تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815469030
آبدارچی شوش هم دیگر می تواند سفال های هزاره های شوش را تشخیص دهد!
واضح آرشیو وب فارسی:هنر نیوز: عباس علیزاده با اشاره به تأسیس مرکز بین المللی شوش گفت: وقتی کسانی از من می پرسند در شوش چه کردی ؟ من پاسخ می دهم خوشحالم که آبدارچی ما هم می تواند هزاره سفال های شوش را تشخیص دهد!به گزارش هنرنیوز؛ عباس علیزاده در پنجمین همایش «باستان شناسان جوان» درباره اقدامات انجام شد از هنگام حضور وی در مجموعه شوش باستان گفت: کاری که در شوش انجام شده به باستان شناسان جوان مخصوصاً دانشجویان فوق لیسانس و دکتری کمک می کند چرا که اینجا منابع مطالعاتی بسیار زیادی وجود دارد. وی با اشاره به دعوت پارسال محمد حسن طالبیان- معاون میراث فرهنگی- از علیزاده برای ساماندهی اشیا انبارهای موزه شوش اظهار کرد: من به ایشان گفتم فقط ساماندهی مطرح نیست. شوش بسیار حائز اهمیت است و شاید بدون اغراق باید گفت مهمترین مرکز استقرار در ایران بوده است. موارد زیادی در حوزه های سیاسی ، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در این مرکز شکل گرفته است بنابراین نیاز به دقت زیادی برای مطالعه ابعاد مختلف این شهر باستانی است. راز قفل و مهر و موم این استاد موسسه شیکاگو به تأسیس یک مرکز پژوهشی در شوش اشاره کرد و افزود: چند انبار در قلعه وجود دارد که یکی یکی آنها را باز و تخلیه کردیم.هنگامی که جمع دار برای باز کردن در آمد، من قفلی را دیدم که برایم جالب بود از این منظر که ما از هزاره پنجم پیش ازمیلاد چنین کاری را انجام می دادیم . قدیمی ترین نوع قفل و مهر وموم را در تل باکون(تل باکون در استان فارس در نزدیکی تخت جمشید قرار دارد.) دیدیم که با سیم مفتولی و سرب بود اما کاری که الان هم انجام می دهند همان است و به عبارتی این شیوه نگهداری انبار ۶۵۰۰ سال قدمت دارد. وقتی در انبارها را باز می کنند این اشکال سربی را به آن می زنند و وقتی در را می شکنند، آنها را نگه می دارند تا یک مدرکی باشد از کسانی که اینها را شکستند و دوباره قفل کردند. او افزود: ما به بازسازی مراحل انداختن قفل گلی و مهر و موم کردن درها در آن زمان پرداختیم تا به دانشجویان نشان دهیم برخی از این سنت ها چقدر قدیمی است. خانه مارها و رتیل ها علیزاده با تأکید بر وضعیت نابسمان انبارهای شوش توضیح داد: همه چیز به هم ریخته و شکسته بود.یکی دوبار برای ساماندهی اقدام کرده بودند اما وضع بدتر شده بود. تمام برچسب ها را کنده بودند و روی مقداری از این جعبه ها خودشان دوباره شماره زده بودند. بنابراین خیلی کار سختی بود که آدم فکر کند دوباره از کجا می خواهد آغاز کند. مارهای زیادی هم در آنجا لانه کرده بودند چرا که حدود ۴۰ تا ۵۰ سال درهای انبارها بسته بود. انواع حیوانات اعم از خفاش ، تخم مارمولک و رتیل و ... وجود داشت. وی افزود: ما باید تمام اینها را گندزدایی می کردیم . تمام این جعبه ها با محتویات خطرناک را بالا می بردیم و پس از باز کردن گندزدایی می کردیم و اشیایی که نیاز به مرمت داشت بالافاصله یا همان جا مرمت می کردیم و یا به آزمایشگاهی که در قلعه شوش می بردیم. کلاس سفال شناسی او گفت: یاری گران من از شوش بودند و چند نفر هم از بیرون آمدند. من برای آنها تک تک این یافته ها را تشریح می کردم و تاریخ می گذاشتم. خوشبختانه در شوش به گونه ای است که از هزاره پنجم تا دوران اسلامی سفال وجود دارد که این برای تدریس خیلی خوب است. ما در حیاط این کارها را می کردیم و سپس یک سیاهه از اینها برمی داشتیم و به اتاق مخصوص دیگر می بردیم. همچنین سفال ها را با شکلش تطبیق دادیم تا در ذهن باستان شناسان باقی بماند و بعدها بتوانند آن را تشخیص دهند. علیزاده گفت: وقتی کسانی از من می پرسند در شوش چه کردی ؟ من پاسخ می دهم خوشحالم که آبدارچی ما هم می تواند هزاره سفال های شوش را تشخیص دهد! و واقعاً هم همین طور است. بانک اطلاعات او ادامه داد: ما برای همه این سفالها جا نداشتیم و قرار بود بخشی از اینها به موزه برود تا اطلاعات آن طبقه بندی شود و هنگامی که محققان برای مطالعه راهی می شوند با جستجو در شش هفت سیستم کامپیوتری به کلیه اطلاعات دسترسی پیدا کنند. از این رو یک بانک اطلاعات بسیار ساده درست کردیم . کافی است دانشجو مراجعه کند و فرضآ بخواهد در مورد ایران میانه کار کند. همین کد کافی است بتواند در سیستم کامپیوتر شماره تمامی جعبه های حاوی سفال میانه و اشیا آن را پیدا کند. قدیمی ترین قایق کشف شده این استاد دانشگاه شیکاگو در مورد یافته های باستان شناسی شوش در ساماندهی ها گفت: تنها قایقی که ما می شناختیم از دوره پیش از تاریخ مربوط به هزاره چهارم و در چغامیش است که روی مهرها قرار دارد اما ما خود قایق را پیدا نکردیم . این در حالی است که در بین النهرین گِل های قایقی زیادی داریم. یکی از جعبه ها را که از انبار بیرون آوردیم و بازسازی کردیم علاوه بر قایق گلی شکل قایق هم در درون آن طراحی شده بود. در بازسازی برای بادبان آن عکس بز شوش را انتخاب کردیم اما نمی دانیم واقعا بادبان آن چه شکلی داشته است چهار گوش بوده یا مثلث ولی درنهایت این قدیمی ترین قایق کشف شده در ایران است که در حال حاضر موجود است. مضیف در شوش وی همچنین به مضیف و ساختار حصیری آن اشاره کرد و گفت : در عراق نزدیک بصره هم این مضیف ها وجود دارد که در آثار باستانی هزاره چهارم و مهرهای متعلق به آن دیده شده است. ما دو داده باستان شناسی پیدا کردیم که آثار روی آن بسیار شبیه این مضیف ها بو.د به هر حال این احتمال وجود دارد همزمان با مضیف هایی که در عراق وجود داشته در آن دوره این سازه ها در شوش هم کاربرد داشته است. در هویزه یک نمونه از این مضیف ها را ما از نزدیک دیدیم. الان در چغازنبیل هم دونمونه از این مضیف ها را تهیه و قرار داده اند. وی ابراز امیدواری کرد که مرکز بین المللی پژوهشی شوش ظرف دو ماه آینده تکمیل شود. ناودان سرشیر در شوش این باستان شناس در بخش دیگری از سخنانش به موزه شوش اشاره کرد و گفت: تاریخ گذاری و برچسب گذاری های این موزه دارای اشکال بود. چندین بار به موزه شوش رفته بودم اما هیچ گاه با این دقت نگاه نکرده بودم و ماحصل یک نگاه متفاوت کشف یک شی بود که از نگاه همه دور مانده بود. فرانسوی قطعاً ناودان هایی با اشکال حیوانات را به خوبی می شناسند اما نمی دانم چرا به این یافته در شوش توجه نکردند. یک ناودان در موزه شوش به شکل سر شیر هست. در قرون وسطی این نوع ناودان ها مخصوصا در معماری گوتیک کاربرد داشته است. این ناودان ها سرشان دقیقاً در جایی که آب به بیرون می ریزد به شکل اژدها، شیر، موجودات افسانه ای است که به عنوان مثال در دانشگاه شیکاگو وجود دارد. علیزاده به دسته دیگری از این شمایل در سازه ها اشاره کرد که هیچ گونه کاربردی ندارند و صرفاً برای دور نگه داشتن ساختمان ها از اهریمن ها، دیو و ارواح پلید به کار می رفته است. او به تحقیقش در مورد این شمایل در دوران باستان اشاره و اظهار کرد: مصر مانند همیشه در این زمینه پیش گام بوده است و تداوم آن را در دروه رومی ها می توان یافت. مصری ها همیشه می نوشتند که چرا یک کاری را انجام می دهند. از این رو ما می دانیم چرا آنها از سر شیر استفاده می کردند. چون در مصر نیاز به بارندگی نداشته و تقریبا باران در آنجا مخرب بوده است، آنها شیر را می گذاشتند و در کتیبه کناری اش توضیح می دادند این شیر تار و پود کشورهایی را که چون باران به سر مصر می بارند را متلاشی می کند و روده ها ی آنها را بیرون می کشد و ... در واقع یک نگاه ایدئولوژیک است. وی افزود: در ایران این تنها ناودان سرشیری است که پیدا شده و نمی دانستیم از کجا، کی، توسط چه کسی پیدا شده است. تنها اطلاعات بدست آمده نشان می دهد این اثر در ساحل غربی دز پیدا شده و نه شوش! اما جای دقیق آن مشخص نیست. تنها راه شناسایی دوره تاریخی آن بررسی دوره های ایلام قدیم، میانه و نو بود تا بدانیم اینها چگونه شیر را متصور می شدند که مشخص شد این نوع مجسمه شیر متعلق به دوره ایلام قدیم است.
دوشنبه ، ۲۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هنر نیوز]
[مشاهده در: www.honarnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها