واضح آرشیو وب فارسی:وارث: وارث: یکی از چیزهایی که در آن شکی نیست، این است که خوبان عالم همیشه با هم هستند، وقتی انسان «عَیْنَهُ نَاظِرَةً» بشود، صددرصد همیشه فکر و ذکرشان، «عَیْنُ اللَّهِ النَّاظِرَةُ» است. دیدید روحیّات ما این گونه است دیگر، هر کسی که یک روحیّه دارد، معمولاً دوست دارد با کسی باشد که همان روحیه خودش را دارد. آن کسانی که عین ناظره الهی هستند، دوست دارند همیشه به یاد «عَیْنُ اللَّهِ النَّاظِرَةُ» باشند. مگر می شود کسی قلب خالصی داشته باشد امّا وجودش دائم به ذکر مولا نباشد؟! طبیعی است قلب مخلصین، مظهر خوبی هاست و بالاترین خوبی ها هم مولاست. لذا مولایمان آن ها را می پذیرد و به یاد آن ها خواهد بود. این گونه است دیگر، عالم، عالم اثر و مؤثّر است. آنها یاد آقا را در وجود خود دارند و آقا هم به یاد آنهاست. برای همین است موقعی که می خواهند بخوابند به یاد آقا هستند. همین که بلند می شوند، بعد از حمد پروردگار عالم - که خدا مجدّد اجازه قیام از خواب را داد - جمله ای که بیان می کنند، این است: «السلام علیک یا مولای یا صاحب العصر و الزمان» است. همیشه به یاد او هستند. لذا برای این که قلب مقدّس آن حضرت را به دست بیاورند - این کارهایی است که بعضی از اولیاء خدا انجام دادند و من این ها را نقل قول می کنم - همین که بلند می شوند، بعد از سلام، یک فاتحه برای مادرشان، حضرت نرجس خاتون(علیها الصّلوة و السّلام)، می خوانند. آیت الله مولوی قندهاری(اعلی اللّه مقامه الشّریف) خیلی امامزادهها را دوست داشتند. می فرمودند: همین که منتسب هستند، کفایت می کند - عین این جمله را آیت الله العظمی مرعشی نجفی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) هم میفرمودند - منتها می فرمودند: من با علاقه به دیدار این امامزاده ها می روم که هم فرزندان رسول الله(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) را تجلیل کنم و هم ثواب زیارتم را به مولایم می دهم که مولایم هم مرا نگاهی کند و این ها هم سفارش من را به مولایم کنند. حتّی زیارت مخلصین عالم هم دیگر برای آقا می شود، مدام یاد آقا هستند و ثواب زیارتشان را هم به آقا می دهند. صبح، ظهر و شبی نیست که ذکر آقا از زبان این ها بیافتد، چون این ذکر از قلبشان جاری می شود، نه این که لقلقه زبان باشد. بارها گفتم، شب ها، آخر شب، موقع خواب، وقتی دیگر برق ها را خاموش کردیم و تنها شدیم، با آقا حرف بزنیم. امشب موقعی که می خواهیم حرف بزنیم، بگوییم: آقاجان! می شود ما هم قلبمان دائم به ذکر و فکر شما باشد؟ یعنی می شود ما هم این طور شویم؟! آن وقت انسان هرجا می رود، رخ زیبای معشوق را می بیند. وقتی انسان به فکر کسی است، همینطور میشود. مثلاً اگر کسی گمشده ای داشته باشد، هر جا می رود گاهی صدای او را می شنود، رویش را برمیگرداند که نکند این گمشده من است که دارد من را صدا می زند. گاهی در جمعیّت نگاه می کند، به خصوص در جاهای شلوغ یا زیارت که می رود، شبیه آن گمشده اش را می بیند، فکر می کند اوست و به سمتش می دود و ... تا شاید یک روز نشانه ای از گمشده اش ببینید. بعضی از این خانواده های مفقودالأثرها این طور هستند. هر جنازه ای که از شهدای عظیم الشّأن می آید، می روند ببینند شاید اثری از فرزندان خودشان باشد، چون دلشان با آن هاست. آیا دل و من و تو هم با آقا هست؟ دل مخلصین این طور است و دائم یاد آقا هستند و همه جا صدای او را می شنوند. «السلام علیک یا مولای یا صاحب العصر و الزمان» منبع: وب سایت حوزه علمیه امام مهدی(عج) /1102001307
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]