واضح آرشیو وب فارسی:هم نوا: هفته گذشته در بحبوحه اخبار فاجعه منا شایعه ای در حال انتشار بود که حکایت از دیدار وزیر خارجه ایران دکتر محمدجواد ظریف با باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا داشت؛ شایعه ای که ساعاتی پس از انتشار، تأیید شد و همه، واکنش های موافقان و مخالفان را انتظار می کشیدند. به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هم نوا ، پارسینه در ادامه آورده است: مجلس نشینان از اولین افرادی بودند که در مقابل این خبر مواضعی سرسخت گرفتند. دلواپسان در صدر مخالفت با این حرکت ظریف بودند و برخی منتظر نماندند تا صدای اعتراضشان را از تریبون مجلس قرائت کنند. حمید رسایی نماینده مردم تهران در مجلس در صفحه اینستاگرام خود ظریف را با عمرسعد قیاس کرد و گفت: آقای ظریف به گندم ری نمی رسی! بیراوند نماینده مردم بروجرد در مجلس نیز نتوانست عصبانبت خود را پنهان کند و خطابه ای با لحن غیررسمی از تریبون رسمی مجلس خطاب به وزیر خارجه خواند که منجر به قطع میکروفن وی توسط ابوترابی شد. هرچند دکتر محمدجواد ظریف به همراه تیم مذاکره کننده هسته ای برای بررسی آخرین اقدامات انجام شده از سوی گروه 1+5 در نیویورک به سر می برد و باید منتظر ماند تا هنگام ورود وی به ایران واکنش های مخالفان را دید، اما سیاست امری فراتر از احساساتی عمل کردن است. بد نیست مروری داشته باشیم از دیدار دکتر علیرضا مرندی وزیر بهداشت دولت ششم که در کمتر از گذشت یک دهه از پایان جنگ تحمیلی عازم بغداد شد تا پیام دعوت رسمی رئیس جمهور وقت را به دست صدام حسین برساند. مرندی در این سفر نه تنها با صدام حسین دیدار داشت بلکه با وزیر بهداشت عراق و سعید الصحاف وزیر اطلاع رسانی نیز دیدار کرد. اگر مواضع کنونی دلواپسان از اقدام اخیر دکتر ظریف را به جا بدانیم، این سؤال در ذهن ایجاد می شود که مجلس نشینان آن دوره به خاطر اقدام دیپلماتیک مرندی نه تنها باید استیضاح وی را دستور کار قرار می دادند بلکه رئیس جمهور را نیز بابت ارسال پیام دعوت به مجلس احضار می کردند. دیدار مرندی با صدام هرچند صدام هیچ گاه در اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران حاضر نشد اما هیأتی دیپلماتیک به ریاست طارق عزیر قدم به تهران نهاد. همچنین می توان تصور کرد پس از دیدار دکتر مرندی و حضور هیأت عراقی باید تمام خانواده های شهدا و خسارت دیدگان جنگ تحمیلی در محکومیت این حرکت دست به تحصن و راهپیمایی می زدند و مخالفت خود را با این حرکت نشان می دادند. آمریکا دشمن ایران بود و کماکان هست؛ اما اگر بخواهیم تاریخ را مرور کنیم، بسیاری از کشورها باید دشمن امروزی ایران تلقی شوند. با مرور تاریخ، بسیاری از همسایگان امروزی در پی دست اندازی به آب و خاک این سرزمین بودند و کار تا جایی پیش رفت که برخی نیز خیال برافراشتن پرچم خود در ایران را داشتند. با این استدلال باید روابط خود با اکثر کشورهای دنیا را قطع کنیم و به دنبال دوستی بگردیم که هیچ خاطره بدی از آن به یاد نداشته باشیم. بد نیست حدیثی از حضرت علی (ع) را در مورد «اعتدال در دوستی ها و دشمنی ها» را بازخوانی کنیم. مولای مقتیان در حکمت 268 نهج البلاغه می فرمایند: «وَ قَالَ (علیه السلام): أَحْبِبْ حَبِیبَکَ هَوْناً مَا عَسَی أَنْ یَکُونَ بَغِیضَکَ یَوْماً مَا وَ أَبْغِضْ بَغِیضَکَ هَوْناً مَا عَسَی أَنْ یَکُونَ حَبِیبَکَ یَوْماً مَا.» «و درود خدا بر او، فرمود: در دوستی با دوست مدارا کن، شاید روزی دشمن تو گردد، و در دشمنی با دشمن نیز مدارا کن، زیرا شاید روزی دوست تو گردد.»
شنبه ، ۱۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هم نوا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]