تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815472765
ائتلاف بزرگ مسکو، تهران و دمشق برای سوریه ؟
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: بعید است که دولت اوباما به طرح پوتین برای ائتلاف بزرگ با مسکو، تهران و دمشق برای به نتیجه رساندن کار راضی شود؛ اما میزانی از هماهنگی عاقلانه و قابل توصیه است. افسوس که احتمالاً سوریه نمی تواند به وضع اولیه ی خود، به شکلی که دنیا آن را طی هفتادسال گذشته می شناسد، بازگردد؛ و...دوست داشته باشیم یا نه، آمریکا و روسیه باید در سوریه همکاری کنند [16] مشاهداتِ بیرونیِ بسیاری، تجهیز نظامی روسیه در سوریه را به عنوان راهی برای ولادیمیر پوتین نشان می دهد تا قبل از نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک باراک اوباما را به زور سر میز مذاکره بکشاند. برای اثربخشی، دیپلماسی باید با گزاره هایی در دیدگاه عمومی مردم حمایت شود، مسکو نیز با وجود افزایش نگرانی های ایالات متحده مشغول ساختن همین گزاره ها است. به هرحال دیپلماسی زورگویانه شکل دیگری از دیپلماسی است. اگرچه افزایش کنونی حضور روسیه در سوریه به این که منحصراً به مجمع عمومی سازمان ملل مرتبط باشد، نیازی ندارد، چراکه حتی بدون آن در حال حاضر مسکو تسلیحات و مستشاران بیشتری به سوریه می فرستد. گسترش کنترل داعش بر مناطق بیشتری از سوریه، تهدیدی برای بقای رژیم تحت حمایت روسیه در دمشق است؛ بنابراین برنامه ی اول مسکو کمک به بشار اسد برای حفظ پایگاه های باقی مانده و برنامه ی دوم کمک به افزایش امنیت اقلیت علوی پیرامون لاذقیه است. کرملین خواسته های بسیار زیادش در سوریه را از طریق تصورش از داعش به عنوان تهدیدی برای خود روسیه و دیدگاه پوتین به اسد به عنوان کسی که در مقابل این تهدید ایستاده و تسلیم نمی شود، توجیه می کند. مسلماً جنگ با دشمن از طریق تقویت یک متحدِ خارج از مرزها، نسبت به جنگیدن در قفقاز یا آسیای میانه بهتر است. هم چنین بسیار مهم است که روسیه تحت فشار، ضعیف به نظر نیایید، طبق جمله فراموش نشدنی پوتین: «ضعیف پایمال خواهد شد». گسترش نقش نظامی روسیه در سوریه خطراتی واقعی دارد. رهبران سیاسی، نظامی و همین طور مردم روسیه هنوز افغانستان را به یاد دارند. بااین وجود احتمالاً کرملین محاسبه می کند که مخاطرات در سوریه قابل کنترل است. روسیه، گروهی از متخصصان و مشاوران برای راه اندازی سامانه های تسلیحاتی، افرادی برای پشتیبانی و احتمالاً خلبان به سوریه ارسال می کند اما نیروهای جنگی نمی فرستد. مبارزان طرفدار اسد در میدان نبرد، سوری، ایرانی یا از حزب الله خواهند بود. خطر دیگر برخورد احتمالی و بالقوه با آمریکا و متحدانش است که مدتی طولانی به اهداف داعش در سوریه حمله می کنند و هم چنین می توانند نیروهای اسد و مشاوران روسی را بمباران کنند. تسلیحات و جنگنده های روسی- اگر به آن حد برسد- می توانند به نوبه خود مخالفان سوری تحت حمایت غرب را بزنند. به طورقطع اسرائیل وجود سلاح های پیشرفته در اسلحه خانه های سوری که امنیت سرزمین های یهودی را به خطر می اندازد، تحمل نخواهد کرد. ازنظر دیپلماتیک برخورد (میان آمریکا و روسیه) همین حالا رخ داده است، واشنگتن نیز از سیاست های مسکو عصبانی است. کرملین به احتمال زیاد بر این باور است که موضع قاطعش کاخ سفید را مجبور می کند تا روسیه را به عنوان یک بازیگر بپذیرد و در ادامه با آن مذاکره کند که شامل مذاکره برای رفع اختلافات در درگیری های موازی شان یا حتی بر سر تقسیم کار به طوری که هر دو کشور استراتژی های خودشان را در سوریه اجرا کنند و نیز مذاکره بر سر ائتلاف گسترده ی ضد داعش که پوتین پیشنهاد کرد و سرانجام آینده پس از جنگ سوریه می شود. مسکو امیدوار است که همکاری با ایالات متحده و غرب در سوریه از مقابله شان بر سر اوکراین- نگرانی بسیار مهم روسیه- بکاهد. احتمالاً تصادفی نیست که از 1 سپتامبر گلوله باران در دُنباس (شرق اوکراین) فروکش کرده، رهبری دونتسک عناصر متمرد را پاک سازی کرده و پیشرفت در مسئله انتخابات محلی در ماه آینده پیش بینی می شود. درست بعد از مجمع عمومی سازمان ملل، ولادیمیر پوتین در پاریس با صدراعظم آلمان- مرکل، رئیس جمهور فرانسه- اولاند و رئیس جمهور اوکراین- «پترو پروشنکو» دیدار خواهد کرد. تا اینجا واکنش غربی ها به فعالیت های روسیه در سوریه بیشتر منفی بوده که از نظر احساسی، قابل درک است. اقدامات مسکو به روشنی در نقطه مقابل سیاست های واشنگتن در مورد سوریه، به عنوان مسئله ای بسیار حساس برای دولت اوباما، قرار دارد. روسیه وقتی نیروهای نظامی را به سمت مرزهای اوکراین حرکت می دهد یا هنگامی که حمایت های نظامی را برای رژیمی که آمریکا اعلام کرده باید برود افزایش می دهد، اجازه نمی گیرد. مسکو آشکارا حضور سیاسی- نظامی خود را در منطقه کلیدی خاورمیانه بیشتر می کند. هنگام انجام این کار، مقامات روسی فرصت های کمی را برای تحقیر سیاست های آمریکا در عراق، لیبی، یمن و سوریه از دست می دهند. بااین حال، در یک نگاه عمیق تر منافع روسیه، ایالات متحده، اروپا، ایران، عربستان، چین و هند در یک جبهه علیه دشمنی است که همه ی آن ها را تهدید می کند. همه موافق اند که داعش باید نابود شود، اگرچه بر سر چگونگی انجام آن باهم اختلاف دارند. بعید است که دولت اوباما به طرح پوتین برای ائتلاف بزرگ با مسکو، تهران و دمشق برای به نتیجه رساندن کار راضی شود؛ اما میزانی از هماهنگی عاقلانه و قابل توصیه است. افسوس که احتمالاً سوریه نمی تواند به وضع اولیه ی خود، به شکلی که دنیا آن را طی هفتادسال گذشته می شناسد، بازگردد؛ و باید دوباره کاملاً در مسیری جدید ساخته شود. این امر فقط از مذاکرات میان بازیگران مختلف سوری (به جز داعش) با کمک جامعه ی جهانی- ازجمله غرب و روسیه تأمین خواهد شد. =============================================================== [16] Dmitri Trenin, “Like it or not, America and Russia need to cooperate in Syria”, Carnegie, September 17, 2015,
سه شنبه ، ۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
گوناگون
پربازدیدترینها