محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830092737
مقدمات عملیات پیشدستانه مقاومت فراهم می شود
واضح آرشیو وب فارسی:یالثارات: اجرای هرگونه ضد استراتژی از سوی جمهوری اسلامی ایران باید پیش دستانه باشد و برای اجرای یک ضد راهبرد در روی زمین ، می بایست ، نیروی زمینی پیادهِ غیر مکانیزه انبوه در خاک سوریه مستقر سازد تا حداقل قادر به حفظ کریدور حیاتی ، دمشق تا لاذقیه و طرطوس و لبنان باشد...روس ها می آیند پایگاه خبری انصارحزب الله: روز سه شنبه ۲۴ شهریور ماه سال جاری ، ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه در نشست سازمان پیمان امنیت جمعی (سی .اس.تی .او) در شهر دوشنبه ، پایتخت تاجیکستان اعلام کرد که مسکو به کمک های نظامی به دولت سوریه ادامه خواهد داد. وی تاکید کرد مسکو تاکنون از دولت بشار اسد ، رئیس جمهور سوریه حمایت نظامی کرده و به این کار ادامه خواهد داد. وی در این رابطه تصریح کرد: «بدون همکاری فعالِ مقام ها و ارتش سوریه بیرون راندن تروریست ها از این کشور و تمام منطقه و محافظت از ملت چند قومیتی و چند مذهبی سوریه غیرممکن خواهد بود. از کشورهای دیگر می خواهم با الگو قرار دادن روسیه، از دولت سوریه حمایت نظامی کنند. اسد برای گذار سیاسی و دخیل کردن «بخش سالم مخالفان» در این روند آماده است ، اما «بسیج کردن نیروها برای مبارزه با تروریسم در اولویت قرار دارد... لازم است آرمان های ژئوپولتیک کنار گذاشته شود و از سیاست دوگانه و سیاست استفاده مستقیم و غیرمستقیم از گروه های تروریستی خاص برای دستیابی به اهداف بلند پروازانه از جمله تغییر دولت های نامطلوب اجتناب شود. روسیه پیشنهاد تشکیل فوری ائتلاف گسترده ضدافراط گرایی را مطرح کرده بود... این موضوع مستلزم اتحاد همه افرادی است که آماده حضور در مبارزه علیه تروریسم هستند ، به همان شکلی که نیروهای مسلح در عراق و سوریه در این مسیر گام گذاشته اند.» اظهارات پوتین در کنار گزارش های منتشر شده از افزایش نقل و انتقال تجهیزات نظامی روسی در سوریه ، دست آویز تحلیل هایی مبنی بر این بوده است که روسیه در حال افزایش معنا دارِ حضور نظامی خود در خاک سوریه است. گزارش هایی از این دست عمدتا مبتنی بر تصاویر ماهواره ای از ترابری نظامی در فرودگاه «باسل اسد» در بندر لاذقیه از ۱۳ الی ۲۴ شهریور است. همچنین تصاویر دیگری از انتقال نفربرهای «بی.تی.آر-۸۰» و «بی.تی.آر-۸۲» توسط ناو «نیکولای فیلچنکوو» در روز ۳۱ مرداد ماه منتشر شده که در کنار آن ، تحویل تعداد زیادی از نفربرهای «بی.ام.پی-۲» و تانک های «تی– ۷۲» به نیروهای دفاع ملی ، ارتش سوریه و گارد ریاست جمهوری در شمال شرق بندر لاذقیه مشاهده می شود. این موارد در کنار جزئیات دیگری از تحویل توپ های هویتزرِ خودکششیِ ۱۵۲ میلیمتریِ «۲- اس.۳ آکاتسیا» ، در ۲۵ خرداد ماه ، تشکیل دهنده پرونده کاملی است که بر اساس آن استدلال می شود ، روسیه به شکل فزاینده ای در حال تقویت حضور نظامی خود در خاک سوریه است. این پرونده با انتشار تصاویر ماهواره ای از تاسیس یک پایگاه نظامی جدید در منطقه «جبله» واقع در جنوب لاذقیه توسط روس ها رسما وارد فاز رسانه ای شد و بر اساس آن استناد شد که یک کمیته مشترک نظامی روسی – سوری در خاک سوریه تشکیل شده است. در حالی به طور همزمان گزارش هایی از فعالیت های مشابه روس ها در فرودگاه «باسل اسد» در لاذقیه نیز شنیده می شد که روز هشتم سپتامبر ، منابع امنیتی آمریکایی از انتقال ۱۰۰۰ نیروی ویژه روسی خبر دادند که با هواپیمای ایلوشین از مسیر بلغارستان و یونان به لاذقیه وارد شده و در آکادمی نیروی دریایی سوریه در این بندر مستقر شده اند. روز۱۰سپتامبر ، خبر دیگری مبنی بر ورود ۲۰۰ نیروی تیپ پیاده نظامِ۸۱۰ به لاذقیه ، منتشر شد ، که قبلا در کَریمه خدمت می کردند. همچنین روز ۱۴ سپتامبر اخباری مبنی بر تحویل ۶ تانک پیشرفته «تی -۹۰» ، ۱۵ توپ هویتزر ، ۳۵ نفربر زرهی و خانه های پیش ساخته برای اقامت حداقل۵۰۰ نفر ، در رسانه ها جلب توجه می کرد. البته گزارش های تکمیلی مربوط به انتقال تجهیزات تیپ۸۱۰ پیاده روسی روز ۲۴ شهریور منتشر شد که شامل تصاویر ماهواره ای از ۷ دستگاه تانک «بی.تی.آر-۲۶» ، ۲ فروند بالگردِ «ام.ای-۲۴» و ۲ فروند بالگردِ «ام.آی-۱۷» در فرودگاه «باسل اسد» لاذقیه بود. همچنین گزارش هایی از فعالیت روس ها در مزارعِ حمیدیه واقع در جنوب بندر طرطوس مخابره شد که۴۰ نفر از آنان مشغول آموزش نیروهای دفاع ملی از طرطوس، لاذقیه ، حمص و حماه بودند. البته گزارش های مکمل دیگری نیز منتشر شد که مبتنی بر تصاویر ماهواره ای از فرودگاه نظامیِ «تاگانگروگ» در جنوب روسیه بود. این فرودگاه، پایگاه مرکزی ۸۰۷ از هنگ حمل و نقل هوایی نظامی روسیه را در خود جای داده که گزارش های منتشر شده با استناد به ۲۲ وسیله حمل و نقل جدید و ۲۳ اقامتگاه موقت تازه تاسیس شده در آن ، این طور استنباط می کردند که یک بسیج عمومی در این فرودگاه به وقوع پیوسته است. چرا که آرایش هواپیما ها و نیز مشاهده تجهیزات بسته بندی برای پرتاب با چتر نجات ، حکایت از احتمال بکارگیری نیروهای واکنش سریع برای اعزام از این فرودگاه به یک نقطه نامعلوم داشت. تبلیغات جاری در مورد انتقال و تقویت نظامی روسیه در خاک سوریه در حالی آغاز شده که رسانه های آمریکایی با اتکاء به ادبیات رئیس جمهور روسیه در تاجیکستان و شواهدی که از نقل و انتقالِ نیرو و تجهیزات توسط روس ها منتشر شده ، در مقیاس گسترده ای هشدار می دهند که: «پوتین در حال تغییر رژیمِ بازی در خاورمیانه است» آزمونی برای تبلیغات مضحکِ آمریکایی اما اگر از تبلیغات خبری آمریکایی ها فاصله بگیریم ، سوالاتی در ذهن مخاطب مطرح می شود که می تواند صحت گزاره های تولید شده را به آزمون بگذارد. مثلا باید پرسید در حالی که نبرد در ۱۳ استان سوریه جریان دارد ، استعداد نیرو و ادوات منتقل شده توسط روس ها چه تناسبی با وسعت کل جبهه نبرد دارد؟ همچنین این سوال مطرح است که استعداد ادعا شده از نیروی انسانی منتقل شده توسط روس ها که معادل حداکثر یک تیپ پیاده است ، در کنار تعداد معدودی از ادوات زرهی ، قادر است توان رزم در کدام بخش از جبهه گسترده فعلی را ارتقاء دهند؟ بنابراین به نظر می رسد باید برای پاسخ به این سوالات ، به مرور برخی اطلاعات دیگر بپردازیم، تا قادر باشیم به تحلیلی نزدیک به واقعیت دست یابیم. آمار منتشر شده از سپیده دمِ ۲۸ مهر ماه۱۳۹۳ تا پایانِ روز ۲۹ اسفند۱۳۹۳، نشان می داد که نیروی هوایی سوریه ۱۰۲۶۳ عملیات هوایی در خاک این کشور انجام داده که ۵۳۳۵ مورد آن مشتمل بر پرتاب بمب های بشکه ای توسط بالگردها در استان های ریف دمشق ، حلب ، حمص ، حماه ، حسکه ، قنیطره ، دیر الزور، ادلب ، درعا و لاذقیه بوده و نیز ۴۹۲۸ عملیات نیز توسط جنگنده ها در استان های دمشق ، ریف دمشق ، دیر الزور ، حمص ، لاذقیه ، قنیطره ، حماه ، حلب ، ادلب ، درعا ، حسکه و رقه انجام شده است. همچنین بر اساس آمار ثبت شده ، بین۱۰ تیر تا ۸ مرداد ۹۴ ، نیروی هوایی سوریه ۶۶۷۳ سورتی پرواز در ۱۳ استان که در آن جنگ جریان دارد انجام داده بود. از این تعداد ، ۳۶۵۴ سورتی پرواز ، توسط بالگردهایی انجام شده که به پرتاب بمب های بشکه ای بر فراز اهداف دشمن اختصاص دارند و ۳۰۱۹ سورتی پرواز نیز توسط جنگنده بمب افکن ها انجام پذیرفته که محدوده آن ، حومه دمشق ، حلب ، حمص ، حما ، حسکه ، دیرالزور ، قنیطره ، سویدا ، درعا ، ادلب و لاذقیه بوده است. قیاس بین این دو بخش از آمار اعلامی ، نشان می دهد که نیروی هوایی سوریه تا ابتدای تیرماه ۹۴ به طور متوسط ۲۰۰۰ عملیات در هر ماه انجام داده که این نرخ از ابتدای مرداد ماه به بیش از ۳ برابر قبل افزایش یافته است. این درحالی است که با رجوع به اطلاعات جاری در جبهه های زمینی می توان نسبت مستقیمی بین زمان افزایش تصاعدی عملیات های هوایی سوریه و تاریخ سقوط «ادلب» و «جسرالشغور» و «تدمر» برقرار کرد. بر این اساس «جیش الفتح»* در عملیات روزهای هفتم فروردین و ششم اردیبهشت ۹۴ ادلب و پس از آن جسر الشغور را تسخیر کرد. تدمر نیز روز ۳۱ اردیبهشت به دست داعش افتاد و «جیش الفتح» از روز ششم مرداد ماه نیز عملیات جدید خود در منطقه «سهل الغاب» در جنوب ادلب را آغاز کرد که هدف از آن قطع راه های ارتباطی ارتش سوریه به حما و لاذقیه است. اما با وجود افزایش ۳ برابری بمباران توسط نیروی هوایی سوریه از ماه جولای، پیشروی نیروهای «جیش الفتح» متوقف نشد. چنانچه روز ۱۸ شهریور ماه ، فرودگاه ۱۶ کیلومتر مربعی ابوظهور در شمال شرق ادلب با همه تجهیزات آن سقوط کرد و به دست نیروهای «جیش الفتح» افتاد. «جیش الفتح» همچنین از روز ۲۷ شهریور ماه ، تبلیغات گسترده ای بر این مبنا به راه انداخت که مبتنی بر آغاز حملات گسترده انتحاری به کمربند دفاعیِ دو شهر شیعه نشین «فوعه» و «کفریا» در شمال ادلب بود. حملاتی که ادعا می شد به شهادت ۲۵۰ نفر منجر شده است. البته در زمان نگارش این گزارش درگیری های شدیدی نیز در دیرالزور بین داعش و ارتش سوریه در اطراف فرودگاه شهر جریان دارد که از جمعه – شب ۲۸ شهریور آغاز شده است. اینفرودگاه بعلاوه پایگاه تیپ ۱۳۷ ارتش تنها ۲ نقطه باقی مانده از این استان محسوب می شوند که در صورت سقوط ، دیرالزور را به طور کامل از کنترل خارج خواهد ساخت. بنابراین پس از بررسی اطلاعات جاری در جبهه زمینی و قیاس آن با آمار موجود از عملیات نیروی هوایی ارتش سوریه می توان به این نتیجه رسید که ارتش سوریه علی رغم بمباران های پرحجم ، در نگهداری و حتی باز پس گیریِ اراضی سقوط کرده با مشکلات جدی روبروست. البته قیاسی که تا کنون بین اطلاعات موجود انجام شد شاهدی بر سخنان رئیس جمهور سوریه است که روز چهارم مرداد ماه ۱۳۹۴ در ارتباط با استعداد ارتش سوریه ادا شده بود. بر این اساس وی در یک سخنرانی که به شکل زنده از تلویزیون دولتی سوریه پخش می شد گفت: «ارتش سوریه سرزمین هایی را در جریان جنگ با شورشیان از دست داده است. باید اهمیت مناطقی را که نیروهای مسلح آنها را حفظ کرده اند تا دیگر مناطق سقوط نکند ، نشان دهیم. ما در حال سقوط نیستیم... شکست در لغتنامه ارتش عرب سوریه معنا ندارد. اما تعداد نظامیان ارتش به خاطر مرگ و میرها ، پیوستن نیروها به مخالفان ، و همچنین فرار از خدمت ، رو به کاهش است. ارتش نمی تواند در هر بخشی از کشور حضور داشته باشد. ما مقاومت خواهیم کرد... نیروهای مسلح ما قادر هستند که از سرزمین مادری دفاع کنند.» بنابراین در حالی که حدود ۱۵۰ هزار نیروی ارتش سوریه از حفظ زمین های باقی مانده ناتوان هستند ، تبلیغات آمریکایی درباره ورود۱۲۰۰ نیروی روسی و چند ده تانک و زره پوش روسی و طرح این ادعا که استعداد یاد شده قرار است بازی جاری را تغییر دهند مضحک به نظر می رسد!. جمله کلیدی اسد در روز ۴ مرداد البته علاوه بر تناظر سخنان اسد با واقعیت های میدانِ نبرد ، یک جمله کلیدی در سخنان روز ۴ مردادِ بشار اسد ، وجود دارد که با دور زدن تبلیغات آمریکایی ها می توان بر اساس آن استراتژی نظامی ارتش سوریه در آینده و نیز دلائل نقل و انتقالات روس ها در خاک این کشور را حدس زد. بنابراین به نظر می رسد باید این جمله را که در راستای توضیح درباره چرایی ترک مناطق توسط ارتش ادا شده را برای تفسیر، مجددا مرور کنیم: «باید اهمیت مناطقی را که نیروهای مسلح آنها را حفظ کرده اند تا دیگر مناطق سقوط نکند ، نشان دهیم» این جمله ناظر به اطلاعات میدانی مبتنی بر نحوه آرایش نیروهای ارتش، حزب الله و مناطق حضور روس ها ست که بررسی آن به میزان زیادی مخاطب را به تحلیل نهایی نزدیک خواهد کرد. بنابراین به مرور این نقاط خواهیم پرداخت که براساس آخرین آرایش تا ۲۳ شهریور سال جاری است : مناطق تحت کنترل ارتش سوریه: ۱. نبل و الزهراء (حلب- در محاصره) ۲. بشکوی و حندرات (حلب) ۳. فرودگاه کویرس(حلب- در محاصره) ۴. فرودگاه های نیرب و حلب (حلب) ۵.کارخانجات نظامی سفیره (حلب) ۶. فوعه و کفریا (ادلب- در محاصره) ۷. لاذقیه ۸. جورین (سهل الغاب) ۹. تل ناصریه (حومه شمال غرب حما) ۱۰. قمحنا (حومه شمال غرب حما) ۱۱. فرودگاه نظامی حما ۱۲. پایگاه تیپ ۴۷ و تل قرتل (جنوب حما) ۱۳. طرطوس ۱۴. شهر حمص تا فرودگاه حفاظت شده طیاس (تی-۴) ۱۵. شمال غرب دمشق تا فرودگاه حفاظت شده صیقل ۱۶. فرودگاه بین المللی دمشق ۱۷. صنمین (حومه دمشق) ۱۸. ازرع (حومه دمشق) ۱۹. استادیوم درعا ۲۰. فرودگاه دیر الزور و پایگاه تیپ ۱۳۷ (در محاصره) ۲۱. حسکه (حفاظت شده) ۲۲. فرودگاه قامشلی (حفاظت شده) مناطق تحت کنترل مشترک ارتش سوریه و حزب الله ۱. قصیر ۲. یبرود ۳. زبدانی ۴. جماریا ۵. منطقه و فرودگاه مزه ۶. سیده زینب مناطقی که افزایش فعالیت نیروهای روس در آن مشاهده شده است: ۱. بندر لاذقیه ۲. فرودگاه باسل اسد ۳. پایگاه نیروی دریایی طرطوس ۴. صلنفه (سهل الغاب) ۵. شهر حمص ۶. فرودگاه بین المللی دمشق بنابراین باید گفت تمامی استان های لاذقیه و طرطوس ، بخش عمده استان های حما ، حمص و دمشق و بخش های محدودی از استان های قنیطره ، درعا و سویدا ، مناطقی است که نیروهای زمینی ارتش سوریه و حزب الله لبنان ، به شکل متمرکزی کنترل آنها را در دست خود دارند و عملیات های نیروی هوایی نیز نیروهای معارضه را در آن زمین گیر کرده است. فارغ از مناطق تحت محاصره و حفاظت شده که فاصله نسبتا زیادی از بخش های یاد شده دارند ، باید گفت مناطق تحت کنترل حکومت سوریه ، شامل بخش غربی کشور می شود که به دریای آزاد و خاک لبنان راه دارد و از طریق بزرگراه اصلی ام-۵ و راه های متصل به آن به هم وصل می شوند. بنابراین این محدوده حیاتی است که به نظر می رسد راهبرد نظامی حکومت سوریه بر مبنای حفظ آن به هر قیمت ممکن ، استوار شده است. روس ها چه کاره اند؟ اما سوال مهم اینجاست که چگونه می توان بین این راهبرد و افزایش حضور و فعالیت نیروهای روس ارتباط منطقی برقرار ساخت؟ به نظر می رسد باید برای پاسخ به این سوال ، مجددا به مرور برخی داده های قدیمی بپردازیم. بر این اساس باید گفت به خاطر داریم که اظهارات «آلیستر بسکی» سخنگوی شورای امنیت ملی دولت آمریکا با برداشت «موسع» رسانه ای بدین مفهوم تعبیر شد که آمریکا به هر مانعی در مقابل نیروهای معتدل سوری حمله خواهد کرد که البته شامل حال نیروی هوایی سوریه نیز می شد. بر این اساس در گزارش منتشر شده در یالثارات شماره ۸۰۵ ، چنین استدلال شد که جبهه مقاومت باید از اکنون خود را برای سناریوی احتمالی که اجرای آن بعد ازتعیین تکلیف داعش آغاز خواهد شد آماده کند. مبنای این تحلیل در حالی خطر تسری عملیات های هوایی نیروهای ائتلاف به جبهه جنوب سوریه بود که به نظر می رسد حضور روس ها در مناطق تحت کنترل حکومت سوریه ، احتمال وقوع چنین رخدادی را به طور کلی منتفی خواهد ساخت. در حالی روس ها با ادله کمک به حکومت سوریه برای «مبارزه با تروریسم بدون قید داعش» حضور نظامی خود در این کشور را افزایش داده اند که علی رغم تبلیغات رسانه های آمریکایی ، استعداد فعلی این نیروهای روسی نه قادر به تغییر در معادلات جاری در جبهه نبرد هستند و نه آنکه اساسا با هدف تاثیر مستقیم بر این روند وارد خاک سوریه شده اند ، بلکه باید گفت حضور روس ها مخابره کننده این پیام به آمریکاست که ارتش سوریه باید کماکان بدون ایجاد هرگونه مزاحمت از سوی آمریکا، در خطوط نبرد اصلی که نیروهای «جیش الفتح» در آنها برای تسلط تلاش می کند ، دست به عملیات همه جانبه بزند. البته طرح پیشنهاد تشکیل فوری ائتلاف گسترده ضد افراط گرایی توسط روسیه و یکی از جملات پوتین در اجلاس دوشنبه نیز قابل تامل می نماید. وی در بخش پایانی سخنان خود گفته بود: «این موضوع (تشکیل ائتلاف) مستلزم اتحاد همه افرادی است که آماده حضور در مبارزه علیه تروریسم هستند ، به همان شکلی که نیروهای مسلح در عراق و سوریه در این مسیر گام گذاشته اند.» بنابراین می توان چنین استدلال کرد که احتمال دارد ورود روسیه به خاک سوریه ، ایجاد کننده محملی برای ورود نیروی زمینیِ اعضاء محور مقاومت به خاک سوریه باشد. رجوعی به گزارش ۷۹۵ یالثارات این تحلیل در حالی است که پیش از این یالثارات در گزارش شماره ۷۹۵ خود ، براساس شرایط حاکم بر سوریه پیشنهاد اعزام ۵۰ هزار نیرو به جبهه نبرد داده بود گزارش یالثارات با اشاره به آغاز مداخله مستقیم ترکیه و ایالات متحده آمریکا در سوریه ، جایگاه جمهوری اسلامی ایران در این سناریو را بسیار مهم توصیف کرده و استدلال شده بود که ایران کنشگری است که در زمین سوریه هرگز یک نظاره گرِ بی تفاوت نخواهد بود. در همان گزارش چنین تحلیل شده بود که هر گونه مداخله احتمالی نیروهای ائتلاف بر علیه حکومت سوریه ، حداقل وابسته به نمایان شدن یا نشدن نشانه های احتضار دمشق بواسطه قطع ارتباط هوایی بعد از محاصره فرودگاه بین المللی خواهد بود. چنانچه به نظر می رسد در صورت ظهور نشانه های فرسایش در اجرای این الگو به طور منطقی می بایست در انتظار آغاز مداخله نیروهای ائتلاف ، حداقل در جبهه جنوب و با هدف فشل سازی نیروی هوایی سوریه باشیم. بر همین اساس نیز استدلال شد که اجرای هرگونه ضد استراتژی از سوی جمهوری اسلامی ایران باید پیش دستانه باشد و برای اجرای یک ضد راهبرد در روی زمین ، می بایست ، نیروی زمینی پیادهِ غیر مکانیزه انبوه در خاک سوریه مستقر سازد تا حداقل قادر به حفظ کریدور حیاتی ، دمشق تا لاذقیه و طرطوس و لبنان باشد. براساس برآورد انجام شده برای اجرای چنین راهبردی ، حداقل نیاز به استقرار۵۰ هزار نیروی زمینی است که با توجه به سرعت رخداد ها و وخامت وضعیت جبهه نبرد باید تصمیم عاجلی درباره انتقال آن اتخاذ نمود. منبع:هفته نامه یالثارات الحسین(ع)
چهارشنبه ، ۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یالثارات]
[مشاهده در: www.yalasarat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها