واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا- گرد روزگار بر چهره اش نشان از عبور سال هایی دارد که لحظات شاد و تلخ روزهای زندگی اش را درهم آمیخته است؛ ارزشمندترین یادگارهای زندگی اش را با دستان لرزان روی زمین می چیند. با حسرتی عمیق خاطراتش را مرور می کند. طبق عادت هر روزه از راه می رسد، گوشه ای از پیاده رو که جایگاه همیشگی اش شده است، انتظار قدم های خسته پیرمرد را می کشد. آهسته آهسته کتاب های کهنه و قدیمی، چند شیء کهنه و یک تکه کاغذی که نوشته هایی در خود جای داده را گوشه پیاده رو می چیند. کتاب های دکتر شریعتی و استاد مطهری اش را با احترام خاصی روی زمین می گذارد. ۷۲ ساله است و مستمری ماهانه اش فقط ۳۰۰ هزار تومان است و کفاف اجاره خانه ۵۵۰ هزار تومانی اش را نمی دهد. این روزها ناچار چوب حراج بر ته مانده های خاطرات اش بزند تا شاید روزمره هایش کمی طعم نان بگیرد. سرش را پایین می اندازد تا متوجه نگاه های کنجکاو مردم نشود. این ها روزانه های یک سالمند است که گذر روزگار حساب روزها و فصل هایی را که گام های مردمان را شمرده از یادش برده است، او همان سالمندی است که عزت یک امت است و پیامبر اکرم(ص) در روایتی درباره آنها می فرماید: وجود پیران سالخورده بین شما باعث افزایش رحمت و لطف پروردگار و گسترش نعمت های الهی بر شماست. (نهج الفصاحه، ص ۲۲۲) نگاه های عموم شهروندان نیز این روزها سرد و فارغ از هرگونه همدردی است و به ندرت فردی را می بینی که دست یاری به سوی کسی دراز کند و یا حتی در صدد دلجویی برآید و این حکایت بسیاری از کهنسالان جامعه ماست که این روزها دغدغه معیشت بر تمام زندگیشان سایه انداخته است. تورمی که این روزها سخن از کمتر شدن آن به میان می آید بسیاری از مستمری بگیران و خانواده های آنها را به زیر خطر فقر رانده است و روزگار پیری را بر آنها تنگ کرده است. سالمندانی که بنیان و قوام فرهنگی یک جامعه را تشکیل می دهند و حلقه ارتباطی نسل ها با فرهنگ یک جامعه اند این روزها به دلیل مشکلات اقتصادی و گرایش به مدرنیته به حاشیه رانده شده اند. برخی از پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها مغموم از غم نان روزگار می گذرانند و برخی هم از جفای روزگار گرفتار خانه سالمندان هستند. عموم ما از یاد برده ایم که سبک زندگی اسلامی هر روز در جامعه ما کمرنگ تر می شود. در فرهنگ اسلامی، بر تکریم سالخوردگان تأکید بسیار شده است. خداوند در آیه ۲۳ سوریه اسرا می فرماید: خدای تو حکم فرموده که جز او را نپرستید و بر پدر و مادر نیکویی کنید، اگر یکی از آنان یا هر دو به سنین کهولت و سالخوردگی رسیدند، زینهار کلمه ای که رنجیده خاطر شوند، نگویید و کمترین آزار به آنان نرسانید و با آنها با اکرام و احترام سخن بگویید. وقتی دفتر سخنان امامان معصوم را ورق می زنیم در این باره اشارات گویای بسیار می یابیم. امام صادق (ع) می فرمایند: «سالخوردگان خویش را تکریم و با خویشان خود، رفت وآمد کنید». ایشان در روایت دیگری فرموده اند: «از ما نیست کسی که به سالمندان احترام نگذارد و بر کودکان شفقت نورزد». پیامبر عظیم الشان اسلام نیز، باب دیگری از اخلاق اسلامی را به روی ما گشوده، می فرمایند: «احترام و تعظیم پیران امت من، تکریم و تعظیم من است.» ای کاش خواندن آموزه های ائمه اطهار (ع) سبب شود تلنگری بخوریم و کمی حرمت موهای سپیده شده را نگه داریم. www.fa.shafaqna.com
پنجشنبه ، ۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]