محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855686528
یک شب بی حفاظ دیگر برای گیج ترین و بی اثر ترین لیگ دنیا
واضح آرشیو وب فارسی:طرفداری: اه. آره. لیگ برتر. بیا داخل. بشین. بیا اعداد رو نگاه کنیم. اول از همه: ۱ میلیارد پوند خرج بازیکن جدید در تابستان. بر عکس اون، ۶ بازی در چمپیونزلیگ و ۵ باخت.نه اینکه آرسنال و چلسی که هر دو در تابستان کم فروغ تر بودند را بتوان از رقم عظیم خرج ها در تابستان مبرّا دانست. در شبی که قهرمان لیگ و تیمی که بیشترین امتیاز را در سال میلادی اخیر دارد، هر دو شکست خورده اند سخت است که روی کیفیت لیگی ویراژ داد که مدت ها است ساختن تیم را با عطش، تعادل غیر منتظره و فوتبال دیوانه وار عضلانی لیگ برتر اشتباه گرفته است. آن هم جایی که میلیون ها پوند خرج شده برای بالاترین سطح فوتبال اروپا تنها و تنها ضعف و اشتباهات محرز به ارمغان آورده است. ضایع شده در آلمان و بی آبرو شدن در فرانسه مثل اینکه نقش اول این لیگ ظالمانه پر زرق و برق است. این شبیه سکانس های سریال میشل و وب است (سریالی که بازیگران اصلی آن را دو بازیگر اصلی سریال بسیار معروف و کمدی بریتانیا به نام peep show تشکیل می دهند)، که در آن این دو به لباس های سربازی SS خود نگاه می کنند و پس از بالا و پایین کردن کلاه ها و آرم های خود به فکر فرو می روند که اصلا آیا از اول "آدم بده" داستان بودند یا نه؟ لیگ برتر حالا در را لگد می کند، کلاه طلائی به سری دارد و با یونیفرم خود نقش آدم بد های قدیم را بازی می کنند که به کوچک تر ها "حال" می دهند و می گذراند آنها از یک سه شنبه شب در چمپیونزلیگ لذت ببرند. لذتی که المپیاکوس سه شنبه از آن بی بهره نبود. سوت پایان بازیکنان را به سمت هواداران مهمان فرستاد و حالا تنها یک نکته مثبت وجود دارد. اگر تیم های انگلیسی توانایی کسب چند امتیاز دیگر داشته باشند، احتمال "لیگ اروپا" جذاب ترین لیگ دنیا خواهد بود! در آخر بازی سه شنبه که مانند بقیه شکست های آرسنال در اروپا بود یک نکته وجود داشت. دو هفته گذشته است و آرسنال در اعماق جدول گروه F قرار دارد. چیزی که ما را بسیار به یاد باخت آنها مقابل موناکو در سال گذشته می اندازد. قبل از شروع بازی، امارت مثل همیشه انتظارات را بالا برده بود و تیم مهمان که در اطراف ساعت ورزشگاه بودند تحت تاثیر شعار ها قرار داده بود. از اول بازی، نبود جدیت در آرسنال واضح بود. در اصل اما، این تیم آرسنال بود که فکر می کرد خیلی راحت می آید و بازی را مال خود می کند. یک لایه هوا مغرور در گلو آنها که مثل بازی با موناکو آنها را خفه کرد. بازی ندادن به بازیکنان اصلی در زاگرب خط میانی آنها را بسیار باز گذاشت و حالا بازی ندادن به چک، هیچ دلیل منطقی نداشت. این نکته مسیر بازی را تغییر داد، پیتر چکی که یک بازیکن "برنده" است و این روحیه را به آرسنال منتقل کرده است. کسی که حضورش بازی را تغییر می داد اما باید نمایش مضحک اوسپینا را تماشا می کرد. کوستاس توپ را از روی نقطه کرنر سانتر کرد و اوسپینا نقش اول این گل بود. او سانتر کوستاس را که چرخشی بود با کف دست به زمین زد و از خط دروازه خودی گذراند. لحظه ای که ربط دادن آن به لیگ محلات و فوتبال بازی در پارک، بی احترامی به این دو لیگ با کیفیت است! گذشته از آن، این تیم آرسنال، ترکیب قدرتمند خود را داشت. ترکیبی که همه انتظار برد از آن دارند. حالا سوالی مطرح شده است که تنها مربوط به شکست های آنها در امارت آن هم در چمپیونزلیگ نیست. چمپیونزلیگی که آنها ۶ بازی از ۱۳ بازی خانگی قبلی را باختند. سوال این است؛ چرا آرسنال تا این اندازه عصبی، دو دل و بدون انگیزه به نظر می رسد؟ جواب ساده به این سوال این است؛ آنها انگیزه ندارند، دو دل می شوند و به راحتی عصبی می شوند! تنها خواست واقعی بین الکسیس سانچز و تئو ولکات وجود داشت. هر دو یک گل و یک پاس گل دادند. گذشته از آن، نبود رهبری هم در تیم مشخص است که به شکل عجیبی در مسعود اوزیل وجود دارد. بازیکن درجه یکی که با همه توپ ها زیادی ور می رود آن هم زمانی که آرسنال بیش از هر زمان دیگری به رسیدن توپ هایش به مقصد توسط کلاسیک ترین بازیکنش نیاز دارد. به اضافه آن، فضا های بسیاری در دفاع آرسنال وجود دارد که درست است به زیبایی بازی کمک می کند اما سه گل را هم تقدیم المپیاکوس کرد که البته بیشتر از آن می شد زده شود. آرسنال خیلی دیر شروع به خشمگین شدن کرد اما مثل همیشه در ضدّ حملات ضربه خورد و کوکلینی که به تنهایی در خط میانی بازی می کرد مانند لوله کاری بود که همزمان می خواهد هم شیر آب را درست کند و هم سینک ظرف شویی را برق بیندازد! باز هم ونگر کوکلین را زمانی که تیم عقب بود بیرون کشید و باز هم تیم ضعیف تر از قبل شد. در آخر آنها مانده بودند با مثلث غیر معمول خط حمله خود به نام های پر مرتساکر، کمپل و تئو ولکات. لحظه کمدی در انتهای یک شب بی حفاظ دیگر برای گیج ترین و بی اثر ترین لیگ دنیا!
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: طرفداری]
[مشاهده در: www.tarafdari.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها