محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830108533
چرا انسان بیشتر به جای رفتن سوی معنویت و خداوند دنبال امور دنیوی می رود ؟
واضح آرشیو وب فارسی:وارث: وارث : مهمترین عامل و منشأیی که باعث می شود از یاد خداوند متعال غافل شویم و یا بیش از اندازه به امور دنیوی توجه کنیم ویا به سمت گناه و انحرافات اجتماعی تمایل پیدا کنیم، این است که هدف خلقت و آفرینش خود و جهان پیرامون خود را نمی دانیم و یا توجه به دعا و نماز، نداریم و یا محیط بد، دوستان غیر معنوی، عدم تفکر در نعمت ها و... باعث شده اند مبداء را فراموش کنیم و به دنبال آنها هدف مناسبی برای زندگی کردن پیدا کنیم. وقتی انسان به هدف خلقت خود و نظام آفرینش پی برد و در ادوار زندگی آن را برای خود متذکر شود زیستن و زندگی کردن طور دیگری معنا پیدا می کند و اینجاست که به هر چیزی به اندازه اهمیت و نقشش در نظام هستی توجه می کنیم. به قول علامه اقبال لاهوری: بینی جهان را خود را نبینی تا چند جانا غافل نشینی؟ صورتگری را از من بیاموز شاید که خود را باز آفرینی! ممکن است بعضی تصور کنند، اسلام، چندان تمایلی به پیشرفت زندگی مادی مردم ندارد و از اصول تمدن مادی و ترقی صنایع ناخشنود است. زیرا پیروان خود را مدام به دوری از دنیا دعوت می کند! در حالی که این یک اشتباه بزرگ است. آنچه اسلام با آن مخالف است. دنیا نیست بلکه دنیا زدگی، حرص و فداکردن همه ارزشها در برابر مال و ثروت و مقام و شهوت است. اسلام خود تاکید می کند که از مواهب مادی در مسیر عزب و آزادگی و ارزشهای معنوی کمک بگیرید. یکی از ریشه های دنیا زدگی مردم «حرص» است. حرص و به دنبال آن، دنیا زدگی، نوعی دلباختگی و دلدادگی در برابر زرق و برق دنیاست. هنگامی که آتش سوزان این عشق در دورن انسان زبانه می کشد او را بیشتر در این لجنزار فرو می برد. به همین دلیل، قرآن مجید برای خشکاندن این حرص و ولع، به سراغ دنیا پرستان می رود و با تعبیرات گوناگون، قدر و قیمت مواهب دنیوی را در نظر آنان می شکند تا به خود آیند و ابزار و وسیله را با هدف یکی ندانند. برخی مفسران، زندگی انسان را به پنج دوران تقسیم کرده اند(از کودکی تا چهل سالگی) 1. هشت سال اول که انسان به بازی و بی خبری مشغول است. 2. هشت سال دوم که انسان با لهو و سرگرمی های نوجوانی دلخوش است. 3. هشت سال سوم در بحبوحه جوانی سراغ زینت ها و زیبایی ها می رود. 4. هشت سال چهارم مشغول تفاخر و فخر فروشی است. 5. هشت سال پنچم به دنبال جمع کردن مال و افزون طلبی در اموال است و همین طور تا آخر عمر به دنیا پرستی خویش ادامه می هد. دنیا پرستی در قرآن 1. بازی و سرگرمی: «زندگی دنیا چیزی جز بازی و سرگرمی نیست»(1) 2. سرمایه فریب: «زندگی دنیا چیزی جز سرمایه فریب نیست»(2) 3. متاع کم: «متاع زندگی دنیا در برابر آخرت چیز اندکی بیش نیست»(3) 4. سرمایه زوال پذیر: «شما سرمایه زوال پذیر دنیا را طلب می کنید»(4) 5. زینت های دنیا: «زندگی برای کافران زینت داده شده است.»(5) و آیات فراوانی که مجالی برای ذکر آنها نیست. در اینجا ممکن است سوالی پیش آید که چرا خداوند، زندگی و مواهبش را این گونه جلوه داده و زینت کرده است تا سد راه خدا جویی مردمان باشد؟ این کار برای آزمایش انسانها و تربیت و پرورش آنها است. زیرا هنگامی که این اشیا زینتی که غالباً با گناه و حرام آلوده است به خاطر خدا رها شوند، نهال ایمان و معنویت در نهاد انسان بارور می شود. روایات ما تفصیل بیشتر در مذمت دنیا پرستی دارند. یک نمونه از این هزاران روایت از زبان امام صادق-علیه السلام- چنین می گوید: «نخستین چیزی که با آن عصیان و نافرمانی خدا شد شش چیز بود: دنیا پرستی، حب ریاست، علاقه به غذا (شکم پرستی)، محبت (افراطی)، زنان، پرخوابی و علاقه به تن پروری. همچنان که در ابتدای بحث اشاره شد دنیای مذموم، دنیایی است که خود دنیا را هدف می داند ولی در دنیای مطلوب، امکانات مادی، مقدمات رسیدن به زندگی طیبه اخروی اند. آیات فراوانی داریم که از مال و فرزندان هم به عنوان زینت (دنیای مذموم) و هم به عنوان خیر (دنیای مطلوب) یاد کرده است. با توجه به اینکه خداوند فقط یکبار به انسان زندگی می دهد. این سئوال پیش می آید که: آیا این همان زندگی است که خداوند از من می خواهد؟ امام معصوم ـ علیه السّلام ـ می فرماید: «آنگونه زندگی کنید که گویی آخرین فرصت زندگی شماست» از دیدگاه اسلام دنیا برای آخرت آفریده شده است و آمدن انسان نیز به این دنیا برای کسب آمادگی برای زندگی جاوید اخروی است. دنیا محل تجارت و زراعت و محل آزمایش است خداوند انسان را در این دنیا آفرید تا انسان بتواند به کمال لایق و شایسته خود دست یابد، در نتیجه غفلت از یاد خدا و توجه به مسائل و معضلات اجتماعی ناشی از عدم درک صحیح از فلسفة خلقت است. پی نوشت ها: 1. انعام:32. 2. آل عمران:185. 3. توبه:38. 4. نسا:94. 5. بقره:212. /1102101305
چهارشنبه ، ۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[مشاهده در: www.vareth.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها