیکند، اما رابطه سران کشورها میتواند فضای کلی را تغییر دهد. به عنوان نمونه، رابطه پرزیدنت اوباما با دیمیتری مدودیف، رئیسجمهور سابق روسیه، با رابطه بسیار سردی که اینک با ولادیمیر پوتین دارد، قابل مقایسه نیست. بنابراین باید منتظر نشست و دید نتیجه انتخابات مختلف در ایران و آمریکا چه خواهد بود و چه کسی در هر کشور به قدرت خواهد رسید. ممکن است جنگ لفظی تمامعیاری راه بیافتد بین کسی مثل مارک روبیو و کسی شبیه محمود احمدی نژاد. یا میانهرویی مثل حسن روحانی در یک سو و تندرویی مثل تد کروز در طرف دیگر – و باز از دست رفتن فرصتها. اما حتی در چنین حالتهایی هم توافق هستهای میتواند به رغم رکود روابط دو کشور برجا بماند. اگر قرار باشد ایران و آمریکا که روزگاری – پیش از یک انقلاب و یک گروگانگیری – متحد بودند، در راستای نزدیکی گام بردارند، دست دادن اصلاحطلبی چون آقای روحانی و دموکراتی چون خانم کلینتون در مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۱۷، میتواند آغاز مناسبی باشد. یا دستکم روبرو شدنشان، چون آقای روحانی به هر حال نمیتواند با یک رئیسجمهور مؤنث دست بدهد. 106
۲۳/۰۷/۱۳۹۴ - ۰۸:۴۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]