تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871129214
نهیب مادر شهید به مجری/نشاط پدر پیر و مادران قد خمیده شهدا در پایان انتظار
واضح آرشیو وب فارسی:شبستان: خبرگزاری شبستان: آیین تقدیر از جهادگر بسیجی دکتر محمود تولایی مخترع طرح شناسایی شهدای گمنام از طریق ژنتیک یا همان DNA با حضور جمعی از خانواده شهدایی که فرزند عزیزشان از همین طریق شناسایی شد در منزل شهید مجید ابوطالبی برگزار شد.به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از بسیج نیوز، آیین تقدیر از جهادگر بسیجی دکتر محمود تولایی مخترع طرح شناسایی شهدای گمنام از طریق ژنتیک یا همان DNA که «پایان انتظار» نام گرفت، به همت معاونت روابط عمومی سازمان بسیج مستضعفین در محفلی صمیمی با حضور جمعی از خانواده شهدایی که فرزند عزیزشان از همین طریق شناسایی شد در منزل شهید مجید ابوطالبی برگزار شد. آنچه در ادامه می آید حاشیه نگاری متفاوتی از این برنامه است: نمابری متفاوت به خبرگزاری رسید که در آن از خبرنگار و عکاس ما دعوت کرده بودند تا برای مراسم تقدیر از مخترع طرح شناسایی شهدای گمنام از طریق ژنتیک یا همان DNA شرکت کنیم. به خودم گفتم حتما در سالن برج میلاد یا در سالنی مشابه آن برگزار خواهد شد. اما نوشته بود بیت شهیدان ابوطالبی و نکته جالب تر آن بود که نام هیچ مسئولی را به عنوان سخنران نیاورده بودند و آورده بودند با حضور خانواده ی شهدایی که فرزندشان از همین طریق شناسایی شده اند.... وارد کوچه ی شهید مرادی شدم در خیابان نامجو که بنری کوچک خود نمایی کرد « به طرف مراسم پایان انتظار... روابط عمومی بسیج» به اواسط کوچه که رسیدم ریسه و بنر و گلدان وسط کوچه و تمثال شهیدان مجید و فرید ابوطالبی حکایت از این داشت که مراسم در این بیت برگزار می شود. واقعیتش آنچه حیرتم را برانگیخت لحظه ای بود که وارد خانه و حیاط قدیمی و کوچک اش شدم، با تور استتار برای حیاط 40 متری سقفی زده بودند که با سربند و پلاک تزیین شده بود. روی دیوارهای حیاط هم علاوه بر تمثال شهداء، تصاویر آزمایشگاهی بود که مخترع بسیجی با همسنگران دانشمندش بر پیکر شهداء کار تحقیقاتی و پژوهشی انجام می دادند و گوشه گوشه ی حیاط نیز با جعبه ی مهمات و شمع و فانوس آذین بندی شده بود. واقعیتش با صوت مداحی« شهید گمنام» که در حیاط طنین انداز بود لحظاتی تصور کردم که اینجا حسینیه حاج همت دوکوهه هست یا شایدم حسینیه حضرت ابوالفضل (ع) طلائیه... خلاصه همان ابتدا، این آراستگی، دل مرا ربود و حال و هوای قلب و جانم را شهدایی کرد به ویژه آنکه هر لحظه از درب کوچک خانه، پدر پیری یا مادر سالخورده ای با قاب عکسی که در دست داشت و حکایت از تصویر فرزند شهیدش بود، وارد می شد و یکی از خادمان مراسم که لباس خاکی بر تن داشت نام شهید آن پدر یا مادر را می گفت و از جمع صلواتی می گرفت. آری عجب لحظات نابی بود ورود این پدران عزیز و مادران آسمانی که با قدانی خمیده یا با عصا و ویلچر، آرام آرام می آمدند و همه به احترام آنان از جای بر می خاستند. برخلاف بسیاری از همایش های معمول که ما رسانه ای ها روزانه می رویم و واقعیتش به تاخیرهای همایش ها هم عادت کرده ایم، این همایش ساده و بی ریا، بسیار منظم آغاز شد و راس ساعتی که وعده داده بودند- البته 3 دقیقه نیز زودتر -پایان پذیرفت. در « پایان انتظار » که به همت نسل سوم و چهارمی های روابط عمومی بسیج برگزارشد، نسل های اول دفاع مقدس نیز به آن آذینی متفاوت بخشیدند و قبل از شروع مراسم، شاهد حضور حاج محمدرضا تویسرکانی نماینده ولی فقیه در بسیج، سردار فرجیان زاده معاون هماهنگ کننده بسیج، آقا مجتبی شاکری جانباز سرافراز و عضو شورای شهر تهران و خواهر اصلانی مسئول بسیج جامعه زنان بودیم که در کنار پدران و مادران شهیدان جلوس کرده و صمیمانه با آنها به گفتگو نشسته بودند. دیدن چین و چروک های چهره های نورانی والدین شهیدان اگر چه برایم سخت بود و سخت تر از آن مادر شهید ابوطالبی که با ویلچر مخصوص چگونه به سختی او را آوردند؛ اما خنده های شیرین و صمیمیت و مهربانی شان تمام خستگی را از تن بیرون می کرد. یک ساعت و نیم روی صندلی یا زمین نشستن با اینکه برای آنها خیلی سخت بود اما آنچنان از عوامل برگزاری جشن تقدیر می کردند که گویا عالمی را به آنها بخشیده اند. مراسم که آغاز شد آقا وحید که برادر شهیدان ابوطالبی است برای عرض خیرمقدم حاضر شد و سپس برادر احمدی که مجری مراسم او را معاون روابط عمومی بسیج خواند در جایگاه به ایراد سخنرانی پرداخت. جایگاهی که من می گویم یک اتاق کوچک 8 متری بود که مادران شهید دور تا دور آن روی صندلی نشسته بودند و سخنران هم به احترام آنان ایستاده بود. احمدی از ارتباطش با دکتر تولایی گفت و گفت: «بهانه ی تجمع امروزمان تقدیر از بزرگ مردی است که اگر چه شهدای گمنام را از گمنامی و بی نشانی درآورده و پایانی شد بر سالها انتظار مادران و پدران شهداء ... اما خود،گمنام ماند و به اصرار ما پذیرفت در این مجلس بی ریا حاضر شود و خدا را بر این حضور و صفا شکر که دانشمند جهادگر ما، علمش را در خدمت به شهیدان مصروف داشت تا ثابت کند تعهد و تخصص یک استاد بسیجی را ...» سپس پدر بزرگوار شهید ابوطالبی و پس از او، مادر شیرین سخنِ شهید صبوری هریک دقایقی را در جمع سخنرانی کردند و محور اصلی کلام شان تقدیر و پاسداشت مجاهدت این مخترع بسیجی بود و هرکدام از شادی و خوشحالی شان پس از شناسایی پاره ی تن شان گفتند. حجت الاسلام تویسرکانی هم که برای خود، سخنوری توانا است حال وهوای جلسه را به خوبی می شناخت و با گرفتن میکروفون؛ به چند جمله ای کوتاه اکتفا کرد و دلها را روانه کربلای ارباب نمود و به بهانه ی تقرب به محرم الحرام، روضه ای نمکی خواند و عجب زیبا اشک های زلال و پاک حاضرین که تمام حیاط و خانه را پر کرده بودند، جمع مان را مصفا نمود. من که گوشه ی حیاط ایستاده بودم حضور بانویی که سن و سالش به مادران شهدا نمی خورد توجهم را جلب کرد که خود را به مجری مراسم رساند و اعتراض کرد که « چرا این همه از پدران و مادران شهداء می گویی؟!» و در حالی که مجری مبهوت شده بود، آن زن جوان ادامه داد « چرا هیچ گاه از همسران شهدا که عمرشان را با یاد و خاطره ی همسر شهید جوان شان سپری کردند یاد نمی کنید؟!....» و آن لحظه من نیز حقیقتا شرمسار و خجل بودم که عجب نهیبی زد به ما غافلان، آن همسر شهید؟!... امان از دل سوزناک و قلبهای سوخته و جان های مظلوم همسران جوانی که نوزادان و طفلان قد و نیم قد را به تنهایی و رنج و مشقات فراوان بزرگ کردند و تمام دنیا را با همه لذاتش کنار گذاشته و معامله ای بزرگ با خدای خود نمودند. هزاران غبطه و حسرت بر مقام شامخ چنین همسرانی معظم. ناگاه چهره ی شاعری از نسل انقلاب از انتهای جمع خود نمایی کرد که آنقدر شیفته ی مراسم بود که گویا فراموش کرده بود قرار است شعر خوانی کند و جلو نمی آمد تا آنکه مجری او را صدا زد و شاعر دفاع مقدس با همان آراستگی همیشگی حاضر شد و ابتدا به درخواست مجری، ترانه ی جاودان و سروده ی زیبای خود را تقدیم حضّار نمود تا بار دیگر شاهد اشک ای آسمانی جمع باشیم « یاران چه غریبانه رفتند از این خانه ... » او می خواند و همه می گریستند و البته او نیز می گریست و باز هم این پدران و مادران و همسران و برادران و خواهران و همرزمان شهدا بودند که غریبانه بی قراری می کردند... مراسم با همان حال و هوا ادامه یافت و دکتر تولایی نیز دقایقی از خاطرات تلخ و شیرین خود گفت و از تلاشهایی که گروه او شبانه روز انجام دادند تا حتی اگر شده یک دقیقه هم زودتر بتوانند به تنیجه رسیده و خانواده ی شهیدی را از انتظار درآورند .... مرحبا بر این چنین استادی! ۲۰ دقیقه ای به غروب آفتاب و اذان مغرب مانده بود و همه اهالی رسانه که تعدادشان کم نبود و ازهمه جا آمده بودند چشم انتظار تقدیر بودند تا این همه سوژه ی ماندگار را که امروز شکار کرده بودند با لوح تقدیر کامل کنند و بالاخره انتظار عکاسان و تصویر برداران هم به سرآمد و مجری ابتدا اعلام کرد که قراراست از مستند زندگی محمود تولایی که نامش را «گمنام» گذاشته بودند رونمایی گردد. رونمایی مستند با همه مراسم ها فرق داشت. مسئولین که درب جعبه ی مهمات را بازکردند بر دیواره ی جعبه نوشته بود « مستند گمنام.....زندگی....» آنگاه قاب عکسی زیبا که نقاش هنرمند به شایستگی تمام، تصویر این مخترع عزیز را روی بوم کشیده بود اهدا گردید و لوح تقدیر متفاوتی نیز به وی داده شد. لوحی که به امضای تمام خانواده های شهدای مراسم رسیده بود و الحق عجب ارزشی یافته بود. صحنه صحنه ی این مراسم خودجوش و مردمی برایم جذاب و دلربا و خاطره انگیز بود اما آنگاه که دیدیم مادر شهیدان ابوطالبی از یک گوشه صدا زد که هدیه ای برای دکتر تولایی آماده کرده و از سوی دیگر مادر شهید یکه زارع نیز .... و آنگاه مادر شهید صبوری و سپس پدر شهید... حقیقتا دلها می لرزید از این همه عاطفه و محبت و دلدادگی. خدایا این چه توفیقی بود که عنایت کردی و مرا به این مراسم بهشتی فراخواندی؟! شکر، شهیدان را که مرا به محفل شان دعوت کردند. و آخرین بخش از این محفل باصفا نیز که مجری اعلام کرد « گل سرسبد مراسم » است تقدیر از خانواده شهیدان بود. لوح تقدیر و قابی که ارزشی دو صد چندان داشت. این قاب نیز متفاوت بود و برخلاف تمام همایش هایی که رفتم تصویرش فرق داشت و عکاسان هم که سوژه ی جدیدی دیده بودند، به هریک از خانواده شهداء که داده می شد جدا جدا عکس های بسیاری گرفتند. آری قابی زیبا که تمثال امامین ما در آن بود. قابی که تصویر پیر جماران خمینی بت شکن و سید خراسان خامنه ای عزیز را در خود جای داده بود تقدیم «چشم و چراغ ملت» گردید و اینگونه مراسم «پایان انتظار» نیز پایان یافت. مراسمی که تاسالها بر دل و جانم حک گردیده و بعید است از لوح قلبم پاک گردد. دست مریزاد به بچه های جوان روابط عمومی بسیج که معنای تازه ای از مراسم های تقدیر و تجلیل را به من آموختند و آموختند که نکند سالن همایش، ما را از بیت شهیدان که قدمگاه پاک آنانست جدا سازد که هرآنچه از صفا و نورانیت و اخلاص بخواهی در منزل الهی شهیدان عزیزاست. الهی! عاقبت مارا نیز ختم به سعادت و شهادت بگردان. الهی آمین عیادت صالحی از حسینیان برگرفته از نگاه اخلاق مدارانه دولت است خبرگزاری شبستان: سخنگوی دولت در واکنش به رفتار ناشایست تعدادی از نمایندگان نسبت به اعضای دولت در جلسه روز یکشنبه گفت: نوع نگاه اخلاق مدارانه دولت به آنها مانند رفتار روز گذشته آقای صالحی است.
سه شنبه ، ۲۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبستان]
[مشاهده در: www.shabestan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها