محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854944632
بوکس گوشه رینگِ تصمیمات اشتباه/ سرمربی که بیشتر یک توریست است!
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش تحلیلی - خبری مهر؛
بوکس گوشه رینگِ تصمیمات اشتباه/ سرمربی که بیشتر یک توریست است!
شناسهٔ خبر: 2934079 - شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۴
ورزش > سایر
فدراسیون بوکس در شرایطی هدایت تیم ملی را به یک خارجی سپرده است که وی نتوانسته انتظارات اهالی این رشته را برآورده کند و بیشتر از آنکه فردی تاثیرگذار در تیم ملی باشد، تنها به فکر دریافت دستمزدش است. به گزارش خبرنگار مهر، بوکس که دیگر شاید به یکی از رشته های پرمدال در تمام کشورها تبدیل شده هنوز در ایران دست و پا شکسته به کار خودش ادامه می دهد. رینگ حرفه ای APB البته فرصتی خوب برای بوکسورهای ایرانی است تا حقی را که برایشان گرفته نشده خودشان بگیرند.حق یک تیم ملی خوب، سرمربی خوب، حقوق خوب، اردوی خوب و نتیجه خوب! تیم ملی بوکس بعد از اینکه نصفه و نیمه شد تا اختلاف دو سرمربی منتقد هم فروکش کند و به دست یک مربی خارجی بیفتد. تصمیمی که البته از مدتها قبل گرفته شده بود و خوب هم بود که یک کاربلد با تجربه بین المللی بوکسورهای تیم ملی را هدایت کند. هرچند خیلی منطقی نبود در این برهه زمانی این تصمیم گرفته شود. وینکوف انتخاب شد. او اول به عنوان سرمربی تیم ملی اوکراین معرفی شد و بعدها معلوم شد کنار دست سرمربی به عنوان مربی کار کرده است. خیلی هم معلوم نیست حوزه اختیاراتش در تیم ملی اوکراین چقدر بوده و مثل خیلی از مربیان ما شاید زحمات دیگری را در رزومه شخصی به نام خودش نوشته باشد. وینکوف ماند و ماهی ۳،۴ هزار دلاری که باید در این بحبوحه مشکلات مالی به وی پرداخت می شد. روال کار خیلی عادی سپری می شد. در کنار او استکی هم به عنوان مربی کار می کرد که خیلی ها معتقدند تمام بار تیم بر دوش او بود. شاید وینکوف که خودش را عاشق ایران و ایرانی معرفی کرده بود از همان ابتدا نگران پیشنهادات خارجی اش بود. پیشنهاداتی که گویا هنوز هم به وی می شود. بعد از چند اردو تیم ملی به مسابقات قهرمانی آسیا رفت. رقابتهایی که در دور قبل سه برنز در آن بدست آورده بودیم و در این دور هم همین نتیجه تکرار شد. با این تفاوت که پاسخ آزمایش دو هفته قبل از اعزام یکی از بوکسورهای تیم ملی نشان داد او دوپینگ کرده است. حالا چه اتفاقی یا چه عمدی، چه داروی سرماخوردگی چه مکمل افزایش وزن، او دوپینگ کرده است و حتی اگر آزمایش محل برگزاری مسابقاتش منفی باشد حتما به گوش نادو و آیبا خواهد رسید و این یعنی حذف یکی از مدال های آسیایی و کسب نتیجه ای ضعیف تر از دور قبل با وینکوف! وینکوف به خوبی می داند ۶ ماه قراردادش با تیم ملی تمام شده، او می داند تغییری در بوکس ایران نداده است. شاید هم تقصیر را بیندازد گردن مسئولان. ولی او در این ۶ ماه ، ماهیانه حدود ۱۰ میلیون تومان حقوق گرفته چیزی که یک دهم آن هم برای بوکسورهای تیم ملی که اغلب بدون شغل و متاهل هستند آرزوست. وینکوف می داند که پرونده اش در بوکس ایران خالی است و بهتر است به همان پیشنهادات خارجی اش فکر کند. اما این وسط هزینه به هدر رفته برای حضور کم ثمر او در مقطع زمانی بی فایده، آبروی رفته از بوکس با دوپینگی که شاید مربیان تیم ملی هم در عدم مدیریت روی این قضیه دخیل باشند، کشمکش های اخیر روزبهانی با فدراسیون و مسئولانش، دو دستگی در بین مربیان داخلی تنها بخشی از مواردی است که مسئولان بوکس باید در خلوت خودشان جایی که رسانه را متهم نکنند و تهدید به شکایت به آن فکر کنند. ناطق نوری رئیس باسابقه فدراسیون، بوکس را در ایران زنده کرد و آن را زنده نگه داشت اما می توان در این رشته که ده ها مدال از پس آن در رقابتهای بین المللی می توان کسب کرد بهتر بود. می شود کمی هم کارنامه ها و مدرک ها نشان دهد چه کسی کجای بوکس قرار بگیرد. اگر کمی در انتخاب ها دقت شود شاید بوکس که هنوز هم هر روز استعدادی منحصر به فرد دارد آینده ای خیلی خوب در ورزش کشور داشته باشد. چراغ کسب سهمیه ای که احسان روزبهانی روشن کرد می تواند به چراغ هایی تبدیل شود که بوکسورهای قهرمان از سراسر کشور روشن می کنند تا بوکس فقط قائل به روزبهانی و مظاهری و دلاوری و ... نباشد. خیلی ها هستند که در رینگ های استانی خودشان قربانی عدم برگزاری مسابقاتی همچون لیگ بوکس می شوند. تجربه ۶ ماه حضور وینکوف در ایران اگرچه فایده ای برای بوکس ما نداشت اما شاید زنگ هشداری به مسئولان بود که انتخاب یک سرمربی خوب می تواند اثراتش را برای سالیان سال در این رشته بگذارد. بوکس یک مربی می خواهد به اندازه ولاسکو در والیبال که هروقت رفت همه بگویند کاش می ماند نه کسی که همه منتظر پایان مدت قراردادش باشند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
ورزش
پربازدیدترینها