واضح آرشیو وب فارسی:9 صبح: به گزارش سایت خبری تحلیلی 9 صبح به نقل از باشگاه خبرنگاران، گاهی وقت ها توی مسیرمان در خیابان یا هر جای دیگری به راحتی از کنار آدم هایی عبور می کنیم که نمی دانیم چقدر بزرگند آنهایی که به گفته قدیمی ها نه تنها مویی در آسیاب سپید کرده بلکه با آفرینش آثاری ماندگار به اعتلای هنر کشور خدمت کرده اند. همان ها که باید قدر هنر والایشان را دانست و به احترامشان ایستاد. اساتید برجسته هنر حسین خسروی یکی از هنرمندان پیشکسوت مجسمه ساز است که سال ها خاک هنر را خورده و در این راه زحمت بسیار کشیده است کسی که می شود ساعت ها به تماشای آثارش نشست و به روشنی هویت ایرانی اسلامی را در کارهایش مشاهده کرد. به همین بهانه گفتگوی کوتاهی با او انجام دادیم که صحبت ما را با وی می خوانید: استاد خسروی چه شد که با هنر آشنا شدین؟ من به علت علاقه زیادی که به هنر داشتم از 18 سالگی وارد این وادی شدم و زیرنظر دکتر ریاحی فعالیتم را در زمینه مجسمه سازی آغاز کردم. -خانواده چقدر در انتخاب این مسیر موثر بود؟ بسیار زیاد. محیط خانواده در شکل گیری مسیر زندگی هنری من خیلی تاثیرگذار بود. پدر و مادرم همیشه مرا تشویق می کردند و با دیدن کارهایی که در خانه انجام می دادم خودباوری بیشتری به من می دادند. -برای موفقیت در مجسمه سازی استعداد را مهمتر می دانید یا پشتکار؟ به اعتقاد من هر دو لازم است و تنها با تکیه به یکی از این دو مورد نمی توان موفق بود. چه بسا افرادی که در کلاس های آموزشی ثبت نام کرده اند و به خاطر نداشتن استعداد بعد چند ترم آن را رها کرده اند و یا اینکه به واسطه نبود پشتکار خوب به کارهای دیگری روی آوردند و از هنر غافل شدند. -خلاقیت چه جایگاهی در این مسیر دارد؟ جایگاه بسیار بالا. اینکه کسی صرفا از کارهای دیگران کپی کند و هیچ ایده ای نداشته باشد، ارزشی ندارد و یک هنرمند باید قوه تخیل بالایی داشته و با خلاقیت فردی کار را پیش برد. -استاد رسالت یک هنرمند چیست؟ رسالت هر کس بسته به هدفی که دارد فرق می کند چرا که هنر زبان نرم و قوی دارد و با آن می شود دغدغه ها، افکار و باورهای شخصی را بیان کرد. اگر علاقه باشد همه چیز خود به خود پیش می رود. تنها چیزی که موجب شده که هم اکنون من بعد سال ها هم چنان کار کنم همین علاقه است. من برای دل خودم کار می کنم و وقتی که مشغول کار هستم آنقدر غرق دنیای هنر می شوم که حتی برای غذا خوردن هم دست از کار نمی کشم. -بیشتر روی چه موضوعاتی کار می کنید؟ محدودیتی برای انتخاب موضوع ندارم و بیشتر افکارم را در آثار متجلی می سازم. در یکی از کارهایم به نام سیمرغ صلح به مظلومیت مردم یمن و غزه اشاره کردم و ظلم را محکوم نمودم یا اینکه در یکی از مجسمه ها به نام ایران از تاریخ و تمدن کشورم الهام گرفتم. -به سراغ مفاهیم مذهبی و عرفانی هم رفته اید؟ بله در یکی از کارها پیامبر را در حالت ایستاده کار کردم که امام حسن (ع) و امام حسین (ع) به دستان پاک آن حضرت بوسه می زنند. -بیشتر به سراغ کارهای جوششی می روید یا کوششی؟ وقتی که شروع می کنم و طراحی انجام می دهم، در حین اجرا ایده های جدید به من الهام می شود که چه بسازم و چه کنم. از این رو صرفا نمی شود کار کوششی کرد. باید هم ایده های مناسب به ذهن هنرمند خطور کند و هم برای پرداخت آن زحمت کشد و زمان بگذارد. -استاد از تکنیک های کارهایتان بگویید؟ اصل کار من برنز بوده اما الان با سیمان و گچ و گل قالب گیری می کنم. -شیرین ترین جایزه هایی که دریافت کردید را در خاطره دارید؟ بله تقدیرنامه ای که از دانشگاه گرفتم را خیلی دوست داشتم. -استاد نظر مخاطب عام هم برایتان مهم است؟ بله صد درصد. همیشه طوری کار می کنم که نه تنها مخاطب خاص بلکه مخاطبان عام هم جذب هنرم شوند. -آیا از وضعیت فعلی هنری مجسمه سازی در کشور رضایت دارید؟ به نظرم جای تبلیغات در این زمینه خالی است و پتانسیل های زیادی در کشور هست که باید با تبلیغات گسترده به شکوفایی آنان کمک کرد. -استاد آیا جایی هست که بتوان آثارشان را مشاهده کرد؟ متاسفانه خیر. البته چند تا از مجسمه هایم در بوستان های شهر نصب شده و به زودی ان شاء الله قصد دارم یک نمایشگاه برپا کنم.
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 9 صبح]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]