تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848403607
در ۲۵ کشور دنیا با ۶۰۰ میلیون جمعیت فقط ۲ یا ۳ روحانی مبلّغ مشغول به فعالیت هستند
واضح آرشیو وب فارسی:رهیافته: سفارت آمریکا در مکزیک در گزارشی به وزارت امور خارجه آمریکا از فعالیت های سهیل اسعد در آمریکای لاتین ابراز نگرانی کرده و اقبال مسلمانان شیعه و سنی مکزیک به او را بی سابقه توصیف کردند. دولت مکزیک به دلیل فشار دولت آمریکا ورود سهیل اسعد را به خاک مکزیک ممنوع کرده است.به گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان ) دکتر ادگاردو(سهیل) اسعد جوان خوشگذران و کارگردان تئاتر دیروزی آرژانتینی که تمام وقت خود را به لذت های مادی و دنیایی صرف کرده بود، امروز در سن چهل سالگی به یک استاد دانشگاه، طلبه حوزه علمیه قم و مبلغ و موسس مراکز اسلامی در جهان تبدیل شده است. خود می گوید : “جوانی ام در آرژانتین به فعالیت هنری گذشت. در هنر تئاتر مشغول فعالیت بودم؛ هم نویسندگی و هم کارگردانی می کردم. مدتی هم به عنوان بازیگر مشغول به فعالیت شدم. در ایام جوانی یک زندگی کاملاً مادی و دور از معنویت و اخلاق داشتم و بیشتر به دنبال لذت های دنیایی بودم.” . او پس از آنکه به دین اسلام تشرف پیدا می کند در طی ۱۵سال گذشته در ۲۰کشور اسپانیولی زبان به ترویج مکتب اهل بیت پرداخته و در تأسیس هفت مرکز اسلامی و فرهنگی در منطقه آمریکای لاتین نقش اساسی داشته است. تاکنون صدها نفر در اثر فعالیت های تبلیغی سهیل اسعد به دین اسلام مشرف شده و به مکتب اهل بیت(علیهم السلام) گرویده اند. سفارت آمریکا در مکزیک در گزارشی به وزارت امور خارجه آمریکا از فعالیت های سهیل اسعد در آمریکای لاتین ابراز نگرانی کرده و اقبال مسلمانان شیعه و سنی مکزیک به او را بی سابقه توصیف کردند. دولت مکزیک به دلیل فشار دولت آمریکا ورود سهیل اسعد را به خاک مکزیک ممنوع کرده است. در ادامه گفتگوی که ماهنامه «جریان امروز» با او اخیرا انجام داده است را می خوانید که «قاصدنیوز» آن را منتشر می کند. * دکتر ادگاردواسعد الان دقیقاً چه مسئولیتی دارد و چه می کند؟ در حال حاضر در کشورهای آمریکای لاتین و اروپا مبلّغ هستم و حدود ۱۵ سال است در مناطق اسپانیایی زبان فعالیت می کنم. اصل فعالیت ما تأسیس مراکز اسلامی در کشورهای آمریکای لاتین است؛ هم فعالیت تبلیغی در بین مسلمانان روحانی و هم در خود جامعه آمریکای لاتین. در فعالیت های تبلیغی هم تابه حال به عنوان استاد دانشگاه در بیش از ۸۰ دانشگاه جهان حضور داشته و در سمینارها و اجلاس ها و جوامع مختلف به تبلیغ دین اسلام پرداخته ام. به طورکلی ۶ ماه از سال را ایران هستم و ۶ ماه دیگر در کشورهای مختلف فعالیت می کنم. * اولین کار جدی ای را که به خاطر آن به عنوان یک مبلّغ انقلابی موفق شناخته شدید، کی شروع کردید؟ قبل از اینکه وارد حوزه علمیه بشوم، به عنوان مترجم روحانی در شیلی مشغول فعالیت بودم؛ در واقع کار تبلیغی من ازآنجا شروع شد و به خاطر همین تجربه، تصمیم گرفتم طلبه شوم و به شهر مقدس قم سفر کنم. سال ۱۹۹۶ میلادی در سانتیاگو و در یک مرکز اسلامی به عنوان مترجم شروع به فعالیت کردم اما فعالیت مؤثر در این حوزه که بتوان گفت کار مهمی بوده است، در بولیوی و تقریباً سال ۲۰۰۰ انجام شد. بنده بیشتر با اهل سنت در ارتباط بودم و همین فعالیت های تبلیغی باعث شیعه شدن ۲۰ گروه اهل تسنن شد. آنجا یک مرکز اسلامی تأسیس کردیم که همان شروع کار جدی و مؤثر ما در حوزه تبلیغ دین به حساب می آمد. * از ورود به این مسیر ناراضی نیستید؟ با نگاهی به تاریخ انبیا و علما درمی یابیم که تبلیغ دین، کار انبیاست. زندگی آن ها هم پر از سختی ها و مشکلات بوده است. از روز اول به سختی این راه پی برده بودیم و هرلحظه روبه رو شدن با مشکلات را پیش بینی می کردیم. وجود این مشکلات در زندگی انسان باعث رشد روحی می شود؛ درواقع می توان گفت انسان با روبه رو شدن با مشکلات قوی می شود. یک قانون هم وجود دارد که وقتی انسان بداند که مواجه شدن با این گونه مشکلات باعث توفیقات الهی می شود، هیچ گاه خسته نخواهد شد. الحمدالله این مشکلات تاکنون خیلی به ما کمک کرده است. طبیعت دنیا این گونه است که همه چیز نسبی به شمار می رود؛ نه خیر محض است و نه شر محض. * ما شما را به عنوان یک مبلّغ انقلابی متعهد و معتقد می شناسیم. بزرگ ترین تجربه ای که در مسیر فعالیت هایتان به دست آوردید، چه بوده است؟ وقتی فردی با شنیدن یک حدیث از امیرالمؤمنین (ع) شیعه می شود یا با خواندن نهج البلاغه، رهبر بزرگی از میان سرخ پوستان پرو، اسلام را انتخاب می کند و توسط او ۸۰ نفر دیگر به اسلام و تشیع گرایش پیدا می کنند وقتی یک دکتر فلسفه با گوش دادن به یک کلام امیرالمؤمنین(ع) اسلام را انتخاب می کند، آنجاست که متوجه می شویم مکتبی بسیار بزرگ، عمیق و متعالی داریم. برای من در این تجربه ها ثابت شده است که بالاترین ارزش ما همان معارفی است که در قرآن و سنت پیامبر(ص) و معارف اهل بیت (ع) وجود دارد. این موضوع مهمی است که مبلّغ به مکتب خودش معتقد باشد. بنده این موضوع را خودم تجربه کرده ام و عامل موفقیت خود را این اعتقاد قوی به احادیث اهل بیت و کلام قرآن می دانم. بزرگ ترین تجربه بنده که ضمن فعالیت تبلیغی کسب کرده ام، مشاهده تحولات مردم با شنیدن احادیث و آیات قرآن و کلام اهل بیت بوده است. * همه افراد متخصص پس از طی یک مسیر کاری، وقتی دوباره به آن نگاه می کنند، «ای کاش این کار را انجام داده بودم» و… شما هم ازاین دست «ای کاش»ها دارید؟ بعدازاین ۲۰ سال فعالیت تبلیغی در دو زمینه «ای کاش» دارم. یکی تربیت نیرو و کادر سازی است. متأسفانه فعالیت های ما شخص محور بوده است که با این روش، به مرورزمان و با کناره گیری افراد کارها عقب می افتد و تعطیل می شود. خیلی دوست داشتم که همان ۲۰ سال پیش که برای کسب معارف اهل بیت وارد حوزه علمیه شدم، ۲۰ نفر را پیدا می کرد که همین مسیر را طی کنند؛ طلبه شوند و علوم اهل بیت را فراگیرند اما متأسفانه این اتفاق نیفتاد. به نظرم در حال حاضر در این زمینه ضعف داریم. الآن در ۲۵ کشور دنیا با ۶۰۰ میلیون جمعیت فقط ۲ یا ۳ روحانی مبلّغ مشغول به فعالیت هستند. ای کاش در هر کشوری، یک روحانی مستقر می شد و ۲۰ سال کار تبلیغ می کرد. استقرار طلبه و روحانی خیلی مهم است اما متأسفانه کار، مقطعی پیش می رود. یکی دیگر از «ای کاش»های من مربوط به امکانات و اقتصاد است. اگر در زمان شروع فعالیت، به هزینه های اقتصادی فکر می کردیم و به دنبال راهی می بودیم، در حال حاضر استقلال مالی داشتیم و به هیچ ارگان و سازمانی وابستگی پیدا نمی کردیم. * چه چیزهایی موانع کار شما بودند؟ موفق شدید موانع را بردارید یا نه؟اگر موفق شدید، چطور این کار را کردید؟ یکی از موانعی که با آن روبه رو شدیم، کمبود نیروی انسانی است. اینکه الآن نیروهای فرهنگی، تعدادشان اندک است، در کار فرهنگی و جمعی، یک مانع به شمار می رود. ما به نیروهای بیشتری نیازمندیم. مانع دوم، نبود امکانات غنی است که برای کار فرهنگی ضرورت دارد. درواقع کمبود در امکانات و تأخیر در اجرای برنامه ها یکی دیگر از موانع کار ماست. مانع سوم که به همان عنصر انسانی برمی گردد، ناشی از این است که مردم، افکار مختلف و متفاوتی دارند. آرزوی ما همیشه این بوده که علما و طلبه ما «اسلامی» باشد یعنی طلبه خودش فکر نکند؛ اسلام فکر کند و طلبه، مجری تفکرات اسلامی باشد. در این مسیر مشاهده کرده ایم که بسیاری از طلبه ها فکر خودشان را منتقل می کنند، نه فکر اسلام را. آرزوی من این است که طلبه ها و مبلّغانی که می خواهند در سطح بین الملل فعالیت کنند و مؤثر باشند، از تفکرات شخصی، مجرد شوند و اسلام را محور قرار دهند و فقط مجری باشند. در کار تبلیغ، عنصر فداکاری بسیار مهم است اما در محیطی که ما قرار داریم، متأسفانه فداکاری ها خیلی کم رنگ شده است. برخی موانع خارجی هم وجود دارد که در حوزه اختیارات ما نیست؛ مثل مشکل امنیتی که برای ما ایجاد می کنند یا کشورهایی که مانع از ورود و فعالیت ما در کشور خودشان شده اند. * پس ازاین همه تجربه، در حال حاضر سعی می کنید چه کارهایی را انجام دهید و کدام کارهایتان را تقویت کنید؟ به این نتیجه رسیده ایم که در مسائل فرهنگی، انسان نباید منتظر باشد دیگران بیایند کاری را آنجا دهند. بنده تقویت کار فردی را ترجیح می دهم. ما نباید منتظر تصمیم سازمان ها یا امکانات باشیم؛ باید خودمان شروع کنیم و خودمان را تقویت کنیم. وابستگی به سازمان ها و نهادهای مختلف، مانع از رشد کار فردی ما نباشد. فعالان فرهنگی به این موضوع به عنوان تکلیف الهی فردی نگاه کنند، مبادا فعالیت های سازمانی، آن ها را از مسیر الهی دور کند. * گران بهاترین تجربه ای که در این سال ها به دست آوردید و دوست دارید آن را به دیگران منتقل کنید، چیست؟ به نظر من، تجربه ای که می تواند در کار خیلی مهم و ارزشمند باشد، مسائل اخلاقی است. توجه به عناصر اخلاق بسیار مهم است. گاهی احساس می کنیم درس های اخلاق همه شعار است و درواقع بیشتر به کمالات روحی و فردی انسان بستگی دارد اما در حقیقت چنین نیست. من متوجه شده ام که تمام تعالیم اخلاقی انسان، تأثیر اجتماعی در جامعه و به ویژه در زندگی یک طلبه دارد. عنصر اخلاقی باید حرف اول را بزند؛ درواقع تأثیری که اخلاق یک طلبه بر جامعه و در متحول کردن آن دارد، از علم و معرفت مهم تر است. اخلاق وقتی در رفتار انسانی متجلی می شود، نتیجه معرفت و محصول علم است. * به کسانی که می خواهند مسیر شمارا طی کنند، چه توصیه ای دارید؟ به نخبگان فرهنگی چه میانبرها و کدام کلیدهای طلایی را پیشنهاد می کنید تا کارهای اثرگذارتری انجام دهند؟ سه نکته وجود دارد که بسیار مهم است. اول اینکه انسان در این راه، تنها راه نرود و از تجربیات دیگران استفاده کند؛ متأسفانه احساس استقلال طلبی ای که در ما طلبه ها وجود دارد، علیه ما کار می کند. در اینکه انسان، موجودی مستقل است، شکی نیست ولیکن باید در این مسیر حتماً از تجربیات دیگران استفاده کنند تا موفق باشند. بحث دوم، این است که هیچ چیز همانند تجربه زنده در میدان کار، مؤثر نیست. طلاب و فعالان فرهنگی سعی کنند وسط میدان بیایند و بین مردم کار کنند و حضورداشته باشند و با آن ها ارتباط مستقیم برقرار کنند. درواقع روش تحقیق، میدانی باشد. برای مثال وقتی می خواهند در حوزه بین الملل کار کنند، در اینترنت جستجو می کنند، دایره المعارف مطالعه می کنند و دوره می بینند. این خوب است ولی فعالان فرهنگی باید وسط میدان باشند، با مردم ارتباط داشته و از تجربه مستقیم استفاده کنند تا غنی شوند. نمی شود که فقط کتاب خواند و کار کرد؛ باید در وسط میدان و در بطن جامعه حضور داشت. بحث سوم صبر است. این کار فقط با صبر و حوصله پیش می رود؛ صبر خانوادگی، صبر در غربت، صبر در مسافرت و… باید صبر کرد تا به نتیجه نهایی رسید. * چه پشتوانه فکری برای تبلیغ دین لازم است؟ آن چیزی که ما لازم داریم، تحلیل امروزی اسلام است؛ یعنی از روش ها سنتی که در بعضی تحلیل ها می بینیم و هیچ فایده ای ندارد، به سمت اسلامی که یک مدل از سبک زندگی اسلامی است، پیش برویم که بتواند پشتوانه فکری باشد. یعنی به اسلام به عنوان یک سبک زندگی نگاه کنیم و آن را در تبلیغ الگو قرار بدهیم که مردم بر اساس آن زندگی کنند. آن اسلامی را که می خواهیم معرفی کنیم، باید اسلامی کاملاً عملیاتی باشد تا مردم احساس کنند که می توانند اجرایش کنند. فایده ای ندارد که ما در ابتدا از عرفان امیرالمؤمنین (ع) بگوییم یا واقعه عاشورا را بیان کنیم؛ زیرا اجرا شدنی نیست و در ابتدا باورنکردنی و تصورناپذیر به نظر می رسد. پشتیبانی فکری باید علت ایجاد سبک زندگی اسلامی باشد تا این مدل به عنوان الگو برای دنیا معرفی شود و مناسب اجرا در تمام جوامع و برای ملت های جهان باشد؛ نه اسلامی که فقط بچه حزب اللهی های قم بتوانند از آن استفاده کنند. اسلام را باید کاملاً عمومی مطرح کنیم تا هر ملتی به سمت آن پیش برود و حرکت کند. متأسفانه گاهی اسلامی را که معرفی می کنیم، طوری است که انسان را متنفر می کند. وقتی فقط حرام ها را معرفی یا کوهی از واجبات را مطرح کنیم، طرف مقابل در مقابل این کوه، احساس ضعف می کند. اسلام باید جذاب باشد تا در همه نقاط جهان بتوان آن را ارائه کرد. * با این نگاه جهانی به اسلام، برای اینکه بتوانیم در راستای تمدن اسلامی گام برداریم، چه باید بکنیم؟ تمدن، موضوع بسیار پیچیده ای است. آنچه تمدن را می سازد، عمل و رفتار است. تا وقتی جوامع ما، مسئولان ما، امت های ما، سازمان های ما، رفتاری کاملاً اسلامی نداشته باشند، نمی توانیم درباره تمدن صحبت کنیم. هر وقت رفتار ما اسلامی شد، می توانیم تمدن ایجاد کنیم. برای اینکه رفتارمان اسلامی و مؤثر باشد، باید عناصر فرهنگی ما از حالت ترکیبی درآید و کاملاً اسلامی شود. تمدن اسلامی محصول رفتار جامعه اسلامی است. * چه طور می توانیم نقشی اثرگذار در جهان اسلام داشته باشیم؟چه کارهایی انجام دهیم که بُرد جهانی داشته باشد؟ آنچه خیلی در این زمینه تأثیر دارد، خودسازی است. درواقع اگر بخواهیم بُرد جهانی داشته و در جهان اسلام مؤثر باشیم، باید خودسازی کنیم. اثر واقعی در الگو گیری است. اگر بتوانیم خودمان را بسازیم و به عنوان یک جامعه اسلامی به کمال برسیم، یک الگو ساخته ایم. هر نظام و حکومتی که به کمال و می رسد، خودبه خود الگوی دیگران می شود. تمام مقاومت های دنیاست یا نظام بسیجی ما در بعضی از کشورها به عنوان الگو مطرح است. اگر به کمال رسیدیم، الگو دیگران می شویم؛ چون دنیا به کمال عطش دارد. با وقوع انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی به کمال رسید و الآن الگوی جهانیان در بیداری اسلامی شده است. * اگر در ایران، یک مسئول فرهنگی بودید، چه کارهایی را در جهت فرهنگی کردن مخاطبان انجام می دادید و از چه کارهایی پرهیز می کردید؟ سؤال سختی است اما من دو جواب برای آن دارم. اول اینکه از شعار استفاده نمی کردم؛ یا اهل عمل هستیم و به آنچه می گوییم، عمل می کنیم یا اهل عمل نیستیم، پس شعار ندهیم. آن چیزی که من دیده ام، این است که در مسئولان سازمان ها و نهادها میان شعار و کار میدانی فاصله زیادی است. دوم اینکه بیشتر روی تربیت اخلاق محور و تربیت معنوی فعالان فرهنگی و طلاب سرمایه گذاری می کردم؛ یعنی از حالت فرهنگی محض، به حالت معنوی و اخلاقی حرکت می کردم تا یک جامعه اخلاق محور و معنوی تربیت کنم. * حسرت چه چیزهایی را در کارنامه زندگی تان می خورید؟ طبیعی است که انسان مسئول، همیشه باید حسرت بخورد برای اینکه وقت بیشتری برای کار در نظر بگیرد و کار بهتری انجام دهد. من حسرت زمان هایی را می خورم که استراحت می کردم، لذت می بردم و کار سبک تری انجام می دادم؛ حسرت اینکه چرا از این نعمات الهی، عمر و جوانی در راستای کمک به اسلام استفاده نکردم. درواقع حسرت بنده بیشتر متوجه همان کارهایی است که انجام نداده ام؛ در ایام طلبگی، درس هایی که نخواندم و در مسائل مختلف، وقت هایی که به درستی استفاده نکردم. این ها همه حسرت های زندگی من هستند. * این روزها چه دغدغه ای فکرتان را مشغول کرده است؟ ضعف مدیریت بعضی از مسئولان، سازمان ها، نهادها، ارگان ها، مراکز اسلامی و فرهنگی و به طورکلی ضعف مدیریت بین مسلمان ها این روزها یکی از دغدغه های جدی من است؛ طوری که قلبم را زخمی کرده است. * برای تربیت نیروهای انقلابی و اسلامی چه باید کرد؟ به نظرم مهم ترین گامی که باید برداریم، گزینش و انتخاب افراد است؛ درواقع هیچ برنامه ای نیست که آدم را متعهد و انقلابی تربیت کند؛ خود فرد باید چنین روحیه ای داشته باشد. ما باید افراد متعهد و مسئول و انقلابی را شناسایی و تربیت کنیم. در مدارس، دانشگاه ها، حوزه های علمیه باید روی افراد خاص سرمایه گذاری کنیم. به اصطلاح کیلویی کار نکنیم! نگوییم که هزار نفر تربیت کرده ایم و سه نفر انقلابی، خروجی این تربیت بوده اند. کارهایمان باید به گونه ای باشد که در انتخاب و گزینش نیرو دقت داشته باشیم و از کمیت به طرف کیفیت حرکت کنیم. منظور از «انقلابی بودن» انقلابی بودن بالفعل نیست. برخی افراد در زندگی خود انقلابی نیستند اما قابلیت انقلابی شدن رادارند؛ باید این افراد را شناسایی کنیم. * در حال حاضر وضعیت فرهنگی جهان اسلام را چطور تحلیل می کنید؟ جهان اسلام به لحاظ فرهنگی در یک پیچ تاریخی حساس قرار دارد. از طرفی شاهد فعالیت اسلام آمریکایی در کشورهای خلیج و حاشیه خلیج هستیم. از طرف دیگر فرهنگ غربی در حال ترویج و نفوذ در زندگی و جوامع اسلامی است. بخش دیگر مربوط به فعالیت طالبان، داعش و القاعده است که تعداد آن ها متأسفانه کم هم نیست و در حال ضربه زدن به اسلام و تخریب فرهنگ اسلامی هستند. از آن ها بدتر، رشد الگوهای نامطلوب در جوامع اسلامی است. خرافات در جوامع اسلامی زیاد شده است. مهدویت یک موضوع حیات بخش به شمار می رود، به یک سری خرافات تبدیل شده است. فرهنگ عاشورا در خیلی از مناطق شیعه نشین، ثمره ای که باید داشته باشد، ندارد. همه این ها نشان دهنده این است که داریم از فرهنگ اسلامی دور می شویم و با تحلیلی که در قرآن کریم و پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصوم(ع) از سبک زندگی اسلامی داشته و به آن سفارش کرده اند، بسیار فاصله داریم و از آن دور هستیم. یک تحول عظیم و جدی در زمینه فرهنگ اسلامی موردنیاز جوامع بشری است. * روزگار جوانی تان چطور گذشت؟ جوانی ام در آرژانتین به فعالیت هنری گذشت. در هنر تئاتر مشغول فعالیت بودم؛ هم نویسندگی و هم کارگردانی می کردم. مدتی هم به عنوان بازیگر مشغول به فعالیت شدم. در ایام جوانی یک زندگی کاملاً مادی و دور از معنویت و اخلاق داشتم و بیشتر به دنبال لذت های دنیایی بودم. * چه شد که از آن فضای مادی به دوراز معنویت به سمت اسلام گرایش پیدا کردید و یک مبلّغ فرهنگی شدید؟ چند عامل مهم در انتخاب دین اسلام و مبلّغ شدنم، تأثیر داشت. اولین عامل، این بود که لذت های دنیوی و مادی هیچ وقت مرا سیراب نمی کرد و همیشه به دنبال لذت های عمیق تر می گشتم. دومین عامل، اینکه آن الگوی بشری که جامعه آرژانتین برای زندگی ارائه کرده بود، برای من جالب نبود. هیچ وقت نمی خواستم مثل آرژانتینی ها زندگی کنم و به دنبال یک مدل جدید از انسان بودم؛ یک شروع جدید برای شروع یک زندگی دوباره. سومین عامل، این بود که به دنبال معنای عمیق تری از زندگی می گشتم. درواقع چارچوب مادی زندگی برای من خیلی واقعیت نداشت. احساساتی در درونم وجود داشت که به من می گفت حقیقت دیگری باید باشد، یک معنای جدید که باید آن را پیدا کنم. بعدها بامطالعه و تحقیقات گسترده، این معنای عمیق را در اسلام پیدا کردم. ابتدا اسلام را برای خودم می خواستم. ورودم به حوزه علمیه برای خودسازی شخصی بود. در ادامه توانی در خودم دیدم و احساس کردم که با استفاده از ابزارهای هنری که قبلاً آموخته بودم، می توانم تأثیرگذار باشم. در شرایطی که هم توان داشتم و هم تبلیغ دین برایم یک تکلیف شد، مبلّغ شدم. * افسوس چه موضوع شخصی را می خورید؟ ارتباط با خانواده؛ زیرا به حکم کارم مجبور هستم شش ماه در سال را از همسرم و فرزندانم به دورباشم. ناراحتم که نمی توانم به خانواده ام خوب رسیدگی کنم البته سعی کرده ام تعادل را در زندگی برقرار کنم. * آخرین کتابی که مطالعه کردید، چه بوده است؟ آخرین کتابی که مطالعه کردم، مربوط به تفکرات عرفانی در غرب بود که به صورت اجمالی به بررسی این موضوع پرداخته بود. * یک جوان فرهنگی چطور می تواند چهارچوب فکری درستی برای خود پایه ریزی کند؟ توجه به منابع بسیار مهم است. فعالان فرهنگی باید از منابع اصلی اسلام استفاده کند. در بازار، کتاب های گوناگونی درباره جریان فکری مختلف وجود دارد. یک فعال فرهنگی قبل از اینکه وارد تفصیلات بشود، باید به منابع اصلی اسلام رجوع کند. دانش حدیث و قرآنی خوبی داشته باشد و علوم اسلامی را از طریق استادان مجرب و سالم کسب کند. * کار شما کدام چالش فرهنگی این دنیا را رفع می کند؟ در موضوع چالش فرهنگی در دنیا دو بعد وجود دارد که سعی می کند این خلأها را رفع کنم. یک بُعد نظری است که تصویر صحیحی از اسلام نشان دهیم و با تصویرسازی غلط دشمنان مقابله و افکار مردم را تصحیح کنیم. دوم در بُعد عملی، دین اسلام را به عنوان یک مکتب فکری و عملی و به عنوان یک سبک زندگی اسلامی به جهان معرفی کنیم. درواقع گزینشی در اختیار مردم بگذاریم تا کسانی که می خواهند انتخاب کنند. * وقتی خیلی غمگین و ناراحت یا خوشحال هستید، چه می کنید؟ یکی از نعمت هایی که خداوند متعال به من عنایت کرده، این است که نه خیلی خوشحال می شوم و نه خیلی ناراحت. درواقع سعی می کنم تعادل داشته باشم. وقتی خوشحال می شوم، خداوند متعال را شکر می کنم و می کوشم این خوشحالی را به اطرافیان به ویژه مسلمانان منتقل کنم. در مقابل ناراحتی ها هم، خود را به صبر تشویق می کنم و می کوشم به خداوند متعال توکل کنم. * آخرین بار از چه چیزی پشیمان شدید؟ هر وقت گناه می کنم، پشیمان می شوم. انسان وقتی معصیت می کند، همان موقع پشیمان می شود. در مقابل معصیت کوچک پشیمانی ام زیاد است. * بهترین رفیقتان کیست؟ به دلیل اینکه همیشه در سفر هستم و در مکان خاصی مستقر نیستم، دوست یا رفیقی ندارم که همیشه همراهم باشد. بهترین یار و یاور من در تمام لحظات زندگی ام خداوند متعال است. البته سه چهار دوست صمیمی در ایران و لبنان دارم که با آن ها در ارتباط هستم. * زندگی تان را با چه چیزی معامله می کنید؟ در روایت داریم که ارزش نفس و روح ما بهشت است؛ به این دلیل اگر بگویند عوض زندگی به من بهشت را می دهند، حاضرم زندگی ام را بدهم. در دنیا هم حاضرم زندگی ام را با دو چیز عوض کنم؛ یکی اینکه سفیر امام زمان (عج) باشم و دوم شهادت. * دوست دارید کدام تکه از زندگی تان را در تاریخ ثبت کنند؟ زمان هایی که بعد از کار و کوشش زیاد درزمینه تبلیغ، طرف مقابل متحول و مسلمان می شود و شهادتین می گوید، طلایی ترین لحظات عمر من است؛ به نوعی می شود گفت که داروی روح من است. * دنیا را با چه چیزی می توان تغییر داد؟ با پیروی از تعالیم پیامبران و اجرای قوانین اسلامی می توان دنیا را تغییر داد. منبع : قاصدنیوز
چهارشنبه ، ۱۵مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رهیافته]
[مشاهده در: www.rahyafte.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]
-
گوناگون
پربازدیدترینها