تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816210406
پورجوادی: مولانا بزرگ ترین شاعر صوفی مشرب ماست/ مثنوی طی سه دهه اخیر در امریکا به شهرت رسید
واضح آرشیو وب فارسی:ایبنا: نصرالله پورجوادی به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، پنجاه و پنجمین نشست خانه نقد کتاب با عنوان «مولوی پژوهی» عصر امروز چهارشنبه (8 مرداد ماه)، با حضور نصرالله پورجوادی، سهیلا صلاحی مقدم و علی محمدی آسیابادی در سرای اهل قلم خانه کتاب برگزار شد. نصرالله پور جوادی در این نشست گفت: سال ها پیش کتابی درباره کارهای مولوی نوشته شد که متعلق به خانم بهزادی بود و پیش از انقلاب به چاپ رسید. من از او خواهش کردم که این کتاب را گسترش دهد و تحقیقاتش را بیشتر کند. او این کار را انجام داد و ما در مرکز نشر دانشگاهی کتاب را منتشر کردیم. وی افزود: این اثر کار درخشانی بود. بعد از این کتاب هم کارهای دیگری منتشر شد. دو سال پیش یک کتاب سه جلدی از آقای حقیقت منتشر شد. توصیه می کنم این کار را بخوانید زیرا هم قابل توجه است و هم هر کس که بخواهد پژوهشی درباره عرفان و تصوف کند باید به آن مراجعه کند. مولانا یکی از شناخته شده ترین شعرای صوفی مشرب ماست. در 20، 30 سال اخیر هم مولانا به ویژه در امریکا به شهرت رسید و مثنوی معنوی نیکلسون به زبان های دیگر ترجمه شد. این مصحح مثنوی معنوی ادامه داد: شهرت مولانا تا حدود زیادی مدیون «کُلمن بارکس» است که خودش شاعری امریکایی است. این شاعر آثار مولانا را انتخاب کرد و به شکل منظوم به چاپ رساند. کارهای متعددی هم در زبان انگلیسی و آلمانی و فرانسه صورت گرفت. این ها خلاصه ای از کارهایی است که به گمانم نشان می دهند مولانا چه قدر مورد توجه بوده است. در ایران هم چندین نفر هستند که همت خودشان را صرف تحقیق درباره مولانا کرده اند که یکی از آن ها آقای دکتر محمدعلی موحد است و همه به ارزنده بودن کار او در زمینه مقاله های شمس و یادداشت ها و تحقیقاتش پی برده ایم. این کتاب سودمند است و وقتی آن را خواندم به آقای موحد دست مریزاد گفتم. فکر می کردم کتابی است که حاوی مطالب تکراری خواهد اما چنین نبود و حاوی مطالبی بکر با پشتوانه تحقیقی قوی است. پورجوادی اضافه کرد: قبل از آقای موحد دیوان شمس را آقای خوش نویس تصحیح کرده بودند. اما وقتی کتاب موحد منتشر شد، یادداشت هایی که او به چاپ رساند مقالات شمس را از لحاظ اهمیتی که داشت و محتوای آن برای شناخت شمس و تصوف؛ بالاتر برد. بعد از مقالات هم شنیده ام که او می خواهد مثنوی را تصحیح کند. حقیقتاً هنوز نمی دانم این کار به چه معناست. کتاب مثنوی را 100 سال پیش نیکلسون تصحیح کرد و تصحیح او یکی از بهترین کارهایی است که در زمینه متون فارسی صورت گرفته است. در نظر داشته باشید که این کتاب 100 سال پیش به این صورت تصحیح شده است. مثلا خمسه نظامی را در نظر بگیرید که مرحوم وحید دستگردی تصحیح کرد ولی این تصحیح انتقادی نیست. کتاب های شعر دیگر ما هم چنین است. تصحیح نیکلسون از مثنوی فوق العاده است وی توضیح داد: الهی نامه عطار که ریکر ترجمه کرده بود تصحیح انتقادی آبرومندی نداشت. شاهنامه فردوسی هنوز در مراحل مختلف تصحیح است. آثار سعدی و حافظ که این همه تصحیح دارد قابل تأمل است . اما کاری که نیکلسون کرد فوق العاده بود. شعرهای مولوی در دفترهای مثنوی یک جا جمع نشده بود. نسخه های متعددی چاپ شده بود و نیکلسون نسخه های متعدد آن را پیدا کرد و تصحیح بی نقصی را از مثنوی ارایه داد. وقتی نسخه قونیه توسط ریکر پیدا شد آن را برای نیکلسون به لندن فرستاد. وقتی نسخه به دست نیکلسون می رسد در تمام طول مدت در صدد بود متن اولیه را که متعلق به خود مولانا بود بازسازی کند. اسمش را هم گذاشته بود نسخه مادر مثنوی. وقتی نسخه قونیه را پیدا کرد، دریافت که این نسخه همان نسخه گمشده اش است و لذا پیش خود گفت وقتی این کتاب پیدا شده من چه کار باید بکنم. او در عین حال زحمت کشیده بود، دفتر اول را به چاپ رسانده و در تصحیح هم پیش رفته بود. وقتی نسخه قونیه به دست او رسید دریافت که چه قدر نسخه قونیه با تصحیح او مطابقت دارد. او کار خود را با نسخه قونیه تطبیق داد و اختلاف نسخه ها را در کتاب خود ذکر کرد. سهیلا صلاحی مقدم نیز در این نشست گفت: نیکلسون 15 سال روی مثنوی زحمت کشید. مولوی پژوهی در ایران از قرن هشتم با کتاب «رسائل» علاءالدین سمنانی شروع شد تا به ملا حسین سبزواری رسید. بعد هم موج جدید و علمی آغاز شد که مرحوم فروزانفر برای مثنوی پژوهی کارهایی کرد. علامه جعفری خیلی زحمت کشیدند، همین طور دکتر استعلامی و کریم زمانی. دکتر عبدالحسین زرین کوب و دکتر پورنامداریان -که امروز روی داستان های پیامبران غزلیات شمس و مثنوی تأکید دارند- کارهای قابل ملاحظه ای انجام داده اند. عضور هیأت علمی دانشگاه الزهرا افزود: «در سایه آفتاب» پور نامداریان درباره غزل مولاناست و کتاب داستان پیامبران نیز کتاب قابل تأملی است. باید از توفیق سبحانی و محمدعلی اسلامی ندوشن هم درباره مولوی پژوهی یاد کرد. مرحوم باستانی پاریزی روی داستان های مثنوی کار کرد و تحقیقات خوبی انجام داد. می توان گفت که در شبه قاره، انگلستان، آلمان و میان ادبای عرب زبان کارهای خوبی در این زمینه انجام شده است. همچنین خانم آنه ماری شیمل نیز در این زمینه کارهای مثمر ثمری را به سرانجام رساند. علی محمدی آسیابادی نیز در این نشست گفت: درباره مولانا پژوهی اگرمنظور ما کتاب شناسی آثار یا به اصطلاح تاریخ ادبیات در موضوع مولوی شناسی است، حتی بخواهیم فهرست وار از کارهای انجام شده نام ببریم شاید لازم باشد 24 ساعت در این زمینه وقت بگذاریم. وی افزود: آنچه در خور گفتن بود همه گفتند و من تکرار نمی کنم. اگر تمامی حوزه هایی را که در خصوص تحقیق و پژوهش درباره مولوی تا کنون مد نظر بوده در نظر بگیریم و یک وجه مشترک برای همه آن ها به جای آوریم در نهایت نقطه اشتراک تمام کارها تاریخ است. وقتی از تاریخ صحبت می کنیم، اولین چیزی که به ذهن می رسد داستان های مربوط به گذشته است. اما آن تاریخی که مد نظر من است، تاریخی است که با زبان گره خورده. یعنی زبان هم آن را روایت می کند و هم در آن روایت می شود و هم خودش موضوع آن واقع می شود. نویسنده کتاب «مولوی و اسرار خاموشی» اضافه کرد: در همه آثار عرفانی آن هایی که بر مبنای شریعت ها بنا شده اند، می بینیم که به تأثیر کتاب آسمانی شریعت و منطق دین ارجاع به گذشته در آن ها حاکم است. منطقی که تاریخی است و در هیچ بُعدی اثر آن را رها نمی کند. به طور مثال در قرآن می بنیم که داستان پیامبران وجود دارد و در مثنوی هم این داستان ها ذکر شده است. نشست «مولوی پژوهی، همزمان با روز بزرگداشت مولوی و بدون حضور محمدعلی موحد برگزار شد.
چهارشنبه ، ۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایبنا]
[مشاهده در: www.ibna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها