واضح آرشیو وب فارسی:حج: رئیس ستاد اقامه نماز در یادداشتی دردِ دل خود درباره فاجعه منا را این گونه نوشت: آنهایی که در منا جان باختند، همه بخشیده شده هستند و یقیناً خدا انتقام آنها را خواهد گرفت.به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، رئیس ستاد اقامه نماز در یادداشتی دردِ دل خود درباره فاجعه منا را این گونه نوشت: آنهایی که در منا جان باختند، همه بخشیده شده هستند و یقیناً خدا انتقام آنها را خواهد گرفت. در یادداشت حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی آمده است: «بسم الله الرحمن الرحیم نخستین خانه ای که برای مردم (و نیایش خداوند) قرار داده شد، در سرزمین مکّه است، که مایه برکت و هدایت جهانیان است: «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذی بِبَکَّةَ مُبارَکاً وَ هُدیً لِلْعالَمینَ» (آل عمران/96) * مکه ای که حرم امن الهی است: «حَرَ مًا آمِنًا» (قصص/ 57) * مکه ای که ابراهیم علیه السلام دعا کرد بلد امن باشد: «رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً» (ابراهیم/35) * مکه ای که خداوند به عنوان شهر امن به آن سوگند یاد کرده است: «وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمینِ»(تین/3) * مکه ای که ابراهیم مامور شد همگان را پیاده و سواره به زیارت آن فراخواند: «وَ أَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلی کُلِّ ضامِرٍ یَأْتینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمیق » (حج/27) * مکه ای که ابراهیم و اسماعیل مامور تطهیر آن شدند: «طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطَّائِفینَ وَ الْعاکِفینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ» (بقره/125) * مکه ای که زادگاه پیامبر اکرم و امیر مومنان است. * مکه ای که قبله گاه مسلمانان است. * مکه ای که فرودگاه جبرئیل است. * مکه ای که قربانگاه اسماعیل است. * مکه ای که شکنجه گاه بلال است. امروز این مکه و کعبه در اختیار چه کسانی است؟ حضرت علی(ع) می فرماید: «وَ اللَّهَ اللَّهَ فِی بَیْتِ رَبِّکُمْ لَا تُخَلُّوهُ مَا بَقِیتُمْ فَإِنَّهُ إِنْ تُرِکَ لَمْ تُنَاظَرُوا» (نهج البلاغه، نامه 47) مواظب مکه و خانه خدا باشید. تا زنده هستید آن را خالی نگذارید و رها نکنید که گرفتار می شوید. و چه گرفتاری بالاتر از اینکه امروز مکه و کعبه در اختیار نوکران آمریکا است. قرآن راجع به برخی مسلمانان می فرماید: «هُمْ لِلْکُفْرِ یَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلایمان» (آل عمران/167) این ها به کفر نزدیک تر از ایمان هستند. و امروز رابطه ی آل سعود با آمریکا و اسراییل به مراتب بیش از رابطه ی آنها با مسلمانان است. در طول تاریخ، یک وهابی یک سیلی به یک اسراییلی نزده است. اما همین وهابیان ما شیعیان را مشرک می دانند و بعضی هایشان اگر کشتن شیعه را واجب ندانند، لااقل جایز می دانند. اگر ما مشرک و کافر هستیم، آیا غیر از شیعه کافر دیگری وجود ندارد؟ شما اگر کافرکش هستید، یک سیلی هم به یک اسراییلی بزنید. مگر اسراییلی ها مؤمن هستند؟ اگر امام به بعضی می گفت: اسلام آمریکایی، ما باید به آل سعود بگوییم: اسلام اسراییلی! یعنی اسلامی که اسراییل از آن راضی است. اگر الان با نخست وزیر اسراییل مصاحبه کنند، می گوید من باید کلی پول خرج کنم تا مسلمان ها را در لبنان، سوریه، عراق، یمن و بحرین بکشم، و آل سعود به همین راحتی این ها را به خاک و خون می کشد. اینها حق تولیت مسجد الحرام را ندارند، زیرا قرآن می فرماید: «انْ أَوْلِیَاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ»(انفال/34) جز افراد باتقوا کسی حق ندارد تولیت مسجد الحرام را به عهده بگیرد. قرآن می فرماید: «إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَیٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنکَرِ» (عنکبوت/45) نماز جلوی فحشا و منکر را می گیرد. الان بزرگ ترین منکر این است که اسراییل مردم مظلوم غزه را بمباران می کند. آیا کشتن مسلمان ها منکر نیست؟ شیعه هم نیستند که بحث شیعه و سنی باشد. مردم غزه عرب و سنی هستند. آیا کشتن عرب های سنی به نظر سعودی ها منکر نیست؟ اگر منکر است باید نماز جماعت میلیونی مسجدالحرام جلوی آن را بگیرد. اگر دیدید مسجدالحرام نماز می خوانند، و بازهم مردم مسلمان کشته می شوند، معلوم می شود که این نماز، نماز نیست. پیش نمازش که حافظ قرآن است، آبش که زمزم است، قبله اش که کعبه است، جمعیتش که میلیونی است، پس این نماز چه مشکلی دارد که جلوی منکر را نمی گیرد؟ این بی خاصیتی ربطی به مکان و زمان ندارد، اشکال از حکومت است. اینکه می گویند اصل دین ولایت است همین است. اگر نماز با ولایت همراه باشد همه چیز درست می شود. ولایت که نباشد هیچ چیز درست نیست. اینها ما را مشرک می خوانند، چون می گوییم: یامحمد، یا علی، یا حسین. ما که محمد و علی را به عنوان اولیای خدا صدا می زنیم، مشرک هستیم، آن وقت آنها صفت مَلِک را که صفت خداست، روی خودشان می گذارند و نمی گویند که این شرک است. فقط خدا مَلِک است، نه دیگران: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ مَلِکِ النَّاسِ»(ناس/2-1) اینها گذشته شان تاریک است. در پرونده خود چیزی جز جنایت ثبت نکرده اند. سعود بن عبدالعزیز وارد عراق شد و کربلا را محاصره کردند. به حرم اباعبدالله الحسین تعرض کردند، جواهرات حرم را دزدیدند، چوب ضریح را شکستند و سوزاندند و کف زدند. گویا از کربلا عقب افتاده بودند. در کربلا نبودند که اسب بر بدن امام حسین بتازانند. اسب را در صحن امام حسین بردند. در مجلس یزید نبودند که چوب بر لب مبارک امام حسین بزنند. در حرمش آمدند و چوب ضریحش را شکستند. کعبه مانند خورشید است، ملک کسی نیست، برای همه است: «جَعَلْناهُ لِلنَّاسِ سَواءً الْعاکِفُ فیهِ وَ الْبادِ» (حج/25) ساکن مکه و خارج مکه نسبتشان با کعبه یکسان است. مثل خورشید که همه ی مردم رابطه شان با آن یکسان است. کسی حق ندارد بگوید رابطه من با خورشید پررنگ تر است و رابطه ی فلانی کمرنگ تر. خورشید ملک کسی نیست. کعبه هم ملک کسی نیست. آنهایی که در منا جان باختند، همه بخشیده شده هستند، چون حدیث داریم: هر کس شب عید قربان عرفه باشد، قطعا مورد آمرزش الهی است. این ها مهمان خدا بودند، در حال احرام، روز عید، در راه رمی جمرات بودند که به خاطر بی کفایتی آل سعود جمعی کشته و جمعی زخمی و جمعی ناپدید شدند. یقیناً خدا انتقام خواهد گرفت. هر کجا در طول تاریخ خون مظلوم ریخته شده، انتقام الهی را به دنبال داشته است. یکی از نام های خدا در قرآن «ذو انتقام» است. امیدوارم این مظلومیت عزیزان باعث سرنگونی آل سعود و وهابیت شود. انسان یاد زینب کبری(س) می افتد که عصر عاشورا حتی خیمه ای نداشت. بازماندگان منا به خیمه ها برگشتند و گریه کردند، ولی روز عاشورا هم امام حسین(ع) را کشتند، هم خیمه هایش را آتش زدند... «وَ سَیعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَی مُنْقَلَبٍ ینْقَلِبُونَ» (شعراء/227) «آنها که ستم کردند به زودی می دانند که بازگشتشان به کجاست!»
شنبه ، ۱۱مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]