تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837312568
مشارکت سازمان ملل در جنایات شیمیایی صدام
واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: استفاده رژیم عراق از تسلیحات شیمیایی یکی از موارد آشکار حمایت سازمان ملل و کشور های غربی از رژیم بعث عراق است، زیرا این رژیم در سکوت معنا دار مجامع جهانی از جمله سازمان ملل قدم به قدم پیش رفته و در نهایت به این جسارت رسید که به شهرهای غیر نظامی و افراد غیر نظامی حمله شیمیایی کند و این سکوت سازمان ملل زمینه ای را فراهم کرد تا سایر کشورها از جمله آمریکا، روسیه و ... هیچ منعی برای تسلیح شیمیایی عراق قرار ندادند و هیچگونه ممانعتی برای جنگ افزارهای کشتار جمعی صدام وجود نداشت. این در حالی است که معاهدات نسبتا جامبه گزارش مشرق، استفاده رژیم عراق از تسلیحات شیمیایی یکی از موارد آشکار حمایت سازمان ملل و کشور های غربی از رژیم بعث عراق است، زیرا این رژیم در سکوت معنا دار مجامع جهانی از جمله سازمان ملل قدم به قدم پیش رفته و در نهایت به این جسارت رسید که به شهرهای غیر نظامی و افراد غیر نظامی حمله شیمیایی کند و این سکوت سازمان ملل زمینه ای را فراهم کرد تا سایر کشورها از جمله آمریکا، روسیه و ... هیچ منعی برای تسلیح شیمیایی عراق قرار ندادند و هیچگونه ممانعتی برای جنگ افزارهای کشتار جمعی صدام وجود نداشت. این در حالی است که معاهدات نسبتا جامعی در رابطه با تسلیحات شیمیایی در سطح بین الملل وجود داشت. ممنوعیت تسلیحات شیمیایی در معاهدات بین المللی اولین توافقنامه بین المللی منع کاربرد سلاح های شیمیایی مربوط به سال ۱۶۷۵ است: بر مبنای این توافق عدم کاربرد گلوله های سمی میان فرانسه و آلمان در استراسبورگ امضا شد. کنوانسیون بروکسل: در سال ۱۸۷۴، کنوانسیون بروکسل در مورد قانون و عرف جنگ تصویب شد. این کنوانسیون استفاده از سم یا سلاح های سمی و نیز کاربرد تسلیحات، پرتابه ها و یا موادی به منظور ایجاد درد و رنج غیر ضروری را ممنوع کرد . بیانیه لاهه: در سال ۱۸۹۹ کنفرانس صلح در لاهه برگزار شد که به امضای توافقنامه ای معروف به بیانیه لاهه انجامید و بر اساس آن کاربرد پرتابه های حاوی گاز سمی ممنوع شد. پروتکل ۱۹۲۵ ژنو : وحشتی که از جنگ افزارهای شیمیایی در طول جنگ جهانی اول تجربه شد به چنان خشمی در میان کشورهای دنیا دامن زد که تصمیم گرفتند کاربرد مواد شیمیایی یا سلاحهای شیمیایی را برای همیشه در جنگ ممنوع کنند. این تعهد به امضای پروتکل ۱۹۲۵ ژنو مبنی بر منع کاربرد گازهای خفه کننده، سمی و گازهای دیگر و استفاده از شیوه های میکروبی در جنگ انجامید. ایران در ۵ نوامبر ۱۹۲۹ و عراق در ۸ سپتامبر ۱۹۳۱ به این معاهده پیوستند.[1] پروتکل ژنو کاربرد سلاح های شیمیایی را در جنگ ممنوع می کند اما گسترش، تولید و مالکیت چنین سلاح هایی را ممنوع نمی کند . سیاست کلی شورای امنیت در رابطه با جنایت شیمیایی صدام با وجود اینکه قواعد و قوانین روشنی در رابطه با سلاح های شیمیایی وجود داشت اما سیاست کلی شورای امنیت محکومیت کلی استفاده از سلاح های شیمیایی بود. شورای امنیت به جای عمل به وظیفه خود تنها به مرور ممنوعیت ها می پرداخت . شورای امنیت سازمان ملل تحت نفوذ قدرت های بزرگ بدون اینکه دولت عراق را به عنوان کشوری که از سلاح های شیمیایی استفاده کرده است، محکوم کند، اعلام کرد استفاده از سلاح های شیمیایی توسط ایران و عراق را محکوم می کند[ . [2 در صورتی که ایران بارها گفته است که از سلاح شیمیایی استفاده نکرده است و تاکنون نیز شورای امنیت نتوانسته است سندی را درباره استفاده ایران از سلاح های شیمیایی در جنگ تحمیلی ارائه دهد. به همین دلیل حمایت های شورای امنیت و سازمان ملل زمینه تداوم جنایات صدام را مهیا کرد و صدام توانست حتی تا روزهای پایانی جنگ تحمیلی از سلاح های کشتار جمعی استفاده کند. لذا فارغ از سیاست های ضد انسانی رژیم بعث عراق که عامل مهمی در خون ریزی و جنایات این رژیم بود، سکوت و حمایت های ضمنی سازمان ملل و کشور های غربی عامل بسیار مهمی در افزایش دامنه استفاده از سلاح های شیمیایی توسط رژیم بعث عراق بود. طوری که با مروری بر جنایت های جنگی ارتش بعث عراق در طول جنگ، مشاهده می شود؛ صدام حسین با سنجش واکنش های های حمایت گونه سازمان ملل و کشور های بزرگ، رفته رفته استفاده از تسلیحات شیمیایی را گسترش می دهد. بدین معنی که رژیم بعث عراق در سکوت معنا دار مجامع جهانی از جمله سازمان ملل قدم به قدم پیش رفته و در نهایت صدام به این جسارت رسید که به شهرهای غیر نظامی و افراد غیر نظامی حمله شیمیایی کند و این سکوت سازمان ملل زمینه ای را فراهم کرد تا سایر کشورها از جمله آمریکا، روسیه و ... هیچ منعی برای تسلیح شیمیایی عراق قرار ندادند و هیچگونه ممانعتی برای جنگ افزارهای کشتار جمعی صدام وجود نداشت. در این راستا روزشمار حملات شیمیایی صدام به ایران از یکشنبه سیاه سردشت تا جمعه سیاه حلبچه این رویه را به خوبی نشان می دهد. 23 دی ماه 1359 اولین گزارش رسمی استفاده عراق از سلاح های شیمیایی در جبهه های اهواز، دزفول و میمک شروع شد. 17 مرداد سال1361در پیرانشهر شهریور 1361 در عملیات والفجر 4 در مریوان، بانه و پنجوین سال 1362 در عملیات خیبر در جزایر مجنون و خطوط مقدم و جاده های اهواز و خرمشهر: اولین حمله بمباران شیمیایی گسترده عراق(بیش از 600 نفر شهید و چندین هزار نفر از رزمنده های ما مصدوم شیمیایی شدند) در سال 1363 در عملیات بدر عراق از سلاح های شیمیایی و سیانور استفاده کرد که خسارت وارده، 1000 شهید و 7000 مجروح شیمیایی بود. 23 بهمن سال 1364 در والفجر 8 در فاو، دوباره عراق با بمباران های شیمیایی اش، باعث مجروحیت 20 هزار رزمنده و 3 هزار شهید شیمیایی شد. سال 1365 در عملیات کربلای 5 در شلمچه سال 1366 در عملیات کربلای 8 در خرمشهر بمباران شیمیایی حلبچه همانطور که مشاهده می شود؛ رژیم عراق در ادامه جنایاتش و با مشاهده بی تفاوتی شورای امنیت، حادثه "جمعه سیاه" حلبچه را در 27 و 28 اسفند 66 مرتکب شد که در این فاجعه، بیش از 5 هزار نفر مصدوم شدند؛ ولی باز هم وجدان های خفته بین المللی بیدار نشد و عراق به دلیل سستی و ناکارآمدی سازمان های بین المللی و شورای امنیت به این جنایتش تا اواخر جنگ ادامه داد. این در حالی است که از سال 1359که اولین حملات شیمیایی صدام علیه مردم و سربازان ایرانی آغاز شد، مسئولان کشور، به سازمان ملل شکایت کردند و تا سال 62 چندین درخواست به سازمان بین الملل فرستاده شد که سرانجام هیئتی توسط سازمان بین الملل به ایران آمدند و بعد از تحقیقات و آزمایشات لازم، کاربرد سلاح های شیمیایی را تایید کردند[ . [3 اما این هیئت وقتی به سازمان ملل برگشتند، این خبر را سانسور کردند و گزارش دادند که در این جنگ، از سلاح های شیمیایی استفاده شده است اما نگفتند که عراق مرتکب چنین جنایتی شده است . عراق با اطمینان از اینکه کشورهایی مثل آمریکا در سازمان ملل از آنها حمایت می کنند، تا اواخر جنگ از سلاح های شیمیایی استفاده کرد که این کارش باعث خسارت های زیادی برای ایران شد. اثبات جنایت جنگی صدام در معاهدات بین المللی و حمایت سازمان ملل استفاده عراق از سلاح شیمیایی طبق حقوق بین الملل، نقض حقوق بشر دوستانه و جنایات جنگی بود. طبق ماده 8 اسناسنامه دادگاه لاهه، استفاده هر کشوری از سلاح های شیمیایی، جزو جنایات جنگی محسوب می شود. براساس کنفوانسیون های 12 اوت 1949 " ژنو"، این کار، نسل کشی و جنایت علیه بشر قلمداد می شود. لذا سکوت سازمان ملل و کشور های غربی زمانی رخ داد که عراق علیه کشورمان مرتکب جنایت جنگی شده بود. علاوه براین قطعنامه های شورای در محکومیت استفاده از سلاح های شیمیایی به صورت کلی و بدون ذکر نام عراق، با توجه به وضعیت نا بسامان این کشور در جنگ و جو غالب افکار عمومی در جهان تحت تأثیر ایالات متحده و دیگر قدرتهای غربی حامی عراق، با این هدف صورت می گرفت که ایران و عراق را از این نظر در وضعیت یکسانی قرار دهد. هرچند که گزارش های روشن و صریح کارشناسان اعزامی سازمان ملل متحد مدارک لازم را برای موضع گیری قاطع شورا فراهم ساخته بود، اما سازمان ملل همواره موضع سکوت و حمایت از رژیم بعث عراق را در پیش گرفت و در پایان جنگ که صدام دچار مشکلات عدیده ای برای ادامه جنگ شده بود و کشورای غربی نیز توان حمایت از صدام را در مقابل دفاع مردم ایران نداشتند، سازمان ملل سعی کرد با صدور قطعنامه 620 به نوع دیگری خودش را تبرئه کند. پی نوشت: جمشید ممتاز ، حقوق بین الملل سلاح های کشتار جمعی ،ترجمه :امیر حسین رنجبریان ، نشر دادگستر، تهران،1377.ص54،55،56 . Jean-Marie Henckaerts and Louise Doswald-Beck , CUSTOMARY INTERNATIONAL HUMANITARIAN LAW , international committee of the red cross, the university of Cambridge, 2005,P: 237, 240, 251, 262 ,290. ICRC ,” Memorandum on the Applicability of International Humanitarian Law” ,2004,P:5. منبع: پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد رسمی
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[مشاهده در: www.mashreghnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها