تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836697643
روایت بابان از علت خداحافظی افشار با تلویزیون
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: تابناک: سال هاست درباره رفتن من و آقای افشار از خبر تلویزیون بحث های زیادی پیش آمده. برخی تصور می کنند این جدایی به دلیل اتفاقات سیاسی بوده و برخی دیگر شایعاتی از این دست درست کرده اندگویندگی در خاندان «بابان» موروثی است. فؤاد بابان، فرزند شکرالله بابان، از گویندگان باسابقه و قدیمی تلویزیون است که بعد از بازنشستگی ترجیح داد جایش را به جوان ترها دهد. او این روزها با وجود فاصله گرفتن از فضای گویندگی و خبر، بادقت فعالیت همکارانش را رصد می کند و نقاط قوت وضعف بخش های خبر تلویزیون را زیر نظر دارد. شرق در گفت و گو با او از سال های دوری اش از تلویزیون و شرایط این روزها و البته چالش های بخش خبر تلویزیون پرسیده است در باره جدا شدن بهرام افشار و شما از بخش خبر تلویزیون حرف و حدیث ها و حواشی بسیار است. این جدایی چه علتی داشت؟ سال هاست درباره رفتن من و آقای افشار از خبر تلویزیون بحث های زیادی پیش آمده. برخی تصور می کنند این جدایی به دلیل اتفاقات سیاسی بوده و برخی دیگر شایعاتی از این دست درست کرده اند؛ اما حقیقت این است من سال ١٣٧٨ بازنشسته شدم و ١٢ سال بعد از خبر تلویزیون خداحافظی کردم. دلیلش هم چیزی نبود جز خستگی. آقای افشار هم به همین دلیل از خبر خداحافظی کرد. طبعا بعد از همه این سال ها مردم هم از دیدن چهره و صدای ما خسته شده بودند. این بود بهتر دیدیم جایمان را به جوان های تازه نفس این عرصه واگذار کنیم و اگر بتوانیم تجربیاتمان را به آنها انتقال دهیم. در این مدت که از گویندگی خبر فاصله گرفته ام، بارها تلویزیون آمادگی اش را برای همکاری مجدد در برنامه های تولیدی و گفت و گو های سیاسی صدا وسیما اعلام کرده است، اما من نپذیرفتم. چرا؟ چون احساس می کنم الان زمانی است که باید به جوان ترها میدان بدهیم. دو کتاب در زمینه گویندگی نوشته ام و دراین باره دانشگاه صداوسیما نهایت همکاری را با من انجام داد و در زمینه گویندگی تدریس هم کرده ام و به معنای واقعی زکات تجربه ام را پرداخت کرده ام. گاهی افکار کهنه دیگر نمی تواند راه به جایی ببرد. گویندگی خبر هم مثل همه چیز پیشرفت کرده است و باید تاکتیک های جدیدی جایگزین کرد. این نکته را هم اضافه کنم به هرحال، مردم سال های زیادی با ما خاطره داشتند و همیشه با خودم فکر می کردم بهتر است زمانی از کار گویندگی خداحافظی کنم که خاطره خوب مردم هم از بین نرود. لطف و محبت مردم ارزشمندترین اتفاقی بوده که شامل حال من شده و باارزش ترین دارایی من است و از لطف همه مردم سپاسگزارم. اما در این مدت مردم بیشتر جویای حال شما بوده اند و شاید دوست داشتند هنوز گویندگان قدیمی خبر را ببینند... . این لطف آنهاست؛ اما به نظر من باید طوری رفتار شود که مردم خسته نشوند. پس جای جوان ها و تجربه کردن آنها چه زمانی فراهم شود؟ نمی توان جلو این جوان های مشتاق و باانگیزه و بااستعداد را گرفت. نسل ها عوض می شوند و جوان ها پا در این عرصه می گذارند. من ٣٧ سال کار کردم و بهتر بود جایم را به جوان ترها می دادم. خاطرم هست در گفت وگویی اشاره کرده بودید از زمان شروع کار گویندگی خبر به اجرای رسمی و خشک خبر اعتراض و گاهی دوست داشتید خطوط قرمز های این چنینی را جابه جا کنید؛ اما گاهی از اراده و توان تان خارج بود. در حال حاضر به لحاظ فرم اجرای خبر، دوران تازه ای در تلویزیون ما شکل گرفته، اما متأسفانه این فرم اجرا گاهی تقلیدی نابجا از نمونه های مشابه اخباری است که برای مخاطب هم تازگی ندارد... . بله، همان طورکه اشاره کردید، در گذشته ما تعداد محدودی شبکه تلویزیونی داشتیم و مردم هم ناچار بودند همان شبکه های محدود را تماشا کنند و مثل این روزها از اینترنت و امکاناتی که بتوان بدون مرز از آنها اطلاعات تازه ای گرفت، وجود نداشت. آن زمان هم ما فرمت ثابتی برای اجرای اخبار داشتیم و شاید مردم ما را تحمل می کردند. لزوما همه چیز مثل الان نبود که مردم انتخاب کننده باشند. همین الان در صدا و سیمای خودمان بیش از ٤٠٠ بخش خبری فعال است که مردم از این تعداد می توانند بخش خبری مورد نظرشان را انتخاب کنند. این جدا از شبکه های ماهواره ای است که بازهم گزینش های مردم را بیشتر می کند. در حال حاضر گویندگان بخش خبری ٢٠:٣٠ یا شبکه خبر به نوعی خبر را اجرا می کنند که به شدت منعطف و متفاوت هستند و مثل گذشته خشک و رسمی نیست و لزومی هم ندارد خبر رسمی در برنامه ٢٠:٣٠ خوانده شود. اما اینکه بخش خبر تلویزیون آیا شرایط مطلوبی را پشت سر می گذارد یا جای ارتقا دارد، موضوع دیگری است. طبعا در دوره های مختلف بر گویندگان خبر شرایط مختلفی حکمفرما بوده است و شرایط زمان ما هم به شکل دیگری بود. یعنی شما معتقدید بخش خبری تلویزیون ما رشد چشمگیری داشته؟ بله، البته من هم انتقاداتی به برخی از بخش های خبری دارم. از نظر من مدتی است رشد اخبار ورزشی در شبکه خبر متوقف شده و بیننده های زیادی را از دست داده است. این بخش در گذشته بسیار قوی عمل می کرد؛ اما متأسفانه با جابه جایی ساعت ها و کم شدن مشروح اخبار ورزشی، این اتفاق رخ داده است. امیدوارم باز به شرایط پیشین بازگردد، چراکه اهمیت شبکه خبر بسیار زیاد است. درکل احساس می کنم بچه هایی که در زمان حضور ما تازه وارد بودند و به قول معروف خاک می خوردند، الان گویندگان خوبی شده اند. گویندگی به اعتقاد من مثل کارهای دیگر نیست. در میان همه کسانی که به این کار علاقه مند هستند، گاهی کسی پیدا می شود که استعداد بیشتری دراین زمینه دارد و گوی سبقت را از دیگران می رباید. تجربه و مهارت، دو اتفاقی است که می تواند گوینده ای خوب و حرفه ای بسازد. به هر حال، جذابیت های بخش خبری تلویزیون ما برای بیننده به نسبت گذشته کمتر شده. از نظر شما چشم اسفندیار این بخش چیست؟ به اعتقاد من، مظروف همیشه مهم تر از ظرف است. آنچه به بیننده ارائه می شود، مهم تر از رنگ و لعاب است. شما می توانید در یک اتاق ساده با دو صندلی برنامه ای اجرا کنید و آن قدر محتوای غنی داشته باشد که مردم ساعت ها آن را دنبال کنند و از طرف دیگر می توانید در یک قصر برنامه اجرا کنید و به لحاظ محتوا آن قدر ضعیف باشد که کسی هم آن را نبیند. توجه نکردن به مسائل حداقلی می تواند موجب همین اتفاقاتی شود که شما به آن اشاره کردید. یقین داشته باشید اگر مخاطب چیزی را ببیند که فرمایشی است یا از واقعیت دور؛ دلزده اش می کند و حاضر نیست آن را دنبال کند. مردم دیگر مجبور نیستند مثل گذشته فقط ما را نگاه کنند. زمان جنگ وقتی که خبر می گفتیم، مردم را راضی می کردیم که به هر حال جنگ است شرایط خوب نیست؛ اما این روزها نمی شود با مردم از هر چیزی حرف زد و آنها را به راحتی قانع کرد. من در همه این سال ها در کنار کار گویندگی، کارخانه داری نیز کردم و بخشی از درآمدم از این سمت بوده. به عنوان کسی که دستی بر آتش در زمینه کارهای تولیدی دارم، می بینم مشکلات کشور به مراتب بیشتر از ٢٠ سال گذشته شده است و تولید کنندگان شرایط بسیار سختی را تحمل می کنند. تنها با شعاردادن نمی توان مشکلات را کم کرد. مردم ما بسیار باهوش و نکته سنج هستند و مسائل اقتصادی و سیاسی کشورشان را به خوبی تحلیل می کنند. گاهی که در تاکسی می نشینم و صحبت های مردم را می شنوم، می بینم مردم عادی و غیرمتخصص و از اقشار مختلف جامعه از درجه آگاهی خوبی برخوردارند و بیشتر یقین پیدا می کنم مردم ما بسیار فهیم اند و مسائل را به خوبی درک می کنند. بنابراین برای این مردم صحبت کردن بسیار سخت است؛ مردمی که در بسیاری از زمینه ها آگاهی دارند و نمی توان خبرهای غیرواقعی به آنها داد و راضی نگاهشان داشت. نکته دیگری که در بخش های خبری، ازجمله بخش خبری شبکه جام جم می بینم و متأسف می شوم، این است جام جم از سه کانال به یک کانال کاهش پیدا کرده و خبرهای آن در یک باکس باکیفیت تصویر نامساعد روی آنتن می رود. باید متوجه این موضوع باشیم که بیش از شبکه های داخلی باید به شبکه های برون مرزی توجه کنیم، چراکه مخاطبان بیشتری دارد و باید به آن توجه ویژه ای داشت. شما دوران مدیران مختلفی را در صداوسیما تجربه کردید. دوره ای خاطرتان هست که در بخش خبر محدودیت های بسیار، مانع از انجام کارتان شده باشد؟ تغییر مدیران و به دنبال آن سلایق مختلفی که به بخش های مختلف تزریق می شود، در همه سازمان ها و ارگان ها وجود دارد و مختص تلویزیون نیست. سیستم به گونه ای است که قائم به ذات نیست و کاملا قائم به فرد است و گمان می کنم نباید با جابه جایی یک مدیر همه چیز تغییر کند. در دوران مدیران مختلف صدا و سیما، این تغییرات بسیار جزئی بود. خبر همیشه خط و مشی مشخصی داشته است. زمانی که ما تازه وارد بخش خبر تلویزیون شده بودیم، آن قدر محدودیت ها زیاد بود که یک تکان کوچک در اجرا هم جایز نبود. آن قدر خط قرمزها زیاد بود که گاهی دست ما را برای کارهای دیگر می بست تا اینکه خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم و ایشان از این نوع اجرا انتقاد کردند و خواستند گویندگان اخبار کمی منعطف تر و راحت تر خبر بخوانند. با فرمایشات آقا تحولاتی در این بخش به وجود آمد. به هرحال، همان طور که گفتم، بخش خبر تابع نظم خاصی است، یک گوینده خبر از چارچوب مشخصی نمی تواند جلوتر برود. گوینده خبر باید به علم و دانشی برسد که بتواند خلاقیت هایی در کارش لحاظ کند. البته جا دارد در این بخش انتقاد دیگری را درباره بخش خبری تلویزیون بیان کنم و آن اینکه متأسفانه در اخبار ما جا برای خبرهای خوب و خوشحال کننده بسیار کم است. شاید خط و مشی بخش خبری ما هنوز به این جریان نرسیده است که هر خبری مناسب پخش از رسانه ملی نیست و باید به این مظروف توجه داشت. خبرهای تکراری خواندن و خبرهایی که تأثیر روانی بدی بر مخاطب می گذارد، از آن دست اتفاقاتی است که می تواند در بخش های خبری ما کم رنگ تر شود. کار کدام یک از گویندگان قدیمی خبر را بیشتر قبول دارید؟ بدون تعارف از نظر من همه خوب هستند. اما به دلیل اینکه مشغله زیادی دارم، نمی توانم کار همه گویندگان را رصد کنم. مدتی قبل هم از من خواستند تا در آزمون ارتقای گویندگان شرکت کنم که به دلیل همین مشغله ها نتوانستم در خدمتشان باشم. درحال حاضر برخی از گویندگان شبکه خبر بسیار خوب اجرا می کنند. برخی گویندگان در دوران کاری خود به یک برند شخصی تبدیل می شوند و سال ها پس از بازنشستگی در یاد و خاطره مخاطب می مانند. این اتفاقی است که در دوران جدید با آن مواجه نمی شویم. از نظر شما دلیلش چیست؟ طبعا به این دلیل که تعداد گویندگان در گذشته کمتر بود. درحال حاضر بین شبکه های مختلف و بخش های خبری گوناگون خیلی سخت می شود به برند سازی رسید. الان جوان های ما خیلی تلویزیون تماشا نمی کنند و مدام سرشان در موبایل هایی است که از طریق آن اخبار سراسر جهان را دریافت می کنند که از نظر من اتفاق بسیار بدی است. من، آقایان افشار، حیاتی و حسن سلطانی، زمانی کارمان را شروع کردیم که تعداد شبکه های تلویزیونی زیاد نبود و می توانستیم با مردم ارتباط ویژه تری داشته باشیم و شاید این از خوش شانسی ما بود. اگر گوینده نمی شدید فکر می کنید زندگی شما چه روندی را طی می کرد؟ من از سال ١٣٣٩ یعنی از شش سالگی گویندگی کردم، چرا که شغل پدرم گویندگی بود و من در آن زمان برنامه کودک اجرا می کردم. سال ١٣٥٣ استخدام رسمی تلویزیون شدم و در خلال این کار مکانیک خواندم و با کار گویندگی بزرگ شدم. برادر من بابک هم گوینده خبر است و دو برادر دیگرم که ایران نیستند هم صدای خوبی برای گویندگی دارند. منتها فقط من و بابک وارد این عرصه شدیم. زمانی که بچه بودم پدرم نمایش نامه می نوشت و همین طور مادرم و همه ما از زمان کودکی وادار به کتاب خواندن شدیم و این رسم خوب در خانه ما وجود داشت. پس اگر ١٠ بار دیگر به دنیا می آمدم، گوینده می شدم. اما گویندگی شغل اصلی شما نبود... . بله. به هرحال در هر زمینه ای که فعالیت می کنید باید یک حاشیه امنیت مالی برای خودتان داشته باشید به ویژه شغل ما که همیشه می توان با دستخط یک مدیر از کار برکنار شد. توصیه ای به جوان هایی که وارد حرفه گویندگی خبر می شوند، دارید؟ حرف خاصی نیست، غیر از اینکه معتقدم همه چیز برای پیشرفت جوان هایی که وارد این عرصه می شوند، فراهم است و فقط باید راهشان را پیدا کنند. هر چند باید این نکته را هم اضافه کنم سازمان صدا و سیما به نسبت بخش های دیگر همیشه به بخش خبر توجه ویژه ای داشته و این تحسین برانگیز است. لطف مردم به گویندگان خبر به ویژه نسل ما وصف ناپذیر است و همیشه سپاسگزار لطف آنها هستم. آرزوی من برای تمامی هم میهنانم سلامتی است و آرزو می کنم کشور عزیزم مثل همیشه چون نگینی بدرخشد و در دولت تدبیر و امید همان طور که در زمینه «برجام» به اتفاقات خوب و مثبتی رسیدیم، دیگر مشکلات کشور نیز حل شود و در زمینه معیشت مردم اتفاقات بهتری رقم بخورد و گام های بلندتری برداشته شود. مردم دیگر مجبور نیستند مثل گذشته فقط ما را نگاه کنند. زمان جنگ وقتی که خبر می گفتیم، مردم را راضی می کردیم که به هر حال جنگ است و شرایط خوب نیست. اما این روزها نمی شود با مردم از هرچیزی حرف زد و آنها را به راحتی قانع کرد.
سه شنبه ، ۲۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.ostanha.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها