تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815588448
زوج قهرمان و کم‌بینای اصفهانی از امیدها و آرزوهایشان می‌گویند پسرمان قهرمان المپیک 2032 می‌شود / خانواده، بزرگ‌ترین دلگرمی ماست
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: زوج قهرمان و کم‌بینای اصفهانی از امیدها و آرزوهایشان می‌گویند
پسرمان قهرمان المپیک 2032 می‌شود / خانواده، بزرگ‌ترین دلگرمی ماست
زوج قهرمان و کم‌بینای اصفهانی که در عرصه بین‌المللی و جهانی عناوین ارزشمندی را کسب کرده‌اند، امیدوار هستند پسرشان امیر طاها قهرمان مسابقات المپیک 2032 شده تا جمع افتخارات این خانواده تکمیل شود.
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، از زوج قهرمانی سخن می‌گویم که با داشتن مشکل کم‌بینایی از کودکی در حالی که طفل خردسالی بیش نبودند با تمام قدرت و به کارگیری همه توان‌مندی‌ها مشکلات را یکی پس از دیگری از سر راه خود برداشته و به قله نورانی موفقیت چشم دوخته‌اند. در دوران تحصیل در مدرسه هم‌پای سایر دانش‌آموزان به درس خواندن ادامه داده‌اند و در شناخت استعداد‌هایشان به ویژه در زمینه ورزش از بچه‌های هم‌سن و سال خود پیش‌تر بوده به طوری که حتی برای یک لحظه احساس نکرده‌اند که از سایر کودکان عادی متفاوتند. هر انسانی که دارای مشکل جسمانی یا معلولیتی است، خوب می‌داند که در زندگی نسبت به افراد عادی با محدودیت‌ها، سختی‌ها و مصائبی روبه‌رو خواهد شد که اگر ناامیدانه با آن برخورد کند، همان مسئله هر چند جزئی و کوچک، سدی بزرگ شده و بر سر راه اهدافش قرار خواهد گرفت. به همین دلیل است که داشتن هدف بزرگ، پیمودن مسیرهای طولانی سخت و پر‌پیچ و خم را می‌طلبد و هر کس که زندگی هدفمند را دنبال می‌کند برای رسیدن به آن تمام دشواری‌های این راه خطیر را به جان خریده تا وقتی که بتواند به نوک قله موفقیت برسد. درست در همان زمان است که زمزمه‌کنان با خود و خدای خود خلوت کرده و اینچنین نتیجه‌گیری می‌کند که طی کردن پستی و بلندی‌های این مسیر چقدر شیرین بوده و با قدرت و توانی که خداوند در اختیارش قرار داده توانسته برای دست یافتن به هدف والای انسانیت در رویارویی با مشکلاتی با آن عظمت با افتخار مبارزه کند و در همه حال شکرگزار پروردگارش باشد. به مناسبت گرامیداشت هفته ملی پارالمپیک به سراغ محمد سلیمانی قهرمان کم‌بینای اصفهانی دارنده مدال‌های جهانی و آسیایی در دو رشته گلبال و پاورلیفتینگ و همچنین همسر وی سمیرا جلیل‌وند قهرمان و مدال‌آور نیمه‌بینا در مسابقات آسیایی و جهانی در ورزش گلبال رفته‌ایم تا با گفت‌و‌گویی هر چند کوتاه، نشان دهیم کم‌بینایی نه تنها ضعف نیست بلکه قدرتی مضاعف در وجود چنین افرادی با ویژگی‌های خاص در به نمایش گذاشتن توان‌مندی‌هایی است که خداوند بزرگ عنایت کرده است که در زیر می‌خوانید: *از کم‌بینایی تا راه‌یابی به تیم ملی محمد سلیمانی در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس اظهار کرد: از کودکی مشکل بینایی داشتم اما در آن زمان که بینایی‌سنجی در مدارس مرسوم نبود و انجام نمی‌گرفت، با خودم فکر می‌کردم همه انسان‌ها همین‌گونه هستند و بینایی‌شان همانند من است و هیچ‌گاه تصور نمی‌کردم من نمی‌بینم یا کم می‌بینم. وی افزود: دو سال دوران ابتدایی به همین منوال گذشت تا مقطع سوم، معلم من متوجه شد مشکل بینایی دارم و با مراجعه به پزشک نوع بیماریم مشخص شد و از سال 76 به مدرسه نابینایان اصفهان منتقل شده و به تحصیلاتم ادامه دادم. این ملی‌پوش تصریح کرد: در مدرسه زنگ ورزش با هم‌کلاسی‌هایم گلبال بازی می‌کردیم که معلم ورزش به فیزیک و قدرت بدنیم پی برد و از همان زمان با به دست آوردن نتایج خوب در مسابقات باشگاهی و قهرمانی کشور توجه مربیان تیم ملی به سمت من جلب شد و در سال 85 به عضویت تیم ملی درآمدم. *در خانواده