محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846517833
غرب با برقراری روابط مصر با ایران مخالف است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - دکتر مجید صفاتاج می‌گوید: آمریکاییها، غرب و رژیم صهیونیستی با ادامه این وضعیت موافق‌اند. یعنی منافع آمریکا و غرب و رژیم صهیونیستی در اینست که قدرت در دست خاندان حسنی مبارک باشد. زهرا خدایی انتخابات آینده مصر موضوع مهمی است که تحولات گسترده ای را در این کشور پدید آورده است. مصری ها که مردمانی آرام و فرمان پذیر هستند متاثر از این تحولات شده اند و اکنون به تدریج خود را وارد فرایند سیاسی جدیدی می کنند که اگرچه ممکن است به زودی ثمر ندهد اما به طور یقین در سال های آتی به بار خواهد نشست. روزنامه خبر چندی پیش اوضاع داخلی مصر را با احمد ماهر وزیر خارجه پیشین این کشور بررسی کرد. این بار موضوع مصر را با دکتر مجید صفاتاج کارشناس مسائل خاورمیانه مطرح کرده ایم. صفا تاج نیز مانند احمد ماهر بر این باور است که دست های پیدا و پنهانی مانع از بهبود رابطه ایران و مصر می شود که بخشی از آن به منافع غرب و اسرائیل مربوط است. سیاستمداران مصری با انتقاد از نامزدی جمال مبارک، بر این باورند که خاندان مبارک،درصدد موروثی کردن حکومت و بازگرداندن کشور به عصر سلطنت هستند.آیا فی‌الواقع در مصر رقیبی برای جمال مبارک وجود ندارد؟شرایط سیاسی،فرهنگی، اجتماعی و امنیتی مصر در طول سه دهه گذشته به ویژه از زمان جانشینی حسنی مبارک به جای انور سادات به گونه‌ای رقم خورد که عمدتا ساختار سیاسی حاکم بر مصر به سمت تک‌حزبی شدن و حتی موروثی شدن پیش رفت. از یک سو ادامه سیاستهای سرکوبگرایانه حکومت علیه مردم و قلع و قمع مخالفان به ویژه جریانهای اسلامگرایی از جمله اخوانالمسلمین و دیگر گروههای ملی و سوسیالیستی سبب شد که عملا هرگونه اعتراضی به فرایند سیاسی موجود در مصر طی دو سه دهه گذشته با واکنش شدید حکومت علیه مردم و فعالان روبرو شود. از سوی دیگر سیاستهای اقتصادی مصر عملا مردم را در وضعیت ریاضت اقتصادی قرار داده و آنچنان فقر بر آنها غلبه کرده که فکر هر گونه ایجاد تغییر وتحول را از سر خود بیرون کرده‌اند. در حال حاضر طبق آمارهای موجود در مصر بیش از 45 درصد مردم زیر خط فقر به سر می‌برند و این به معنای یک مرگ طبیعی تدریجی برای مردم است. مبارک با بهره‌برداری از این فضا تلاش کرد تا حکومت خود را با پوشش ظاهری جمهوری به حکومت موروثی تبدیل کند.بر همین اساس شاهد آنیم که جمال مبارک علیرغم عدم سنخیت با قدرت صرفا به این لحاظ که فرزند حسنی مبارک است خود را در سطح نامزدی ریاست‌جمهوری قرار داده و قرار است که حزب حاکم نیز برای حمایت از وی همچنان فرایند سرکوب مخالفان را دنبال کند. احمد ماهر، وزیر خارجه پیشین مصر چندی پیش در مصاحبه با روزنامه خبر اعلام کرد که جمال از حمایت نخبگان سیاسی،اقتصادی، سرمایه‌داران و اساتید دانشگاهها برخوردار است،آیا این مسئله صحت دارد؟جمال مبارک فردی است برآمده از حزب حاکم.حزب دمکراتیک ملی سی سال حکومت را در دست داشته و توانسته بسترهای لازم را در حوزه‌های مختلف علمی دانشگاهی و سیاسی و اقتصادی به وجود بیاورد. طبیعتا عناصری در حوزه اقتصادی،علمی و دانشگاهی و احزاب سیاسی که عمدتا حیات سیاسی اقتصادی خود را مدیون حزب حاکم مصر می‌دانند،از نامزدی جمال مبارک حمایت خواهند کرد. اما نکته اساسی اینست که آحاد مردم مصر و در مجموع احزاب ملی‌گرا و به ویژه اسلامگرای مصر از پایگاههای خوبی میان اقشار مختلف مردم برخوردارند که اگر این رقابت به صورت کاملا آزاد و سالم صورت گیرد،قطعا جمال مبارک نمی‌تواند رقبای خود را شکست دهد. مواضع و نگاه آمریکا و در مجموع غرب نسبت به خاندان مبارک و انتخابات آتی مصر چیست؟آمریکاییها، غرب و رژیم صهیونیستی با ادامه این وضعیت موافق‌اند. یعنی منافع آمریکا و غرب و رژیم صهیونیستی در اینست که قدرت در دست خاندان حسنی مبارک باشد.بنابراین در مصر برخلاف تبلیغات غربیها که سخن از حقوق بشر و دمکراسی‌سازی می‌زنند،آنها خواهان باقی‌ماندن خاندان مبارک در قدرت هستند. با توجه به فرهنگ و تمدن مصر در دوره‌های کهن و باستان این کشور به لحاظ فرهنگی سرآمد کشورهای عربی بوده است و شخصیتهای متعدد فرهنگی و مذهبی و سیاسی را تاکنون عرضه داشته است.اما متأسفانه علیرغم این غنای فرهنگی حرکتی که در حال شکل گرفتن است، معنایی جز موروثی کردن حکومت نخواهد داشت.از سویی شرایطی که از سوی رژیم به مردم تحمیل می‌شود با این هدف صورت می‌گیرد که مردم هم بپذیرند که تنها راه حیات سیاسی و اقتصادی آنها در دست خاندان مبارک و هم اکنون جمال مبارک است. با توجه به اینکه البرادعی هنوز نامزدی خود را اعلام نکرده،بنابراین مبارزات و تلاشهای وی با چه هدفی صورت می‌گیرد؟موضع البرادعی اینست که باید شرایط سیاسی و فرهنگی برای برگزاری یک رفراندوم و انتخابات سالم سیاسی برقرار بشود و تا زمانی که این شرایط برقرار نشود، امکان هیچگونه رقابت سالمی در عرصه انتخابات وجود ندارد،به همین دلیل البرادعی در تلاش است تا با جمع‌آوری یک میلیون امضاء از فعالان و مردم مصر دست به تغییر قانون اساسی در حوزه انتخابات زده تا رقابت آزاد و سالمی در آن وجود داشته باشد.این نکته مورد تأکید و تأیید جریانهای سیاسی مصر به ویژه اخوانالمسلمین قرار گرفته است. متأسفانه طی سالهای گذشته رقابت ناسالم و تک بعدی انتخابات سبب شد تا اخوانالمسلمین در دوره‌های متعددی انتخابات را تحریم کند. اخوانالمسلمین به همین دلیل طی سالهای اخیر از عرصه انتخابات مصر به دور بوده است. البرادعی نیز در حال حاضر وضعیت اخوان‌المسلیمن را دارد.او در تلاش است تا با کمک جریانها و احزاب سیاسی مصر و شخصیتهای فرهنگی این شرایط را تغییر بدهد. موضع اخوانالمسلمین در این میان چیست؟اخوان‌المسلیمن همواره تلاش کرده که در صحنه سیاسی مصر فعال باشد،البته به دلیل سیاستهای سرکوبگرایانه رژیم علیه این جریان اسلامگرا اغلب رهبران اصلی و کادرهای این جنبش در زندان به سر می‌بردند.اما علیرغم همه محدودیتهایی که برای اخوانالمسلمین وجود داشته، این حزب توانسته گه‌گاهی وارد عرصه انتخاباتی بشود و نیروهای نه چندان اصلی و کلیدی خود را وارد پارلمان کند اما حکومت به دلیل نگرانی از حضور تدریجی و افزایش تعداد نمایندگان اخوانالمسلمین در پارلمان این کشور به شیوه‌های مختلف تلاش کرده تا قبل از برگزاری انتخابات کاندیدهای اخوانالمسلمین را دستگیر و عملا حضور آنها در انتخابات را محروم کند.اخوانالمسلمین متأثر از همین تجربیات اعلام کرده در صورتی که انتخابات در شرایط سالم و آزادی برگزاری نشود،آن را تحریم میکند.اما به نظر می‌رسد که شرایط کنونی برای اخوانالمسلمین نسبت به گذشته تفاوت دارد، چرا که در حال حاضر چهره‌ای سیاسی بین‌المللی همانند البرادعی وارد صحنه شده خواهان تغییر است. هر چند به طور کامل مواضع اخوان را دنبال نمی‌کند اما در یک سری امور با یکدیگر همسو و هم نظر هستند. مصر در مقطعی رهبری جهان عرب را بر عهده داشت.علیرغم جایگاه مصر در میان کشورهای عرب، چرا طی سالهای اخیر شاهد کاهش تأثیر این کشور بر تحولات خاورمیانه و پررنگ‌تر شدن نقش عربستان هستیم؟مصر از اواسط دهه 1960 میلادی رهبری جهان عرب را در دست داشت یعنی تا زمان فوت جمال عبدالناصر.پس از آن با روی کارآمدن انور سادات و امضای قرارداد صلح با رژیم صهیونیستی نه تنها رهبری جهان عرب را از دست داد، بلکه از برخی مجامع و سازمانهای بین‌المللی مثل جنبش عدم تعهد اخراج شد و مورد سرزنش اتحادیه عرب و سازمان کنفرانس اسلامی قرار گرفت و به تدریج با توجه به افزایش وابستگی به آمریکا و تن دادن به خواسته‌های اسراییل در منطقه این نقش کم‌رنگ‌تر شد به گونه‌ای که حتی در جریان جنگ 22 روزه غزه حتی این رژیم جرأت نکرد که گذرگاه رفح را به روی غزه باز کند.بنابراین مصردیگر جایگاه گذشته خود را ندارد. غرب تلاش کرد که در زمان فقدان این جایگاه عربستان سعودی را فعال کند.اما اقدامات سعودیها نیز انتقادبرانگیز بود. عربستان تلاش کرد که جنبش حماس در انتخابات شکست بخورد و با محاصره اقتصادی این جنبش را مضمحل کند .سکوت معناداری عربستان سعودی در جنگ غزه نیز سندی در تأیید این مسئله است.سعودیها در لبنان هم تلاش کردند تا با صرف هزینه‌های زیاد جریان 14 مارس را روی کار بیاورند اما باز هم موفق نشدند.لذا جهان عرب در حال حاضر فاقد یک رهبری سیاسی است.حتی طبق نظرسنجی‌هایی که صورت گرفته،عربستان در میان کشورهای عربی در جایگاهی پایین‌تراز قطر قرار دارد و این به دلیل آنست که قطر در حل چالشها و معضلات منطقه‌ای(از جمله یمن،لبنان و فلسطین) نقش مثبتی را از خود به نمایش گذاشته است.در مجموع میتوان گفت با فروپاشی نقش رهبری مصر در جهان عرب از اوایل دهه 70 میلادی تاکنون به دلیل سیاستهای سازش‌کارانه که کشورهای عربی در برابر غرب داشتند، جهان عرب در حال حاضر فاقد رهبری مقتدر است. برخی از سیاستمداران مصر بر این اعتقادند که دستهایی مانع از بهبود روابط میان ایران و مصر می‌شود،چه چالشها و موانعی بر سر راه بهبود روابط میان دو کشور وجود دارد؟هم در ایران و هم در مصر اراده برای بهبود مناسبات دوجانبه وجود دارد.