محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826608517
کودکان عصر ارتباطات؛ از کودک آزاری تا فربه پروری
واضح آرشیو وب فارسی:تیتر1: کودکان امروز نه همبازی دارند نه جای بازی. سال ها پیش حیاط خلوت خانه پدربزرگ، پاتوق بچه های فامیل بود. توی باغ سر و صدای بچه ها به گوش می رسید؛ فریاد شادی آن ها بلند بود و هر چند تا با هم، به سراغ بازی ای می رفتند.گروه اجتماعی « تیتریک »؛ کودکان بسیاری هستند که در امکانات فراوان بزرگ می شوند و کودکانی هم هستند که از حداقل رفاه بی بهره اند. با این حال هر کدام از این دست به نحوی درگیر مشکلاتی هستند که زندگی شان را تهدید می کند. گویی مشکلات دارا و ندار ندارد. کودکان امروز نه همبازی دارند نه جای بازی. سال ها پیش حیاط خلوت خانه پدربزرگ، پاتوق بچه های فامیل بود. توی باغ سر و صدای بچه ها به گوش می رسید؛ فریاد شادی آن ها بلند بود و هر چند تا با هم، به سراغ بازی ای می رفتند. اما این روزها معنی بازی برای بچه ها نشستن روی صندلی و خیره شدن به صفحه نمایشگر است. حالا دیگر «هفت سنگ» و «گل کوچک» و «بازی های شاد کودکانه» جای خود را به «بَتمن»، «فیفا»، «کلش آو کلنز»، «پو» و سایر بازی های رایانه ای و اندرویدی داده و خدا می داند چه تأثیراتی روی ذهن و شخصیتشان بر جای می گذارد. البته در عصر انفجار اطلاعات، بازی رایانه ای و اندرویدی نوعی سرگرمی تعاملی است و تعداد مخاطبان آن در سال های گذشته افزایش چشم گیری داشته و این بازی ها به یکی از پُر هوادارترین سرگرمی های موجود تبدیل شده اند. اما دغدغه خانواده ها آن جاست که استفاده بیش از حد از این نوع بازیها به ویژه آنکه اغلب آن ها جنگی و خشن است و با قرار گرفتن کودک در نقش مهاجمی جنگجو که سعی در از بین بردن دشمنان فرضی خود دارد، نوعی تمرین خشونت است. در همین خصوص یک استاد رواشناسی دانشگاه در کاشمر معتقد است؛ بازی های رایانه ای که این روزها در بین کودکان رواج یافته، انجام آن بیش از دو ساعت در روز آسیب زاست و بچه ها را منزوی و غیراجتماعی بار می آورد. حسن دیواندری در گفت وگو با ایسنا با تأکید بر آسیب زا بودن بازی های رایانه ای و اندرویدی گفت: خشن بودن و تخیلی بودن، مهم ترین مشخصه این بازی هاست و کودک به جای بازی با هم سن وسالان و تحرک داشتن و حضور در محیط های اجتماعی، با موجودات فضایی مواجه می شود و بدون هیچ گونه تحرک و خلاقیتی ساعت ها به صفحه نمایشگر چشم می دوزد و از مجموعه دوستان و همسالان خود فاصله می گیرد. وی با بیان اینکه امروزه دسترسی کودکان به بازی های الکترونیکی به سادگی امکان پذیر است، ادامه داد: آسیب های این بازیها را باید به والدین و مسئولان آموزشی هشدار داد. دیواندری گفت: بازی های رایانه ای علاوه بر ایجاد مشکلات رفتاری، در ایجاد بیماری های روانی هم مؤثر است؛ لذا زمانی که کودکان و نوجوانان به انجام این بازی ها معتاد شوند، افسردگی، تشویش و ترس های اجتماعی آن ها وخیم تر می شود. وی با اشاره به اینکه یکی از سرگرمی های کودکان در عصر جدید این است که ساعت ها بدون تحرک مناسب، مقابل نمایشگرها می نشینند و با غرق شدن در بازی های رایانه ای از دنیای واقعیت به عالم تخیل منتقل می شوند، تصریح کرد: افزایش پرخاشگری، افت تحصیلی، اعتیاد، متزلزل شدن روابط خانوادگی، منزوی شدن کودکان، تنبل شدن ذهن کودکان و صدمات جسمی اعم از مشکلات بینایی، اسکلتی و... در انتظار کودکان و نوجوانانی است که به انجام بازی های رایانه ای و اندرویدی اعتیاد یافته اند. موبایل برای کودکان، نیاز یا ابزار تفاخر دوستی می گفت برای سه فرزندم تبلتی که در رسانه ملی تبلیغاتش را بارها و بارها دیده ایم، خریده است. از اینکه کوچکترین فرزندش که تازه امسال پا به کلاس اول ابتدایی گذاشته هم از این تکنولوژی روز بی بهره نیست، متعجب شدم. این در حالی است که شنیده بودم این روزها به دلیل حجم بالای سفارش «تبلت»، کیسه کیسه این مرسوله به پست تحویل داده می شود. این در حالی است که چه بسیار پدر و مادرهایی هستند که در دو راهی تصمیم گیری بر سر خرید مانده اند که برای کودک و نوجوان خود گوشی تلفن همراه تهیه کنند یا نه؟! در این خصوص، یک آسیب شناس مسائل اجتماعی در کاشمر در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: گرچه داشتن تلفن همراه فی نفسه بد نیست اما جنبه های ناگواری هم دارد از جمله امواج الکترومغناطیسی آن برای کودکان، اضطراب آوری و دلهره و کاهش تمرکز کودک، پرخاشگری، استرس، انزوای اجتماعی و مشکلات ارتباطی او، شکست های تحصیلی و... . دکتر سیدعباس عابدی گفت: با توجه به اینکه موبایل های جدید، نسل پیشرفته وسایل ارتباطی نو پدید هستند با نسل قدیم متفاوتند، در صورتیکه والدین نظارت و کنترل مناسب و صحیحی نداشته باشند، اثرات مخرب آن بر کودکان و نوجوانان و جوانان جبران ناپذیر است. البته بزرگسالان هم از پیامدهای منفی آن گریزی ندارند. وی با بیان اینکه امروزه کودکان از موبایل به عنوان ابراز سرگرمی و تفریح استفاده می کنند و همین که حوصله والدین به سر می آید با این ابزار کودکان را سرگرم و بی صدا می کنند، افزود: موبایل کنترل نشده، روح نوآوری و خلاقیت را در کودکان خشک و آنان را موجودی پذیرا و منفعل بار می آورد و حس مهارتی و تجربی کودک را قفل می کند. عابدی اظهار کرد: موبایل، کودک را در فضای مجازی قرار می دهد و شخصیت کودک دیگر نه از والدین، بلکه از غریبه ها و ناآشنایان و دوستان نامعلوم در فضای مجازی تأثیر می پذیرد و ارتباط او بیشتر تصویری و گفتاری می شود، لذا در چنین فضایی دیگر به جای محبت و دلسوزی های والدین، محبت های غیرواقعی و عاطفه های مجازی و زودگذر قرار می گیرد؛ یعنی محبت بلورین، خشک و شکننده. وی با اشاره به نظرات متفاوت در مورد سن مناسب موبایل دار شدن کودکان گفت: برخی کشورها 14 سالگی و بعضی پایان دوره نوجوانی یعنی 18 سالگی را مناسب می دانند اما در ایران وضع به کلی متفاوت است. به گفته وی شمار زیادی از خانواده ها، در اختیار نهادن موبایل برای کودکان را ابزار تفاخر اجتماعی و اقتصادی می دانند و چه بسا نشانه وجاهت اجتماعی هم به شمار رود؛ به طوری که شماری از خانواده ها در اختیار نهادن تبلت را برای کودکان لازم و حیاتی می شمارند و بر آن اصرار می ورزند و نداشتن آن را نشانه واپس گرایی و در تعارض با ارزش های جدید می دانند و این گونه وسایل ارتباطی را سمبل همراه زمانه شدن جوانان به حساب می آورند، اگرچه آمادگی موبایل دار شدن در فرزندان وجود نداشته باشد. در 9 ماه سال گذشته 20 مورد کودک آزاری در کاشمر گزارش شده است در آن سر داستان، کودکانی که علی رغم نداشتن بسیاری از امکانات مورد کم لطفی پدر و مادرها قرار گرفته و بعضاً مورد آزار و اذیت قرار می گیرند؛ به طوری که براساس برخی آمارها بیشترین تماس هایی که از سوی شهروندان، آشنایان و همسایه ها با خط 123 (مرکز فوریت های اجتماعی) حاصل می شود، مربوط به پدیده کودک آزاری است. متأسفانه به دلیل نبود قوانین مناسب برای مبارزه با این پدیده و همچنین رواج این جریان به عنوان بخشی از فرهنگ تعلیم و تربیتی کودکان و ناآگاهی و ناآشنایی از شیوه های مناسب رفتار با کوکان و غفلت از عوارض کودک آزاری، میزان بالایی از بروز این مشکل در این دیار به چشم می آید؛ به طوری که امسال به طور میانگین هر ماه دو کودک آزاری اتفاق افتاده است و آمار آن منتشر شده و بنا به آمار ارائه شده از سوی اداره بهزیستی، در 9 ماهه سال گذشته 20 مورد کودک آزاری در شهرستان کاشمر اتفاق افتاده که هشت مورد آن به دلیل صلاحیت نداشتن خانواده ها، کودکان به مراکز نگهداری سازمان ارجاع شده اند. این در حالی است که بخش عمده ای از کودک آزاری ها به هیچ مرجع قانونی گزارش نمی شود و متأسفانه جامعه ما ذهن روشنی در مورد مسئله کودکان بدسرپرست و کودک آزاری ندارد و اکثر افراد فکر می کنند اگر والدینی کودکانشان را برای درس خواندن یا شیطنت به باد ناسزا و کتک می گیرند، احتمالاً دارند وظیفه پدر و مادری خود را انجام می دهند. در همین رابطه، رئیس اداره بهزیستی کاشمر در گفت وگو با ایسنا بیان کرد: آزار و اذیت نباید حتماً با سیم داغ یا کتک باشد، وقتی کودک چهار ماهه معتاد شود، کودکی از حقوق لازمه خود محروم شود و یا غفلت والدین از کودک خود، نوعی کودک آزاری محسوب می شود. علی رضا حق جو با اعلام اینکه متاسفانه میانگین سن افرادی که تحت کودک آزاری قرار گرفته اند از شش ماه و بالاتر است، بیان کرد: نمی شود یک مورد خاص اجتماعی را برای کودک آزاری در نظر گرفت بلکه مسائل اجتماعی مختلفی دخیل هستند که فرهنگ، تحصیلات، مسائل مالی و... از جمله موارد تاثیرگزار در کودک آزاری است. حق جو همچنین شایع ترین روش کودک آزاری را سوءاستفاده از کودکان دانست؛ بدین معنی که از آن ها در تکدی گری، خرید و فروش مواد مخدر و مشاغل سخت دیگر مثل کارگری استفاده شود. وی با بیان این که تنها 50 درصد کودک آزاری ها به ما اطلاع داده می شود و آمار آن از آنچه به ما اطلاع داده می شود بسیار بیش تر است و فقط شدت و ضعف شاید داشته باشد، گفت: کودک آزاری را یک نوع خشونت خانوادگی دانسته که ممکن است از نوع سخت یا ملایم باشد. علی رضا حق جو درباره علت کودک آزاری بیان کرد: در70 درصد مواقع، کودک آزاری توسط پدر و یا حتی مادر به دلیل اعتیاد، طلاق و بیماری های روانی با انجام رفتارهای خشن در مورد کودک خود، روی می دهد. وی با بیان اینکه اگر امروزه آماری در بحث کودک آزاری ارائه می شود، بدین معنی نیست که افزایش داشته ایم، این بدین خاطر است که تا کنون کاری در این خصوص صورت نگرفته و در مرحله بعد اگر کاری هم صورت می گرفته، اطلاع رسانی نمی شده است. منبع: ایسنا
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیتر1]
[مشاهده در: www.titre1.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها