محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830125558
چرا دختران مجرد ازدواج نمی کنند؟!
واضح آرشیو وب فارسی:9 صبح: سبک زندگی > رابطه و ازدواج - یک نظرخواهی سرپایی از ۵ دختر در سنین متفاوت؛ ۱۸ تا ۳۷ ساله. اینکه نظرشان درباره تجرد چیست؟ چه بر آنها گذشته و به آینده چه نگاهی دارند؟به گزارش سایت خبری تحلیلی 9 صبح به نقل از خبر آنلاین، یک نظرخواهی سرپایی از ۵ دختر در سنین متفاوت؛ ۱۸ تا ۳۷ ساله. اینکه نظرشان درباره تجرد چیست؟ چه بر آنها گذشته و به آینده چه نگاهی دارند؟ 18، 23، 27، 33 و 37 ساله. نامشان را فرض کنید مینا، الهام، منصوره، تبسم و رعنا. همگی مجرد و از طبقه متوسط. سوال های مشترکی که به آن پاسخ دادند درباره ازدواج بود. این که چقدر مشتاقند متاهل شوند، چه سختی هایی را به خاطر مجرد بودن تحمل می کنند، تجرد چه مزایایی برایشان دارد، دلایل علاقه یا بی علاقگی شان به ازدواج چیست و خلاصه توصیفی از آنچه پشت سر گذاشته و پیش رو می بینند. این گزارش، صرفا بخش هایی از حرف های چند نفر از مصاحبه شوندگان است. نیاز به توضیح ندارد که نظرات مختلفی درباره ازدواج وجود دارد و دختران زیادی هم هستند که به دلایل مختلف تمایل زیادی دارند ازدواج کنند حتی اگر مجبور شوند از بعضی خواسته هایشان بگذرند، اما در اینجا پاسخ هایی با نگاه های متفاوت تر آورده شده تا شاید توجه بیشتر کارشناسان و مسئولان حوزه خانواده را به دلایل افزایش سن ازدواج و تجردگزینی جوانان جلب کند. این هم بدیهی است که این گزارش می تواند ادامه داشته باشد، نظر خانواده ها، کارشناسان، افراد متاهل و پسرهای مجرد را هم شامل شود و با شنیدن حرف آنها، دغدغه ها، تمایلات و مشکلاتشان در گزارشها و گفتگوهای دیگر، به ابعاد بیشتری از ماجرا دست پیدا کنیم. مادرم تمام عمرش را کار کرد مینای 18 ساله، منتظر نتایج کنکور است. می گوید مطمئن است در رشته دلخواهش پذیرفته می شود چون خیلی تلاش کرده و این روزها اصلا مگر ممکن است کسی دانشگاه نرود؟ سوالم را که می پرسم لبخندی می زند و می گوید: حالا که خیلی زود است. تمام دغدغه ام تا حالا کنکور بوده و اصلا به ازدواج فکر نکرده ام. و بعد از مکث کوتاهی اضافه می کند: راستش را هم بخواهید، به پسرها چندان اعتماد ندارم. اما اگر کسی باشد که بتوانم اعتماد کنم چرا که نه؟ هیچکدام از دوستهایم ازدواج نکرده اند، حتی نامزد هم ندارند و اینطوری من اولین عروس در جمع دوستانه مان می شوم که هیجان بیشتری دارد. در جواب این که منظورش از اعتماد چیست، می گوید: این که مرا نگذارد و برود سراغ خوشگذرانی خودش، این که قدر زحمت هایی که می کشم را بداند، این که وقتی دیگر جوان نبودم باز هم مرا دوست داشته باشد، بی وفایی نکند. من زندگی پدر و مادر خودم را دیده ام؛ سال ها سختی و اجاره نشینی. دیده ام که مادرم چطور خسته از سر کار برمی گشت و تازه مشغول کارهای خانه می شد. می بینم که حالا چطور پیر و تکیده شده است. حالا برادرم برای تحصیل به خارج از کشور رفته است. من هم که دیر یا زود ازدواج می کنم. می مانند مادر و پدرم. مینا که می گوید مراقب است اوضاعش شبیه مادرش نشود، می گوید: پدر من مرد خوبی است و می دانم که هوای مادرم را دارد؛ اما خستگی و دردهای استخوانی و روحی مادرم را که نمی تواند درمان کند. آن روزهای سخت لازم بود به مادرم کمک کند. این مادرم بود که وقتی ما مشغول درس و بازی بودیم و پدرم تلویزیون می دید، در حال پخت و پز و جمع و جور کردن خانه بود. حتی بیشتر از مادران دوستانم که شاغل نبودند به اوضاع خانه رسیدگی می کرد. حالا که بزرگ شده ام می فهمم چرا. به خاطر حرف مردم؛ که نگویند شاغل است و به زندگی اش اهمیت نمی دهد. برای این که خلاء بیرون از خانه بودنش را پر کند. خواب و استراحت را به خودش حرام می کرد که مبادا هر کدام از ما کمبودی احساس کنیم. می پرسم یعنی نمی خواهی شاغل باشی؟ نمی دانم، شاید هم بخواهم. ولی شاید اصلا بهتر است با یک نفر که پولدار باشد ازدواج کنم. چون اگر وضع مالی همسرم خوب باشد لازم نیست این همه کار کنم، یا می توانیم برای بزرگ کردن بچه ها و کارهای خانه یک نفر را استخدام کنیم، یا این که با همسرم شرط می کنم او هم کارهای خانه را انجام دهد؛ هرچه باشد، زندگی مشترک است دیگر. می دانم مثل مادرم آنقدر فداکار نیستم که زندگی ام را وقف دیگران کنم و بعد ببینم هرکس چطور راه خودش را می رود. به چروک صورتش که نگاه می کنم، هم قدردانم، هم از این آینده می ترسم. حقوقی که با ازدواج سلب می شود الهام 23 سال دارد و دانشجوست. در دانشگاه آزاد، مهندسی شیمی می خواند. دنبال کار است اما فعلا شاغل نیست. وقتی می فهمد قرار است درباره تجرد و تاهل حرف بزنیم، تعجب می کند: این موضوع که دیگر حرف زدن ندارد، این همه کارشناس درباره ازدواج حرف می زنند و نتیجه ای گرفته نمی شود، حالا با گفتگوی من و شما به چه نتیجه ای قرار است برسیم؟ با این حال به سوال هایم پاسخ می دهد. از او می خواهم نظرش را درباره ازدواج بگوید: ببینید، من هم مثل هر دختر دیگری خواستگارانی داشته ام. اما چیزی که باعث شده به هیچکدام از آنها جواب مثبت ندهم، این است که با شرایط بعد از ازدواج مشکل دارم و فعلا تجرد را ترجیح می دهم. درباره شرایط بعد از ازدواج، توضیح می دهد: منظورم این است که من الان به عنوان یک دختر مجرد حقوقی دارم که بعد از ازدواج از من سلب می شود. فکر کنید من الان می توانم به سفرهای خارجی بروم ولی هنگامی که ازدواج کنم حتما باید از شوهرم رضایتنامه داشته باشم. چرا وقتی وارد مرحله دیگری از زندگی شده ام و قاعدتا باید امتیازاتی به دست بیاورم، همان حقوقی که هنگام تجرد داشته ام را هم باید از دست بدهم؟ مشکلات حق تحصیل، حق اشتغال، حق طلاق و ... را هم که دیگر همه می دانند. وقتی می گویم این حقوق را می توان جزو شروط ضمن عقد آورد، پاسخ می دهد: بله، اما همه پسرها که چنین شروطی را قبول نمی کنند. من با چند نفر از خواستگارانم درباره این مسائل حرف زده ام اما آنها به جای این که فکر کنند قرار است چیزی را امضا کنند که حقوق طبیعی مرا تضمین می کند، فکر می کردند در حال از دست دادن حقوقی هستند و به من امتیاز ویژه ای می دهند! تصور می کردند اگر از حق طلاق حرف می زنم یعنی اصلا آینده ای برای زندگی مشترک قائل نیستم و از همان اول زندگی دنبال جدا شدنم. اگر این موارد جزو قانون بود، آنها برای رعایت این اصول که ما را با هم برابر می کند، مردد نبودند و به نظرشان طبیعی می آمد، اما حالا که باید به دفتر ثبت اسناد رسمی بیایند و برگه ای را امضا کنند، فکر می کنند به آنها ظلم می شود! الهام در پایان حرف هایش تاکید می کند: من به شدت اعتقاد دارم بعد از ازدواج هم لازم است حریم شخصی و استقلال فردی زن و شوهر حفظ شود. با این حساب، ترجیح می دهم تا زمان پیدا شدن کسی که با این خواسته ها مخالفتی نداشته باشد، مجرد بمانم. چرا خودم را در شرایطی قرار بدهم که اگر پشیمان شدم یا مشکلی پیش آمد، هیچ راه بازگشتی نداشته باشم؟ چرا خودم را گرفتار کنم؟ چرا دخترها خواستگاری نکنند؟ منصوره، شاغل است و 27 سال دارد. گرافیک خوانده و حالا در یک نشریه فعالیت دارد. می گوید حقوق خوبی می گیرد و از شرایط شغلی اش راضی است و همین را مقدمه ای می کند برای این که به این سوالم پاسخ بدهد که چرا تجرد؟ ببیند، من با یک موضوع فرهنگی که مختص جامعه ما هم نیست مشکل دارم و آن هم این است که چرا باید تنها پسرها به خواستگاری دخترها بروند؟ خیلی از دوستانم می گویند چرا ازدواج نکردی؟ خواستگار خوبی نداشتی؟ بگوییم فلانی بیاید خواستگاری؟ انگار همیشه بنا بر انتخاب شدن است. هیچکس نمی گوید به کسی علاقه داری؟ چرا به او پیشنهاد ازدواج نمی دهی؟ و سریع ادامه می دهد: بله می دانم که این موضوع می تواند به دلیل بار اقتصادی مساله ازدواج باشد و چون اغلب مردها هستند که وظیفه تامین معاش را به عهده دارند، باید در شرایطی باشند که بتوانند از پس هزینه زندگی متاهلی بربیایند. اما به این دقت کنید که در سال های اخیر معمولا هم زن و هم مرد شاغلند. با این وصف و تغییری که در وضعیت اقتصادی و اشتغال به وجود آمده، نباید در وضعیت فرهنگی دنبال تغییر باشیم؟ به عنوان مثال من خودم وضعیت مالی خوبی دارم و اگر همسرم هم شاغل باشد می توانیم یک زندگی را به خوبی اداره کنیم. پس چرا من نباید از همکارم که یک آقاست بخواهم ازدواج کنیم و تنها او این حق را دارد که از من خواستگاری کند؟ منصوره که می گوید در کنار گرافیک، مطالعات فرهنگی و اجتماعی دارد، تاکید می کند: من فکر می کنم تا زمانی که در شکل های سنتی آشنایی، خواستگاری و ازدواج تغییری ایجاد نشود، پاسخی به نیازهای دختر و پسر امروزی داده نخواهد شد و اگر در برابر این تغییرات که با کمی کار فرهنگی، مطمئنا مورد پذیرش جامعه هم خواهد بود، مقاومت شود، اصل نهاد خانواده در معرض خطر قرار می گیرد. از او می پرسم خودش از پسری خواستگاری کرده است؟ با سرش حرفم را تایید می کند که: بله من یک بار احساس کردم شخصی مناسب من است و به او پیشنهاد ازدواج دادم. اما او با این که فردی سنتی هم نبود این پیشنهاد را عجیب دانست و جواب رد داد. راستش را بخواهید، فکر می کنم از داشتن یک زن جسور و شجاع، ترسید. برای دوستانم که این موضوع را تعریف کردم، منتظر یک بحران روحی بودند،در حالی که من به سادگی از کنار این موضوع گذشتم و گفتم: مگر پسرها فقط خواستگاری یک نفر می روند؟ مگر با اولین درخواست ازدواج، جواب مثبت می گیرند یا اگر کسی به خواستگاری شان جواب منفی داد افسرده می شوند؟ این همه طلاق، آدم را می ترساند تبسم 33 ساله، یکی دیگر از افراد مجردی است که در این گزارش، گفته هایش را می خوانید. معلم است و در یک آموزشگاه زبان انگلیسی تدریس می کند. می گوید با ازدواج مشکلی ندارد و به نظرش دوران تاهل، بخش شیرینی از زندگی است؛ اما مشکل این است که بسیاری از پسرهای امروزی در انتخاب همسر دچار بحران شده اند. تبسم به چند موردی که تاکنون به این مشکل برخورده اشاره می کند: همانطور که می دانید، هنوز در بیشتر خانواده ها فرزندان با معیارهای سنتی بزرگ می شوند در حالی که ارزش ها و هنجارهای جدیدی در جامعه به وجود آمده است. من نمی گویم کدام خوب و کدام بد است، اما آنچه دیده ام این است که بسیاری از جوان ها به خصوص پسرها دچار بحران شده اند و درباره این که چه چیزی درست است و چه چیزی نادرست، سردرگمند. آنها از طرفی با حرف های خانواده مبنی بر انتخاب همسر به شکل سنتی و معرفی مادر و پدر مواجه می شوند و از طرف دیگر با فعالیت های اجتماعی و حضور در فضاهای تحصیلی و شغلی، به دخترانی برمی خورند که آنها را برای ازدواج مناسب می بینند. آنها از طرفی با آموزه هایی مبنی بر در خانه ماندن زن تربیت می شوند و از طرف دیگر می بینند زنانی که فعالیت های اجتماعی نداشته باشند نمی توانند همدم، همراه و همکلام خوبی برایشان باشند. تبسم می گوید: این تربیت های دوگانه به این منجر می شود که در مواجهه با پسری که قصد ازدواج دارد، سردرگمی آنها به دختران هم سرایت کند و بی اعتمادی نسبت به تصمیم پسرها برای ازدواج شکل بگیرد؛ آنها یک روز از ما انتظار یک زن موفق و فعال اجتماعی بودن دارند و یک روز دیگر توقع دارند دستپختت به همان خوبی یک زن خانه دار باشد، یک روز می گویند هیچکس نباید مانع پیشرفت دیگری شود و روز دیگر می گویند وظیفه زن فقط این است که بنشیند خانه و بچه بزرگ کند، یک بار زنی با معیارهای گذشته را الگو قرار می دهند و یک بار زن موفق معاصری را در آن سوی دنیا. و از این موضوع با عنوان یکی از مشکلات دوران گذار در جامعه یاد می کند: حالا که مسئولان خودشان هم به دوران گذار و پیامدهایش باور دارند و از آن سخن می گویند، بهتر است به جای این که صرفا حرف ها و توصیه های کلیشه ای انجام شود، همانقدر که برای ازدواج برنامه ریزی می کنند، به چگونگی پیداکردن همسر هم فکر کنند و در رسانه ها درباره این موضوع آُموزش داده شود. طلاق های رسمی و عاطفی که در اطرافیانمان می بینیم جدا نگران کننده است و مجردها را از شروع زندگی مشترک می ترساند. باید ریشه یابی شود این جدایی ها بیشتر به چه دلیل است؟ من فکر می کنم زن و مرد وضعیت اقتصادی همدیگر را که قبل از ازدواج می دانند و با اتفاق غیرقابل پیش بینی روبه رو نمی شوند که ناگهان بخواهند جدا شوند، این فضای فکری و فرهنگی متفاوت آنهاست که مدتی بعد از ازدواج خودش را نشان می دهد و کار به جدایی می رسد. از مجردها هم حمایت شود رعنای 37 ساله؛ پرستار است. دو سال است از خانواده جدا شده و تنها زندگی می کند. از مشکلات زندگی مجردی که می پرسم، سرش را تکان می دهد و می گوید: اگر مسائل مالی و سختی ها و مشکلات عاطفی و فیزیکی را هم بتوان تحمل کرد، این نگاه مردم است که بیشتر از هر چیز یک دختر مجرد را آزار می دهد. تجربه به من یاد داده به جز تعداد کمی از دوستانم، زندگی مجردی ام را از بقیه پنهان کنم و طوری وانمود کنم که با خانواده ام زندگی می کنم. تا می فهمند دختر مجردی هستی که مستقل شده ای و زندگی جداگانه ای را تشکیل داده ای، برخوردها با تو عوض می شود؛ یا زیادی خشن می شوند یا زیادی مهربان! از همسایه و فامیل گرفته تا همکار و همکلاسی. سن و جنس و طبقه اجتماعی خاصی هم ندارد. هرکس به نوعی رفتارش عوض می شود. این که دختری بدون ازدواج از خانه پدری خارج شود هنوز در کشور ما چندان جا نیفتاده و تعداد کمی از افرادی که با آنها برخورد داشته ام، این مساله برایشان بغرنج نیست. با او از آمارها و اظهارنظرهای کارشناسان که حرف می زنم، می گوید: مفهوم تجرد قطعی را قبول ندارم. همه جای دنیا را که نگاه کنید سن ازدواج افزایش پیدا کرده و افراد در سنین مختلف فرد مناسب خودشان را پیدا می کنند؛ پس این که یک نفر سنش از سن معمول افراد متاهل در یک جامعه بیشتر باشد به معنی تجرد قطعی و تا پایان عمر او نیست. رعنا درباره دلایل ازدواج نکردن و جدایی از خانواده هم توضیح می دهد: دلایل زیادی باعث شد ازدواج نکنم؛ یکی از آنها این بود که هم خودم و هم خانواده ام اصرار داشتیم دوره لیسانس و فوق لیسانس تمام شود بنابراین در دوره دانشجویی برای این که مزاحمتی در راه تحصیلم پیش نیاید به خواستگارها جواب منفی می دادیم. بعد از آن هم سختگیری خانواده شروع شد. وقتی من راضی می شدم، خانواده ام راضی نمی شدند و هنگامی که آنها راضی بودند من تمایلی به زندگی با آن فرد نداشتم. معیارهایی که در نظر داشتیم متفاوت بود. آنها به دنبال امنیت مالی و اقتصادی بودند و من دنبال داشتن نگاه مشترک به زندگی. تا این که دو سال پیش تصمیم گرفتم از خانواده جدا شوم و زندگی مستقلی را برای خودم تشکیل بدهم. پدر و مادرم ناراضی بودند اما وقتی دیدند مصمم هستم که خانه و زندگی جداگانه خودم را داشته باشم و از لحاظ مالی این توانایی را دارم، قبول کردند که دخترشان در خانه ای جداگانه اما نزدیک به آنها زندگی کند. او می گوید: به هر حال من الان از وضعیت زندگی ام راضی هستم. نمی گویم احساس تنهایی نمی کنم، نمی گویم فکر کردن به آینده نگرانم نمی کند، نمی گویم گاهی دلم نمی خواهد یک رابطه عاطفی پایدار داشته باشم و مادر بودن را تجربه کنم. اینطور نیست. گاهی این احساس ها خیلی هم شدت می گیرد؛ ولی وقتی به زندگی بعضی از دوستانم نگاه می کنم که چطور بدون علاقه و تفاهم و فقط به خاطر فرار کردن از حرف مردم تن به زندگی مشترک داده اند و نارضایتی را در چشمشان می بینم، از تصمیمی که گرفته ام احساس رضایت می کنم. رعنا در پایان حرف هایش می گوید: با نگاهی به جمعیت مجرد کشور، این تصمیم گیران هستند که باید برای مدیریت این شرایط وارد عرصه شوند. لازم است در عین حال که برای ازدواج و افزایش جمعیت، برنامه ریزی می کنند، به فکر جمعیت مجرد کشور هم باشند و آنها را به رسمیت بشناسند. من فکر می کنم کاری که دولت باید در شرایط فعلی انجام دهد، حمایت از افراد مجرد و بویژه با شرایطی که در آن هستیم حمایت از دختران مجرد است. آموزش های عمومی برای شیوه برخورد با قشر جوان مجرد و در نظر گرفتن حمایت هایی مانند حمایت های بیمه، مسکن، وام های ضروری و ... می تواند کمی از سختی های افراد مجرد کم کند. هرچه باشد، ما هم حقی داریم.
جمعه ، ۱۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 9 صبح]
[مشاهده در: www.9sobh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها