واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
رازگشایی از یک اخراج تاریخی فوتبال ایران
بدون هیچ شکی همه ما قبول داریم که نسل طلایی فوتبال ایران، نسل جام جهانی 98 فرانسه است. خاطراتی که با این نسل در ذهن ما و به ویژه در ذهن دهه شصتی ها شکل گرفته، فراموش نشدنی است.
هفته نامه تماشاگران امروز - علی کیانی موحد: بدون هیچ شکی همه ما قبول داریم که نسل طلایی فوتبال ایران، نسل جام جهانی 98 فرانسه است. خاطراتی که با این نسل در ذهن ما و به ویژه در ذهن دهه شصتی ها شکل گرفته، فراموش نشدنی است. یکی از این خاطرات، ماجراهای عجیب تومیسلاو ایویچ است، تئوریسین بزرگ فوتبال ایران که پیش از جام جهانی به عنوان سرمربی تیم ملی ایران انتخاب شد و همه توقع داشتند در جام جهانی روی نیمکت تیم ملی بنشیند، اما...
با ژلکو میاچ، دستیار علی دایی در صبای قم درباره این «اما...» صحبت کرده ایم. میاچ آن زمان دستیار ایویچ در تیم ملی بود.
برویم به اردوی آمادگی جام جهانی 98 فرانسه در رم ایتالیا؛ چه اتفاقی برای کادر فنی تیم ملی پیش آمد؟
اتفاقی که افتاد مربوط به شکست 7 بر یک مقابل آ.اس.رم ایتالیا بود و این باخت در بازی تدارکاتی به شکل بدی انعکاس پیدا کرد و منجر به برکناری ایویچ شد و هنوز هم معتقدم که شکست در یک بازی تدارکاتی، با هر نتیجه ای، نباید به برکناری سرمربی بیانجامد.
درباره آن بازی حرف و حدیث زیاد است، می گویند بعضی بازیکن ها دست به دست هم داده بودند تا در آن بازی خوب نباشند یا به دلایل سیاسی می گویند باید جلوی تیم ملی آمریکا یک مربی ایرانی روی نیمکت می نشست. نظر شما درباره این شایعات چیست؟
چیزهایی را که شما گفتید من هم شنیده ام ولی هرگز تلاشی نکرده ایم که در این رابطه به مدرکی دست پیدا کنیم. چیزی که واقعیت دارد این است که بازیکنان در آن روز خستهب ودند و این یکی از برنامه های آمادگی ما بود که بازیکنان را تحت فشار قرار دهیم و پس از آن مسابقه، اصطلاحا بدن بازیکنان را ول می کردیم؛ بعنی اینکه کم کم فشار روی بدن بازیکن را کم می کنیم تا به شرایط ایده آل برسد و در بازی مقایل یوگسلاوی، بدن بازیکنان، قدرت انفجار خود را نشان بدهد؛ نکته دیگر اینکه ما هرگز نفهمیدیم که بعضی از بازیکنان کم کاری کردند.
بعد از اینکه برکنار شدید چه اتفاقی افتاد؟ اصلا چه جوی در اردوی ایتالیا حاکم بود؟
اگرچه قبل از اردوی ایتالیا به ما خبر داده بودند که قرار است اتفاقات خاصی رخ بدهد اما ما هیچ چیز غیر طبیعی در ایتالیا حس نکردیم. در صورتی که در آن زمان دو نفر به طور هم زمان عزل شدند، یکی سرپرست تیم ملی و دیگری دبیر کل فدراسیون و دو نفر دیگر جایگزین آنها شدند. این بالطبع، یک شکی را به همراه می آورد.
این هشدارها و اخباری که قبل از اردو به شما دادند؛ از جانب چه کسانی بود؟
هان دو نفری که برکنار شدند؛ ما پنج ماه متوالی با هم کار می کردیم و به نظرم کارمان را بسیار خوب انجام می دادیم، حالا شما تصور کنید تنها در آستانه چند روز مانده به جام جهانی آن دو نفر را برکنار کردند و افراد دیگری را منصوب کردند. خود این موضوع، نشانگر این بود که رویدادهایی پیش خواهدآمد.
پس پیش زمینه برکناری تان وجود داشت؟
به نظر ما علامتی نبود که می خواهند ما را برکنار کنند ولی خب، شرایط عجیب و غریب بود. طی آن پنج ماه همه چیز مرتب انجام شده بود و هیچ دلیل موجهی برای برکناری دو نفری که گفتم نبود، کسانی که در آن ایام، هر چه می خواستیم در اختیارمان قرار می دادند به یک بار برکنار شدند.
ایویچ در این باره با مسوولان فدراسیون صحبتی کرده بود؟
خیر، فکر نمی کنم؛ البته آنها فقط ایویچ را برکنار کردند و مهندس صفایی فراهانی از من خواست که در ایران بمانم و حتی قول داد که اگر بمانم رهبری تیم ملی امید را به من می دهد، ولی من این پیشنهاد را به علامت همبستگی با ایویچ رد کردم. از سوی دیگر یانکوویچ هم که دکتر تیم بود تصمیم گرفت به خاطر ما از ایران برود منتها این مسائل به او مربوط نمی شد و اجازه ندادیم که او کارش را رها کند.
ولی در دنیای فوتبال برخی دستیارها هنگامی که مربی تیم شان برکنار می شود جای او را می گیرند...
من از ابتدا این تصور را داشتم که با آقای ایویچ آمده ام و با ایشان هم می روم.
کمی برگردیم به عقب تر؛ اصلا چی شد که تصمیم گرفتید همراه ایویچ به ایران بیایید؟
برای هر سرمربی، حضور در تیمی که به جام جهانی صعود کرده، یک میدان مبارزه است. از جایی که تومیسلاو ایویچ یک مربی بزرگ بود و با تیم های باشگاهی دریوگسلاوی، بلژیک و حتی در پرتغال همراه پورتو، قهرمان شده بود، اما هرگز با یک تیم ملی در هیچ مسابقاتی عنوان قهرمانی نداشت، به همین دلیل تصمیم گرفتم همراه او برای کسب موفقیت به ایران بیایم.
پس تئوری شما و ایویچ این بود که با تیم ما در جام جهانی موفق می شوید؟
بعد از اینکه با ستاره هایی مثل دایی، مهدوی کیا و باقری و... کار کردیم متوجه شدیم سایرین هم قابلیت این را دارند که تیم شایسته ای را به وجود آورندو به موفقیت برسند. سپس با آنالیز تیم های هم گروه به این نتیجه رسیدیم که به غیر از تیم ملی آلمان، از دو تیم دیگر برتر هستیم و کماکان مطمئن هستم اگر ما، که در راس گروهمان آقای ایویچ بود، در جام جهانی حضور داشتیم، قطعا به دور دوم بازی ها راه پیدا می کردیم.
بازی های تیم ملی را در فرانسه دنبال کردید؟
بله و خیلی خوشحال بودم از اینکه، تیمی را که ما در جام جهانی آماده کرده بودیم به زیبایی فوتبال بازی کرد. معتقدم ایران شانه به شانه آلمان و یوگسلاوی برای صعود به دور بعد پیش رفت.
یکی از بازیکنان وقت تیم ملی می گفت که ما ترکیب و سیستم احتمالی ایویچ را برای بازی با یوگسلاوی، در ذهن داشتیم و او این مسابقه را برای ما آنالیز کرده بود...
ما برای هر سه مسابقه این آنالیزها را انجام داده بودیم. هم فیلم بازی هایشان را مشاهده می کردیم و هم از نزدیک بازی هایشان را می دیدیم. خاطرم هست که در اشتوتگارت بازی آلمان و نیجریه را دیدیم. یوگسلاوی هم که دیگر هیچ، آنها که از خودمان بودند و قطعا می دانستیم که به آنها نخواهیم باخت.
دقیقا، همان طور که باخت ما به آنها، با ضربه کاشته میهایلوویچ که وارد دروازه نکیسا شد، رقم خورد...
بله، ما در آن تیم به غیر از فاز دفاعی، که بعد از چند ماه سازمان یافته بود؛ داشتیم خط حمله موثری را شکل می دادیم اما این خط در بازی یوگسلاوی تاثیر آن چنانی نداشت در حالی که در بخش دفاع فوق العاده خوب کار کردیم.
با توجه به شرایطی که برای خود ایویچ پیش آمد به بلاژویچ نگفت که به ایران نیاید؟
نه، ایویچ رابطه ای کاملا حسنه با ایران داشت و حتی بعد از آن واقعه، چندین بار برای کلاس های توجیهی به ایران سفر کرد. او همه چیز را به دست فراموشی سپرده بود، به هرحال ما این موضوع را قبول کردیم که قرار است در جام جهانی یک ایرانی روی نمیکت تیم ملی باشد، شاید این یک دستور از مقامات مافوق کشور بود و حق ناراحتی از این مساله را برای خود قائل نبودیم.
تاریخ انتشار: ۰۷ مهر ۱۳۹۴ - ۱۱:۲۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]