واضح آرشیو وب فارسی:اندیشه ها: سایت خبری تحلیلی اندیشه ها: «ولادیمیر پوتین»رئیس جمهوری روسیه می خواهد حضور نظامی و سیاسی کشورش در خاورمیانه را تقویت کند و منطقه را «زمینی بایر»برای آمریکا و هم پیمانانش نگذارد که هر کاری دل شان بخواهد در آن بکنند و دست به تغییر نظام ها حاکم بر کشورهای مختلف بزنند.سایت خبری تحلیلی اندیشه ها : روسیه به شکلی قانونی و بر اساس معاهدات دفاع مشترک با دمشق و به درخواست دولت سوریه بمباران مواضع داعش را آغاز کرد این در حالی است که آمریکا و متحدان غربی و عربی اش بدون هماهنگی و به شکلی غیرقانونی از یک سال پیش به بهانه جنگ با داعش وارد حریم هوایی سوریه شدند ولی حملات هوایی شان هیچ نتیجه ای در پی نداشته است. ،« عبدالباری عطوان »نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی در روزنامه رای الیوم نوشت:در عجبیم از این همه سر و صدا و جنجالی که در حال حاضر به دلیل ارسال جنگنده توسط روسیه به سوریه برای جنگ با داعش،به راه افتاده است،انگار تنها هواپیماهایی که بر فراز سوریه پرواز می کنند فقط هواپیماهای روسی هستند و انگار پرواز بر فراز سوریه برای هواپیماهای آمریکایی،فرانسوی،انگلیسی و عربستانی و اماراتی حلال است و برای هواپیماهای روسی حرام. چه کسی در این حالت حلال و حرام را تعیین می کند؟آیا ایالات متحده آمریکا است یا سازمان ملل یا نظام سوریه یا اتحادیه عرب؟ ائتلاف شصت گانه آمریکایی هنگامی که جنگنده های خود را برای جنگ با داعش به سوریه و عراق فرستاد این کار را نه بر اساس قطعنامه شورای امنیت و نه به درخواست دولت سوریه یا حتی با هماهنگی سوریه انجام داد. یک سال کامل است که انواع و اقسام جنگنده های آمریکایی مواضع داعش را بمباران می کنند و با وجود بیش از شش هزار حمله هوایی که طی آن هزاران تن بمب و موشک فرو ریخت و ده ها یا صدها غیرنظامی بی گناه را کشته اما به اهداف خود نرسیده و سر جای خود ماندند. پنج سال است که اراضی سوریه اراضی مشاع و باز به طور کامل برای دولت آمریکا و همه همپیمانان اروپایی و عرب و نیز افراد مسلح وابسته به آنها شده است تا بتوانند ماموریت شان برای ساقط کردن نظام حاکم بر سوریه را انجام دهند اما شکست مفتضحانه ای خوردند. همه چیز را تجربه کردند،مخالفان به اصطلاح «میانه رو»،ارتش هایشان،مخالفان تندرو و به اصطلاح مجاهدان،اردوگاه هایی در ترکیه،اردن،قطر و عربستان برای آموزش افراد مسلح تشکیل دادند که کارشناسان سیا بر این آموزش ها نظارت می کردند،همه اینها را آزمودند اما با این مساله غافلگیر شدند که آنها افراد مسلحی را آموزش می دهند که یا با اولین تیری که شلیک می شود یا پا به فرار می گذارند یا در نخستین نبرد تسلیم می شوند یا خودشان و سلاح ها و تجهیزات نظامی سبک و سنگین شان به طرف دیگر که قرار است با او بجنگند و از بین اش ببرند،ملحق می شوند. روس ها در چارچوب معاهده دفاع مشترک در سوریه حضور داشتند و در روز روشن و از ده ها سال پیش پایگاه دریایی در«طرطوس»ایجاد کردند دقیقا مانند پایگاه های آمریکایی در قطر، عربستان، عراق و بحرین،حالا کجای این تعجب دارد؟و آیا پایگاه های آمریکایی مشروع و پایگاه های روسی غیرمشروع هستند؟ «لوران فابیوس»وزیر خارجه فرانسه دو روز پیش روس ها را این گونه توصیف کرد که حرف زیاد می زنند اما برای جنگ با عناصر داعش هیچ کاری نمی کنند و از مسکو خواست حرفش را عملی کند،اکنون این روسیه است که پاسخ مثبت داده و چهار جنگنده از نوع«سوخوی34»پیشرفته به سوریه فرستاده و مواضع داعش در نزدیکی شهر «حمص»را بمباران می کند و یکی از مسئولان نظامی آمریکایی هم این بمباران را تایید کرد. تحول جدیدی که رخ داده این است که «ولادیمیر پوتین»رئیس جمهوری روسیه می خواهد حضور نظامی و سیاسی کشورش در خاورمیانه را تقویت کند و منطقه را «زمینی بایر»برای آمریکا و هم پیمانانش نگذارد که هر کاری دل شان بخواهد در آن بکنند و بر اساس خواسته شان نظام ها را تغییر دهند و زبان حالش این است«اجازه نمی دهیم که دخالت های نظامی تان در عراق و لیبی را به ضرر ما و دوستان مان تکرار کنید،زمانه عوض شده و ما در این جا هستیم.» دخالت روسیه در سوریه در شکل پیشرفته کنونی آن پس از آن صورت گرفت که مجلس فدراتیو روسیه روز گذشته به پوتین اجازه داده در خارج از این کشور دخالت نظامی کند و این لایحه با اجماع به تصویب رسید ،همچنین پس از درخواست صریح و واضح بشار اسد در این زمینه از رئیس جمهوری روسیه صورت گرفته است. ورود روسیه به جنگ نفوذ در سوریه و منطقه خاورمیانه به طور کامل چه بسا شانسش بهتر از همتای آمریکایی اش است زیرا جنگنده های روسی بمباران خود را در حالی آغاز کردند که نیروهای همپیمان در زمین دارند از ارتش سوریه گرفته تا مشاوران نظامی ایرانی و نیروهای حزب الله، این در حالی است که نیروهای آمریکایی و محورش این امتیاز را نداشتند زیرا ترکیه،عربستان و اردن و قطر حاضر به اعزام نیروهای زمینی برای جنگیدن در کنار گروه موسوم به «ارتش آزاد»نشدند و طرح های آموزش«شوراهای بیداری»سوریه ای توسط واشنگتن همانند همتاهای آنها در عراق که در سال 2007 عملی شده بود،تبدیل به «مضحکه»و موضوع تمسخر آمریکایی ها شد حتی پیش از آنکه مورد تمسخر و مضحکه دشمنانش شود. در سایه وجود این همه هواپیمای غربی و شرق که شب و روز در حریم هواییسوریه جولان می دهند نمی توان از «حاکمیت»سوریه سخن گفت و هر کسی غیر از این را بگوید خودش را پیش از دیگران فریب می دهد.بلکه حتی مبالغه نمی کنیم اگر بگوییم اکثریت قاطع نظام های عربی هیچ گونه حاکمیتی بر اراضی شان ندارند و هر کسی ادعا می کند دارند دیری نمی پاید چنین ادعایی را پس می گیرد. موضع آمریکا در قبال حمله به منطقه توسط «بولدوزر»روسی همچنان مبهم و آشفته است و موضع گیری این چنینی بر عملکرد همپیمانان آمریکا و موضع گیری شان بازتاب پیدا کرده است،فرانسوی ها از زبان فابیوس یک بار می گویند که بقای اسد در قدرت را می پذیرند و بار دیگر می خواهند که وی فورا از قدرت کنار برود زیرا بخشی از مشکل است،حتی اوباما طی دو روز گذشته بیشترین«بی ثباتی»در موضع گیری ها را از خود نشان داد.ما هر تحلیلگر یا ناظری که خلاصه یا تصویر روشنی از آن چه اوباما می خواست در سخنرانی اش در مجمع عمومی سازمان به ویژه درباره سوریه رئیس جمهوری سوریه ارائه کرد را به چالش می کشانیم. شاید تصویری که این آشفتگی را بیشتر نشان می دهد را سخنانی ارائه کرد که آقای«عادل الجبیر»وزیر خارجه عربستان در حاشیه نشست های مجمع عمومی سازمان ملل ارائه کرد هنگامی که روز گذشته صحبت های گذشته اش را تکرار کرد و گفت که بشار اسد دو گزینه در اختیار دارد یا باید از طریق عملیات سیاسی کنار برود یا با گزینه نظامی رو به رو شود که وی را مجبور به گناره گیری از قدرت کند. پیش از دخالت قاطعانه روسیه در سوریه چه بسا این سخن تا حدود اندکی قابل عملی شدن بود اما این دخالت با موافقت و هماهنگی آمریکا مهر شده و عنوان اصلی آن تثبیت اسد در راس نظامش است و سخنان الجبیر را می توان با این دو مساله تفسیر کرد:نخست این که سخنان آقای الجبیر حکایت از خوانش غیر دقیقش از تحولات سیاسی در منطقه است(و نمی خواهیم کلمه ای دیگر به کار ببریم) دوم این که این سخنان حکایت از نوعی«تکبر»و خودبزرگ بینی است که ما دومی را ترجیح می دهیم. اگر دخالت نظامی عربستان سعودی در یمن پس از شش ماه از آغاز آن موفقیت آمیز بود آن وقت می گفتیم که سخنان الجبیر از نوعی«سابقه»نظامی ویژه ای برخوردار است که باید آن را مدنظر داشته باشیم زیرا ممکن است آن را به سوریه منتقل کند همانطور که بسیاری از مسئولان و تحلیلگران سعودی در ابتدای عملیات«توفان قاطعیت»از آن دم می زدند اما این دخالت نظامی همچنان با دشوارهای زیادی رو به روست و ممکن است در آینده ای نزدیک بدتر هم بشود. بازگشت روسیه و با این قدرت به منطقه آن هم از درواز سوریه و برای جنگ با داعش، صحنه سوریه و حتی صحنه خاورمیانه زیر و رو می کند و تغیر می دهد و بر این باور نیستیم که آمریکا رقیبی را برای خود بپذیرد و به حضورش تن دهد و پرچم سفید را بالا ببرد و این به این معنا نیست که بازگشت روسیه به منطقه خالی خطرناک است. همزیستی «خرس»روسی با«خر»دموکراتیک آمریکایی چندان دیری نمی پاید همانطور که چنین همزیستی ای پس از از بین رفتن خطر نازیسم با از بین رفتن نازیسم در جنگ جهانی دوم دیری نپایید و تردیدی نداریم که بگوییم منطقه در آستانه تغییرات زیادی است و روزهای آینده مشخص کننده بسیاری چیزهاست.
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اندیشه ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]