اما هم در داخل و خارج عواملی هستند که نگران همراهی،همگرایی و همسویی دو کشور با یکدیگرند. چرا که همگرایی ایران و مصر می‌تواند تأثیر به سزایی در فرایند صلح خاورمیانه داشته و حتی می‌تواند در شرایط اتحادیه عرب و سازمان کنفرانس اسلامی توازنی را ایجاد کند که به نفع این دو سازمان بین‌المللی در مقابل غرب و اسراییل است.اما به دلیل اینکه همین اتحاد و همسویی و برقراری روابط می‌تواند برخی از کشورها را متضرر کند،با آن مخالفت و حتی کارشکنی هم می‌کنند. به عنوان مثال در داخل مصر برخی از جریانهای سیاسی و امنیتی برقراری روابط را مخل تثبیت وضعیت خود می‌دانند. در سطح خارجی نیز غرب با برقراری روابط مصر با ایران مخالفت است و تلاش میکند تا مصر را از این اقدام برحذر دارد. کمااینکه همواره فشارهای مضاعفی از سوی آمریکا بر کشورهای عربی منطقه وجود دارد تا مانع از بهبود روابط میان ایران و کشورهای عربی منطقه بشود. پیش‌بینی شما از آینده انتخابات مصر چیست؟انتخابات مصر همانند انتخابات برخی از کشورهای دیگر منطقه از جمله اردن اگر در شرایط آزاد و سالم برگزار شود، قطعا نمایندگان اصلی و منتخب مردم روی کار خواهند آمد.اما چون سیستم پلیسی در مصر همچنان ادامه دارد و آمریکاییها هم از حضور رژیم‌های مستبد و اقتدارگرایی همچون مصر، اردن و پادشاه سعودی بهره می‌برند،می‌تواند مانع عمده‌ای در راه تحقق این امر باشد.غرب علیرغم اینکه یک پوشش فریبکارانه دمکراسی‌خواهی به انتخابات مصر می‌دهد اما فی‌الواقع خواهان آنست که انتخابات به نفع حزب حاکم تغییر باشد.نکته قابل توجه اینست که اگر مردم مصر بخواهند می‌توانند گامهایی را برای تغییر در ساختار سیاسی کشورشان به وجود بیاورند اما متأسفانه مردم متأثر از سیاستهای سرکوبگرانه رژیم و فقر مضاعف و همچنین بالارفتن خطر ریسک‌پذیری،نگران تبعات منفی این اقدام برای خود هستند.لذا شاهد آنیم علیرغم اینکه مردم مصر بیشترین نقش را تغییر و تحولات جهان عرب داشته‌اند، امروز حتی قادر به واکنش نشان دادن به جنایتهای اسراییل در نوار غزه نیستند.بنابراین پیش‌بینی می‌شود که این شرایط به صورت ناپایدار ادامه یافته ولی چالشها در آینده بیشتر بشود.در هر حال به یاد داشته باشیم که ایجاد تغییر هزینه‌هایی دارد و این مردم هستند که باید آن را بپردازند. همچون انقلاب اسلامی ایران. ولی مشکل اینجاست که امروز در مصر شخصیت کاریزماتیک وجود ندارد،هر یک از احزاب رویکرد، فعالیت و مواضع خود را دنبال می‌کنند و این چندگانگی و تفاوت میان دیدگاهها،رفتارها وسیاستهای احزاب باعث شده که عملا مردم هم چندان پایبند به آنها نباشند. لذا می‌بینیم که عمده این حوادثی که می‌گذرد بیشتر در سطح چهر‌ه‌های روشنفکر و شخصیتهای سیاسی در حال وقوع است تا عامه مردم.در صورتی که مردم درصدی از ریسک‌پذیری را به جان بخرند حتی اگر در این انتخابات نتوانند پیروز بشوند،حداقل توانسته‌اند بسترها و شرایط شکنندگی حزب حاکم را فراهم و شرایط را برای حرکتهای بعدی هموارتر کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 413]
-
گوناگون
پربازدیدترینها