تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836974998
زن ها موجودات عجیبی اند!
واضح آرشیو وب فارسی:بیان گلپایگان: زن ها موجودات عجیبی اند؛ تا وقتی می خواهی دو روز تعطیلات را در خانه بگذرانی و چند صفحه کتاب بخوانی، هی غُر می زنند، هی حرف پشت حرف، هی نصیحت پشت نصیحت، که پا شو کاری کن، کاری که به درد بخورد! آخر کتاب خواندن شد نان و آب؟ و پا می شوی و ناودان را تعمیر می کنی، و پا می شوی و فرش ها را می شویی، و پا می شوی و به نانوایی می روی… و بعد، زن ها تا تعطیلات تمام می شود و می خواهی بروی عسلویه و «مثل زنبور های کارگر کار کنی!» گریه می کنند و دلشان به رحم می آید و از نِق زدن هایشان پشیمان می شوند و برایت کشمش و نخودچی می گذارند در کیف ات و آیتُ الکرسی را می گویند بخوان تووی راه که می روی! و تو می روی که سه ماه دیگر که تقریبن فراموش ات کرده اند – یا تو آن ها را فراموش کرده ای – برگردی و دوباره بخواهی چند صفحه کتاب (اگر جرأت داری!) بخوانی تا غُر زدن ها دوباره شروع شود که: «…آخر دو روز هم که آمده ای این جا، می روی در را روی خودت می بندی تووی اتاق که چه؟ که مثلن کتاب بخوانی؟ آخر یکی ببیند نمی گوید این رفته است آن گوشه مثل دیو خودش را قایم کرده است چه کند؟ آدم اگر با کسی قهر نباشد این قدر خودش را می کند تووی سوراخ؟ مگر کتاب را نمی شود تووی جمع خواند؟ یا یک روز دیگر خواند اصلن؟ اما خانواده را چی؟ خانواده را می شود یک روز دیگر دید؟ معلوم است که نمی شود! اگر داخل آدمیزاد بودی این حقیقت ساده را تا حالا فهمیده بودی! حواست کجاست؟ انگار نه انگار که دارم با دیوار حرف می زنم! سرش را انداخته است پایین عین چی! گوشت با من است؟ خیال می کنی ندیدم چطور مثل جُغد زل زده بودی به دیوار؟ آدم را وادار نکن آخر پیری ترکه دست بگیرد! آخر در آن دیوار صاحاب مرده چی هست که آدم هشت ساعت زل بزند به اش؟ هان؟ نگاه کن، یک دانه مو هم روی کلّه اش نیست! از بس به خودش فشار می آورد! تا کی می خواهی همه اش بین وهم و مکاشفه، بِ ایستی و انگشت تووی بینی ات کنی؟ تو هم مثل آدمیزاد بیا بنشین چاهار تا کلام صحبت کن! حرف بزن! سخن بگو! صحبت کن!… بیا، بیا از آن غار لعنتی بیرون و دعوت اولیا و مربّیان را لبیک بگو! زبان که داری شُکر خدا! در اجتماع هم که گشته ای! پس دیگر معطّل چی هستی؟… الآن این پشت بام ها یک کاهگِل اساسی می خواهند! دو روز دیگر باران هست، برف هست. این چاهار تا تیر پوسیده خراب می شود روی سرمان! صد بار به داشیِ بی غیرت ات گفتم این شیر آب چکّه می کند! انگار نه انگار که داری با اُلاغ حرف می زنی! به شما هم می گویند مَرد! همین جور وایساده است دارد مثل لاک پُشت من را نگاه می کند! لا اقل برو چند تا نان سنگگ بگیر بیاور! مگر نمی بینی آب گوشت داریم؟! نگاه اش کن! یک دانه مو هم برای نمونه روی کلّه اش نیست! گُلابی!» بدبختی های دکتر عبدا… گوربانف
شنبه ، ۱۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بیان گلپایگان]
[مشاهده در: www.bayan-news.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها