واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۷ مهر ۱۳۹۴ - ۱۰:۵۱

عضو هیئتعلمی دانشگاه ایلام گفت: مدیر ارشد برنامهریز باید به فکر ایجاد جاذبههای بسیاری در حوزهی کار در خارج از بدنه دولت تا نهتنها جوانان دانشآموخته تنها به این حوزه فکر کنند بلکه حتی کارکنان دولت حاضر باشند تا فرد از کار اداری به سمت بخش خصوصی ترغیب شود که راهکار ایجاد این جاذبه در استان ایلام جذب سرمایهگذار است. «اسفندیار محمدی» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی ایلام، اظهار کرد: سازمان برنامه در سال 1334 با عنوان سازمان برنامهریزی و سپس در سال 1344 با الحاق بخش بودجه با آن به سازمان برنامه و بودجه تغییر نام داد. ازآنجاکه ما در آن زمان کشوری توسعهنیافته بودیم و هنوز هم توسعهنیافته ماندهایم به یک سیستم برنامهریزی دقیق نیاز داریم. ازاینرو این سیستم میتواند هدفی اجتماعی را بهعنوان فلسفهی وجودی خود تعیین و پیگیری کند. وی بابیان اینکه مشکل اما ازآنجا آغاز میشود که ما بهصورت متمرکز عمل میکنیم، تصریح کرد: تمرکز و عدم تمرکز در برنامهریزی همان بستر کار و موضوعی بسیار مهم است. اگر از تهران برای استانی همچون ایلام یا آذربایجان به برنامهریزی متمرکز بپردازند ناشی از ضعف بزرگی است که در شیوهی برنامهریزی توسعه در ایران وجود دارد، چون چنین سیستمی از درک نیازمندیها یا تنگناهای مناطق مختلف عاجز است. ضعف دیگر شیوه برنامهریزی متمرکز در بوروکراسی بزرگتر، فرآیندهای کاری طولانیتر و دور کردن اهداف از دسترس مجریان است. عضو هیئتعلمی دانشگاه ایلام گفت: افزایش هزینه بهعلت گسترش ساختار سازمان بجای کوچکسازی ساختار و کاهش هزینهها و ازدیاد سطوح مدیریت نسبت به ساختار سازمان ازجمله معایب تغییر ساختار در دولت نهم و دهم بود که با ایجاد معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی بهجای سازمان مدیریت و برنامهریزی، روند توسعهی کشور را زمینگیر کرد. وی با اشاره به مسئولیت خود بهعنوان کارشناس بودجه در سازمان برنامه و بودجهی استان قبل از دولت نهم گفت: در آن زمان تنها یک سطح مدیریت داشت و سیستم چابک بود. سیستم از یک مدیر، چند معاونت آمار، بودجه و پشتیبانی و... تشکیلشده بود و البته تعدادی کارشناس. این در حالی است که در دولت قبل با ایجاد سطوح متعدد مدیریت، معاونان مدیرکل، رئیس گروه و ...، عملاً ساختار سازمانی چندلایه و گسترده شد. همچنین ازآنجاکه سازمان مدیریت و برنامهریزی تا حدودی مستقل از دولت و استانداری، نظارت و برنامهریزی میکرد نتیجه کارشناسی شده و نظارت بهتر بود درحالیکه در دولت قبل نگاه استانداری به معاونت برنامهریزی در آن بخش از اعتبارات که در ردیفهای جاری و عمرانی مصرف میشد نگاهی اجرایی بود و همین امر موجب شد بخش نظارتی و کارشناسی این نهاد کمرنگ شود. عضو هیئتعلمی دانشگاه ایلام با بیان اینکه دولت قبل نزدیک بودن استاندار بهعنوان رئیس شورای برنامهریزی استان به فرآیند برنامهریزی و نظارت را از مزایای انحلال برنامه دانست و گفت: این امر شاید تنها در بخش تمرکز بیشتر اعتبارات تحت نظر استاندار نمود مییابد که خود میتواند در عین مزیت، معایب بیشماری نیز داشته باشد. محمدی گفت: ساختار پیشین در همهی کشور منسجم و شکلگرفته بود و کارکردهای مناسبی در عین برخی معایب داشت. این معایب ممکن است در برخورد سازمان مدیریت و برنامهریزی با دستگاههای اجرایی و در تعاملاتی که بعضاً بهصورت سلیقهای و در قالب چانهزنی وجود داشت نمود مییافت اما از سیستم کنونی که در برنامهریزی استانی و کشوری حاکم است بسیار بهتر بود. عضو هیئتعلمی دانشگاه ایلام ادامه داد: دولت کوچک الگوی غالب دنیای امروز است و الزام این دوره واگذاری فعالیتهای اقتصادی، تجاری، صنعتی، بازرگانی و کسبوکار به بخش خصوصی است. برای این نگرش، ما بههیچوجه به ساختار گسترده و طویلی مثل سازمان مدیریت و برنامهریزی که از برنامه و بودجه تا نظارت بر توسعه را کنترل کند احتیاج نیست و این شیوه منسوخشده است. محمدی با تأکید بر اینکه امیدوارم روزی برسد که دیگر شاهد برنامهی 5 ساله توسعه در ایران نباشیم، تصریح کرد: این حرف نافی وجود برنامهی استراتژیک چشمانداز مانند برنامهی بیستساله افق 1404 نیست، چون برنامههای استراتژیک همواره لازم و ضروریاند اما برای برنامهریزیهای چندساله بهجای توجه به برنامهریزی دولتی و دستکاری درروند بازار رقابت اجازه دهیم بخش خصوصی خود برای آینده خود برنامهریزی کند. نکتهی مهم دیگری که همیشه از آن غفلت میشود ضرورت کوچک بودن ساختار این سازمان برنامهریز است. وی با تأکید بر اینکه برای تحقق مورد پیشین و ریلگذاری در راستای تحرکبخش خصوص اهمیت بسیار دارد، چون سازمان برنامهریز کوچک تنها وقت پرداخت و توجه به امور استراتژیک و راهبردی دولت را دارد نه اینکه به همهی مسائل سرک بکشد و در همهی امور دخالت کند، تصریح کرد: چنین سازمان مداخلهگری قطعاً ساختار بزرگی نیاز دارد. دستگاه برنامهریز کوچک در یک مدل موفق تنها ترغیبکننده انجام امور از طریق بخش خصوصی است. اینکه اعتبارات توسعه خرج ایجاد دستگاههای عریض و طویل شود اشتباه بزرگی است که قبلاً تکرار شده و به شکست انجامیده است. وی با اشاره به موضوع تحقیق خود در پایاننامهی دورهی کارشناسی ارشد گفت: از سال 1359 بودجهی شرکتهای دولتی و بانکها که بیانگر دخالت دولت در اقتصاد هستند حدود دوسوم کل بودجه کشور را شامل میشد و این نسبت تا سال 1379 ادامه داشته است. این نسبت در بودجهی سال 93 هم حدوداً وجود دارد. اگر قرار است سیاستهای کلی اصل 44 را اجرایی کنیم دلالت این شکل از بودجهریزی زیر سؤال است. ما هر روزه در دستگاههای دولتی شاهد حضور افرادی بدون کوچکترین فایدهای برای رشد کشور هستیم که با استفاده از منابع و ابزار دولتی امور شخصی خود را پیگیری میکنند. قطعاً سازمان مدیریت و برنامهریزی باید یکی از کار ویژههایش توجه به امور استخدامی و نیروهای دولتی باشد. عضو هیئتعلمی دانشگاه ایلام با تأکید بر اینکه ما نیازمند بازنگری در سیاستهای استخدامی هستیم، خاطرنشان کرد: در بسیاری از موارد سازمان هیچ احتیاجی به استخدام ندارد و با اصلاح فرآیندها درونسازمانی، حذف بخشهای موازی و کاهش روندهای اداری بیهوده سازمان را چابک کنیم. بارها دیدهشده که در ادارات در بخشهایی 4 نفر برای انجام یک کار ساده استخدام شدهاند. این اشتباه است و یک نفر برای انجام یک پروسه ساده اداری کافی است. محمدی ادامه داد: علت مشکلات دستگاه اداری در ایران این نکته نهفته است که هنوز نگاه به نیروی انسانی سنتی و حتی بدوی است. دولت باید تکلیف را روشن کند و به این سؤال که «آیا بازهم میخواهیم دولت را بزرگتر کنیم؟» پاسخ شفاف دهد. اگر پاسخ منفی است دولت و سازمان مدیریت باید با طرح یک برنامه جامع نظام عرضه و تقاضای نیرو در بخش دولتی را شکل دهند. در این برنامه باید بهطور شفاف مشخص شود تا پایان برنامهی ششم توسعه به چه تعداد نیرو بهطور واقعی و ملموس احتیاج داریم. چه تعداد بازنشسته میشوند؟ چه تعداد نیروی جدید باید استخدام شود؟ وی خاطرنشان کرد: در این صورت ممکن است ما کلاً احتیاجی به استخدام نیروی جدید نداشته باشیم. اگر قرار است در ازای بازنشسته کردن 5 نفر یک نیروی جدید استخدام شود نباید دستگاهی عریض و طویل در سازمان برنامه تحتعنوان معاونت منابع انسانی را مسئول این کار کنیم. عضو هیئتعلمی دانشگاه ایلام یادآور شد: تعدیل نیرو کار بسیار مشکلی است در عین اینکه باید پذیرفت بسیاری از نیروهای واردشده به دستگاه دولتی فاقد کیفیت لازم هستند. تعدیل جنبههای مختلف اخلاقی، اجتماعی و سیاسی دارد و این کار را پیچیده میکند اما تغییر این شرایط هم ممکن است. شما بهعنوان مدیر ارشد برنامهریز باید جاذبههای بسیاری در حوزهی کار در خارج از بدنه دولت ایجاد کنید تا فرد خود حاضر به ترک پست اداری شود. راهکار ایجاد این جاذبه در استان ایلام جذب سرمایه از خارج از استان چه سرمایهگذاری خارجی و چه داخلی است. محمدی خاطرنشان کرد: سرمایهگذاری دوای دردهای استان ایلام است و تا سرمایه در کنار کارآفرینی و تولید وارد چرخه اقتصاد استان نشود هیچ راهی برای ایجاد اشتغال و تعدیل نیروهای دولتی وجود ندارد. البته این پروسه باید بهگونهای هدفمند و با برنامه باشد و در قالب جلسات و همایشهای فنی و دقیق و با ذکر نتایج و راهکارهای عملی ارائه گردد. مدیریت سفارشی که جزوه و بروشور چاپ میکند و توان ارائه راهکار و کار با بخش خصوصی و سرمایهگذاران را ندارد قادر به ایجاد تحول در استان ایلام نیست. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]