واضح آرشیو وب فارسی:خوزنیوز: مدافع گلزن تیم ملی در جام جهانی عقیده دارد اگر به جای کی روش مربی ای بود که پایگاه قوی نداشت تا حالا فراری اش داده بودیم.سهراب بختیاری زاده درباره بازی ایران مقابل عمان می گوید : تیم ملی طوری مقابل عمان بازی کرد که هیچ جای صحبت و دفاع از خودش را برای ما نگذاشته. با این بازی که ایران مقابل عمان کرد من چه تحلیلی از بازی تیم ملی می توانم داشته باشم و از چه چیز این تیم دفاع کنم؟ به نظر من هیچ ایرادی ندارد که اگر تیمی ضعیف بازی کرد مربی اش خیلی شجاعانه و فنی در خصوص مشکلات تیم صحبت کند و بگوید که کار ما ایراد دارد و باید ایرادات کارمان را برطرف کنیم. وقتی تیم اصلاً خوب نیست و مقابل عمان هیچ حرفی برای گفتن ندارد، نباید به دنبال توجیه کردن باشیم. متأسفانه باید بگویم که من از بازی تیم ملی مقابل عمان اصلاً لذت نبردم. نه تنها از این بازی، مدت هاست که دیگر از بازی های تیم ملی لذت نمی برم. او دامنه انتقاداتش را از تیم ملی بیشتر می کند و می گوید : اگر متهم به دشمنی با آقای کی روش و فوتبال ملی و فوتبال نشوم، باید بگویم که متأسفانه از زمانی که کی روش به تیم ملی ایران آمده من هیچ پیشرفتی را در فوتبال ملی نمی بینم. نه تنها پیشرفتی نمی بینم، بلکه پسرفت هم در فوتبال ملی می بینم. متأسفانه کار فوتبال ما به جایی رسیده که باید بابت مساوی گرفتن از عمان خوشحال باشیم و چنین توجیه کنیم که یک امتیاز در راه صعود به جام جهانی گرفته ایم. امیدوارم که این خوشحالی ها مقابل تیم هایی مثل عمان تداوم نداشته باشد و تبدیل به عادت برای فوتبال ما نشود. چون در این صورت باید فاتحه فوتبال مان را بخوانیم.البته من می بینم که مدام می گویند بیش از ۱۰ ساال است عمان را نبرده ایم که این هم از آن حرفهاست . دلیل نمی شود که اگر قبلاً عمان را نبرده ایم باید الان هم این تیم را نبریم. من یک سؤال از شما بپرسم؟ اگر به جای کی روش یک مربی ایرانی بود. . . اصلاً مربی ایرانی هم هیچی. اگر حتی یک مربی خارجی بود که جریانات خاصی در فوتبال از او حمایت نمی کردند، بعد از مساوی کردن مقابل تیم هایی مثل عمان و تاجیکستان و ترکمنستان و امثالهم اصلاً اجازه می دادیم که به ایران بیاید یا کاری می کردیم که از همان طرف فرار کند. بختیاری زاده با انتقاد از فضای به شدت مثبت حمایتی پیرامون سرمربی تیم ملی هم می گوید: ما با برانکو بدون دغدغه و راحت رفتیم جام جهانی و در جام جهانی هم یک امتیاز گرفتیم، اما بلایی به سرش آمد که از همان آلمان برود و پشت سرش را هم نگاه نکند و سال ها جرأت آمدن به ایران را نداشته باشد. یا همینطور قطبی. یا امیر قلعه نویی و…، اما وقتی کی روش با دردسر و سختی و استفاده از اشتباه دفاع تیم کره تیم ملی را می برد جام جهانی و آنجا هم مثل برانکو همان یک امتیاز را می گیرد، ایستاده برایش کف می زنیم و او را روی سرمان می گذاریم و حلوا حلوا می کنیم. این مدافع سابق تیم ملی درباره نتایج قبلی و خوب تیم ملی درجام جهانی هم می گوید: فوتبال ایران این قابلیت را دارد که در مقابل تیم های بزرگ دنیا، با یک دفاع لایه ای و به قول معروف اتوبوسی و اتکا به ضد حمله نتیجه بگیرد. نتیجه ای مثلاً در همان حد شکست آبرومندانه. نمونه هایی از این دست هم زیاد است. مگر در همان جام جهانی های گذشته شکست های آبرومندانه ای از آلمان و یوگسلاوی و پرتغال و هلند و مکزیک نخورده بودیم؟ چرا آنها بولد نشد؟ چرا فقط شکست مقابل آرژانتین بولد شد؟ مگر همین تیم ملی ایران در زمان قطبی با برزیل و روسیه بازی نکرد؟ مگر با مربیگری منصوریان روسیه را نبردیم؟ نه که فکر کنید من این حرف ها را الان و بعد از مساوی ایران مقابل عمان می زنم. من حتی بعد از بازی ایران و آرژانتین هم منتقد کی روش و این سیستم بودم. اگر ما ا ز کی روش انتقاد می کنیم انتقادمان دلیل این نیست که بخواهیم کی روش را عوض کنیم. من خودم اعتقاد به ثبات کاری دارم. خیلی خوب است که کی روش ادامه دهد، اما صادقانه اگر تیم ملی خوب بود که هیچ، اگر بد بود هم صادقانه ایرادات کار را بگوید تا با توجیهات بی مورد به شعور فوتبال ایران توهین نشود. او درباره حضورش در جمع مدافعان بزرگ بعد از انقلاب هم چنین گفت : اولاً از لطف کارشناسان و بچه های اطاق فکر نود تشکر می کنم که اصلاً چنین طرحی را راه انداختند و دوم این که نام مرا هم در لیست خود قرار داده اند.این یک بدعت خوبی است که باعث می شود بچه های نسل فعلی که از بازیکنان نسل قدیم هیچ شناختی ندارند به این بهانه شناختی از بازیکنان قدیمی به دست آورند و ضمن اینکه تقدیری هم می شود از بازیکنان قدیمی تر. همین که از بازیکنانی مثل محمد آقای پنجعلی، نادر خان محمد خانی و دیگران یادی می شود جای تقدیر دارد. حالا این وسط یکی- دو نفر هم رأی می آورند و انتخاب می شوند ، اما این هیچ چیزی از ارزش آنهایی که رأی کمتری آورده اند کم نخواهد کرد. اگر امروز فوتبال داریم، قطعاً فوتبال امروز ما مرهون زحمات نسل های پیشین است. نسلی که به دهه شصتی ها معروف بودند و در زمان جنگ و زیر بمباران و موشک باران با چنگ و دندان این فوتبال را حفظ کردند و به نسل بعدی خود منتقل کردند تا الان سینه مان را سپر کنیم و بگوییم که فوتبال داریم.
یکشنبه ، ۱۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خوزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]