تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816496566
مصاحبه با «محمد درویشی» همسر جانباز نابینا «مریم وکیلی»+ تصویر
واضح آرشیو وب فارسی:صدای میانه: به گزارش صدای میانه به نقل از مشرق - در حاشیه همایش "آینه های صبور" گرامیداشت همسران جانبازان بصیر(نابینا) که باحضور جانبازان و همسرانشان در سالن 5 آذر سازمان بسیج مستضعفین برگزار شد، برخلاف همه ی همسرانی که خانم بودند، همسری در آن جمع بود که مرد بود و خانمش جانباز نابینا بود. این مرد که خود نیز نابینا بود با جانبازی نابینا و فرزند شهیدی ازدواج کرده بود که اکنون یک فرزند پسر 6 ساله دارند. اسمش "محمد درویشی" است و همسرش "مریم وکیلی" نام دارد. مریم در سال 66 بر اثر بمباران هوایی دشمن بعثی در شهر میانه در سن 9 سالگی نابینا می شود و در آن حادثه پدرش نیز شهید می شود. مریم را در همان سن کودکی برای درمان به آلمان اعزام می کنند اما فایده ای نداشته و او دیگر نمی تواند بینایی خود را به دست آورد. محمد درویشی که بدون همسر جانبازش در مراسم حضور پیدا کرده است، می گوید: همسرم کاری داشت و نتوانست در این مراسم حضور پیدا کند و خودم از جنت آباد آمدم. می پرسم از مسیر جنت آباد که در غرب تهران است تا سالن 5 آذر که در شرق تهران است، کسی شما را همراهی کرد؟ و او می گوید: خیر. از جنت آباد سوار تاکسی شدم و به متروی صادقیه آمدم. از متروی صادقیه نیز به ایستگاه دانشگاه علم و صنعت آمدم. با خروج از مترو چند متر جلوتر سوار بی آر تی شدم و به سمت اتوبان بسیج آمدم. گرچه این مسیر را قبلا نیامده بودم اما برایم زیاد سخت نبود. از ایستگاه بی آرتی در اتوبان تا سالن هم با راهنمایی یکی از افراد آمدم. درویشی درباره نابینایی خود می گوید: من 9 ماه بعد از تولدم نابینا شدم. وی می افزاید: ترجیح دادم ازدواج درون گروهی داشته باشم و با فردی ازدواج کنم که نابیناست. از این رو با خانم وکیلی که افتخار جانبازی دارد ازدواج کردم. ما همواره اعتقادمان این بوده است که نابینایی نباید مانعی برای پیشرفت در زندگی باشد. لذا خودم و همسرم درسمان را ادامه دادیم و او اکنون فوق لیسانس روانشناسی و من لیسانس الهیات دارم. محمد می گوید: اکنون یک پسر شش ساله داریم. گرچه بزرگ کردن فرزند در این شرایط برای ما سخت است اما نگذاشتیم او این خلاها را احساس کند. او را به پارک می بریم. با او بازی می کنیم. تمام تلاشمان را می کنیم تا فوقش پسرم بگوید که تنها نمی توانند برایم نقاشی بکشند اما کارهای دیگر را انجام می دهند. مادرش نیز برای او غذاهای خوشمزه می پزد و لباس هایش را می دوزد و تمیز می کند. او درباره انجام خریدهای منزل هم سخن می گوید: تا جایی که ممکن است همه کارهای منزل را خودمان انجام می دهیم. خریدهای منزل را هم خودمان انجام می دهیم. اگر به مسافرت یا جایی رفته باشیم که به آنجا آشنا نباشیم با یکبار پرسیدن برای همیشه راه رفت و برگشت مان را حفظ می شویم. این همسر جانباز خاطرنشان می کند: خانه ی ما در یک آپارتمان است. شست وشوی ظرف ها و لباس ها را با هم انجام می دهیم. پیش از آنکه پسرمان به دنیا بیاید خودمان روی نردبان می رفتیم و دیوار و پرده و شیشه منزل را تمیز می کردیم اما الان از ترس اینکه فرزندمان مایع شیشه شو را بردارد و بخورد، از اقوام کمک میگیریم. او دست پخت خانمش را عالی می داند و می گوید غذاهایی که مریم می پزد خوشمزه است. محمد ادامه می دهد: هر وقت پسرمان مریض می شود به وسیله سرنگ به اندازه 5 سی سی که معادل یک قاشق مرباخوری است به او شربت می دهیم. در رابطه با ریختن نوشیدنی در لیوان هم می گوید با انعکاس صدا متوجه می شویم که لیوان پر، نیمه یا خالی ست. در مورد تمیزی لباس هایش هم اینگونه می گوید: اکنون پسرمان به ما کمک می کند تا اگر لکه ای روی لباسمان است برطرف کنیم. محمد اضافه می کند: من محله ی خودمان در جنت آباد را مانند کف دستم می شناسم. البته اکنون قابلیت هایی به وجود آمده که ما می توانیم با تبلت و گوشی های هوشمند به راحتی کار کنیم. گاهی وقت ها با استفاده از این قابلیت من راننده تاکسی ها را راهنمایی می کنم که مثلا چند مترو جلوتر به سمت راست خروجی یا دوربرگردان است. در پایان از او می پرسم دوست نداشتید با همسری ازدواج کنید که بینا باشد و او پاسخ می دهد: دوست داشتم با یکی مثل خودم باشم و اکنون نیز افتخار می کنم که همسر جانباز جنگ تحمیلی است.
یکشنبه ، ۱۲مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای میانه]
[مشاهده در: www.vom.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]
-
گوناگون
پربازدیدترینها