واضح آرشیو وب فارسی:خط شکن: مرمت آثار تاریخی باید با مشارکت شهرداری و شورای شهر صورت گیرد و میراث فرهنگی به تنهایی نمی تواند کاری از پیش ببرد. خانه های تاریخی شهر یکی و دوتا نیست که یک نهاد بتواند به تنهایی از پس احیای آن برآید.به گزارش خطب شکن ، اخیرا گزارشی تصویری از نخستین مدرسه ی آران و بیدگل منتشر شد ( اینجا را ببینید) که نشان از وضعیت نابسامان آن داشت. در واقع این بنا با قدمتی صد ساله و با خاطراتی که برای مردم شهرستان دارد، اکنون به زباله دانی تبدیل شده و به شدت در معرض تخریب است. برای پیگیری این موضوع ابتدا با عباس متولی، سرپرست اداره میراث فرهنگی گفتگویی را ترتیب دادیم. وی در این گفتگو با بیان این که اداره ی متبوعش بودجه ای اندک دارد که باید برای مرمت بناهای تاریخی پرشمار شهرستان اختصاص دهد، به نقش شهرداری و تملک آن بر برخی بناهای تاریخی اشاره کرد که مسئولیت مرمت آن ها را متوجه شهرداری می کند. در ادامه با گفتگو با سایر مسئولان مرتبط با این مسأله، این امر را پیگیری خواهیم کرد. ضمن تشکر از پاسخ گویی آقای متولی، توجه شما را به این گفتگو جلب می کنیم: *** مدرسه هدایت یکی از بناهای تاریخی بسیار ارزشمند است که به عنوان نخستین مدرسه شهرستان، بسیاری از مردم شهر از آن خاطرات زیادی در ذهن دارند. در مورد این اثر توضیحاتی می فرمایید؟ خانه ی شیخ الاسلام (مدرسه هدایت) یکی از بناهای ارزشمندی است که هم از نظر تزئینات داخلی و هم تزئینات خارجی در فضای حیاط، از نمونه خانه های درون گرا و بسیار ارزشمند شهرستان است. این بنا می تواند به عنوان یکی از آثار بسیار ارزشمند مورد توجه قرار گیرد. میراث فرهنگی در قبال مرمت این اثر تاریخی چه فعالیت هایی را انجام داده است؟ تعداد خانه های تاریخی موجود در بافت تاریخی دربند، یزدل، علی آباد، حسین آباد، بیدگل، ابوزیدآباد، نوش آباد یا محمدآباد بسیار زیاد است، به طوری که با یکی دو سال فعالیت نمی شود به همه رسیدگی کرد، آن هم با اعتبارات اندکی که به اداره ی میراث فرهنگی تعلق می گیرد. خود اصفهان ۲۰هزار اثر تاریخی دارد و باید با چنگ و دندان پول از آن ها گرفت. در واقع آن ها ترجیح می دهند بودجه ها را خرج بناهای خودش کند. با این حال امسال حدود ۵۰۰ میلیون تومان برای بازسازی و مرمت خانه های تاریخی شهرستان اختصاص داده شد. (خبرهای مربوط به این تخصیص بودجه ها را در اینجا و اینجا بخوانید.) در استان اصفهان هیچ شهرستانی نتوانست این مقدار اعتبار برای مرمت خانه های تاریخی خود جذب کند. با این حال با تلاش مسئولان میراث فرهنگی شهرستان و رفت و آمدهای مکرری که به تهران و اصفهان داشتیم، توانستیم این اعتبارات را به خود اختصاص دهیم. مجموع این اعتبارات برای مرمت خانه های تاریخی اختصاص داده شد، مثلا برای خانه تاریخی ارباب رحیم هاشمی یا خانه تاریخی اکرمیان، که مالکان خصوصی داشت، تفاهم نامه هایی امضا شد و ردیف های بودجه ای به آن ها تعلق گرفت (خبر این تفاهم نامه را در اینجا بخوانید). برخی بناهای تاریخی شهر مالک خصوصی دارد. میراث فرهنگی برای مرمت آن ها چه کاری انجام می دهد؟ بله! بسیاری از خانه های تاریخی شهرستان مالکان خصوصی دارد. میراث فرهنگی نمی تواند در اماکن و ملک هایی که مالک خصوصی دارند، بدون اجازه دست ببرد. برخی از مالکان خصوصی اجازه ی دخل و تصرف در بناهای خود را نمی دهند. خانه تاریخی شیخ الاسلام (مدرسه هدایت) هم در تملک خصوصی است؟ خانه ی شیخ الاسلام، مسعودی، دانش و چند بنایی که در بافت تاریخی اطراف آن قرار دارد، تحت تملک شهرداری است. شهرداری ها طبق قانون باید سالانه ۱۰ درصد از درآمد خود را برای مرمت آثار تاریخی هزینه کنند. البته برخی شهرداران بیشتر از این حد را هم برای آثار تاریخی خود هزینه می کنند، ولی برخی دیگر بیش از این حد برای آثار تاریخی خرج نمی کنند. در زمان مهندس فخری این هزینه ها به مرمت خانه های تاریخی بنی طبا، افتخارالاسلام و چند خانه ی تاریخی دیگر منتهی شد. با این حال شهرداران پس از ایشان توجه کمتری به این امور داشتند. در واقع شهرداری باید نسبت به مرمت این بنا اقدام کند… بله! خانه هایی را که نام بردم، مِلک شهرداری است، در واقع شهرداری این بناها را خریده است تا مرمت کند. با توجه به درآمدهای شهرداری، این نهاد دست بازتری برای تامین هزینه های مرمت نسبت به میراث فرهنگی دارد. خصوصا این که شرکتی به نام احیای بافت های فرسوده نیز زیرنظر این نهاد فعالیت می کند. شاید کل اعتبار میراث فرهنگی در یک سال به ۲۰۰ میلیون تومان هم نرسد، ولی شهرداری با منابع درآمدی خود می تواند بسیار بیش از این مبالغ را به دست آورد. ضمن این که این اعتبار باید بین تمام شهرستان توزیع شود ولی شهرداری به حوزه ی زیر نظر خود تعهد خدمت دارد. در یزدل خانه ها و بناهایی وجود دارد که مثل آن در کل آران و بیدگل پیدا نمی شود. برخی بناهای روستاهای شهرستان از نظر عوامل تزئینی و سبک معماری در شهرستان همتا ندارد. ابوزیدآباد خانه های چهار پشکمه دارد که در نوع خودش بی نظیر است. میراث فرهنگی باید به آن ها هم توجه کند. باید همه دست به دست هم دهیم تا بتوانیم آثار تاریخی را مرمت کنیم. من بارها سرمایه گذارانی را برای جذب سرمایه و مرمت خانه های تاریخی شهرستان، مثل خانه های آقاسلیم، شیخ الاسلام، کاظمی، مسعودی و دانش را نجات دهم. ولی وقتی سر و صورت بناها مرتب نیست و در جای جای آن زباله و آوار ریخته شده و حتی یک راه عبوری مناسب برای آن وجود ندارد، سرمایه گذاران رغبتی برای هزینه روی این بناها پیدا نمی کنند. خلاصه این که مرمت آثار تاریخی باید با مشارکت شهرداری و شورای شهر صورت گیرد و میراث فرهنگی به تنهایی نمی تواند کاری از پیش ببرد. خانه های تاریخی شهر یکی و دوتا نیست که یک نهاد بتواند به تنهایی از پس احیای آن برآید. خانه صفایی در اسفندماه سال گذشته تخریب شد (خبر این تخریب را در اینجا و اینجا ببینید). داستان تخریب این خانه ی تاریخی چه بود؟ این اثر یکی از آثار ثبتی شهرستان بوده است که مالک اصلی آن، خاندان صفایی بودند. مقصر این تخریب هر کس که بوده، این اتفاق به عنوان یک اتفاق ناگوار به شمار می رود که هنوز پرونده ی قضایی آن در جریان است. دولت به هیچ عنوان در مقابل تخریب بناهای ثبتی کوتاه نمی آید و شهرداری موظف به بازسازی آن است. نهایتا شاید به خاطر رفع مشکل مردم و تسهیل عبور و مرور، با تایید شورای فنی اداره میراث فرهنگی که متشکل از ۱۵ تن از اساتید و متخصصان امر است، خیابان با عرض کمتر از داخل حیاط خانه ی صفایی عبور کند و خانه به همان صورت بازسازی شود. شهرداری هم با توجه به وظایفی که در قبال مرمت بافت های فرسوده دارد برای اجرای طرح مرمت در راستای بازسازی خانه صفایی قول های مساعدی داده است. مدرسه هدایت هم در طرح تخریب و نوسازی شهرداری قرار دارد؟ نه! هیچ خانه تاریخی دیگری در این طرح وجود ندارد و تخریبی به این شکل صورت نخواهد گرفت.
پنجشنبه ، ۱۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خط شکن]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]