تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814778183
ناجا و چشم اندازی به نام پلیس اجتماعی - دکتر اسکندر صالحی*
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ناجا و چشم اندازی به نام "پلیس اجتماعی" - دکتر اسکندر صالحی* تهران - ایرنا- "دزدها همیشه یک قدم از پلیس جلوترند." شاید این جمله به گوشتان خورده باشد. این مسئله که همیشه مجرمین راهی را برای دور زدن یا تخطی از قانون پیدا کرده و همین موضوع باعث واکنش پلیس می شود، بدین معناست که آینده ی امنیت در یک جامعه ارتباطی اجتناب ناپذیر با عوامل امنیت زدا دارد.
از سوی دیگر، این آینده را نمی توان در محیط مصنوعی ساخت، چراکه سیر تطور زمانی امکان ساخت آینده ای مستقل از پیشینه ی تاریخی را به ما نخواهد داد. بنابراین آینده را نمی شود صرفا از طریق مطالعه گذشته و درک امروز ساخت. چیزی که در این میان نقشی حیاتی ایفا خواهد کرد، همانا اراده ی معطوف به عمل در میان بازیگرانی است که منافعی را در آینده، اعم از دور یا نزدیک، برای خود یا دیگر بازیگران هم راستای خود تعریف می کنند. این اراده نیز باید به کنترل و احاطه بر عوامل و متغیرهایی معطوف شود که می توانند به صورت پیشرانهای منطقی یا احساسی باعث تغییراتی در آینده شوند. حال در این میان، اگر یک یا چند عامل موثر بر آینده از حوزه اختیارات ما خارج شود، احتمال خروج جامعه از کنترل ما نیز افزایش خواهد یافت. با این تفاسیر به خوبی می توان مشاهده کرد که ساختن آینده ای امن برای اعضای یک گروه انسانی، با عنایت به خارج از کنترل بودن عوامل امنیت زدا کاری بس دشوار و پیچیده است. با این وجود نباید دست از تلاش برداشته و تمامی منابع و ظرفیتها را برای تغییر معادله به سود بازیگران امنیت اجتماعی بسیج نمود. برای ساختن آینده ای مطلوب در حوزه امنیت جامعه، باید چندین گام مهم را مدنظر قرار داده و اقدامات متناظر با آنها را به خوبی اجرا کرد تا آرامش و امنیتی حقیقی بر محیط داخلی حاکم شود. نخستین گام، تکمیل چرخش رویکرد امنیتی از "جامعه پلیسی" به "پلیس اجتماعی" است. این حرکت که با انقلاب اسلامی و با فروپاشی نظام پلیسی و به ویژه فعالیت ساواک آغاز شده بود، طی دهه نخست انقلاب با سرعت کمتری به پیش می رفت؛ چراکه باید با رصد دقیق جامعه و ایجاد امنیتی فیزیکی سخت افزاری در برابر فعالیت منافقین و نیروهای ضدانقلاب ایستادگی می شد. اما به مرور زمان، نیروی انتظامی تلاش کرده است تا با نرم افزاری کردن فعالیتهایش، آرامش روانی را به جامعه تزریق کند. با این حال شاید بتوان این ادعا را مطرح کرد که گفتمان "پلیس خدمت گزار" به نوعی تبلور گذار میان دو خوانشی است که از رابطه ی میان پلیس و جامعه یعنی "جامعه پلیسی" و "پلیس اجتماعی" وجود دارد. پلیس اجتماعی که نه تنها خود را حاکم جامعه نمی داند، بلکه بزرگترین هدف خود را ارائه خدمت به شهروندان قرار داده است، باید در مسیر تغییر رویکرد خود به امنیت، در گام دوم، به سمت تغییر نگاه جامعه به پلیس نیز حرکت کند. پوشش رسانه ای مناسب فعالیتهای پلیس، همکاری با نیروهای اجتماعی از جمله نهادهای آموزشی و فرهنگی، ایجاد فضای همکاری با آحاد جامعه در پیاده سازی امنیت مانند همیاران پلیس، و ایجاد شبکه ها و محیط های مجازی یا چندرسانه ای برای ارتباط متقابل میان مردم با نیروی انتظامی همگی می تواند به این مهم کمک کند. اما نباید فراموش کرد که در این بازی، نباید کیفیت را قربانی کمیت کنیم. زیرا گاهی اوقات، یک رویداد تلخ هر چند کوچک، تا مدتها در حافظه ی مردم نقش بسته و ارائه ی هزاران آمار مثبت از عملکرد نهادهای متولی امر نمی تواند این تصویر ذهنی را در سطح جامعه تغییر دهد. لذا، امروزه و پس از بسط زیرساختهای ارتباطی و رسانه ای قوی و مناسب برای نیروی انتظامی، شاید بهتر باشد که ارتقای کیفی تعامل سازنده میان مردم و پلیس در محور برنامه های پیش روی نیروی انتظامی قرار گیرد. سومین حرکت حیاتی برای انقلاب در عملکرد نیروی انتظامی، گذار از نگاه واکنشی به منظر پیشگیرانه است. اما این اقدام که طی سالیان اخیر آغاز شده است، باید از طریق جریانی علمی و تخصصی پیگیری شود. رصد و دیده بانی دقیق حوزه امنیت داخلی به عنوان اولین مرحله از این گام زمانی کارساز خواهد بود که یافته های این مطالعات و بررسیها را در چارچوب دقیق علم آینده پژوهی قرار داده و از این طریق تصویری منطقی و مناسب از آینده های مطلوب و نامطلوب پیش رو ترسیم کرد. در ادامه نیز باید با استفاده از همین روش شناسی علمی، راهکاریهایی برای نیل به آینده مطلوب تدوین نموده و به اجرا در آورد. شایان ذکر است که خوشبختانه طی سالهای اخیر این اقدامات آغاز شده و اولین دوره های آموزشی آینده پژوهی برای افسران برگزیده نیروی انتظامی در سطح کشور برگذار شده است. آغاز کارهای مطالعاتی برای شناسایی عوامل موثر در بحرانهای اجتماعی مانند اعتیاد، قاچاق کالا و مواد مخدر، خشونتهای خیابانی و ناامنی فضای مجازی نیز نویدبخش این واقعیت است که شاید به زودی شاهد اتخاذ تصمیمات پیشگیرانه و عموما نرم افزاری برای کاهش ضریب نفوذ عامل ناامنی در جامعه باشیم. گام بعدی در انتقال گفتمانی به سمت "پلیس اجتماعی" همانا تغییر نگاه نسبت به اعضای جامعه است. شهروندانِ امروز، دیگر سوژه هایی بی اختیار نیستند که در رقابت میان جنایتکاران و نیروهای پلیس دست به دست شوند. بلکه این شهروندان نه تنها ظرفیت مبدل شدن به افراد متخلف را دارند، بلکه می توانند در سوی مقابل، یاری رسان نیروی انتظامی در مقابله با ناامنی باشند. درک ظرفیتهای اجتماعی و سرمایه پنهان در گروهها و قشرهای گوناگون شهروندی از ملزومات موفقیت پلیس در ساختن آینده ی امنیت شهروندی باشد. به علاوه باید توجه داشت که این شهروندان نیز با سرعتی روزافزون در حال تغییر هستند. تحول در نیازها، تقاضاها و سلایق رفتاری و هنجاری مردم که منبعث از سن، جنسیت، جایگاه اجتماعی و میزان تحصیلات در حال دگرگونی است، سبب می شود تا برنامه ریزی برای آینده ی این بازیگر پویا دچار مشکلاتی شود. بنابراین پلیسِ آینده نه تنها باید به آینده پژوهی جنایت دست بزند، بلکه باید آینده پژوهی جامعه را نیز مد نظر قرار دهد. به عنوان مثال نیروی انتظامی می بایست از پیش آگاه باشد که نسل نوجوان امروز، پس از 3 یا 5 سال دچار کدام تحولات هویتی و شخصیتی خواهد شد تا با شناختی بهتر از سلایق رفتاری او، از ناهنجاریهای احتمالی در حوزه پوشش، هنجارهای رفتاری در محیط های اجتماعی و یا حتی تخلفات احتمالی در فضای مجازی مطلع شده و با اقدامات شایسته از این موارد جلوگیری کند. بنابراین "پلیس اجتماعی" زمانی عملیاتی خواهد شد که جامعه و تحولات آن، جایگاه نخست را در اولویتهای سیاست گزاری نیروی انتظامی از متخلفین و مجرمان بگیرد. به بیان دیگر پلیس دیگر نباید یک قدم از دزدها عقب بوده و صرفا در پی کشف و دستگیری آنها باشد. بلکه پلیس خدمت گذار و اجتماعی باید "عینک دزدیابی" خود را کنار نهاده و با ورود به چرخه جامعه پذیری مجدد شهروندان، بستر فعالیت افراد قانون گریز را محدود و در آینده ی دور، کاملا محو کند. شاید در چنین شرایطی بتوان این جمله را که "دزدها همیشه یک قدم از پلیس جلوتر هستند"، از دفتر حافظه ی اجتماعی شهروندان پاک کرد.----------------------------------------------------------------------------------
15/07/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها