واضح آرشیو وب فارسی:دانا: یک بانوی فعال دوران دفاع مقدس گفت: 8 سال بدون هیچ منتی برای انقلاب و رزمندگان کار کردم و یک ریال مزد از کسی طلب نکردم و در طول روز 2 ساعت بیشتر نمی خوابیدم و روزی 2 کیسه آرد برای رزمندگان، نان پخت می کردم.به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از شاخه طوبی ، بانوان ایثارگر ایرانی با داشتن تجارب ارزشمند از حضور خود، در دوران پیش از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، پا به پای مردان در فعالیت های مختلف کشور، در طول مدت هشت سال دفاع مقدس به افتخارآفرینی خویش ادامه داده، حتی در برخی از صحنه ها، جلودار مردها در امر پشتیبانی از دفاع مقدس و جنگ تحمیلی بوده اند . یکی ازاین شیر زنان که در دروان دفاع مقدس دوشادوش شیرمردان حرکت می کرد « شهربانو حیدریه » است که در دوران جنگ تحمیلی که حضور مؤثر و متعهدانه ای در عرصه های مختلف نظام در طول دفاع مقدس، به نحو چشمگیر حتی در برخی زمینه ها، مؤثرتر از مردان انجام داداه است. این بانوی فعال که درقبل انقلاب آن موقع ازدواج کرده بود و اوایل انقلاب40 ساله بود و فعالیت های انقلابی خود از راهپیمایی شروع کرد. همسرش زیاد راضی به این کار ها نبود و شهربانو خانم به او می گفت: من که پسر ندارم در راه انقلاب بفرستم او را تا کار کند پس بگذار من فعالیت داشته باشم. این بانوی فعال در طول دوران دفاع مقدس شبانه روز برای رزمندگان بدون هیچ چشمداشتی نان پخت می کرد. به مناسبت هفته دفاع مقدس با شهربانو حیدریه بانوی فعال در طول جنگ تحمیلی به گفت وگو نشستیم که در ادامه می خوانید. یک ریال مزد از کسی طلب نکردم شهربانو حیدریه بانوی فعال دوران دفاع مقدس با بیان اینکه در زمان جنگ تحمیلی فعالیت گسترده ای در عرصه های پشتیبانی داشته است، گفت: در آن روزها من در خانه اصلا قرار نداشتم و فقط می خواستم برای انقلاب و ارزش های آن هر کاری را انجام دهم. این بانوی ایثارگر دباره فعالیت های پشتیبانی جبهه افزود: 8 سال بدون هیچ منتی برای انقلاب و رزمندگان کار کردم و یک ریال مزد از کسی طلب نکردم و در طول روز 2 ساعت بیشتر نمی خوابیدم و همیشه دغدغه رزمندگان را داشتم و هر روز نان پخت می کردم. پخت روزی 2 کیسه آرد برای رزمندگان وی از پخت روزی 2 کیسه آرد برای رزمندگان برایمان گفت: یک خانه 60 متری داشتیم باید خمیر و.. را برای پخت آماده می کردم و تنور را با هیزم هایی که از بیابان ها تهیه می کردیم روشن می کردم. حیدریه با بیان اینکه بیشترین نان برای رزمندگان در خانه من پخته می شد، اظهار کرد: بیشتر اوقات تنهایی برای رزمندگان نان می پختم و دسته بندی می کردم و هر وقت خسته می شدم همسایه های را صدا می زدم تا برای کمک بیایند. این بانوی فعال دوران دفاع مقدس ادامه داد: برای هر عملیات یک کامیون آرد برای من می آوردند و از آن طرف نان های بسته بندی شده را برای رزمندگان می بردند و گاهی اوقات تا برای اینکه بیایند نان را برای رزمندگان ببرند آنقدر بسته بندی ها زیاد می شد که همسرم می گفت حداقل جا برای خوابیدنم بگذار. برای رزمندگان مربا هم در خانه درست می کردم حیدریه با اشاره به اینکه در آن دوران برای رزمندگان مربا هم در خانه درست می کردم، گفت: یکی از آشناها هویج و سیب و شکر برای من تهیه می کرد و من در کنار پخت نان آنها را می شستم و برای پخت آماده می کردم و برای رزمندگان در داخل شیشه می ریختم و روی آنها می نوشتم یا مهدی ادرکنی، لبیک یا خمینی و... رفتن به ییلاق برای تهیه آذوقه رزمندگان این بانوی ایثارگر، از رفتن به ییلاق برای تهیه آذوقه رزمندگان، گفت: من همراه یک برادران به ییلاق برای جمع کردن آذوقه می رفتیم و در آنجا با شیر گرفتن از افراد برای رزمندگان ماست چکیده درست می کردم. وی ادامه داد: باید فقط یک هفته در آنجا می بودم تا در پوست می ریختیم و روی آن نمک می ریختم که میکروب می نشست به زدایم و هر روز باید 7 یا 8 بار کارد روی آن می کشیدم که آب آن خشک شود. اهدای خون برای رزمندگان این بانوی فعال دوران دفاع مقدس با بیان اینکه در طول دفاع مقدس چند مرحله که رزمندگان به خون نیاز داشتند خون به آنها اهدا کردیم، گفت: در نماز های جمعه اعلام می کردند در مناطق جنگی رزمندگان به خون احتیاج دارند و می آمدند خون می گرفتند.
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]