تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815659469
/روزشمار تاریخ/ حسنی مبارک به قدرت رسید
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: /روزشمار تاریخ/
حسنی مبارک به قدرت رسید
امضای متمم قانون اساسی توسط محمدعلی شاه قاجار (۱۲۸۶ ش) و به قدرت رسیدن «حُسنی مبارک» در مصر پس از ترور «محمد انور سادات» از رویدادهای تاریخی امروز است.
خبرگزاری فارس، امروز مهر 1394 خورشیدی برابر با 23 ذی الحجه 1436 هجری و 7 اکتبر 2015 میلادی است. *امضای متمم قانون اساسی توسط محمدعلی شاه قاجار (1286 ش) با اوجگیری نهضت مشروطیت ایران و مبارزات همه جانبه مردم و روحانیت، مظفرالدین شاه قاجار مجبور شد تا با خواست مردم موافقت کرده و در چهاردهم مرداد 1285 ش ضمن صدور فرمان مشروطه، دستور تشکیل مجلس شورای ملی را صادر نماید. از آن پس، متن قانون اساسی مشتمل بر 51 اصل با نام نظامنامه سیاسی، تنظیم شد و در 8 دی 1285 به امضای شاه رسید. صرف نظر از ماهیت و محتوای این قانون اساسی که مبتنی بر خواستههای واقعی مردم نبود، اصولاً بدون وقت کافی و با عجله و عمدتاً در جهت مسائل مجلس شورای ملی تدوین شده بود و بسیاری از مسائل مهم و اساسی، و دیگر حقوقی را که در قانون اساسی مطرح میشود، دارا نبود. این قانون بیشتر به آیین نامه مجلس شباهت داشت و تامین کننده نیاز فوری ملت در زمینه به دست گرفتن اختیارات و حقوق سیاسی از طریق تشکیل مجلس شورای ملی بود. از سوی دیگر، روشنگری روحانیت که در صف مقدم نهضت و مبارزات مشروطیت بود، علیرغم کارشکنیهای مداوم درباریان و غربزدههای فریب خورده، شرایط و جوّی را به وجود آورد که پس از مرگ مظفرالدین شاه، در همان آغاز سلطنت محمد علی میرزا کمیسیونی به منظور تهیه متمم قانون اساسی در مجلس شورای ملی تشکیل شد. این کمیسیون که مرکب از پنج نفر بود، متنی را بر اساس قانون اساسی بلژیک و فرانسه و بالکان تهیه کرد که قابل قبولِ همه نمایندگان مجلس نبود. میتوان گفت اگر مقاومت آیتاللَّه شیخ فضل اللَّه نوری در پافشاری بر افزودن مادهای در متمم قانون اساسی مبنی بر نظارت پنج تن از علمای طراز اول هر عصر برای جلوگیری از تصویب قوانین مخالف اسلام در مجلس نبود و این ماده به تصویب نمیرسید، متمم قانون اساسی بیش از آن چه که بود، رنگ غربی به خود میگرفت. پس از پایان کار، متمم قانون اساسی در 107 اصل برای امضا تقدیم شاه گردید. محمدعلی شاه، ابتدا در امضای این قانون وقت کشی میکرد اما با درخواستهای مکرر مردم از نمایندگان و تلگرافهای علمای نجف مبنی بر امضای متمم، سرانجام شاه ناگزیر شد که آن را در پانزدهم مهرماه 1286 ش برابر با 29 شعبان 1325 ق امضا کند. *تعیین رنگ پرچم کشور ایران (1286 ش) دِرَفْشْ، بیرَق، عَلَم، لَواء یا رایت به معنی پرچم از دیرباز مورد استفاده بوده و از آن به عنوان علامت معین شاه، حکمران، فرمانده نیرو و لشکریان استفاده میشده است. اندازه و رنگ بیرقها از دوران کهن تفاوتهای متعددی داشته ولی گزینش رنگهای سه گانه سبز، سفید و قرمز را مربوط به دوران ناصرالدین شاه قاجار دانستهاند. در نهایت در جریان انقلاب مشروطیت این سه رنگ تثبیت شد و از این پرچم برای ساختمانهای دولتی و یادمانهای سلطنتی، قلعهها و بنادر و هر آن چه به دولت و سلطنت مربوط بود استفاده میکردند. با تدوین قانون اساسی مشروطه، رنگ پرچم ایران معین گردید که بر اساس اصل پنجم متمم این قانون، رنگ سبز در پرچم ایران به عنوان نشانه دین اسلام و مذهب شیعه و نیز خرّمی کشور و صفای روح و باطن؛ رنگ سفید نشان صلح خواهی، دوستی و آرامش طلبی ملت ایران؛ و قرمز نشان مشروطیت ایران و آمادگی ملت برای دفاع از استقلال و آزادی به قیمت ریخته شدن خون فرزندان خود، به کار رفته است. ابعاد و شکل دقیق پرچم ایران در سال 1336 ش دوباره تعیین شد و تا انقلاب اسلامی ایران بدون تغییر با همان شیر و خورشید و گاهی تاج پهلوی، باقی ماند. پس از انقلاب، نشانِ پرچم جای خود را به طرحی شبیه به واژه "اللَّه" داد که مانند لاله سرخی است که از خونِ شهیدان انقلاب سربرآورده و چهار قسمت آن شبیه هلال و جزء قائم میانی، یادآور شمشیر به نشانه قدرت و ایستادگی ملت مسلمان ایران است و مجموعاً کلمه توحید (لااله الا اللَّه) را تشکیل میدهد. همچنین عبارت «اللَّه اکبر» 22 بار در حاشیه پائین نوارِ سبز و حاشیه بالای نوار قرمز که نشانه و نماد 22 بهمن 1357، روز پیروزی انقلاب اسلامی ایران است، تکرار شده است. *کناره گیری عوام فریبانه «رضاخان سردار سپه» از مقام وزارت جنگ (1301 ش) در واپسین سالهای سلطنت سلسله قاجاریه، رضاخان به عنوان وزیر جنگ، خود را والاترین مقام نظامی میدانست و مخالفت احدی را بر نمیتافت. او مدتها در صدد ادغام نظمیه در قزّاقخانه بود ولی با مخالفت دولتهای وقت مواجه میشد. در این ایام درگیریهایی در چند منطقه تهران روی داد که به مرگ چند تن انجامید. نمایندگان مجلس که به اقدامات رضاخان سردار سپه بدگمان بودند او را عامل پنهانی این توطئه میشناختند. از این رو برخی نمایندگان مجلس، در گفتارهای خود، سخت بر سردار سپه تاختند. این موضوع برای سردار سپه بسیار گران آمد. به همین علت برای قدرتنمایی به مخالفان نقشهای طرح کرد و در نیمه مهر 1301ش، در سخنرانی مفصل خود در وزارت جنگ، کنارهگیری خود را اعلام کرد. پس از این اقدام، از سوی قوای نظامی شورشهایی در تهران و شهرستانها صورت گرفت. این آشوبها به دستور رضاخان و به منظور تفهیم این امر به مردم و رهبرانشان بود که قوای نظامی باید فقط با فرماندهی رضاخان اداره شوند و هر مخالفتی با سردار سپه، مخالفت با تمام تشکیلات نظامی تلقی میشود و باید با خشونت سرکوب گردد. در همین روز، چندین واحد نظامی به رژه در مقابل مجلس و مناطق حساس تهران پرداختند و خواستار بازگشت رضاخان به وزارت جنگ شدند. این حادثه که ماهیت حقیقی رضاخان و نیات خطرناک او را بر سیاستمداران آگاه روشن میساخت، سرانجام با بازگشت دوباره به وزارت جنگ و در نهایت اخذ فرمان ریاست کابینه، به میل رضاخان در سوم آبان 1302ش، ادامه یافت. **رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 23 ذی الحجه 1436 ) *رحلت محدث بزرگ آیتاللَّه حاج «شیخ عباس قمی» صاحب مفاتیح الجَنان(1359 ق) حاج شیخ عباس بن محمدرضا بن ابی القاسم قمی، از افاضل علمای قرن چهاردهم هجری قمری و از محدثین برجسته و آگاه شیعه به شمار میآید. پس از تحصیلات مقدماتی خویش در قم، در سال 1316 قمری عازم نجف اشرف گردید و از محضر حاج میرزا حسین نوری استفاده کرد و در تألیفات استادش مساعدت نمود. پس از فوت استاد، به قم عزیمت کرد و در همان جا به انجام وظایف دینی و تالیف کتابهای ارزنده پرداخت. ایشان درطول عمر خویش دهها کتاب که هر یک در جای خود قابل تامل و تعمق میباشد ارایه کرد. از جمله آثار ایشان، کتاب مَفاتیح الجَنان است که مشتمل بر ادعیه و زیارات معصومین(ع) است و در خانه هر فرد شیعی در کنار قرآن و نهج البلاغه قرار گرفته است. از دیگر آثار شیخ عباس قمی میتوان به کتابهای الاَنوارُ البَهیَّة فی تَواریخُ الحُجَج الالهیَّة، الباقیاتُ الصّالِحات فی الاَدعِیَةِ وَ الصَّلواتِ المُستَحَبّات، سَفینَةُالبِحار و مَدینَةُ الْحِکَمْ و الاثارْ، غایَةُالْمَرام فی مَناقِبُ المُرْتَضَویه و مَنازِلُ الاخِرَه اشاره نمود. محدث قمی سرانجام پس از عمری تلاش و خدمت به اسلام و مسلمین و تحمل سختیها و مرارَت زمان به ویژه در اواخر عمر که مصادف با توطئههای دشمنان اسلام و دین زدایی رضاخانی بود، در ذیالحجّهی سال 1359 ق در 65 سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییع، در صحن مطهر امام علی(ع) در جوار استادش مرحوم حاج میرزا حسین نوری به خاک سپرده شد. **رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 7 اکتبر 2015 ) به قدرت رسیدن «حُسنی مبارک» در مصر پس از ترور «محمدانور سادات» (1981م) محمد حسنی مبارک سیاستمدار مصری در 4 مه 1928م به دنیا آمد و در 20 سالگی از آکادمی نظامی مصر فارغالتحصیل شد. او سپس وارد نیروی هوایى گردید و در سال 1950م با انورسادات آشنا شد. مبارک در سال 1969م به فرماندهی ستاد نیروی هوایى مصر رسید و پس از چندی فرمانده نیروی هوایى این کشور شد. سادات در سال 1975 مبارک را به علت این که بالقوه یک تهدید سیاسی به شمار نمیرفت، به عنوان معاون خود برگزید و در سالهای بعد نیز مسئولیتها و اختیارات بیشتری به او محول نمود. سادات که در آن زمان، خود بیشتر روی مسائل مهم سیاست خارجی مصر از جمله صلح با رژیم صهیونیستی کار میکرد، مسائل داخلی را به مبارک واگذار کرده بود. محمد حسنی مبارک سرانجام در پی ترور سادات در ششم اکتبر 1981م به ریاست جمهوری رسید. و در اولین اقدام، عاملان ترور سادات را به شهادت رساند. مبارک با سیاست خاص خود، موفق شد بدون آن که در نزدیکی هر چه بیشتر به رژیم صهیونیستی کمترین تردیدی به خود راه دهد، کلیه دولتهای عرب را که به سبب پیمان کمپ دیوید، با رژیم سادات قطع رابطه کرده بودند، ترغیب به برقراری مجدد رابطه نماید. وی مقر اتحادیه عرب را که در پی انعقاد این پیمان از قاهره به تونس انتقال یافته بود مجدداً در سال 1990م به قاهره بازگردانید. مبارک که با فشار فزاینده و خرد کننده سیاسی نیروهای اسلامی در داخل کشور خود روبروست، تلاش میکند تا به عنوان ژاندارم غرب در منطقه شاخ افریقا، خاورمیانه عربی و حتی خلیج فارس، حمایت هرچه بیشتری برای حفظ رژیم خود کسب نماید. او همچون امریکا و وابستگانش در غرب و منطقه، در ارتباط با جمهوری اسلامی ایران، معتقد به نرمش و ضربه متناوب است و لذا ضمن کوشش برای برقراری روابط سیاسی با ایران، آن را خطری بزرگ میداند که باید در سایه همکاریهای نظامی اعراب مهار شود. حسنیمبارک در طول سالیان زمامداری خود، به عنوان نزدیکترین یار امریکا و غرب در خاورمیانه، کمکهای اقتصادی و نظامی و مالی فراوانی را از آنها دریافت کرده است. انتهای پیام/
94/07/15 - 14:26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها