واضح آرشیو وب فارسی:راوی نیوز: نمایشگاهی با عنوان «جهیزیه ایرانی» چند روزی است کار خود را در مصلای امام خمینی (ره) شروع کرده است. سری به این نمایشگاه می زنیم تا ببینیم خریدن یک جهیزیه کاملا ایرانی چقدر امکان پذیر است.به گزارش راوی نیوز ، نمایشگاهی برای عرضه کالاها و برندهای ایرانی. در دورانی که تقویت تولید داخلی و اقتصاد مقاومتی، اولویت کشور است، سراغ نمایشگاهی می رویم که با این داعیه آغاز به کار کرده است. بیرون از شبستان مثل اکثر نمایشگاه ها غرفه سوغاتی ها و خوراکی های محلی کشور برپا شده است. نمایشگاه با سه سالن مجزا خودنمایی می کند. سالنی برای لوازم خانگی و آشپزخانه، سالن کالاهای برقی و بالاخره سالنی برای فرش و گلیم. به سراغ تک تک فروشنده ها و غرفه داران می رویم تا آن ها از حال این روزهای کالای ملی بگویند. نمایشگاه جهیزیه ایرانی با برندهای خارجی! مهر نوشت: کمی که در نمایشگاه چرخ بزنیم، متوجه می شویم اینجا برخلاف عنوان نمایشگاه، تمام اجناس ایرانی نیستند یا در کنار آن ها اجناس خارجی هم به چشم می خورند . با اینکه نام این نمایشگاه جهیزیه ایرانی است و قاعدتا باید برندهای ایرانی در آن حضور داشته باشند، بیشترین و بزرگترین غرفه ها متعلق به برندهای خارجی است. برای مثال برخی شرکت های وارد کننده لوازم خانگی دارای بزرگترین و شیک ترین غرفه ها هستند. در این قسمت نمایشگاه، بین برندهای ژاپنی، کره ای، فرانسوی، آلمانی و حتی مکزیکی، چهار پنج تایی برند داخلی هم پیدا می کنیم! برندهای ایرانی هم بودند! به سراغ نمایندگی یکی از پرسابقه ترین برندهای ایرانی می رویم. نماینده این شرکت به ما می گوید: «ما یکی از قدیمی ترین برندهای ایران هستیم. از سال ۱۳۳۹ کار خود را در ایران شروع کرده و برای همه شناخته شده هستیم. ما ترسی از رقابت با دیگر برندها نداریم.» مسئول این غرفه می گوید حدود ۱۱۰۰ نفر نانشان را از این کارخانه درمی آورند. غرفه داران یکی دیگر از برنده های ایرانی از رقابت با غول های جهان گله داشته و گفتند: «ما قبول داریم که مثلا برخی برندهای مطرح خارجی کیفیت و امکانات جانبی اش از کالای ما بهتر است؛ گرچه قیمت ما خیلی پایین تر از اجناس آن هاست؛ اما باز اقبال به کالای آن ها بیشتر است.» دلیل این مشکل را هم می گویند «بزرگترین مشکل ما مدیریت است. این مشکل و استقبال نکردن مردم، دست به دست هم می دهند که ما نتوانیم پابه پای آن ها رقابت کنیم. این سوءمدیریت راه خلاقیت را می بندند.» بی اعتمادی مردم؛ بزرگترین دلیل شکست کالای ایرانی در یکی از غرفه های برند ایرانی، گلایه از بی اعتمادی مردم حادتر هم می شود؛ آن هم وقتی که اجاق گاز ساخت ایران با برند خارجی و با سه برابر قیمت عرضه می شود. صاحب این غرفه لوازم برقی می گوید: «ما ۵۰ سال است که در ایران فعالیت می کنیم؛ اما خیلی دنبال تبلیغات نبودیم. اگر به غرفه ما نگاهی بیندازید متوجه خواهید شد، غرفه ما از همه ساده تر است. الان همین اجاق گاز دوسه غرفه آن طرف تر با عنوان ساخت ایتالیا عرضه می شود؛ در واقع ما برای آن ها اجاق گاز تولید می کنیم و آن ها به اسم کالای ایتالیایی و اسپانیایی به فروش می رسانند. مشتری هم دوست دارد، گمان کند که کالای خارجی می خرد و برای همین حاضر است همین اجاق را با سه برابر قیمت واقعی تهیه کند؛ در حالی که اگر قاب این اجاق را بردارد، می تواند نشان استاندارد را ببیند!» اشاره ای هم به یخچال ها می کند و می گوید: «همین یخچال را با همین کیفیت اگر بخواهی از فلان شرکت معروف بگیری دقیقا دوبرابر می شود.» این کارخانه ایرانی ۲هزار ایرانی را صاحب شغل کرده است. بیشتر غرفه داران این نمایشگاه یک دلیل برای شکست یا کمتر موفق بودن کالای ایرانی عنوان کردند و آن بی اعتمادی مردم به کالای بومی است. اوضاع غرفه کالای خواب هم سند دیگر این بی اعتمادی است. تخت خوابی که مواد اولیه آن از ترکیه وارد می شود، دو برابر نمونه ایرانی آن برای مشتری آب می خورد؛ اما وقتی از انتخاب مشتریان می پرسیم، می گوید: «کالای ترکیه ای بیشتر طرفدار دارد. کافی است تا برند ترکی پشت یکی از این اجناس بیاید تا مشتری به آن تمایل پیدا کند.» این در حالی است که این دو تخت خواب از لحاظ کیفیت در یک رده قرار می گیرند. کیفیت برابر؛ قیمت کمتر چرخی هم در سالن لوازم آشپزخانه می زنیم و به سراغ یکی از غرفه داران می رویم که علاوه بر ظروف آشپزخانه ایرانی، ظروف ترکی هم دارد. از فرق آن ها که می پرسیم، می گوید: «اجناس ترکی فقط رنگ ولعابشان بهتر است؛ اما قیمت کالای ایرانی مناسب تر است.» به بقیه غرفه ها هم که سر می زنیم، پاسخی مشابه می دهند. «آقای اسلامی» صاحب غرفه لوازم آشپزخانه می گوید: «مشابه همین جنسی که ما به مشتری می دهیم را چین هم تولید می کند؛ اما با یک بار استفاده و شستن، خراب می شود. مشکل اینجاست که تاجر ما به شرکت چینی می گوید این جنس را به قیمت مثلا هزار تومان می خواهم. طرف چینی هم نه نمی گوید؛ اما به اندازه همان پول اندک، برای کالا مایه می گذارد.» آقای اسلامی به خاطر همین ورود بی حدوحساب کالاهای چینی، بارها در کار شکست خورده است. چینی و استیل ایرانی هم غرفه بعدی است که به آن سر می زنیم و می فهمیم آن هم از کالاهایی است که با قیمت بهتری نسبت به کالای خارجی عرضه می شود و اگر از نمونه غیرایرانی خود یک سروگردن بالاتر نباشد، قطعا توان رقابت با آن را دارد. این کالا را فقط ایرانی بخرید برخی کالاها هم هستند که ایران بی بروبرگرد در آن حرف اول را می زند. فرش ایرانی از کالاهایی است که نه تنها نمی توان تقلبی آن را وارد کرد که در خارج از کشور هم طرفدار دارد و صادر می شود. «مهماندوست» و «آقازاده» نمایندگان تبریزی فرش دستبافت در این نمایشگاه هستند. از آن ها که درباره حال و روز بافندگان هنرمند این فرش ها می پرسم و می گویند: «قالیبافی، سختی و زحمت زیادی دارد؛ اما بیشترین سود آن در جیب دلالان می رود.» و این زنگ خطری برای انقراض فرش دستباف ایرانی است. کمی آن طرف تر هم غرفه فرش عشایری است. طرح و نقش فرش های عشایری آنقدر جذاب است که بی اختیار آدم را برای دیدنشان میخکوب می کند و جالب اینجاست که عشایر خوش سلیقه استان فارس این قالی ها را بدون هیچ نقشه ای و کاملا ذهنی می بافند و به همین خاطر نام آن ها «ذهنی باف» است. حتی صاحب غرفه به ما می گوید: «نخ های فرش را هم خود این عشایر از پشم گوسفندشان تهیه و نخ ریسی می کنند.» بعضی اجناس هم رنگ وبوی هنر و تاریخ ایرانی می دهند؛ اما کم کم در حال حذف از سبد خرید ایرانی ها هستند. کالاهایی مانند ظروف آشپزخانه مسی که شاید آخرین نسلی که از آن ها استفاده می کردند، مادربزرگ های ما باشند. صاحبان این غرفه که راه دوری را از زنجان آمده ، می گوید: «ظروف مسی خیلی بهتر از ظروف دیگر است و ضررهایی که دیگر ظروف مثل چدن دارند، این ها ندارند. این ظرف ها حتی خاصیت درمانی دارند و شاید دلیل خیلی از بیماری ها مثل کم خونی ناشی از استفاده نکردن از همین ظروف باشد.» از اینجا سراغ غرفه ظروف سفالی و شیشه ای می رویم. تمام کالاهای این غرفه حاصل هنرمندی دو خواهر است که این هنر خود را آموزش هم می دهند. ترمه مشهد هم از دیگر کالاهای زیبای ایرانی است که فقط و فقط نمونه ایرانی آن یافت می شود ولی این روزها از سبد بسیاری از خانواده های ایرانی حذف شده اند. از نمایشگاه که بیرون می زنم، اوضاع نمایشگاه را از مردم جویا می شوم. عده ای از قیمت مناسب و تخفیف ها تعریف می کنند و کمتر کسی برای خرید کالای ایرانی وسواس به خرج داده است. از یکی از آن ها هم که دست پر از نمایشگاه بیرون آمده از ایرانی بودن خریدش می پرسم که می گوید: «نه. ترکیه ای آن را خریده ایم!» همان کالایی که در نمایشگاه نمونه ایرانی و البته ارزان ترش وجود داشت.
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راوی نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]