واضح آرشیو وب فارسی:ورزش سه: بختیاریزاده: یادتان هست چه بلایی سر برانکو آوردند؟
مدافع گلزن تیم ملی در جام جهانی عقیده دارد اگر به جای کیروش مربیای بود که پایگاه قوی نداشت تا حالا فراریاش داده بودیم.
به گزارش "ورزش سه"، سهراب بختیاریزاده درباره بازی ایران مقابل عمان می گوید : تیمملی طوری مقابل عمان بازی کرد که هیچ جای صحبت و دفاع از خودش را برای ما نگذاشته. با این بازی که ایران مقابل عمان کرد من چه تحلیلی از بازی تیمملی میتوانم داشته باشم و از چه چیز این تیم دفاع کنم؟ به نظر من هیچ ایرادی ندارد که اگر تیمی ضعیف بازی کرد مربیاش خیلی شجاعانه و فنی در خصوص مشکلات تیم صحبت کند و بگوید که کار ما ایراد دارد و باید ایرادات کارمان را برطرف کنیم. وقتی تیم اصلاً خوب نیست و مقابل عمان هیچ حرفی برای گفتن ندارد، نباید به دنبال توجیه کردن باشیم. متأسفانه باید بگویم که من از بازی تیمملی مقابل عمان اصلاً لذت نبردم. نه تنها از این بازی، مدتهاست که دیگر از بازیهای تیمملی لذت نمیبرم.
او دامنه انتقاداتش را از تیم ملی بیشتر می کند و می گوید : اگر متهم به دشمنی با آقای کیروش و فوتبال ملی و فوتبال نشوم، باید بگویم که متأسفانه از زمانی که کیروش به تیمملی ایران آمده من هیچ پیشرفتی را در فوتبال ملی نمیبینم. نه تنها پیشرفتی نمیبینم، بلکه پسرفت هم در فوتبال ملی میبینم. متأسفانه کار فوتبال ما به جایی رسیده که باید بابت مساوی گرفتن از عمان خوشحال باشیم و چنین توجیه کنیم که یک امتیاز در راه صعود به جامجهانی گرفتهایم. امیدوارم که این خوشحالیها مقابل تیمهایی مثل عمان تداوم نداشته باشد و تبدیل به عادت برای فوتبال ما نشود. چون در این صورت باید فاتحه فوتبالمان را بخوانیم.البته من می بینم که مدام می گویند بیش از 10 ساال است عمان را نبرده ایم که این هم از آن حرفهاست . دلیل نمیشود که اگر قبلاً عمان را نبردهایم باید الان هم این تیم را نبریم. من یک سؤال از شما بپرسم؟ اگر به جای کیروش یک مربی ایرانی بود. . . اصلاً مربی ایرانی هم هیچی. اگر حتی یک مربی خارجی بود که جریانات خاصی در فوتبال از او حمایت نمیکردند، بعد از مساوی کردن مقابل تیمهایی مثل عمان و تاجیکستان و ترکمنستان و امثالهم اصلاً اجازه میدادیم که به ایران بیاید یا کاری میکردیم که از همان طرف فرار کند.
بختیاری زاده با انتقاد از فضای به شدت مثبت حمایتی پیرامون سرمربی تیم ملی هم می گوید: ما با برانکو بدون دغدغه و راحت رفتیم جامجهانی و در جامجهانی هم یک امتیاز گرفتیم، اما بلایی به سرش آمد که از همان آلمان برود و پشت سرش را هم نگاه نکند و سالها جرأت آمدن به ایران را نداشته باشد. یا همینطور قطبی. یا امیر قلعهنویی و…، اما وقتی کیروش با دردسر و سختی و استفاده از اشتباه دفاع تیم کره تیمملی را میبرد جامجهانی و آنجا هم مثل برانکو همان یک امتیاز را میگیرد، ایستاده برایش کف میزنیم و او را روی سرمان میگذاریم و حلوا حلوا میکنیم.
این مدافع سابق تیم ملی درباره نتایج قبلی و خوب تیم ملی درجام جهانی هم می گوید: فوتبال ایران این قابلیت را دارد که در مقابل تیمهای بزرگ دنیا، با یک دفاع لایهای و به قول معروف اتوبوسی و اتکا به ضد حمله نتیجه بگیرد. نتیجهای مثلاً در همان حد شکست آبرومندانه. نمونههایی از این دست هم زیاد است. مگر در همان جامجهانیهای گذشته شکستهای آبرومندانهای از آلمان و یوگسلاوی و پرتغال و هلند و مکزیک نخورده بودیم؟ چرا آنها بولد نشد؟ چرا فقط شکست مقابل آرژانتین بولد شد؟ مگر همین تیمملی ایران در زمان قطبی با برزیل و روسیه بازی نکرد؟ مگر با مربیگری منصوریان روسیه را نبردیم؟ نه که فکر کنید من این حرفها را الان و بعد از مساوی ایران مقابل عمان میزنم. من حتی بعد از بازی ایران و آرژانتین هم منتقد کیروش و این سیستم بودم. اگر ما از کیروش انتقاد میکنیم انتقادمان دلیل این نیست که بخواهیم کیروش را عوض کنیم. من خودم اعتقاد به ثبات کاری دارم. خیلی خوب است که کیروش ادامه دهد، اما صادقانه اگر تیمملی خوب بود که هیچ، اگر بد بود هم صادقانه ایرادات کار را بگوید تا با توجیهات بیمورد به شعور فوتبال ایران توهین نشود.
او درباره حضورش در جمع مدافعان بزرگ بعد از انقلاب هم چنین گفت : اولاً از لطف کارشناسان و بچههای اطاق فکر نود تشکر میکنم که اصلاً چنین طرحی را راه انداختند و دوم این که نام مرا هم در لیست خود قرار دادهاند.این یک بدعت خوبی است که باعث میشود بچههای نسل فعلی که از بازیکنان نسل قدیم هیچ شناختی ندارند به این بهانه شناختی از بازیکنان قدیمی به دست آورند و ضمن اینکه تقدیری هم میشود از بازیکنان قدیمیتر. همین که از بازیکنانی مثل محمد آقای پنجعلی، نادرخان محمد خانی و دیگران یادی میشود جای تقدیر دارد. حالا این وسط یکی- دو نفر هم رأی میآورند و انتخاب میشوند، اما این هیچ چیزی از ارزش آنهایی که رأی کمتری آوردهاند کم نخواهد کرد. اگر امروز فوتبال داریم، قطعاً فوتبال امروز ما مرهون زحمات نسلهای پیشین است. نسلی که به دهه شصتیها معروف بودند و در زمان جنگ و زیر بمباران و موشک باران با چنگ و دندان این فوتبال را حفظ کردند و به نسل بعدی خود منتقل کردند تا الان سینهمان را سپر کنیم و بگوییم که فوتبال داریم.
11:11 1394/07/19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ورزش سه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]