به چشم نیمه‌بینا به من نگاه نمی‌کردند سمیرا جلیل‌وند همسر محمد سلیمانی نیز به نابینا بودن پدر و کم‌بینایی دو برادر بزرگ‌ترش که یکی پیشکسوت گلبال در سطح ملی و دیگری هم‌اکنون کاپیتان تیم ملی گلبال آقایان است، اشاره و تأکید کرد: من از کودکی نیمه‌بینا بوده و از عینک استفاده می‌کردم اما در خانواده طوری با ما برخورد می‌شد که احساس می‌کردیم با افراد عادی هیچ تفاوتی نداریم. وی اظهار داشت: دو سال اول دوره ابتدایی را در مدرسه نابینایان گذراندم اما پس از مدتی منحل شد و من مجبور شدم به شکل تلفیقی در کنار دانش‌آموزان عادی به تحصیلاتم ادامه دهم و با مشکلاتی هم مواجه بودم. ملی‌پوش تیم ملی گلبال نابینایان بانوان عنوان کرد: با وجود اینکه در کلاس ردیف اول می‌نشستم تخته سیاه را نمی‌دیدم اما معلم و سایر هم‌کلاسی‌هایم بسیار به من توجه داشتند و در آموزش درس‌ها و یادگیری کمکم می‌کردند. جلیل‌وند ادامه داد: از سال 84 تاکنون حدود 10 سال است که در رشته گلبال فعالیت می‌کنم و در همان سال به نخستین تیمی که برای بانوان در این رشته ورزشی تشکیل شده بود ورود پیدا کردم و در مسابقات قهرمانی کشور رده سنی جوانان به مقام نخست دست یافتیم و من به تیم ملی دعوت شدم. *وضعیت مقام‌‌های زوج قهرمان در رقابتهای جهانی و آسیایی سلیمانی با بیان اینکه از سال 1381 به دفعات به تیم ملی دعوت می‌شدم که به دلیل آسیب‌دیدگی از لیست خط می‌خوردم، تأکید کرد: سال 85 و 86 در مسابقات برون‌مرزی شرکت کردم و در رشته گلبال به یک مدال نقره آسیا و برنز جهانی دست یافتم و از سال 1388 به بعد در ورزش وزنه‌برداری قدرتی رشته پاورلیفتینگ نه به طور حرفه‌ای شروع به فعالیت کردم و توانستم برنز و نقره کشوری را کسب کنم و از آن پس با حمایت مربیان و خانواده در همین رشته خود را به سطح ملی رساندم. وی خاطر نشان کرد: در سال 1388 در مسابقات جهانی وزنه‌برداری رشته پاورلیفتینگ در آمریکا شرکت کردم و موفق به دریافت دو مدال طلا شدم و در رقابتهای قهرمانی جهان ترکیه سال 89 به دو نقره، سال 90 جهانی آنتالیای ترکیه که ویژه نابینایان برگزار شد، یک نقره و سال 91 مسابقات جهانی اورلاندوی آمریکا دو نقره دست یافتم که در مجموع موفق شدم دو طلا و پنج نقره جهانی وزنه‌برداری را به خود اختصاص دهم.
جلیل‌وند نیز گفت: سال 1385 در رده سنی جوانان و بزرگسالان 18 بازیکن به اردوی تیم ملی گلبال بانوان دعوت شدند که من جزو 6 نفر انتخاب شده در تمرینات اردوی تیم ملی حضور پیدا کردم. وی با اشاره به اولین تجربه خود در مسابقات فسپیک مالزی سال 1385 و کسب عنوان نایب قهرمانی آسیا در آن رقابت‌ها، اذعان داشت: قبل از اعزام به مسابقات جهانی برزیل، در رقابتهای بین‌المللی اسپانیا شرکت کردیم و با دریافت مدال برنز راهی مسابقات جهانی برزیل در سال 86 شدیم و نتوانستیم مقام برتر را به دست آورده و در رتبه هفتم جهان قرار گرفتیم. این ملی‌پوش تصریح کرد: سال 88 مسابقات آسیایی مالزی نایب‌قهرمان، سال 89 رقابتهای بین‌المللی سوئد قهرمان و در همان سال در گوانگجوی چین سوم شدیم و به مدال برنز دست یافتیم. *تولد امیرطاها و غیاب از مسابقات ملی برای مدتی کوتاه وی با بیان اینکه سال 1392 به دلیل بچه‌دار شدن و قادر نبودن به شرکت در تمرینات اردوی تیم ملی مدتی از حضور در مسابقات دور بودم تا سال 93 که مجددا به تیم ملی دعوت شدم، عنوان کرد: سه ماه قبل از آغاز رقابتهای آسیایی اینچئون کره جنوبی باید در مسابقات آسیایی چین شرکت می‌کردیم تا جواز حضور در رقابتهای اینچئون را کسب کنیم که ما با نایب قهرمانی در چین موفق به کسب سهمیه شدیم و با حضور در مسابقات آسیایی اینچئون کره جنوبی نایب قهرمانی آسیا را از آن خود کردیم. جلیل‌وند یادآور شد: اردیبهشت ماه سال جاری قرار بود تیم ما عازم مسابقات سئول کره جنوبی شود که کسب سهمیه پارالمپیک نیز محسوب می‌شد اما به علت حضور رژیم صهیونیستی در این رقابت‌ها، اعزام کنسل شد. وی خاطر نشان کرد: آبان ماه سال جاری مسابقات آسیایی چین در پیش است که آقایان در این رقابت‌ها شرکت خواهند کرد اما بانوان اعزام نمی‌شوند. ملی‌پوش تیم ملی گلبال نابینایان بانوان تأکید کرد: اواخر شهریور ماه سال جاری با تیم قزوین در مسابقات قهرمانی کشور به میزبانی بابلسر شرکت کردم و تیم ما توانست قهرمان دسته دوم کشور شود. *حضور افراد نابینا در امور اجرایی سلیمانی اظهار داشت: هیئت ما تحت نظر بهزیستی اصفهان است و با حمایت رئیس هیئت، امکانات مطلوبی در اختیار ما قرار داده شده و از نظر تجهیزات و تمرین هیچ مشکلی نداریم زیرا هر چه از دستشان برمی‌آمده، انجام داده‌اند و ما نیز به آن‌ها احترام می‌گذاریم اما بهتر بود در کارهای اجرایی نابینایان خود این مسئولیت را بر عهده می‌گرفتند. وی افزود: اگر بهزیستی حمایت‌های لازم را انجام نمی‌داد و هیئت را زیر پوشش خود نمی‌گرفت وضعیت ما شبیه سایر هیئت‌ها در سطح کشور می‌شد که با مشکلات زیادی مواجه هستند اما خوشبختانه بسیاری از مسائل و مشکلات ما حل شده است. به گفته جلیل‌وند همکاری‌های مسئول بهزیستی قابل تحسین است و با تجربه بازی در باشگاه‌های مختلف استان‌ها، اصفهان از معدود شهرهایی است که امکانات ورزشی خیلی خوب و در سطح بالایی قرار دارد و به همین علت ملی‌پوشان نابینا و معلول اصفهانی در اینچئون در رشته‌های دو و میدانی و گلبال نتایج قابل توجهی به دست آورده و خوش درخشیدند. وی با بیان اینکه در هیئت ورزشی نابینایان گلستان در استان گلستان به ورزش گلبال ادامه می‌دهد، تأکید کرد: از زندگی مشترک با همسرم راضی هستم زیرا ایشان ورزشکار است و من را به خوبی می‌بیند و درک می‌کند همچنین پسرم امیرطاها که دو سال و نیم سن دارد به هنگام تمرین در باشگاه، پیست و بدنسازی در کنار خودم است و من و همسرم سعی می‌کنیم همواره ورزشی بار بیاید. *درخواست از مسئولان برای توجه به ورزشکاران نابینا به گفته سلیمانی انتظاراتی که یک ورزشکار ملی‌پوش در سطح المپیک، قهرمانی آسیا و جهان از مسئولان در امر ورزش می‌تواند داشته باشد، رسیدگی بیشتر به این قشر از جامعه است به ویژه پس از پایان ورزش در دوران بازنشستگی می‌توانند با ایجاد شغل جدای از ورزش و تهیه مسکن به قهرمانان استان که تعدادشان اندک است، کمک کنند و حل این مشکل دشوار نخواهد بود. وی با اشاره به اینکه من اولین کم‌بینایی هستم که در کشور در دو رشته گلبال و پاورلیفتینگ به مدال جهانی دست یافته‌ام، یادآور شد: از مسئولان هیئت ورزش‌های نابینایان و کم‌بینایان استان اصفهان، بهزیستی و اداره ورزش و جوانان به خاطر تمام زحماتشان تشکر و قدردانی می‌کنم. جلیل‌وند نیز بیان کرد: نقش خانواده من و همسرم در موفقیت‌های ورزشی‌مان غیر قابل انکار است زیرا به هنگام حضور من در مسابقات اینچئون، خانواده خودم و همسرم مدت‌ها از بچه نگه‌داری کردند و همین دلگرمی‌ها باعث شده در گرفتن مقام و مدال با‌انگیزه‌تر شویم. وی تصریح کرد: همسرم معتقد است که امیرطاها قهرمان المپیک 2032 خواهد شد زیرا هر چه بیشتر به ورزش روی‌آورد، از خطرهای اجتماعی دور خواهد ماند و آرزویمان این است که در هر رشته ورزشی که خودش علاقه‌مند باشد، به بالاترین حد موفقیت دست پیدا کند. بازیکن تیم ملی گلبال کم‌بینایان بانوان ادامه داد: از همه مسئولان قدردانی می‌کنم زیرا اعتقاد دارم هیچ کس نمی‌خواهد در روند کارش خللی ایجاد شود و همه امیدوارند که به نحو احسن خدمت کنند، اگر کم و کاستی‌هایی هم وجود دارد عمدی نبوده و داشتن اختلاف نظر و سلیقه امری کاملا طبیعی است و من می‌خواهم از همه زحماتشان تشکر و سپاسگزاری کنم. انتهای پیام/63006/صا40
94/07/22 - 09:41
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها