محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829911214
گفتگو با مادر شهید جلیل حسینی
واضح آرشیو وب فارسی:فاش نیوز: ر قطعه شهدای گلزار چیذر در حال قدم زدن و زیارت قبور شهدا بودم. هر کدام از شهدای مزار خاطرات ناگفته زیبایی دارند که اگر به سیره زندگی هر کدام مراجعه کنیم از آن ها عبرت و الگو می گیریم. در مزار شهدا پیرزنی که گرد سفید روزگار بر روی مو و چهره اش نشسته را دیدم که در کنار مزاری نشسته و به عکس فرزندش خیره شده است، گوی از این دنیای خاکی پا فراتر گذاشته است. نزدیک تر رفتم به نام روی مزار چشم دوختم " شهید سید جلیل حسینی فرزند سید خلیل". به سمتش رفتم تا با این شهید بزرگوار بیشتر آشنا شوم. مادر شهید گفت: جلیل فرزند ارشدم و کارمند دانشگاه تربیت معلم بود. او شخصیت مهربان و معقتدی داشت و در سن 13 سالگی عضو بسیج شد. وی در حالی که به مزار پسرش نگاه می کرد از آخرین دیدارش گفت: آخرین بار که به مرخصی آمد 20 روز مرخصی داشت. خانه تمام اقوام برای خداحافظی رفت و گفت: "این آخرین باری است که مرا می بینید" حتی به همکاران و دوستانش در خوابگاه دانشگاه هم سرزده و یادگاری داده بود و می گفت من این بار که بروم شهید می شوم. اما به ما چیزی نمی گفت قوم وخویش ها به ما گفتند. برای هرکسی یک یادگاری برده بود. دو عکس بزرگ چاپ کرد و گفت "اینها روزی به درد می خورند." مادرشهید حسینی با اشاره به اینکه فرزندش از شهادتش با خبر بود، گفت: در روستای فیروزی از توابع شیراز شهیدی را برای خاکسپاری به گلزار آورده بودند. ما در مراسم حضور داشتیم. جلیل در قبری که برای آن شهید کنده بودند، خوابید. گفت: «می خواهم ببینم راحته؟ چون من هم می خواهم چند روز دیگر شهید شوم» افرادی که آن زمان با ما بودند گفتند: چرا اینگونه می گویی؟ جلیل جواب داد: چهلم این شهید، هفتم من است. شما آماده باشید. همینطور هم شد. روز خاکسپاری فرزندم با چهلم آن شهید همزمان بود. جلیل در سوم خرداد 67 در مریوان شیمیایی شد. به ما زنگ زدند که به بیمارستان مشهد برویم. همسر و فرزند دیگرم به بیمارستان امام رضا رفتند. جلیل شیمیایی شده بود. تمام بدنش تاول زده و قابل شناسایی نبود. همسرم از روی دندانهایش که کمی جلو بود توانست شناسایی کند. با آن شرایط جسمی که داشت زیر لب زمزمه می کرد: من باید به جبهه برگردم. یک شب در بیمارستان بود و بعد هم شهید شد. با گذشت 27 سال از آن واقعه تلخ که فرزندش را از آغوش او و خانواده جدا کرده، هنوز داغ از دست دادن او تازه بود. گوی همین دیروز بود که جلیل را برای همیشه در آرامگاه گلزار شهدای چیذر سپرد. انتهای پیام/
یکشنبه ، ۱۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فاش نیوز]
[مشاهده در: www.fashnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها