محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830145866
برجام ناعادلانه است
واضح آرشیو وب فارسی:حقوق نیوز: حسین طالقانی ضمن ناعادلانه دانستن برجام؛ مجوز شرط و شروط دار مجلس برای اجرای آن را به نفع کشور دانست و گفت: تضمینی برای عدم بازگشت تحریم های غرب وجود ندارد. به گزارش حقوق نیوز، برابری داده ها و ستانده ها در برجام یکی از شاخص های مناسب برای بررسی جمع بندی دوسال مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 در دوره دولت یازدهم است. آنطور که شخص رئیس جمهور معتقدند ایران در این بازی دیپلماتیک توانسته است 3 بر دو بر حریف خود پیروز گردد اما همه کارشناسان و صاحب نظران سیاسی این اعتقاد را ندارند. بلکه برخی از آنها معتقدند نه تنها میزان داده ها و ستانده ها در این بازی حساس برابر نیست بلکه در واقع امر، ستانده های ایران ماهیت نسیه دارند و این موضوع می تواند کشور را در آستانه یک بحران عمیق سیاسی، امنیتی و ... قرار دهد. اگرچه شخص رئیس جمهور خود یک حقوقدان است، تیم سیاست خارجی دولت معتقد است ضمانت اجرایی برجام میزان اقتدار ایران است و با حربه زور باید این توافق را به پیش برد و لذا از منظر حقوقی نمی توان انتظار داشت آمریکا یا دیگر شرکای غربیش به تعهدات خود در برجام جامه عمل بپوشانند. از همین رو و برای بررسی هرچه بیشتر ابعاد برجام و داوری برابری داده ها و ستانده ها در معامله هسته ای گفت وگویی را با حسین طالقانی دکتری حقوق بین الملل از دانشگاه گلاسکو انگلستان انجام دادیم که ما حصل آن در ذیل از مد نظر شما خواهد گذشت. در آغاز بحث می خواهیم بدانیم از منظر شما در متن برنامه جامع اقدام مشترک که از دل دو سال گفت وگوی ایران و 1+5 بیرون آمده است چقدر برابری در تعهدات وجود دارد. به عبارت دیگر میزان داده ها و ستانده های طرفین در این معادله با هم برابری می کند؟ به نظر من آنچه که ما از برجام گرفته ایم دو مورد است که یکی از آنها دایمی و دومی معلق است. اولین چیزی که ایران در جریان مذاکرات از حریف اخذ کرده است اعتراف و قبول حق غنی سازی حتی به صورت محدود است. من فکر می کنم این بزرگترین امتیازی است که ما از برجام به دست آورده ایم. موضوع دوم تعلیق 6 قطعنامه غیرقانونی است که پیش از این در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شده بود و با قطعنامه 2231 با شروطی معلق شد. البته این قطعنامه نیز خود دارای یک ماشه بازگشت است و حتی می تواند وضعیت بدتری را نسبت به وجود 6 قطعنامه پیشین برای ما رقم بزند اما به هر حال تاکنون سابقه نداشته است شورای امنیت در یک مرحله 6 قطعنامه پیشین خود را علیه یک کشور تغییر دهد. اگر بخواهیم در مورد تعهدات طرفین در برجام صحبت کنیم باید بگوئیم که غالب تعهدات ایران دارای عوارض، سیاسی، اقتصادی و فنی است درحالی که طرف مقابل تعهد و هزینه چندانی را متوجه خود نکرده است. آنها مانعی را سر راه ایران گذاشته بودند و اکنون به طور موقت آن را برخواهند داشت. اتفاقاً نکته ای که بسیاری از کارشناسان را نگران کرده است همین جاست که تعهدات ایران کاملاً روشن و دارای بعد واقعی است درحالی که طرف مقابل اقداماتش دارای ابهام است. ضمن آنکه راستی آزمایی اقدامات ایران به آژانس انرژی اتمی سپرده شده است که سابقه خوبی در تعامل با ایران نداشته است و با یک بهانه گیری ساده کافی است تا تمام تحریم ها علیه ایران بازگردند و فشار مضاعف سیاسی، امنیتی، اقتصادی و ... بر کشور وارد شود. اگر فرض را بر این بگذاریم که آمریکایی ها انسان های منصفی هستند و قواعد بازی را رعایت می کنند برجام در بلند مدت می تواند به سود ایران باشد یعنی هرچند محدودیت هایی اعمال می شود اما این محدودیت ها قابل تحمل است اما اگر آمریکا مانند گذشته رفتار کند تنها با یک Notification یکی از کشورهای 1+5 تمام تحریم ها می تواند علیه ایران بازگردد. البته یک سری الزامات دیگر در قطعنامه 2231 وجود دارد که آنها نیز خطرناک هستند. به عنوان مثال ضرورت نظارت شورای امنیت بر خرید و فروش سلاح ایران و یا اینکه در بندی مطرح شده است که ایران نمی تواند بابت تحریم ها از هیچ یک از کشورها شکایتی داشته باشد از دیگر نقاط ضعف مذاکرات و قطعنامه شورای امنیت است. رهبر معظم انقلاب اسلامی در طول مذاکرات خطوط قرمزی را مطرح کردند که در قانون الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته ای نیز مورد توجه قرار گرفت. به نظر شما برجام تا چه میزان توانسته است این خطوط قرمز را حفظ کند؟ البته دوستان ما در دولت مدعی هستند خطوط قرمز نظام در برجام حفظ شده است اما در واقع امر اینگونه نیست. چون ما در عمل تحقیق و توسعه را برای 10 سال کنار خواهیم گذاشت و دسترسی به سایت های نظامی نیز با شروطی پذیرفت شده است و لذا اگر بخواهیم در آینده پروتکل الحاقی را اجرایی کنیم با مشکل روبه رو خواهیم شد. البته بنا نبود اینها را بپذیریم. در واقع می توان بازدید آمانو از سایت پارچین را نیز گام ابتدایی اجرای برجام عنوان کرد. بله دقیقا همین طور است. پارچین یک سایت کاملاً نظامی است و اگر قرار بود به خطوط قرمز عمل می کردیم نباید این بازدید صورت می گرفت. البته دوستان ما در دولت می گویند که موبایل آقای آمانو را از وی گرفته اند! ولی بالاخره ایشان از این سایت بازدید کرده است و خود آمریکایی ها نیز از این بازدید به شدت خوشحال شدند. یک نکته مهم درخصوص عملکرد آژانس آن است که این نهاد برخلاف سازوکارهای حقوقی هیچ وقت اصل را بر برائت نمی گذارد و مدام در گزارش های خود مدعی می شود که نمی تواند اعلام کند ایران فعالیت غیر صلح آمیز هسته ای نداشته است. این مساله نشان می دهد که آژانس به دنبال سیاسی کاری است و بعید نیست در موضوع بازرسی ها نیز این رویه سیاسی ادامه داشته باشد. به نظرتان اگر بخواهیم از منظر حقوق بین الملل به برجام نگاه کنیم این توافق نامه تا چه میزان عادلانه است؟ واقعاً حقوق بین الملل هیچ کدام از اقدامات غرب و آژانس علیه ایران را موجه نمی داند. دو سند مهم درخصوص مسایل هسته ای وجود دارد که یکی اساسنامه خود آژانس انرژی اتمی است و دیگری سند NPT است. از منظر حقوقی در سند NPT اگر کشوری خودش داوطلبانه موضوعی را مطرح کند می تواند تحت نظارت آژانس قرار گیرد و اگر داوطلبانه اقدامی صورت نگیرد نظارتی نیز وجود نخواهد داشت. در اساسنامه آژانس نیز تصریح شده است مواردی که کشوری در صنعت هسته ای به طور بومی به دست آورده است آژانس از نظر اساسنامه حق نظارت و مداخله ندارد. با این حساب کدام رفتار آژانس و یا کشورهای غربی علیه ایران دارای بار و توجیه حقوقی است؟ در واقع مساله هسته ای یک بهانه است و آنها با این بهانه سعی دارند تا اعمال فشار علیه ایران را قانونی جلوه دهند. آمریکا نگرانی از بمب اتمی ایران ندارد بلکه نگران نگاه انقلابی ایران است که به شدت در سطح منطقه و جهان در حال شیوع است. از منظر حقوقی ظرفیت های برجام در حوزه اقتصادی چگونه است؟ البته من اقتصاددان نیستم و این سوال را در اصل شما باید از کارشناسان اقتصادی بپرسید اما بر اساس متن برجام اگر غرب ماشه بازگشت را نکشد و تحریم ها دوباره بازگردانده نشود وضعیت اقتصادی بهبود خواهد یافت. البته این منوط به آن است که اقتصاد ایران به بندر وارداتی تبدیل نشود بلکه از ظرفیت های سرمایه گذاری مشترک و انتقال فناوری استفاده شود. شما فکر می کنید آمریکایی ها تحریم ها را کاملاً از روی ایران برخواهند داشت؟ در متن برجام آمده است که رفع تحریم ها حتی در فاز نخست منوط به انجام تعهدات محدودیت زا از سوی ایران است. ضمن آنکه آژانس نیز باید این اقدامات را راستی آزمایی کند. اما با فرض اینکه غرب به تعهدات خود در برجام عمل کند باز بسیاری از تحریم هایی که مرتبط با مساله تروریسم یا حقوق بشر است به ناحق علیه ایران باقی خواهد ماند. لذا همچنان بخشی از تحریم های اثرگذار علیه ایران باقی خواهد ماند. ضمن آنکه هیچ تضمینی وجود ندارد آمریکایی ها همین تحریم های هسته ای را با بهانه دیگری دوباره علیه ایران اعمال کنند. دولت اعتقاد داشت که نیازی به تصویب برجام در مجلس نیست اما نمایندگان مجلس بر اساس مفاد قانون اساسی تاکید داشتند که بهارستان باید در این زمینه ورود جدی داشته باشد. نظر شما در این خصوص چیست؟ ببینید به هرحال برجام دارای یک بار حقوقی گسترده آن هم در سطح بین المللی است و واقعاً متن قانون اساسی نیز تاکید دارد که این تعهدات باید به تائید نماینده های محلس برسد. حذف مجلس از بررسی برجام عوارض سیاسی خاص خود را داشت که با هدایت رهبری معظم انقلاب اسلامی این خطر رفع شد. به نظر من ورود مجلس به برجام یک ضرورت بود. از این جهت که بهارستان این طرح را بررسی کند و با یک شرط و شروط خاص اجازه اجرای آن را به دولت دهد. این مساله باعث می شود تا دولت بتواند در برابر زیاده خواهی های غربی ها ایستادگی کند. من خودم یک پیشنهاد حقوقی ارائه دادم مبنی بر اینکه مجلس دولت را موظف به اجرای برجام کنند منوط به چند شرط. اول اینکه اجرای برجام باید در چارچوب حقوق بین المللی باشد، دوم افراد و کارشناسان ایرانی را به خطر نیندازد، سوم مطمئن باشیم طرف های مقابل به تعهدات خود عمل می کنند و اگر عمل نکنند وضعیت هسته ای ایران به قبل بازگردد، چهارم اینکه روند تحقیق و توسعه ای استمرار داشته باشد و پنجم اینکه وزارت خارجه روند اجرای برجام را به طور دوره به مجلس گزارش کند. ما باید دقت نظر داشته باشیم که اگر مجلس به طور کلی برجام را رد کند تبعات سیاسی خاص خود را دارد و اگر به طور کلی آن را بپذیرد فضا برای زیاده خواهی دشمن باز می شود اما تصویب با شرط و شروط راهکاری است که دولت را می تواند در اجرای برجام یاری رساند. به عنوان سوال آخر، فکر می کنید اجرای برجام به نفع ماست؟ من از منظر حقوق بین الملل معتقد هستم بخش عمده ای مفاد برجام ناعادلانه است و لذا نباید اجرایی شود. اما طرف مقابل زورگو است و اساساً منطق حقوقی را نمی پذیرد. من معتقدم ما برای رسیدن به پیشرفت و توسعه تنها یک راه داریم و آن مقاومت است که رهبری معظم انقلاب اسلامی بر آن تاکید دارند. سیاست مقاومتی، اقتصاد مقاومتی، فرهنگ مقاومت حوزه هایی است که می تواند دشمن را از رسیدن به اهداف خود در ایران ناکام بگذارد و روند رو به رشد کشور را تسریع کند.
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حقوق نیوز]
[مشاهده در: www.newslaw.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3]
-
گوناگون
پربازدیدترینها