واضح آرشیو وب فارسی:حج: حجت الاسلام اکبر نژاد با بیان این که فقها بروز هرگونه رفتاری در عزاداری که دور از کرامت انسان باشد را به طور اولیه حرام می دانند، گفت: افراط در احساسات، به عقلانیت شیعیان و آرمان های کربلا آسیب می زند و زمینه انحراف را پدید می آورد.به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، نشست بررسی علمی و فقهی رفتارهای افراطی در عزای اهل بیت(ع) با سخنرانی حجت الاسلام محمدتقی اکبر نژاد، و دبیری حجت الاسلام حمید کمالی اردکانی در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار شد. حجت الاسلام اکبر نژاد در تشریح واژه حزن اظهار داشت: عزاداری برای امام حسین(ع) شامل هر گونه حزنی می شود؛ گرفتگی ظاهر، پوشش لباس های خاص، گریه، نوحه، لطمه کردن سر و صورت و سینه، داد و فریاد، قمه زنی و اموری مانند این ها از جمله مصادیق حزن محسوب می شوند. وی با طرح چند سؤال درباره حد و اندازه حزن برای اهل بیت(ع) ابراز کرد: باید بررسی شود که آیا از نظر فقهی، حدی برای اظهار عزا وجود دارد؟؛ اگر حدی وجود دارد، این حد تا کجا است؟؛ حد آن خوف مرگ است یا ضررهای شدید یا شدت جزع؟ وی با نکوهش حرکت های افراطی در عزاداری ادامه داد: در این نشست ثابت می شود که جزع شدید و هر گونه حرکت های افراطی ناصواب است؛ در این سطح جزع، تفاوتی میان پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت(ع) ایشان با سایر مردم وجود ندارد؛ موارد استثناء ناظر به جزع غیر شدید مانند طول گریه است. حجت الاسلام اکبر نژاد در تشریح روش بحث این نشست علمی گفت: در آغاز باید به دنبال آن باشیم که آیا در این مسأله اصل اولیه ای وجود دارد تا در موارد شک به آن رجوع کنیم و به عبارتی حکم اولیه و عام را ثابت کنیم؛ سپس باید بررسی شود که آیا امام حسین(ع) از این حکم اولیه استثناء شده است؟ وی ادامه داد: داغ دار و عزادار شدن از امور فطری است که انسان ها به طور طبیعی با آن مواجه می شوند؛ بنابراین اصل عزاداری از مطالبات فطری ما است و مقاومت در برابر آن منجر به بیماری های جسمی و روانی می شود. این کارشناس فقهی جزع شدید را نوعی اعتراض به خداوند دانست و تصریح کرد: این یک مطلب روشن است که جزع و فزع شدید، افزون بر اعتراض به اراده خداوند متعال، نوعی بی ادبی نسبت به محضر مالک عالم است. وی افزود: تعلق شدید به دنیا منافی کرامت انسانی و شخص داغ دار است و هم می تواند منجر به بیماری های جسمی و روحی شود؛ عقلای جهان نیز بر این مطلب تأکید کرده اند و بی تابی شدید در برابر حوادث روزگار را نکوهش می کنند. حجت الاسلام اکبر نژاد اظهار داشت: فرقی میان بزرگان دین و دیگران نیست؛ چرا که بی تابی شخص عزادار هیچ مشکلی را برطرف نمی کند و افراط در احساسات، بر عقلانیت شیعیان و آرمان های کربلا آسیب می زند و زمینه انحراف را پدید می آورد. وی با انتقاد از سبک های برخی مداحان تصریح کرد: یکی از عواملی که باعث ورود احساسات افراطی در عزاداران می شود، استفاده مداح از سبک های غنایی در مداحی است؛ چنین سبک هایی عقلانیت را از عزاداران می گیرد و منجر به بروز احساسات و کارهای افراطی می شود که در شأن اهل بیت(ع) نیست. اکبر نژاد درباره گریه کردن در عزاداری اظهار داشت: هیچ یک از فقها در این مطلب که عزاداری به معنای گریه بر مؤمن، مطلوب است و ثواب دارد، تردید نکرده اند؛ فقها بروز هر گونه رفتاری در عزاداری که دور از کرامت انسان باشد را به طور اولیه حرام می دانند. وی با ذکر برخی روایات به اثبات حرام بودن جزع شدید پرداخت و ادامه داد: جابر نقل می کند که از امام باقر(ع) پرسیدم جزع چیست؟؛ فرمود، بدترین جزع ها، فریاد کردن به وا ویلا و لطمه زدن بر صورت و سینه و تراشیدن موهای بالای پیشانی است و کسی که نوحه خوانی برپا کند، صبر را ترک کرده و به راه ناحق رفته است؛ اما کسی که صبر کند و «انا لله و انا الیه راجعون» بخواند و حمد خدای عزّوجل را کند، راضی به صنع و عمل خدا شده و اجرش بر خداست و کسی که چنین نکند، قضای حتمی خدا بر او جاری شده است، در حالی که خودش نکوهش شده و اجرش از بین رفته است. این کارشناس مذهبی ادامه داد: بر اساس روایت دیگری که در تهذیب الاحکام، جلد 8، صفحه 325 آمده، لطمه زدن کفاره دارد؛ همچنین در دعائم الاسلام، جلد 1، صفحه 226 عزاداری افراطی حرام دانسته شده و شخصی که پیراهن خود را در مصیبت مرگ شخصی چاک می کند، در آتش جهنم برای او جایی معین خواهد شد. حجت الاسلام اکبر نژاد درباره استثناء اهل بیت(ع) از این احادیث گفت: برخی معتقدند که پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) به طور کلی یا امام حسین(ع) به طور اختصاصی از این ضابطه عمومی استثناء شده اند و جزع شدید برای ایشان مجاز است؛ برای تشخیص این ادعا به دو دسته از روایان هماهنگ و مخالف با این نظریه می پردازیم. وی به روایتی از حضرت علی(ع) در صفحه 355 نهج البلاغه اشاره کرد و اظهار داشت: حضرت علی(ع) در هنگام غسل پیامبر(ص) فرمودند، با مرگ تو رشته ای پاره شد که در مرگ دیگران انگونه قطع نشد؛ مصیبت تو، دیگر مصیبت دیدگان را به شکیبایی واداشت و همه را در مصیبت تو یکسان عزادار کرد؛ اگر به شکیبایی امر نمی کردی و از بی تابی نهی نمی فرمودی، آنقدر اشک می ریختم تا اشک هایم تمام شود. حجت الاسلام اکبر نژاد در بخش دیگر به روایاتی که موافق به جزع شدید برای اهل بیت(ع) بود پرداخت و ابراز کرد: مرحوم نائینی بر اساس برخی روایات از اهل بیت(ع) معتقد بود که جزع شدید، حرام نیست و مادامی که حکم ثانویه ای نظیر، اقدام به هلاکت نفس و اضرار فاحش صدق نکند، جزع کردن به هر قسمتی که باشد، خالی از اشکال است. وی ادامه داد: این روایات را باید در کنار روایات پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) که درباره نهی از لطمه و جزع شدید است قرار داد. این کارشناس فقهی در نتیجه گیری این نشست علمی تصریح کرد: نباید سیره زندگانی و قول ائمه معصوم(ع) را از هم جدا کنیم؛ هیچ کدام از امامان معصوم(ع) در تاریخ گریبان چاک نداده اند و در مصیبت اهل بیت(ع) افراط نکردند.
سه شنبه ، ۲۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]