محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854908673
روستای شوریجه | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: معرفی دهستان شوريجه
دهستان شوريجه به مركزيت روستاي شوريجه مشتمل بر روستاها، مزارع و مكان‌هاي زير در تابعيت بخش سروستان شهرستان شيراز میباشد: شورجه، طالب‌بيگي، ركن‌آباد، دهنو، مؤمن‌آباد، نظرآباد، هزار دره، مزرعه في‌جان، مزرعه جوكار، قصر ساسان، مزرعه عدالتي، مزرعه حاج فضل‌الله دهقاني، كمرزرد، امام‌زاده ابراهيم، چاه نفت شماره يك، چاه نفت شماره 2، چاه نفت شماره 3، قلعه قرمز، يورد عرب حصاني، سلب نخودي، ملك مرادبيگي، تلمبه شماره 2 مرادبيگي، تلمبه شماره 3 مرادبيگي، تلمبه شماره 4 مرادبيگي. شوریجه کجاست؟ شوریجه(شورجه) واقع در استان فارس با طول و عرض جغرافیایی “14.28 ’11 °29+ , “35.76 ‘4 °53+ و با ۱۵۰۴ متر (۴۹۳۷ پا) ارتفاع از سطح دریا یکی از روستاهای قدیمی شهرستان سروستان از توابع شیراز با مردمی خونگرم و سختکوش می باشد.دارای قلعه ای قدیمی با قدمت حدود 200 سال در دشتی وسیع و مساعد جهت کشاورزی و دامداری در منطقه ای نیمه خشک با آب و هوای کویری با روز های گرم و شبهایی خنک،تابستانهای گرم و زمستانهای سرد می باشد.تا حدود 10سال پیش نیز قلعه قسمت اصلی مسکونی روستا را تشکیل می داد ولی در حال جز معدودی خانه بقیه خالی از سکنه می باشد و اهالی به بیرون قلعه نقل مکان کرده اند.قلعه قدیمی که آثار کمی از آن باقیمانده دارای 10 بارو(برج) مرتفع می باشد که چهار بارو در ضلع جنوبی و چهار بارو نیز در ضلع شمالی و دو بارو نیز در دیوارهای ضلع شرقی و غربی قلعه واقع است.این قلعه دارای دو عدد درب ورود وخروج بزرگ بین دو باروی مرتفع در ضلع شمالی و جنوبی آن بوده که در زمانهای قدیم جهت حفاظت از جان ومال ساکنین شبها دربها بسته می شده است. در حال حاضر شغل اکثر ساکنین کشاورزی و دامداری می باشد که متاسفانه خشکسالی های پیاپی چند سال اخیر مردم زحمتکش این دیار را با مشکلاتی روبرو کرده است.شغل زنان روستا خانه داری است والبته با دامداری و قالیبافی در اقتصاد خانواده هم نقش بسزایی دارند.پایه گذاری این روستا حدود دویست سال قبل بوده و به عنوان قلعه ای نظامی بمنظور کنترل عبور ومرور در راههای مواسلاتی بین روستاهای موجود آن زمان وبرقراری امنیت منطقه بنا شده است. ساختمان قلعه بسیار مستحکم بوده به طوریکه نفوذ به آن تقریبا غیر ممکن بنظرمی رسیده است. ساختمان قلعه تقریبا مربع دارای ده عدد بارو (برج) ودیوارهای بسیار بلند حدود هفت متر که یک متربالای آن دارای تاج آجری و سوراخهای تیرکش جهت دیدبانی وتیراندازی بوده است. چهارعدد از باروها درضلع شمالی و چهاربارو درضلع جنوبی و دو عدد دیگر در قسمت وسط دیوارهای شرقی وغربی قرارداشته است.در بالاترین قسمت هر بارو تاجی دو متری وجود داشته و قسمتهای داخلی هر برج سکوهای متعدد جهت نشستن وموضعگیری تیراندازان وجود داشته است . همچنین قلعه دارای دو درب ورود وخروج در میانه دیوارهای شمالی وجنوبی بوده که دربین دو بارو قرارداشته که آثار آن هم اکنون نیز باقی مانده است ودربخش داخلی درب ورودی وخروجی قلعه نیز شبه کاروانسرائی با ده حجره درطرفین وجود داشته است. مسافرینی که شب هنگام به این محل می رسیدند و ادامه مسیر شبانه خطر گرفتاری در کمین راهزنان واشرار را در پی داشته و یا معامله گرانی که برای خرید و فروش کالای خود بیش از یکروز زمان نیاز داشتند در این محل شب را بیتوته می کردند . درقسمت شمال شرق قلعه،عمارت فرماندهی واداره قلعه قرارداشته،ساختمان فرماندهی دارای دوطبقه بوده که طبقه فوقانی محل تشکیل جلسات وتصمیم گیری وطبقه اول محل استراحت آنان بوده ودرچهارطرف ساختمان عمارت اتاقهای متعدد جهت انبارنمودن آذوقه وعلیق (علوفه ) چهار پایان بنا گردیده بوده است و یک حوض بزرگ با دیواره سنگی نیم متری وکف مفروش از کاشی لعابی در میانه حیاط عمارت جهت استفاده ساکنین عمارت وجود داشته که آب آن از چاه موجود در عمارت تامین می شده است . کف حیاط عمارت پوشیده از آجرهای چهارگوش بزرگ معروف به آجر نظامی بود این ساختمان بعدها حدودسال 1320 به مدرسه روستا تبدیل شد که دانش آموزان کلاسهای اول تا ششم ابتدائی روستا دراین مدرسه مشغول تحصیل می شدند همچنین پزیرای دانش آموزان دهات اطراف ( هزاردره – طالبیگی – کنو- رکن آباد – دهنو )نیزبوده و یک باب حمام خزینه ای درکنارعمارت فرماندهی وجود داشته که در ابتدا مخصوص سیستم فرماندهی بوده که بعدها مورد استفاده اهالی قرارمیگرفته است .صبح ها تاطلوع آفتاب مردانه ودر طول روز زنان از آن استفاده می نمودند . دراواخردوران زندیه ،حاکم وقت فارس تصمیم به جمع آوری روستاهای کم جمعیت و آسیب پزیر مانند دهگار در جنوب غرب شوریجه قرارداشته وقلعه خانچی (عماد اباد) وقلعه کهنه در شرق قرارداشته وآثار آنها بصورت مخروبه موجود است وهمچنین عشایرغیر کوچ رو”عرب هستانی” وسکونت آنهادر قلعه می گیرد و در اینکار هم موفق می گردد که این افراد هسته اولیه روستای شوریجه راتشکیل می دهند دراواخر دوران قاجاریه تعدادی از افراد سرکش که دربرابر قوای دولتی مقاومت می کردند ازشهرهای دیگراستان فارس ( فسا.جهرم.خفر.داراب و…) جمع آوری ودرقلعه سکونت داده میشوند که بتوانند آنها را کنترل کنند وزمینه دامداری وکشاورزی آنها را فراهم می سازند. آب کشاورزی شوریجه توسط دو رشته قنات که سرچشمه آنها از کوههای سرو نخودی ومظهر آن حوالی قلعه کهنه در شرق روستا بوده و توسط 60 نفر کشاورز(رعیت )زیر نظر مباشرمالک منطقه بنام حاج محمد شفیع شوشتری اداره می شده است و بخشی از درآمد روستا از سهم مالک جهت کمک به بیمارستان شیروخورشید شیراز اختصاص داشته است.لازم به ذکر است که مداوای بیماران روستا در این بیمارستان با معرفی مالک مجانی انجام می شد.اراضی متعلق به شوریجه بعدا بطور کامل از طرف مالک (حاج محمد شفیع شوشتری ) به سازمان اوقاف وامور خیریه شیراز واگذار شد. «قالی های شورجه» بخش سروستان شهرستان شيراز، از قديم، قاليبافي عمده و معتبر داشته كه مركز اصلي آن، روستاهاي فارسي زبان شورجه و مهارلو و هزاردره بوده و جز قاليچه، قالي‌هاي بزرگ (به اندازه‌هاي بيش از پانزده و گاه، بيش از بيست متر مربع) نيز مي‌بافته‌اند.شيوه‌اي از نقش ماهي در هم، كه با سبك قشقايي‌ها فرق دارد، متداول‌ترين طرح و نقش فرش‌هاي اين منطقه بوده و از حيث رنگ‌آميزي نيز در بيشتر قالي‌ها و قاليچه‌ها به آبي فيروزه‌اي شفاف و مايه‌هاي سبزرنگ و حنايي، توجه بيشتري شده است. فرش را با گره متقارن و دو پود پشمي قرمز بافته‌اند. بر گليمبافي 5/3 سانتي‌متري سر و ته آن، دو نوار دودي و يك نوار آجري روشن بافته و بر گليمبافي ته فرش يك رج زنجيره پشمي به رنگ‌هاي زرد و قرمز دوخته‌اند. در استان فارس حدود 4000 منطقه تولید فرش در مناطق شهری ، روستائی و عشایری وجود دارد و حدود 140 هزار نفر به تولید فرش دستباف مشغولند و سالیانه افزون بر یک میلیون متر مربع انواع فرش شامل گبه ، گلیم و قالی می بافند که در حال حاضر 5697 نفر از بافنده از تسهیلات بیمه استفاده می نمایند . روش بافت فرش دستباف در فارس روشی منحصر به فرد است و بافندگان بدون بکارگیری طرح و نقشه تنها به صورت ذهنی مبادرت به بافتن فرش می نمایند ضمن اینکه استفاده از رنگهای گیاهی از جمله مزیت های فرش دستباف فارس است. ابعاد قالی فارس اغلب کوچک و از خورجین و چنته و فرشهای کوچکتر از ذرع و نیم آغاز می شود و در موارد نادر از شش و هشت متر مربعی بیشتر است . قالی های بزرگتر از هشت متر مربعی منحصر است به روستاهای بوانات و سروستان ، بخصوص شورجه و مهارلو که در موارد استثنائی قالیهای بیست و سی متری هم به طور سفارشی می بافته اند .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[مشاهده در: www.seeiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها