تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835893974
رابطۀ ظهور داعش با تغییرات آب وهوایی خاورمیانه
واضح آرشیو وب فارسی:ترجمان: ترجمۀ عاطفه ابراهیمی مارتین اومالی، این مدعا را مطرح کرده که ظهور داعش تا حد زیادی تحت تأثیر تغییرات آب وهوایی سوریه بوده است. این ادعا مناقشات بسیاری به راه انداخته است. به عقیدۀ اومالی، تغییرات آب وهوایی سبب شدند که کشاورزان از سرزمین های خود به زاغه های اطراف شهرها هجوم بیاورند و فقر شدیدی را تجربه کنند. بیشترین مخالفت با این مدعا را دست راستی ها داشته اند. آن ها معتقدند که تغییرات آب و هوایی هیچ نقشی در بی ثباتی فعلی سوریه ندارد و مارتین اومالی را به خاطر این اظهارات تمسخر می کنند. چه کسی در این نزانیشن * و آتلانتیک ** — «مارتین اومالی ۱ » که یکی از مدعیانِ دموکراتِ انتخابات ریاست جمهوری آمریکاست، این مدعا را مطرح کرده که ظهور داعش تا حد زیادی تحت تأثیر تغییرات آب وهوایی سوریه بوده است. این ادعا مناقشات بسیاری به راه انداخته است. به عقیدۀ اومالی، تغییرات آب وهوایی سبب شدند که کشاورزان از سرزمین های خود به زاغه های اطراف شهرها هجوم بیاورند و فقر شدیدی را تجربه کنند. یکی از نویسندگان روزنامۀ گاردین دربارۀ این ایده گفته است: «تغییرات آب وهوایی ممکن است در جایی که من در آن زندگی می کنم (ماساچوست) و یا در سوئد یا خیلی جاهای دیگر جهان رخ دهد، ولی هرگز به جنگ منتهی نمی شود؛ بنابراین نسبت دادن جنگ به تغییرات آب وهوایی غلط است». با این حال، بیشترین مخالفت با این مدعا را دست راستی ها داشته اند. کاندیدای ریاست جمهوریِ حزبِ جمهوری خواه، «ریک سانتوروم ۲ »، در شبکۀ فاکس نیوز اظهارات اومالی را مدعاهایی «بریده از واقعیت» خوانده است. «دونالد ترامپ ۳ » نیز دربارۀ اظهارات اومالی گفته است: «کاندیداهایی که احساس می کنند محبوبیتشان رو به کاهش است دست به هرکاری می زنند تا جلب توجه کنند؛ مانند مارتین اومالی که مدعی شده است میان تغییرات آب و هوایی و ظهور داعش ارتباطی هست». دست راستی ها معتقدند که تغییرات آب و هوایی هیچ نقشی در بی ثباتی فعلی سوریه ندارد و مارتین اومالی را به خاطر این اظهارات تمسخر می کنند. چه کسی در این نزاعْ برحق است؟ آیا ادعای اومالی مبنی بر وجود ارتباط میان تغییرات آب وهوایی و ظهور داعش یکسره بی اساس یا دیوانه وار است؟ به نظر من، ادعاهای اومالی کاملاً صحیح هستند و او در این زمینه بسیار دقیق سخن گفته است. او گفته است، یکی از عواملی که بر شکست دولت ملی در سوریه و ظهور داعش متقدم بود تغییرات آب وهوایی و خشکسالی گسترده ای بود که تمامی مناطق سوریه را تحت تأثیر خود قرار داده است. خشکسالی و تغییرات آب و هوایی سبب شد کشاورزان آوارۀ شهرها شوند و مشکلات انسانی فراوانی ایجاد شود... تغییرات آب وهوایی بستر و علائم بالینی ِ فقر شدید را ایجاد کردند و فقر شدیدی که در سوریه به وجود آمد در پیدایش داعش و خشونت های افراطی مؤثر بود. اومالی مدعی نیست که بنیادگرایی افراطی در شمال و شرق سوریه فقط از قلب خشکسالی و تغییرات آب وهوایی بیرون آمده است، بلکه تأکید می کند که این عوامل تنها یکی از علل تضعیف دولت مرکزی سوریه و زوال قدرت اقتصادی مردم بوده است؛ امری که ممکن است علت گرویدن جمع کثیری از آن ها به جمع پیروان ابوبکر البغدادی و سپاه رستگاریِ گردن زَنش باشد. آثار منتشرشده ای وجود دارند که میان خشکسالی، کمبود منابع و نزاع های داخلی، به نحو کلی، ارتباط برقرار می کنند. ویلیام پولک ۴ ، تاریخدان و مشاور سابق رئیس جمهور کندی، نیز در مقاله ای که در سال ۲۰۱۳ در آتلانتیک منتشر کرده است به وجود ارتباط میان جنگ داخلی سوریه و خشکسالی ویرانگر سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ اشاره کرده است. پولک در این مقاله نوشته است که وقتی پناهندگان اقتصادی و زیست محیطیِ سوری از روستاها به شهرها هجوم آوردند، دریافتند باید بر سر آب، غذا و کار با ساکنین قبلی و پناهندگان دیگر رقابت کنند و کشاورزانی که درگذشته زندگی پررونقی داشتند مجبور شدند به مشاغلی نظیر دوره گردی یا رفتگری روی بیاورند. در دورۀ استیصال، تغییرات آب وهوایی بستر و علائم بالینی ِ فقر شدید را ایجاد کردند و فقر شدیدی که در سوریه به وجود آمد در پیدایش داعش و خشونت های افراطی مؤثر بود. دشمنی، میان گروه هایی که برای بقا باید با یکدیگر می جنگیدند، شدت یافت. مقالۀ دیگری که اوایل سال ۲۰۱۵ در «گزارش آکادمی علوم ۵ » منتشر شده است، به وجود ارتباط میان خشکسالی شدید در شرق مدیترانه و بحران ِسوریه به نحو خاص اشاره کرده است. نویسندۀ مقاله می نویسد: «قبل از آنکه ناآرامی های سوریه در سال ۲۰۱۱ آغاز شود، منطقۀ هلالی شکل حاصل خیز شرق مدیترانه خشکسالی ای را تجربه کرد که در بین خشکسالی هایی که این منطقه از سر گذرانده است سخت ترین آن بود. این خشکسالی از تغییرات بلندمدت در آب وهوای سواحل شرقی مدیترانه ناشی شده بود. خشکسالی برای سوریه که کشوری با مدیریت ضعیف و سیاست های کشاورزی و زیست محیطی بی ثبات است، در تشدید ناآرامی های سیاسی نقش یک کاتالیزور را ایفا کرد. اگرچه داعش در صورت های دیگر وجود داشت (مثلاً بخشی از نیروهای آن بعثی هایی بودند که در دولت اسلامی عراق فعالیت داشتند) اما فروپاشی دولت سوریه و بی قابلیتی نیروهای ارتش و دولت عراق سبب شدند که داعش گسترده و تأثیرگذار شود و اعلام خلافت کند». پرفسور هانو ایوسولا ۶ از دانشگاه هلسینکی، در مقالۀ تحقیقی دیگری نشان داده است که در فاصلۀ سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ در شمال شرقی سوریه که هم اکنون مرکز قدرت داعش است، ۷۰ درصد از چارپایان و احشام اهلی به دلیل خشکسالی شدید تلف شده اند. در سال ۲۰۱۰، فقط در عرض یک سال، تولید گندم ۱۸ درصد کاهش یافت و از پنج سال قبل از این تاریخ، سه میلیون نفر از جمعت ساکن در شمال شرقی سوریه در وضعیت قحطی و ناامنی غذایی به سر می بردند. منابع آب زیرزمینی سوریه در فاصلۀ این سال ها درحال اتمام و آلوده شدن بود. سوریه بخشی از منطقۀ گسترده و کم باران از خاورمیانه است و به این ترتیب، در طول تاریخ همواره در معرض خشکسالی های مقطعی بوده است؛ اما خشکسالی اخیر سوریه با افزایش دمای کرۀ زمین شدت یافته است، کرۀ زمین هم اکنون به طور متوسط یک درجۀ فارنهایت گرم تر از سال ۱۸۵۰ است و علت این مسئله نیز گازهای گلخانه ای، نظیر کربن دی اکسید و متان هستند که انسان در طول سال ها در جوّ زمین منتشر کرده است. به این نحو، گرمایش زمین سبب می شود که خشکسالی فعلی بدتر از قبلی ها باشد. سایر دانشمندان نیز یافته های ایوسولا را تأیید کرده اند. با این حال، اگر جامعۀ سوریه جامعه ای شهری می بود، این وقایع تفاوت چندانی برای وضع سوریه ایجاد نمی کرد. باید این نکته را در ذهن داشته باشیم که جامعۀ سوریه اساساً غیرشهری بود. در سال ۲۰۱۱، یعنی قبل از آغاز آشوب ها، ۹ میلیون نفر از جمعیت سوریه را مردم روستایی تشکیل می دادندکه برابر با ۴۵ درصد از جمعیت کل سوریه است. جوامعی که عمدتاً شهری هستند به اندازۀ جوامع روستایی تحت اثرات منفی خشکسالی قرار نمی گیرند؛ نمونۀ موجودِ این قبیل جوامع، امارات متحدۀ عربی است (امارات متحدۀ عربی از طریق کشت گیاهان آب شیرین کن در دریا درپی تبدیل آب دریا به آب آشامیدنی است). در چنین جوامعی اغلب ِساکنان، تنها به آب آشامیدنی احتیاج دارند و بنابراین خشکسالی نمی تواند ساخت اجتماعی کشور را زیر و زبر کند، اما در سوریه، ۹۰ درصد از منابع آب صرف مقاصد کشاورزی می شد و بنابراین کمبود آب یک فاجعۀ اجتماعی بود. در دهۀ ۱۹۹۰ و بعد از آن، سوریه برای پیوستن به رژۀ نئولیبرالیسم که در سرتاسر جهان به راه افتاده بود، تحت فشار قرار گرفت. بعد از پیوستن کشور به این جریان و خصوصی سازی، اکثر فعالیت های اقتصادی دولتمردان سوری بیشتر به پرکردن جیب هایشان علاقه مند شدند تا استفاده از منابع دولتی برای حل بحران آب. همان طور که اومالی گفته است، کشاورزان سوری به دلیل کمبود آب و خشکسالی زمین های خود را رها کردند و برای کارهای کارگری روزمزدی نظیر کارگری ساختمان به شهرهای بزرگ رفتند و شهرهای بزرگ سنی نشین، نظیر حما و حمص با زاغه های پرجمعیت و لبریز از مهاجران اقتصادی مناطق روستایی احاطه شدند. این زاغه ها و مناطق حاشیه نشین یکی از مراکز اصلی اعتراضات در سال ۲۰۱۱ بودند. این مسئله منحصر به اگرچه پیوستن به داعش اجتناب پذیر بود و گزینه های دیگری نیز در پاسخ به خشکسالی وجود داشت اما مسائلی که تنش اجتماعی میان رژیم سوریه و جمعیت اعراب سنیِ روستایی را در مناطق مرکزی و شرقی شدت بخشیدند، اجتناب ناپذیر بودند. حمص و حما نبود. اعتراضات اولیۀ صورت گرفته در شهرجنوبیِ درعا، در سال ۲۰۱۱، تظاهرات هایی بودند که کشاورزان و توزیع کنندگان محصولات کشاورزی در اعتراض به کمبود آب در مناطق روستایی شکل داده بودند. وقتی که ارتش سوریه به سوی معترضان آتش کرد، متعرضان نیز سلاح در دست گرفتند و به تدریج در جنگشان علیه دولت سکولار، سوسیالیست و شیعه محورِ سوریه رادیکال تر شدند. حتی از جهت مرزبندی ایدئولوژیک هم به نفع شورشیان بود که آن چیزی باشند که دولت نیست؛ یعنی سلفیِ سنیِ بنیادگرا. بخشی از اقبال مردم سوریه به داعش و جبهةالنصرة (وابسته به القاعده) را باید از این منظر فهم کرد. با این حال، اقبال به داعش اجتناب پذیر بود و گزینه های دیگری نیز در پاسخ به خشکسالی وجود داشت (کردهای شمال شرقی سوریه نیز از کمبود آب رنج می بردند و از رژیم حاکم بر سوریه بریده بودند ولی به جای داعش جذب گونه ای سوسیالیسمِ آنارشیستی، پست مارکسیستی و فمینیستی شدند). اگرچه پیوستن به داعش اجتناب پذیر بود، اما مسائلی که تنش اجتماعی میان رژیم سوریه و جمعیت اعراب سنیِ روستایی را در مناطق مرکزی و شرقی شدت بخشیدند، اجتناب ناپذیر بودند. مدعیات اومالی موجی از اعتراضات را در راست های آمریکایی ایجاد کرده است؛ چرا که دو فانتزی ای را که راست ها عمیقاً به آن باور دارند به چالش کشیده است؛ اولی این است که زمین ـ در پی اقدامات انسان در زمینۀ سوزاندن زغال سنگ، گاز و نفت ـ به سرعت، درحال گرم شدن نیست و دومی این است که مسلمانان ذاتاً به بینادگرایی خشونت آمیز گرایش دارند. با این حال، شواهد علمی مبنی بر گرمایش زمین مناقشه ناپذیرند و مسلمانان نیز به عنوان گروهی از انسان ها تمامی صورت های سیاسی ممکن را تجربه کرده اند و به روش سیاسی خاصی علاقه مند نیستند. ازبک ها سال ها کمونیست بودند، اکثریت تونسی ها دموکراسی را ترجیح می دهند و جمع کثیری از مصری ها از بنیادگرایی مذهبی بیزارند و حتی محافظه کارترین جمعیت های مذهبیِ مصر هم بنیادگرایی را رد می کنند. اینکه ریشه های خشنی در جهان اسلام وجود دارد انکارناپذیر است، اما جوهرۀ اسلام خشونت نیست، اینکه بگوییم خشونت جزء ذاتی اسلام است مثل آن است که بگوییم تجزیه طلبی خشونت آمیز که بخش عمدۀ تروریسم اروپایی از آن ناشی می شود، ذاتی مسیحیان است. خبر بد این است که مشاهدات اومالی درخصوص داعش و سوریه فقط از آغاز یک ماجرا خبر می دهند. خاورمیانه بیش از هرجای دیگری از جهان، در معرض خطرات تغییرات آب وهوایی است. تشدید تغییرات آب وهوایی و افزایش سطح دریا سبب بروز سیل در دلتاهای کم ارتفاع مصر خواهد شد؛ این دلتاهای کم ارتفاع بیشترین تراکم جمعیت مصریان را در خود دارند و عمده محصولات زراعی بومی کشور در این مناطق کشت می شود. در نتیجۀ این تغییرات، آب شور مدیترانه وارد نیل می شود و خاک های حاصل خیز اطراف نیل را بی ثمر می کند. در عرض چند دهۀ آینده، در شهرهایی نظیر اسکندریه و دمیاط در مصر به دلیل تغییرات آب وهوایی توفان های شنِ ویرانگری رخ خواهد داد. اوضاع یمن به حدی از لحاظ آب وهوایی وخیم است که این کشور باید رسماً اثاث کشی کند. منابع آبیِ صنعا، پایتخت یمن، به سرعت درحال کاهش است و درعرض مدت کوتاهی قریب به پنج سال دیگر، پایتخت یمن دیگر آب نخواهد داشت. خشکسالی شدید و کمبود آب در سایر مناطق کشور نیز به کشاورزی لطمه زده است و در حومۀ شهرهایی نظیر تعز، سبب مرگ ومیر گستردۀ احشام شده است. بخشی از نزاع فعلی یمن و خشونت و افراطی گری های که درعرض چندماه گذشته در آن مشاهده می شود که به تصرف بخشی از کشور به دست حوثی ها و بمباران گستردۀ آن به دست عربستان منتهی شده است، در تغییرات اجتماعی ای ریشه دارد که خود از تغییرات آب وهوایی نشأت گرفته اند. تغییرات آب وهوایی، هم برای کشورهای خاورمیانه و هم برای آمریکا، مسأله ای امنیتی به حساب می آیند و حزب جمهوری خواه در مورد فجایع آب وهوایی ای که در سرتاسر جهان و آمریکا رخ می دهد، مسئول است؛ زیرا از این تغییرات غفلت می کند و بر انتشار سالانۀ پنج میلیارد کربن دی اکسید در جوّ، اصرار می ورزد. این مطلب ترجمه و تلخیصی از دو مطلب است. پی نوشت ها: * نوشتۀ خُوان کول / Juan Cole ** نوشتۀ دیوید گراهام / David A. Graham [۱] Martin O'Malley [۲] Rick Santorum [۳] Donald Trump [۴] William Polk [۵] Proceedings of the National Academy of Sciences [۶] Hannu Juusola
دوشنبه ، ۶مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ترجمان]
[مشاهده در: www.tarjomaan.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها