واضح آرشیو وب فارسی:فناوری و نوآوری: محققان بر روی مسائل ایمنی استفاده از UCNPها برای درمان سرطان و سایر بیماری های پوستی مطالعه می کنند و تاثیرات مواد مختلف بر روی سلول های مختلف پوستی را بررسی می کنند. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیاد ملی نخبگان، گروهی از محققان از موسسه فناوری و فیزیک مسکو(MIPT) با کمک همکارانشان از مسکو، نیژنی، استرالیا و هلند نخستین مطالعه سیستماتیک برای تحلیل ایمنی استفاده از UCNPها( نانوذراتی که به آنها موادی نظیر لانتانیدها افزوده شده است- مترجم) را در درمان سرطان پوست و سایر بیماری های پوستی آغاز کردند. این مطالعه یکی از مهم ترین قدم ها در مسیر دستیابی به روش های جدید، ایمن و موثر برای تشخیص و درمان سرطان محسوب می شود. در سال 1908 پزشک آلمانی پل الریخ ، ایده گلوله جادویی را مطرح کرد. این ماده دارویی بود که تنها با میکروب های بیماری زا یا سلول های سرطانی مبارزه می کرد و سلول های سالم را تحت تاثیر قرار نمی داد. یک قرن بعد شیمیدان ها و فیزیکدان ها به لطف نانوفناوری نسبت به هر زمان دیگری به تبدیل این ایده به واقعیت نزدیک شده اند. نانوذراتی از مواد مشخص وقتی وارد بدن می شوند، می توانند در سلول های تومور جمع شوند، بدون اینکه به سلول های سالم آسیبی وارد کنند. محققان می توانند مولکول های دارو و عوامل تشخیصی را به چنین نانوذراتی متصل کنند تا قادر به شناسایی سلول های سرطانی شوند و آنها را بدون آسیب رساندن به سلول های دیگر در بدن انسان، نابود کنند. بدین منظور محققان از نانوذراتی از طلا و مواد فرومغناطیس استفاده می کنند و آنها را با جریان الکتریکی فرکانس بالا گرم می کنند تا سلول های سرطانی را از داخل نابود کنند. یکی از امیدوارکننده ترین انواع نانوذرات برای تشخیص و درمان سرطان UCNPها هستند. آنها تابش نزدیک مادون قرمز را به نور مرئی تبدیل می کنند تا بتواند سلول های سرطانی را در بافت های بدن تشخیص دهند و بر پیشرفت درمان نظارت کنند. قبل از توسعه روش های درمانی بر پایه استفاده از نانوذرات، باید معلوم شود که آیا آنها می توانند به سلول های سالم آسیب برسانند یا خیر. این موضوع مطالعه النا پترسن و اینا تراسوا از موسسه فناوری و فیزیک مسکو و همکارانشان از مسکو، نیژنی، استرالیا و هلند است. محققان ویژگی های یکی از رایج ترین انواع UCNPها را که از سدیم ایتریم فلورید( Na[YF4]) مشتق شده اند و با عناصر کمیاب اربیوم و ایتربیوم ناخالص شده اند، مطالعه کردند. گروه آزمایش کرد که چگونه این نانوذرات توسط فیبروبلاست ها( سلول های بافت پیوندی انسان) و کراتینوسیت ها( سلول های پوست بیرونی) جذب می شوند و مطالعه کرد که چگونه نانوذرات حیات این سلول ها را تحت تاثیر قرار می دهند. نتایج نشان می دهند که میزان سمی بودن سلول ها توسط UCNPها به نوع سلول ها وابسته است. فیبروبلاست های پوستی سمی نیستند ولی کراتینوسیت ها اندکی سمی هستند. هرچند میزان سمی بودن کراتینوسیت ها به تراکم نانوذرات بستگی دارد، به این معنی که این سلول ها می توانند به عنوان نشانگرهای زیستی برای ارزیابی ایمنی انواع UCNPها استفاده شوند. علاوه بر نانوذرات، محققان چندین نانوذره را که با پلیمر پوشانده شده اند نیز آزمایش کرد که در این حالت ها تفاوت بین پاسخ فیبروبلاست ها و کراتینوسیت ها بیشتر بود. گروه توانست پوشش های پلیمری که نانوذرات را ایمن تر می کرد، شناسایی کند. بر اساس گفته های پترسون این مطالعه قدم بسیار مهمی برای استفاده از UCNPها برای تشخیص و درمان سرطان و بیماری های پوستی است. منبع : http://www.healthcanal.com/cancers/62257-mipt-researchers-put-safety-of-magic-anti-cancer-bullet-to-test.html
یکشنبه ، ۱۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فناوری و نوآوری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]