محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830118673
احترامی که به پاسپورت وزیر دولت روحانی هم برنگشت/ زمانی برای بازپس گیری یک شعار غلط
واضح آرشیو وب فارسی:نیزو: اکنون آیا وقت آن نرسیده است که شعار انتخاباتی «برگرداندن احترام به پاسپورت ایرانی» پس گرفته شود و پس از این همه تجربه تلخ و احترامی که از طریق «پاسپورت» به آن نرسیدیم؛ از راه پر اشتباه فعلی به سمت انقلابی گری، آرمان خواهی واقع گرایانه حرکت کنیم؟به گزارش نیزوا به نقل از خبرگزاری فارس : «عربستان برای وزیر ارشاد دولت روحانی روادید صادر نکرد»... خبر تا آن اندازه مهم بود که در گیرودار قضایای شهید و زخمی شدن بیش از 3 هزار زائر خانه خدا هم گم نشد و افکار عمومی را تحت الشعاع قرار داد. معنای تیتر و محتوای خبر هم بسیار ساده به نظر می رسید. عربستان سعودی تاکنون حاضر نشده است به متولی مستقیم سازمان حج و زیارت در دولت یازدهم ایران اجازه حضور در این کشور و پیگیری وضعیت حادثه دیدگان منا را بدهد. همین! افکار عمومی اما تیر خلاص را از انعکاس خبر «بر زمین ماندن درخواست ظریف برای ملاقات با عادل الجبیر، وزیر امور خارجه عربستان» سعودی خورد. ماجرایی که از اقدام ظریف در نیویورک برای این ملاقات و ردّ آن از طرف سعودی ها حکایت می کرد... و البته این نخستین بار نبود که مردم ایران شاهد رفتارهای سرد کشورهای متخاصم ایران با دولت یازدهم جمهوری اسلامی بودند. تصویر، متعلق به ملاقات اخیر ظریف با امیر کویت و صحبت پیرامون واسطه گری کشور کویت است قبل از این و در ماجرای اعزام نماینده دولت روحانی به سازمان ملل هم، نظیر همین اتفاقات را شاهد بودیم و افکار عمومی به وضوح به خاطر می آورند که آمریکا چگونه حاضر نشد به «حمید ابوطالبی» روادید بدهد و با وجود آنکه دولتی ها علی الدوام تأکید می کردند که دولت، فقط طالبی را نماینده خود می داند اما دست آخر کوتاه آمدند و کس دیگری را معرفی کردند که آمریکایی ها حاضر باشند به او روادید بدهند. و ابوطالبی هم بعدها در یادداشتی نوشت: «به نظر من ارزش آغاز تعامل ایران و آمریکا، بیش ازموضوع هسته ای است؛ آنرا آسان از دست ندهیم»! *گفته بودند احترام را به پاسپورت ایرانی برمی گردانیم! «حسن روحانی» کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دولت یازدهم ایران، بامداد جمعه، 10 خردادماه سال 92 در برنامه انتخاب ایرانی که در شبکه جهانی جام جم پخش می شد، گفته بود: « همه سؤالات به سیاست خارجی بازمی گردد. باید بدانید که ارزش پاسپورت علامت نوع رابطه ما با دنیاست؛ اگر روابط ما با کشوری، قاره ای یا کل جهان صمیمی و بر مبنای احترام متقابل و منافع متقابل، روابط گرمی شد، آنوقت شهروند ایرانی در آن کشور جایگاه دیگری پیدا می کند، در آن صورت چهره ایرانی را که می بینند، به عنوان چهره دوست نگاه می کنند و پاسپورت هم جایگاه خود را پیدا می کند.» او افزوده بود: «قول می دهم که اعتبار و احترام را به پاسپورت ایرانی برگردانم» و این جمله به یکی از شعارهای انتخاباتی او تبدیل شد و پس از روی کار آمدن دولتش، افکار عمومی به نظاره نشستند که ببینند آقای رئیس جمهور چگونه این شعار خود را عملی می کند؟ البته چند ماه بعد تنوری که این شعار در آن پخته شده بود نیز هویدا شد و افکار عمومی با شخصی به نام «محمود سریع القلم» به عنوان مشاور رئیس جمهور روحانی آشنا شدند. سریع القلم، از استادان اصلاح طلب و کسی است که در تئوری های خود بصورتی محرز به جهانی سازی، درج دوم بودن مردم ایران نسبت به کشورهای غربی و البته به «پاسپورت» اشاره کرده است. او در کتاب «عقلانیت و توسعه یافتگی ایران» از این می گوید که پذیرش گذرنامه یک ایرانی توسط کشورهای مطرح غربی نظیر فرانسه، انگلیس و آمریکا اوج احترام یک دولت به شهروندان خود است! افکار عمومی اما حق داشتند که منتظر نتایج ملموس شعار ادعا شده باشند و حتی با وجود مشخص بودن شعار، معلوم شدن تنور پردازش آن و شناخته شدن کسانی که در گوش رئیس جمهور دولت یازدهم این حرف ها را نجوا می کردند؛ باز هم به انتظار بنشینند تا ببینند دولت در ماجرای پاسپورت ها چند مرده حلاج است؟ و همزمان با همین فرایند بود که اول، ماجرای ویزا ندادن دولت و کنگره آمریکا به نماینده دولت روحانی برای حضور در محل سازمان ملل اتفاق افتاد و بعد ماجراهایی مثل اخراج 64 دانشجوی ایرانی از نروژ، ویزا ندادن به وزیر فرهنگ دولت روحانی از سوی دولت سعودی و ردّ درخواست ملاقات ظریف از سوی مقامات عربستان. دولت اما شاید توجه نمی کند به قضاوت افکار عمومی...قضاوت هایی که مثلاً در تیتر تحلیل ها و یا نظرات ذیل اخبار رسانه ها خطاب به دولت می نوشتند و می نویسند: «پاسپورت مردم پیشکش؛ کاری کنید به خودتان بی احترامی نکنند». *چرا این «کلید» قفل را باز نکرد؟ هرگز نباید با خوانش این مطالب و خبرهای اشاره شده اینطور فرض کرد که بی حرمتی ها به مقامات دولت ایران فقط مختص به این دولت بوده است. سنگ اندازی کشورهای مخالف ما بر سر راه مقامات و شهروندان کشورمان در سنوات گذشته نیز به انحاء مختلف روی داده است. حکماً رئیس جمهور روحانی که پیش از این بر مناصب مختلفی سیطره داشته است، ماجرای دادگاه میکونوس و حرکت یک دادگاه آلمانی در محکوم کردن مقامات بلندپایه کشورمان را به خاطر دارد. و همینطور ماجراهایی مثل انفجار آمیا که در آن هم علیه مقامات جمهوری اسلامی ایران اقامه دعوی شد و حتی دادگاه آرژانتینی اعلام کرده که حکم جلب آقای هاشمی رفسنجانی را نیز صادر کرده است. دستگیری اتباع کشورمان و زندانی شدن آنها در کشورهای دیگر با نظارت سرویس های آمریکایی، نپذیرفتن نمایندگان دولت سابق توسط رؤسای جمهور برخی کشورها، عدم ارائه به موقع روادید به تعدادی از ورزشکاران ایرانی در سفرهای مختلف، انگشت نگاری از مقامات کشورمان در فرودگاه های غربی، ربوده شدن سفرای ایران در برخی کشورها و... ده ها رویدادی هستند که همواره در تاریخ جمهوری اسلامی ایران بروز یافته اند و دلیل تمام آنها نیز چیزی جز عداوت همیشگی برخی قدرت های جهانی با ایران و ایرانی نبوده است. راه گشایش اما هرگز آنی نیست که روحانی با کلیدش مدعی آن بود. «پاسپورتی جلوه دادن» ماجرا در دولت روحانی به وضوح نشان داد که با دیپلماسی لبخند و پیاده روی و تلاش برای بازی به اصطلاح برد _ برد هم نمی شود مانع این مسئله شد.دشمن، دشمن است و در جمهوری اسلامی، احمدی نژاد و روحانی نمی شناسد. بدترین اقدام این است که کسی در داخل بخواهد با ابزار دشمن بر رقیب خرده بگیرد. شعار «بازگرداندن احترام به پاسپورت ایران» دقیقا بازی در پازل دشمن بود و اکنون زمان آن است که به شیوه ای منطقی پس گرفته شود. فقط به این دلیل که بر خلاف ادعای محمود سریع القلم، «احترام به ایرانی» را نباید در مُهر پاسپورت و رفتار دولت های بیگانه جستجو کرد که باید در رفتار ملت ها، در اقتدار سیاسی و نظامی و اقتصادی و در عدم اظهار عجز و کدخداپنداری کشورهای به اصطلاح ابرقدرت به دنبال آن بود. *عرصه های اقتدار و احترام پاسپورت ایرانی کدامند؟ در مقابل این همه رخداد و پاسپورتی جلوه دادن آنها اما عرصه هایی هم وجود دارد که تبلور احترام واقعی پاسپورت و شأن ایرانی هستند. عرصه هایی که گواهی می دهند اعتبار و احترام را نه صرفاً در روادید و گذرنامه که باید در قلوب ملت های جهان و در عجز کشورهای متخاصم جستجو کرد. سفر مقام معظم رهبری در هنگام ریاست جمهوری معظم له به کشور پاکستان در 30 سال قبل یکی از این جلوات مهم است. سفری که میزان استقبال مردم پاکستان از رئیس جمهور دولت انقلابی ایران به حدی زیاد بود که گفته می شد مسیر 15 دقیقه ای در طول 4 ساعت طی شد و مردم تا کیلومترها به نظاره چهره انقلابی ایران و همراهانش ایستاده بودند. استقبال گسترده مردم سودان از هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهور اسبق را نیز در همین تراز باید ارزیابی کرد. فارغ از مواضع کنونی آقای هاشمی رفسنجانی، استقبال مردم سودان از وی تاریخی بود و البته از یاد نباید برد که این استقبال، در حقیقت نماد اقبال مردم مسلمان یک کشور بزرگ آفریقایی به نظام اسلامی و انقلا اسلامی ایران بود. و اصلاً مگر همین چند سال قبل نبود که لبنانی ها در استقبالی گسترده از رئیس جمهور سابق ایران، سنگ تمام گذاشتند و بهت جهان و نظریه پردازان تشریفات دیپلماتیک را سبب شدند؟ قطعا این استقبال ها قبل از جایگاه حقیقی روسای جمهور ایران، به جایگاه حقوقی آنها به عنوان مدیران اجرایی کشوری بازمی گردد که در دنیای کنونی سردمدار استقلال خواهی، ظلم ستیزی و هویت بخشی به مظلومان دنیاست. این قصه البته سر دراز دارد... 6 کشور به اصطلاح ابرقدرت جهانی بیش از 12 سال است که فقط به این دلیل که از هرگونه هجوم نظامی، حصر اقتصادی و خرابکاری گسترده علیه ایران عاجز شده اند، مشغول مذاکره با ما هستند. سرداری به نام حاج قاسم سلیمانی با مشاوره ها و حضور سیاسی _ نظامی خود در میان کشورها و گروه های هم پیمان جمهوری اسلامی، عزت و اقتداری آنچنان دلچسب را به ایران و ایرانی بخشیده است که ماجرای پاسپورت و احترامش در آن گم شده و دشمنان نظام اسلامی امروز در اشاره به همین اقتدار است که او را اسطوره ای می خوانند که حضورش در هر کشوری مایه آرامش مردم و وحشت تروریست هاست. مقاومت 37 ساله مردم ایران در مقابل تحریم ها نیز کاری کرده است که مقامات و اندیشمندان کشورهای مختلف دنیا، مردمشان را به الگو گرفتن از جمهوری اسلامی ایران برای مقاومت در برابر غرب و آمریکا فرامی خوانند. و یا همین طور، نامه مشهور امام راحل به گورباچف درباره فرجام کمونیسم شوروی که فرمولی بدیع در دیپلماسی بود و تکانه ای سخت برای چهره ها و رجال سیاسی جهان محسوب می شد. کدامیک از مثال های اشاره شده با لبخند، با چانه زنی سیاسی و با مراودات دیپلماتیک و ظریف برای ایران به دست آمده است؟ اکنون آیا وقت آن نرسیده است که شعار انتخاباتی «برگرداندن احترام به پاسپورت ایرانی» پس گرفته شود و پس از این همه تجربه تلخ و احترامی که هیچگاه از طریق «پاسپورت» به آن نرسیدیم؛ از راه پر اشتباه فعلی به سمت انقلابی گری، تکذیب هژمونی آمریکا و آرمان خواهی واقع گرایانه حرکت کنیم؟ *«پاسپورت» و مسئله ای به نام «احترام» از دشمن انتظاری جز دشمنی نمی رود... به سخن دیگر اینکه رخدادهای اخیر و رفتارهای خصمانه نسبت به دولت یازدهم آنهم از جانب کشور و دولتی دسته چندم همچون عربستان سعودی، به وضوح اثبات کرد که انتظار رفع رفتارهای خصمانه از سوی دشمن بوسیله چانه زنی سیاسی و مراودات دیپلماتیک هرگز نتیجه نمی دهد و راه به جایی نمی برد. یعنی کسانی که بعد از روحانی هم بر صندلی پاستور تکیه خواهند زد باید بدانند که در معرض عدم صدور روادید، قبول نکردن درخواست ملاقات و غیره خواهند بود. اما نکته آنجاست که رفتار خصمانه دشمن در مراودات دیپلماتیک و غیره دلیلی بر ضعف عمده مقامات هیچیک از دولت های ایران نیست و نباید به عاملی برای فشار بر افکار عمومی و پاسپورتی جلوه دادن مسائل کشور تبدیل شود. اگرچه نمی توان منکر برخی اشتباهات در دولت های قبل و دولت فعلی بود اما باید تأکید کرد که نباید و نمی توان از رفتار خصمانه دولت های دشمن، ماهی انتخاباتی صید کرد و این طور گفت که این رفتارها به دلیل نابلدی مسندنشینان است و ما اگر بیاییم از زبان فهمی بهتری نسبت به دنیا برخورداریم! روح اقتدار و احترام را می شود در مقاومت، در قلوب ملت ها و در ایستادگی بر اصول فطری جستجو کرد. تجربیاتی همچون تلاش کشورهای 1+5 برای مذاکره با ایران، استقبال ملت های ستمدیده دنیا از مقامات دولت های مختلف ایران و ماجرای میکونوس و پیروزی دیپلماتیک ما در قضیه بازگشت حقیرانه سفرای اروپایی به ایران به روشنی اثبات می کنند که دیپلماسی و اشاره به پاسپورت، زمانی نتیجه بخش هستند که در پشت سر خود مخزنی از اقتدار و صلابت و مقاومت داشته باشند وگرنه نتیجه معکوس می دهند. کما اینکه شاهد هستیم درخواست کسی از سوی سعودی های دسته چندم بر زمین می ماند که زمانی به همین وزیر خارجه فعلی سعودی پیغام تبریک انتصاب فرستاده و در پیامش ابراز امیدواری کرده بود که در دوره مسئولیت جدید عادل بن احمد الجبیر شاهد گسترش روابط دو ملت و دو دولت جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی عربستان سعودی باشیم. و یا آمریکا از دادن روادید به کسی در دولت فعلی خودداری کرد که تلاش برای رابطه با آمریکا را یک فرصت می داند. مردم حق دارند، بدانند که تعریف دولت از احترام به پاسپورت ایرانی چه بود؟ و چرا اکنون کار به جایی رسیده است که برای وزرای همین دولت نیز روادید صادر نمی شود و یا مثلاً اتباع ایرانی در یک فرودگاه عربستانی مورد سخیف ترین توهین ها قرار می گیرند؟ آنها می خواهند، بدانند مقولاتی مثل شعار پاسپورت روحانی، اظهار نظر محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت مبنی بر اینکه «منزلت ایرانیان در عرصه های بین المللی ارتقا یافته» و نقل خبر رسانه های حامی دولت از «واشنگتن پست» درباره ترفیع درجه آماری پاسپورت ایرانی در جهان با واقعیت های موجود و اتفاقات اخیر چه نسبتی دارد؟ افکار عمومی کنجکاوند، ببینند دولتی که دیپلماسی توییتری و بالکنی و قدم زدن و بازی برد _ برد و سخنگوی زن را عامل احترام می دانست و اکنون به دَرِ بسته خورده است آیا شجاعانه از نظرات سابق خود و مشاورانش عدول خواهد کرد یا خیر؟ دَرِ بسته ای که خردمندانه نمی توان امید داشت توافق نهایی وین هم بتواند باری از دوش آن بردارد. اگر بار بیشتری بر گرده اش تحمیل نکند.
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیزو]
[مشاهده در: www.neizeva.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها